Zakon o porezima na imovinu Sl glasnik RS

Zakon o porezima na imovinu („Sl. glasnik RS”, br. 26/01, 45/02 (SUS), 80/02 (dr. zakon), 135/04, 61/07, 5/09, 101/10, 24/11, 78/11, 57/12 (Odluka US), 47/13 i 68/14 (dr. zakon) Porez na imovinu u statici REGULATIVA

Pravni osnov za oporezivanje imovine Zakon o porezima na imovinu ("Službeni glasnik RS", br. 26/201, 80/02, 135/04, 61/07, 5/09, 101/10, 24/11, 78/11, 57/12 (US), 47/13 i 68/14 (dr. zakon)), Pravilnik o obrascima poreskih prijava za utvrđivanje poreza na imovinu ("Službeni glasnik RS", br. 108/13 i 118/13), podzakonska akta koja su jedinice lokalne samouprave (JLS) donele i objavile u skladu sa Zakonom do 30. novembra tekuće godine, i to: odluka o stopama poreza na imovinu; odluku o određivanju zona i najopremljenije zone; akt o utvrđivanju prosečnih cena 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti po zonama, prosečne cene 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti na osnovu kojih je za prethodnu godinu utvrđena osnovica poreza na imovinu za nepokretnosti obveznika koji ne vode poslovne knjige u najopremljenijoj zoni (objavljuje se samo kada ni u zonama ni u graničnim zonama nije bilo najmanje tri prometa odgovarajućih nepokretnosti u periodu od 1. januara do 30. septembra godine koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez, zbog čega JLS nisu mogle da objave prosečne cene 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti po zonama), akt o koeficijentima za nepokretnosti u zonama.

1. Predmet oporezivanja - od 1. 01. 2014. g. Po članu 2. ZPI je: 1) pravo svojine, odnosno pravo svojine na zemljištu površine preko 10 ari; 2) pravo zakupa stana ili stambene zgrade konstituisano u korist fizičkih lica u skladu sa zakonom kojim je uređeno stanovanje, socijalno stanovanje, odnosno zakonom kojim su uređene izbeglice, za period duži od jedne godine ili na neodređeno vreme; 3) pravo korišćenja građevinskog zemljišta površine preko 10 ari; 4) pravo korišćenja nepokretnosti u javnoj svojini od strane imaoca prava korišćenja, 5) korišćenje nepokretnosti u javnoj svojini od strane korisnika nepokretnosti; 6) državina nepokretnosti na kojoj imalac prava svojine nije poznat ili nije određen; 7) državina nepokretnosti u javnoj svojini bez pravnog osnova; 8) državina i korišćenje nepokretnosti po osnovu ugovora o finansijskom lizingu.

Predmet oporezivanja – važno Kad na nepokretnosti pored prava svojine NE POSTOJI pravo, državina ili korišćenje pobrojano u članu 2. stav 1. tač. 2) do 8) Zakona – porez se plaća na pravo svojine; ali na nepokretnosti pored prava svojine POSTOJI i pravo, državina ili korišćenje pobrojano u članu 2. stav 1. tač. 2) do 8) Zakona – Kad porez se plaća na to pravo, državinu ili korišćenje (a ne na pravo svojine).

Kada je površina zemljišta preko 10 ari, pa i za 1 m 2, a predmet oporezivanja je pravo svojine na zemljištu (građevinskom, poljoprivrednom, šumskom. . . ), odnosno pravo korišćenja građevinskog zemljišta, oporezuje se: ukupna površina, bez izuzimanja površine od 10 ari iz predmeta oporezivanja; suvlasništvi, tj. sukorisništvo, ako postoji i kada je na nepokretnosti više suvlasnika, odnosno sukorisnika (na primer, predmet oporezivanja je i zemljište površine 11 ari na kome postoji susvojina 4 lica - svako u po 1/4 dela); ukupna površina zemljišta u koju se uključuje i površinu zemljišta pod objektom na koji se porez plaća. površina zemljišta preko 10 ari uključuje - površinu (preko 10 ari) zemljišta koje predstavlja jednu fizičku celinu (tj. ne sabiraju se površine zemljišta jednog imaoca prava na teritoriji Republike Srbije, odnosno JLS);

Predmet oporezivanja nije pravo zakupa : - građevinskog zemljišta u javnoj svojini; - poljoprivrednog zemljišta u državnoj svojini, plaća se zakupnina – u skladu sa posebnim propisima (Zakon o poljoprivrednom zemljištu, Zakon o planiranju i izgradnji. . . )

ŠTA JE DRŽAVINA (ILI POSED) To je faktička vlast nad stvari koja predstavlja njeno ekonomsko iskorišćavanje u sopstvenom interesu, nezavisno od toga da li postoji nad stvari pravna vlast ili ne. Vlasnik stvari ili titular nekog drugog prava po pravilu je istovremeno i držalac, ali su mogući slučajevi kada jedno lice ima pravo svojine na stvari ali nema državinu, i obratno. Na primer: kod zakupa, zaloge, plodouživanja, državinu ima zakupac, zalogoprimac, plodouživalac i sl. Tako, ako je na nekoj nekretnini moguća svojina, ili nego drugo stvarno ili obligaciono pravo – moguća je i državina na istoj nekretnini. Da bi državina postojala, nije bitno da li je ta faktička vlast priznata, već je dovoljno da ona realno postoji. U tom smislu držalac je npr. i lice koje je vlasniku protivpravno oduzelo stvar i koriosti je. Značaj državine je u tome što se na osnovu prisustva ili odsustva ove činjenice može zaključiti da li postoji ili ne neko stvarno pravo na stvari, a može biti i osnov za sticanje svojine (npr. održajem)

JAVNA SVOJINA – Zakon o javnoj svojini (Sl. glasnik RS", br. 72/11, 88/13, 105/14, 104/16 (dr. zakon) i 108/16) §Tri su oblika javne svojine i to: - pravo svojine Republike Srbije - državna svojina, - pravo svojine autonomne pokrajine - pokrajinska svojina i - pravo svojine jedinice lokalne samouprave - opštinska, odnosno gradska svojina Predmet javne svojine su: - prirodna bogatstva, - dobra od opšteg interesa i dobra u opštoj upotrebi, za koja je zakonom utvrđeno da su u javnoj svojini, - stvari koje koriste organi i organizacije RS, AP i JLS, ustanove, javne agencije i druge organizacije čiji je osnivač RS, AP i JLS i druge stvari koje su, u skladu sa zakonom, u javnoj svojini. Pod javnom svojinom NE smatraju se stvari organizacija obaveznog socijalnog osiguranja.

Nosioci prava javne svojine su RS, AP, odnosno JLS 1) Gradska opština ima pravo korišćenja na stvarima u svojini grada u čijem je sastavu. Na stvarima koje pribavi gradska opština, pravo svojine stiče grad u čijem je sastavu gradska opština, a gradska opština ima pravo korišćenja. Statutom grada može se predvideti da gradska opština ima pravo javne svojine na pokretnim i na nepokretnim stvarima bitnim za rad organa i organizacija gradske opštine. Mesne zajednice i drugi oblici mesne samouprave imaju pravo korišćenja na stvarima u javnoj svojini JLS, u skladu sa zakonom i propisom, odnosno drugim aktom JLS. Ustanove i javne agencije i druge organizacije čiji je osnivač JLS, koje nemaju status organa JLS ili javnog preduzeća, odnosno društva kapitala, imaju pravo korišćenja na nepokretnim i pokretnim stvarima u javnoj svojini koje su im prenete na korišćenje.

Korisnici stvari u javnoj svojini su: 1) državni organizacije; 2) organi i organizacije AP i JLS; 3) javna preduzeća, društva kapitala čiji je osnivač RS, AP i JLS, kao i njihova zavisna društva, na osnovu ugovora zaključenog na osnovu akta nadležnog organa, a kojim nisu prenete u svojinu tog javnog preduzeća, odnosno društva. Stvari u javnoj svojini mogu se dati na korišćenje i ostalim pravnim licima, koncesijom ili na drugi način predviđen zakonom Kada davanje stvari na korišćenje ima karakter državne pomoći, na takve slučajeve primeniće se zakon koji uređuje kontrolu državne pomoći.

GRAĐEVINSKO ZEMLJIŠTE U JAVNOJ SVOJINI – može biti u svojini RS, AP ili JLS Način korišćenja građ. zemljišta regulisan je Zakonom o planiranju i izgradnji i Zakonom o pretvaranju prava korišćenja u pravo svojine na građevinskom zemljištu uz naknadu Građevinsko zemljište je zemljište koje je određeno zakonom ili planskim dokumentom za izgradnju i korišćenje objekata, kao i zemljište na kojem su izgrađeni objekti. Može biti izgrađeno i neizgrađeno; uređeno i neuređeno Vlasnik građevinskog zemljišta u javnoj svojini može građevinsko zemljište dati u zakup radi izgradnje objekta za koji se izdaje privremena građevinska dozvola. . kada se ugovor o zakupu zaključuje na određeno vreme, najduže do pet godina. VAŽNO: Kada se planskim dokumentom promeni namena poljoprivrednog u građevinsko zemljište, organ nadležan za poslove državnog premera i katastra mora da sprovede promenu namene.

POLJOPRIVREDNO ZEMLJIŠTE U DRŽAVNOJ SVOJINI – regulisano je Zakonom o poljoprivrednom zemljištu. Poljopr. zemljište u državnoj svojini može se davati u zakup - ako je godišnjim programom zaštite, uređenja i korišćenja poljoprivrednog zemljišta u skladu sa ovim zakonom predviđeno za davanje u zakup fizičkom, odnosno pravnom licu za period koji ne može biti kraći od jedne godine niti duži od 30 god, a za ribnjake i vinograde 40 godina, osim ako su zakupci upisani u registar poljoprivrednih gazdinstava, a učinili su propuste navedene u članu. Postupak davanja u zakup, tj. na korišćenje poljoprivrednog zemljišta u državnoj svojini sprovodi nadležni organ JLS. Ako pravno ili fizičko lice koristi poljopriv. zemljište u državnoj svojini bez pravnog osnova, odnosno suprotno ovom zakonu, dužno je da plati trostruki iznos najviše prosečne postignute cene po hektaru na teritoriji okruga na kojoj se nalazi poljoprivredno zemljište koje se koristi bez pravnog osnova.

1) Vrste nepokretnosti – član 2. stav 2. ZPI Nepokretnostima se smatra: zemljište: građevinsko, poljoprivredno, šumsko i drugo; stambene zgrade, poslovne i druge zgrade, stanovi, poslovne prostorije, garaže i drugi (nadzemni i podzemni) građevinski objekti, odnosno njihovi delovi

2. Obveznik poreza na imovinu Ø – član 4. ZPI imalac prava iz člana 2. stav 1. tač. 1) do 4) Zakona, odnosno - imalac prava svojine, odnosno prava svojine na zemljištu površine preko 10 ari; - imalac prava zakupa stana ili stambene zgrade – za period duži od jedne godine ili na neodređeno vreme; - imalac prava korišćenja građevinskog zemljišta preko 10 ari; - imalac prava korišćenja nepokretnosti u javnoj svojini od strane imaoca prava korisnik nepokretnosti u javnoj svojini; Ø držalac nepokretnosti po osnovu državine: Ø Ø - na kojoj imalac prava svojine nije poznat ili nije određen; i - u javnoj svojini, bez pravnog osnova; primalac lizinga po osnovu državine i korišćenja nepokretnosti po ugovoru o finansijskom lizingu.

- Kada su na istoj nepokretnosti više lica obveznici, obveznik je svako od tih lica srazmerno svom udelu u odnosu na celu nepokretnost, a kada udeli na istoj nepokretnosti nisu određeni, za svrhu oporezivanja porezom na imovinu smatraće se da su jednaki. - Kada je površina zemljišta preko 10 ari, i ima više suvlasnika, svako od njih je obveznik srazmerno suvlasništvu, iako površina svakog suvlasnika nije preko 10 ari.

1) Obveznici koji VODE poslovne knjige su: 1) pravno lice - koje vodi poslovne knjige u skladu sa propisima Republike Srbije; 2) ogranak i drugi organizacioni deo stranog pravnog lica - koji obavlja privrednu delatnost u Srbiji i koji poslovne knjige vodi u skladu sa propisima R. Srbije; 3) preduzetnik koji vodi poslovne knjige - za imovinu koju je evidentirao u svojim poslovnim knjigama, osim preduzetnika - paušalca; 4) drugo lice koja vodi poslovne knjige u skladu sa propisima Republike Srbije, osim preduzetnika koji vode poslovne knjige.

2) Obveznici koji NE vode poslovne knjige su: 1) fizičko lice - koje ostvaruje prihode od samostalne delatnosti u skladu sa ZPDG (preduzetnik) koji porez na dohodak građana na prihode od samostalne delatnosti plaća na paušalno utvrđen prihod; 2) drugo lice - koje ne vodi poslovne knjige u skladu sa propisima Republike Srbije; 3) preduzetnik koji vodi poslovne knjige – za imovinu koju NIJE evidentirao u svojim poslovnim knjigama.

3. PORESKA OSNOVICA (čl. 5 – 9 ZPI) RAZVRSTAVANJE NEPOKRETNOSTI PREMA NAMENI §Sve nepokretnosti se za potrebe oporezivanja moraju opredeliti prema njihovoj nameni, shodno članu 6 a ZPI, i to na sledeći način: Zemljište: - građevinsko - poljoprivredno - šumsko a to se opredeljuje prema podatku o njegovoj nameni datom planskim dokumentom ili u listu katastra;

Objekti: - stanovi - kuće za stanovanje - poslovne zgrade i drugi (nadzemni i podzemni) građevinski objekti koji služe za obavljanje delatnosti - garaže i garažna mesta Ø ako objekat čini jedinstvenu celinu mešovitog karaktera opredeljuje se prema njegovoj osnovnoj nameni (stanovanje, poslovni prostor, garaža. . ), Ø ako objekat čine dve ili više posebnih celina koje se mogu svrstati u različite grupe odgovarajućih nepokretnosti, svaka posebna celina u okviru objekta se razvrstava u odgovarajuću grupu nepokretnosti;

Ø ako se na zemljištu, pored stambenog objekta, nalazi i objekat koji je u funkciji obavljanja poslovne delatnosti, taj objekat se razvrstava u grupu – poslovne zgrade i drugi (nadzemni i podzemni) građevinski objekti koji služe za obavljanje delatnosti; Ø ako objekat – stan služi za obavljanje delatnosti a ne za stanovanje, razvrstava se u poslovni objekat; Ø ako se na zemljištu, pored kuće za stanovanje, kao samostalnog (glavnog) objekta, nalazi i sporedna stvar pomoćni objekat koji je u funkciji glavnog objekta (na primer, letnja kuhinja), taj objekat razvrstava se kao i glavni objekat;

1. PORESKA OSNOVICA ZA OBVEZNIKE KOJI VODE POSLOVNE KNJIGE član 7. ZPI 1) Kada vrednost nepokretnosti u posl. knjigama iskazuju po metodu fer vrednosti u skladu sa MRS, odnosno MSFI i usvojenim računovodstvenim politikama, osnovica poreza je fer vrednost iskazana na poslednji dan poslovne godine obveznika u tekućoj godini. 2) Kada imovinu ne iskazuju na ovaj način, a JLS je odredila zone i prosečne cene 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti u zonama, osnovicu poreza na imovinu čini: za neizgrađeno zemljište - vrednost zemljišta (ukupna površina x prosečna cena po 1 m 2 u odgovarajućoj zoni); za ostale nepokretnosti - vrednost objekata + vrednost pripadajućeg zemljišta, u kom slučaju se vrednost onepokretnosti utvrđuje procenom primenom elemenata koji su propisani za obveznika koji ne vodi poslovne be knjige, tj. množenjem:

korisne površine zemljišta i objekata Ø prosečnom cenom 1 m 2 u zoni (za zemljište i za objekte), Ø pri čemu je: Korisna površina zemljišta – UKUPNA površina zemljišta Korisna površina objekta – ZBIR podnih površina između unutrašnjih strana spoljnih zidova objekta isključujući površine balkona, terasa, lođa, neadaptiranih tavanskih prostora i prostora u zajedničkoj nedeljivoj svojini svih vlasnika ekonomski deljivih celina u okviru istog objekta.

3) Kada obveznik koji vodi pos. knjige imovinu NE iskazuje po metodu fer vrednosti, a JLS na čijoj teritoriji se nalazi nepokretnost za koju se utvrđuje porez NIJE utvrdila prosečnu cenu 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti u zoni u kojoj se nepokretnost nalazi jer nije bilo najmanje tri prometa te vrste nepokretnosti u zoni, ali je utvrdila prosečnu cenu 1 m 2 odgovarajućeg zemljišta na osnovu koje je za prethodnu godinu utvrđena osnovica poreza na imovinu za odgovarajuće nepokretnosti obveznika koji NE vodi poslovne knjige, u najopremljenijoj zoni, osnovicu poreza na imovinu čini: a) Za neizgrađeno zemljište - vrednost zemljišta = KP X PC 1 m 2 u najopremljenijoj zoni X Ko gde je: - KP - korisna površina zemljišta - PC 1 m 2 - prosečna cena 1 m 2 odgovarajućeg zemljišta na osnovu koje je za prethodnu godinu utvrđena osnovica poreza na imovinu za odgovarajuće zemljište obveznika koji ne vodi poslovne knjige, u najopremljenijoj zoni - Ko - koeficijent za nepokretnosti u zoni;

- prosečne cene množe se koeficijentima koje aktom nadležnog organa utvrđuje i objavljuje JLS, za svaku zonu na svojoj teritoriji, a koji ne mogu biti veći od: § 1, 00 - za nepokretnosti u najopremljenijim zonama; § 0, 80 - za nepokretnosti u zonama koje se u toj JLS graniče sa najopremljenijim zonama; § 0, 40 - za nepokretnosti u zonama seoskih naselja; § 0, 30 - za nepokretnosti u zonama izvan seoskih i gradskih naselja; § 0, 60 - za ostale zone u toj jedinici lokalne samouprave Ako Ko nisu utvrđeni ili su utvrđeni u većem iznosu – primenjuju se Ko iz Zakona (član 7 a ZPI) b) Za ostale nepokretnosti - vrednost objekata + vrednost pripadajućeg zemljišta, u kom slučaju se obe vrednosti utvrđuju procenom - množenjem korisne površine sa prosečnom cenom 1 m 2 odgovarajuće nepokretnosti na osnovu koje je za prethodnu godinu utvrđena osnovica poreza na imovinu za odgovarajuću nepokretnost obveznika koji ne vodi posl. knjige u najopremljenijoj zoni i koeficijenta za nepokretnosti u zoni u kojoj se nalazi.

4) Kada obveznik vrednost nepokretnosti u poslovnim knjigama NE iskazuje po metodu fer vrednosti, a JLS nije objavila akt o prosečnim cenama 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti u zonama ü- iako je BILO najmanje tri prometa tih nepokretnosti, ili ü- na osnovu kojih je za prethodnu godinu utvrđena osnovica poreza na imovinu obveznika koji ne vode poslovne knjige u najopremljenijoj zoni (kad u zoni ni u graničnim zonama nije bilo najmanje tri prometa odgovarajuæih nepokretnosti), ili ü- nije objavila akt o zonama i o najopremljenijoj zoni do 30. novembra godine koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez poreska osnovica za sve nepokretnosti na njenoj teritoriji je knjigovodstvena vrednost iskazana na poslednji dan poslovne godine obveznika (godine koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez).

IZUZETCI od PRAVILA ZA OBVEZNIKE KOJI VODE POSL. KNJIGE 5) Ako obveznik vrednost nepokretnosti u poslovnim knjigama NE iskazuje po metodu fer vrednosti ali u knjigama posebno iskazuje vrednost zemljišta od vrednosti objekata koji se na tom zemljištu nalaze – PORESKU OSNOVICU čini: zbir vrednosti pripadajućeg zemljišta utvrđene procenom i knjigovodstvene vrednosti za sledeće objekte: - eksploatacione objekte, - objekte u kojima su smešteni proizvodni pogoni prerađivačke industrije, - objekte za proizvodnju, prenos i distribuciju električne energije, osim trgovine i upravljanja (npr. hidroelektrane, termoelektrane, toplane, nuklearne elektrane, elektrane na sunce i vetar, . . . ); - objekte za proizvodnju gasa; - objekte za proizvodnju pare, tople vode, hladnog vazduha i leda; - objekte za tretman i odlaganje otpada; - objekte u kojima se odvijaju procesi neophodni za ponovnu upotrebu materijala; - skladišne i stovarišne objekte pripadajuće zemljište je (katastarska parcela zemljišta na kojoj se nalazi objekat ili njegov deo, odnosno deo zemljišta određen granicom (međom) - ako takav deo postoji),

6) Ako obveznik vrednost nepokretnosti iz tač. 5) u poslovnim knjigama NE iskazuje po metodu fer vrednosti a u posl. knjigama iskazuje jedinstvenu vrednost za zemljište i objekte koji se na tom zemljištu nalaze, PORESKU OSNOVICU čini: zbir vrednosti Øpripadajućeg zemljišta utvrđene procenom i Øgrađevinske vrednosti objekta procenjene od strane ovlašćenog veštaka građevinske struke, sa stanjem na poslednji dan poslovne godine obveznika koja prethodi godini za koju se porez utvrđuje, osim za: - Eksploataciona POLJA – gde je poreska osnovica – knjigovodstvena vrednost. Da li se objekti obveznika ubrajaju u objekte navedene u tač 5) tj. 6) ili ne - opredeljuje se prema nameni objekata u skladu sa propisima kojima se uređuje klasifikacija delatnosti.

7) Osnovica poreza na imovinu za: - žičare, puteve, pruge i druge infrastrukturne objekte, - kablovsku kanalizaciju i druge podzemne građevinske objekte u koje su smeštene mreže namenjene protoku vode (za piće, atmosferske, otpadne i dr. ), vodene pare, tople ili vrele vode za potrebe grejanja i druge potrebe korisnika, gasa, nafte i naftnih derivata, telekomunikacija i slično - je knjigovodstvena vrednost objekata na poslednji dan poslovne godine obveznika u tekućoj godini. 8) Za nepokretnost koju obveznik koji vodi poslovne knjige izgradi, stekne, ili mu po drugom osnovu nastane poreska obaveza u toku godine za koju se utvrđuje porez, poresku osnovicu čini nabavna vrednost.

9) DRŽALAC nepokretnosti – poresku osnovicu utvrđuje kao i obveznik koji ne vodi poslovne knjige To je osnovici koja se dobija množenjem - korisne površine nepokretnosti i - prosečne cene 1 m 2 odgovarajuće nepokretnosti u zoni u kojoj se ona nalazi. 10) Poreska osnovica je jednaka osnovici poreza za odgovarajuću nepokretnost obveznika koji ne vodi poslovne knjige u prethodnoj godini, za odgovarajuću površinu u slučaju kada JLS - nije utvrdila zone, ili - nije utvrdila prosečnu cenu odgovarajućih nepokretnosti, do 30. 11. tekuće godine Za pravilno samooporezivanje, ako JLS do 30. novembra tekuće godine nije utvrdila prosečnu cenu kvadratnog metra odgovarajućih nepokretnosti u zoni u kojoj se nepokretnost nalazi, obveznik treba da pribavi podatke o poreskoj osnovici za odgovarajuću nepokretnost obveznika koji ne vodi poslovne knjige za prethodnu godinu – najbolje direktno od JLS

2. OBVEZNICI KOJI NE VODE POSLOVNE KNJIGE Poreska osnovicu za ove obveznike je vrednost nepokretnosti utvrđena u skladu članom 5. i 6. ZPI a ona se utvrđuje primenom elemenata: 1) -Za korisne površine – koja je: zemljište – njegova ukupna površina i ne može se amortizovati, objekte - zbir podnih površina između unutrašnjih strana spoljnih zidova objekta (isključujući površine balkona, terasa, lođa, neadaptira-nih tavanskih prostora i prostora u zajedničkoj nedeljivoj svojini svih vlasnika ekonomski deljivih celina u okviru istog objekta) – amortizuju se; i 2) prosečne cene 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti u zoni u kojoj se nalazi nepokretnost. ZONE – su delove teritorije JLS koje nadležni organ JLS odlukom može odrediti odvojeno za naselja prema vrsti naselja (selo, grad) i izvan naselja ili jedinstveno za naselja i izvan naselja, prema komunalnoj opremljenosti i opremljenosti javnim objektima, saobraćajnoj povezanosti sa centralnim delovima JLS, odnosno sa radnim zonama i drugim sadržajima u naselju

ODREĐIVANJE ZONA I PROSEČNE CENE 1 m 2 JLS je dužna da na svojoj teritoriji odredi najmanje dve zone; Prosečnu cenu odgovarajućih nepokretnosti po zonama na teritoriji JLS, utvrđuje svaka JLS aktom nadležnog organa, na osnovu cena ostvarenih u prometu odgovarajućih nepokretnosti po zonama u periodu od 1. januara do 30. septembra godine koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez na imovinu; U zoni u kojoj nije bilo najmanje tri prometa odgovarajućih nepokretnosti u periodu 1. 01. -30. 09. , prosečna cena se utvrđuje na osnovu proseka prosečnih cena ostvarenih u graničnim zonama u kojima je u tom periodu bilo najmanje tri prometa odgovarajućih nepokretnosti. Granične zone - su zone čije se teritorije graniče sa zonom u kojoj nije bilo 3 prometa, nezavisno od toga kojoj JLS pripadaju.

Ako ni u graničnim zonama nije bilo prometa odgovarajućih nepokretnosti u periodu 1. 01. -30. 09, osnovica poreza na imovinu za te nepokretnosti u zoni u kojoj nije bilo prometa jednaka je osnovici poreza na imovinu te, odnosno odgovarajuće nepokretnosti u toj zoni - za tekuću godinu; Osnovica poreza na imovinu u JLS koja u skladu sa ZPI nije odredila zone na propisani način, jednaka je osnovici poreza na imovinu za tekuću godinu te, odnosno druge odgovarajuće nepokretnosti, za odgovarajuću površinu.

4. OBAVEZE JLS Za potrebe utvrđivanja poreske osnovice JLS imaju obaveze i rokove, pa su dužne da do 30. novembra tekuće godine, za potrebe utvrđivanja poreske osnovice poreza na imovinu primenom propisanih elemenata, donesu i objave sledeća akta: odluku o stopama poreza na imovinu; odluku o određivanju zona i najopremljenije zone na svojoj teritoriji; odluku kojom se utvrđuju prosečne cene odgovarajućih nepokretnosti po zonama na njenoj teritoriji, na osnovu cena ostvarenih u prometu odgovarajućih nepokretnosti po zonama u periodu od 1. januara do 30. septembra godine koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez na imovinu; Ukoliko u zonama, i u graničnim zonama nije bilo prometa odgovarajućih nepokretnosti u periodu od 1. 01. do 30. 09. tekuće godine, JLS je dužna da do 30. 11. tekuće godine donese i objavi:

odluku kojom se utvrđuju prosečne cene odgovarajućih nepokretnosti na osnovu kojih je za tekuću godinu utvrđena osnovica poreza na imovinu za nepokretnosti obveznika koji ne vode poslovne knjige i to u zoni koja je, prema odluci nadležnog organa te JLS, utvrđena kao najopremljenija; odluku o koeficijentima za nepokretnosti u zonama za svaku zonu na svojoj teritoriji. Ukoliko u zonama i u graničnim zonama nije bilo prometa odovarajućih nepokretnosti u periodu od 1. 01. do 30. 09. tekuće godine, obveznici koji vode poslovne knjige za potrebe utvrđivanja osnovice poreza na imovinu ovim koeficijentima množe prosečne cene utvrđene prethodnim aktom. Pored obaveznih akata, JLS mogu, ali ne moraju, da donesu: odluku o utvrđivanju visine stope amortizacije, za koju se umanjuje vrednost nepokretnosti - osim zemljišta, koja čini osnovicu poreza na imovinu poreskog obveznika koji ne vodi poslovne knjige; odluku kojom se nalaže poreskim obveznicima koji ne vode poslovne knjige da podnesu poreske prijave, za svu ili za određenu imovinu koja je predmet oporezivanja.

AMORTIZACIJA NEPOKRETNOSTI – član 5. ZPI Vrednost nepokretnosti (osim zemljišta), može se umanjiti za amortizaciju po stopi do 1% godišnje primenom proporcionalne metode, a najviše do 40%, i to - počev od isteka svake kalendarske godine u odnosu na godinu u kojoj je izvršena izgradnja, odnosno poslednja rekonstrukcija objekta, - ali na osnovu odluke skupštine JLS o visini stope amortizacije koja važi na dan 15. 12. godine koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez na imovinu i koja je objavljena u skladu sa ovim zakonom. Vrednost nepokretnosti se ne umanjuje za amortizaciju ako JLS ne utvrdi visinu stope amortizacije, ili je ne utvrdi u skladu sa ZPI, ili je utvrdi a ne objavi.

NADLEŽNOST ZA DONOŠENJE AKATA JEDINICE LS Zakonom je uređena nadležnost za donošenje akata jedinice LS, pa je: Skupština jedinice lokalne samouprave nadležna da: ➤ donese odluku o stopama poreza na imovinu, ➤ može (a ne mora) doneti odluku o utvrđivanju visine stope amortizacije, za koju se umanjuje vrednost nepokretnosti - osim zemljišta, koja čini osnovicu poreza na imovinu obveznika koji ne vodi poslovne knjige. Nadležni organ te jedinice lokalne samouprave, shodno njenom statutu donosi ostala akta. - Akta za čije je donošenje nadležan isti organ JLS, može doneti kao jedan akt ili kao zasebna akta. Npr. JLS može jednim aktom urediti stope poreza na imovinu i visinu amortizacije.

Kada su akta doneta, JLS nije u obavezi da svake godine donosi ista akta. Dovoljno je da postoje objavljena akta do 30. novembra, koja važe na dan 15. decembra tekuće godine. - To znači da se akta mogu doneti za ograničeni period važenja (u kom slučaju važe samo u tom periodu, npr. samo za određivanje poreza na imovinu za 2017. godinu) - ili bez ograničavanja perioda važenja, u kom slučaju važe sve dok se ne stave van snage. Izuzetno je propisano da se akt kojim se utvrđuju prosečne cene odgovarajućih nepokretnosti po zonama na teritoriji JLS donosi i objavljuje SVAKE godine do 30. novembra (npr. do 30. novembra 2016. za utvrđivanje poreza na imovinu za 2017. godinu). Ostala navedena akta mogu se donositi svake godine, ali ne moraju (ako su doneta bez ograničavanja perioda važenja - važe sve dok se ne stave van snage).

JLS nema ovlašćenje da uređuje druge elemente poreza na imovinu, osim akata - za čije donošenje ima zakonsku obavezu i - akata za čije donošenje ima zakonsko ovlašćenje. Na primer: Nema zakonskog osnova da jedinica lokalne samouprave svojim aktom: - proširuje poreska oslobođenja uređena Zakonom, - da zone određuje prema kriterijumima koji nisu ZPI uređeni, - da odlučuje o umanjenju poreza za objekte koji su izgrađeni na klizištu, ili za poljoprivredno i šumsko zemljište na područjima na kojima je došlo do ekološkog zagađenja i sl. AKTA JLS objavljuje na način na koji se objavljuju njeni opšti akti (npr. u svom službenom glasilu) i na svojoj internet strani.

4. NASATANAK PORESKE OBAVEZE (član 10. ZPI) Poreska obaveza nastaje najranijim od sledećih dana: danom sticanja prava, danom početka korišćenja, danom osposobljavanja, danom izdavanja upotrebne dozvole, odnosno danom omogućavanja korišćenja imovine na drugi način.

5. PORESKE STOPE (član 11. ZPI) ZPI je propisano da stopu poreza na imovinu utvrđuje skupština JLS, ali ne mogu biti više od propisanih Zakonom Za nepokretnosti poreskog obveznika koji vodi poslovne knjige – ona može iznositi do 0, 40%. To znači da se porez na imovinu utvrđuje po stopi od: 0, 4% - ako skupština JLS nije utvrdila visinu poreske stope; 0, 4% - ako je skupština JLS utvrdila stopu višu od 0, 4% ili 0, 4%; nižoj od 0, 4 ako je skupština JLS utvrdila poresku stopu nižu od 0, 4%. Stopa poreza važi i za zemljište i za objekte - poreskog obveznika koji vodi poslovne knjige

Ø Za nepokretnosti poreskog obveznika koji NE vodi poslovne knjige – stope poreza su: na prava na zemljištu - do 0, 30%; na prava na nepokretnosti, osim na zemljištu: Na poresku osnovicu Plaća se na ime poreza (1) do 10. 000 dinara Do 0, 40% (2) od 10. 000 do 25. 000 dinara porez iz podtačke (1) + do 0, 6% na iznos preko 10. 000 dinara (3) od 25. 000 do 50. 000 dinara porez iz podtačke (2) + do 1, 0% na iznos preko 25. 000 dinara (4) preko 50. 000 dinara porez iz podtačke (3) + do 2, 0% na iznos preko 50. 000 dinara

6. PORESKA OSLOBOĐENJA - čl. 12. Porez na imovinu ne plaća se na nepokretnosti: 1) u javnoj svojini koje koriste direktni i indirektni korisnici budžetskih sredstava, korisnici sredstava organizacija za obavezno socijalno osiguranje i drugi korisnici javnih sredstava koji su uključeni u sistem konsolidovanog računa trezora, prema propisima kojima se uređuje budžetski sistem, osim javnih preduzeća; 2) diplomatskih i konzularnih predstavništava stranih država, pod uslovom reciprociteta; 3) u svojini tradicionalnih crkava i verskih zajednica i drugih crkava i verskih zajednica registrovanih u skladu sa zakonom kojim se uređuje pravni položaj crkava i verskih zajednica, koje su namenjene i isključivo se koriste za obavljanje bogoslužbene delatnosti; 4) koje su od nadležnog organa proglašene kulturnim ili istorijskim spomenicima - na nepokretnosti u celini, odnosno na posebne delove, koji služe za ove namene; 6) poljoprivredno i šumsko zemljište koje se ponovo privodi nameni pet godina, računajući od početka privođenja nameni;

7) puteve, pruge i druga dobra u opštoj upotrebi u javnoj svojini, prema propisima kojima se uređuje javna svojina, kao i na izgrađene obale za pristajanje plovila (kejske zidove i slično), brodske prevodnice, manevarsku površinu i poletno sletne staze na aerodromima; 7 a) vodno zemljište i vodne objekte koji su upisani u registar katastra vodnog dobra, odnosno katastra vodnih objekata, osim na objekte za uzgoj riba (ribnjake) 8) zemljište - za površinu pod objektom na koji se porez plaća, osim na zemljište pod skladišnim ili stovarišnim objektom; 9) skloništa ljudi i dobara od ratnih dejstava; 10) objekte obveznika poreza na dohodak građana na prihode od poljoprivrede i šumarstva, odnosno obveznika kome je poljoprivreda pretežna registrovana delatnost, koji su namenjeni i koriste se isključivo za primarnu poljoprivrednu proizvodnju, u skladu sa zakonom kojim se uređuje poljoprivredno zemljište; 11) objekte, odnosno delove objekata koji u skladu sa propisima neposredno služe za obavljanje komunalnih delatnosti; 12) za koje je međunarodnim ugovorom koji je zaključila Republika Srbija uređeno da se neće plaćati porez na imovinu.

Porez na imovinu na teritoriji JLS ne plaća obveznik kad ukupna osnovica za sve njegove nepokretnosti na toj JLS ne prelazi iznos od 400. 000 din. Odredbe o poreskom oslobođenju iz stava 1. tač. 2) do 11) i stava 2. člana 12. ne primenjuju se na nepokretnosti koje se trajno daju drugim licima radi ostvarivanja prihoda. Trajnim davanjem drugim licima, smatra se svako ustupanje nepokretnosti drugom licu uz naknadu, koje u toku 12 meseci, neprekidno ili sa prekidima, traje duže od 183 dana. Kada direktni i indirektni korisnici budžetskih sredstava. . . daju pa čak i radi ostvarivanja prihoda – uživaju poresko oslobođenje Porez na imovinu ne plaća obveznik - imalac prava na nepokretnosti iz člana 2. ovog zakona, koju bez naknade ustupi na korišćenje licu prognanom posle 1. avgusta 1995. godine, ako prognano lice i članovi njegovog porodičnog domaćinstva ne ostvaruju prihode, izuzev prihoda od zemljišta koje je predmet oporezivanja. Porez na imovinu na nepokretnosti obveznika koji vodi poslovne knjige, koje od nastanka poreske obaveze iskazuje u svojim poslovnim knjigama kao dobro isključivo namenjeno daljoj prodaji, ne plaća se za godinu u kojoj je poreska obaveza nastala, kao ni za godinu koja sledi toj godini.

U slučaju iz člana 7. stav 7. ZPI obveznik koji vodi poslovne knjige nema pravo na poresko oslobođenje za zemljište pod objektom i to: - eksploatacione objekte, - objekte u kojima su smešteni proizvodni pogoni prerađivačke industrije, - objekte za proizvodnju, prenos i distribuciju električne energije, osim trgovine i upravljanja - objekte za proizvodnju gasa; - objekte za proizvodnju pare, tople vode, hladnog vazduha i leda; - objekte za tretman i odlaganje otpada; - objekte u kojima se odvijaju procesi neophodni za ponovnu upotrebu materijala; - skladišne i stovarišne objekte ukoliko NE iskazuje posebno u poslovnim knjigama vrednost zemljišta i vrednost objekata! Ø Zemljište pod skladišnim i stovarišnim objektima NE izuzima se iz predmeta oporezivanja

7. UTVRĐIVANJE POREZA - čl. 32 - 40. ZPI PODNOŠENJE PORESKE PRIJAVE Utvrđivanje poreza na imovinu vrši se na osnovu podataka iz poreske prijave, poslovnih knjiga obveznika i drugi podataka kojima raspolaže organ JLS nadležan za utvrđivanje, naplatau i kontrolu poreza na imovinu. Za imovinu koju obveznik stekne, započne ili prestane da koristi u toku godine, ili po mu drugom osnovu nastane ili prestane poreska obaveza – poresku prijavu podnosi u roku 30 dana- od dana nastanka promene; Obveznici koji VODE poslovne knjige poresku obavezu utvrđuju samooporezivanjem – dužni su do 31. marta godine za koju se utvrđuje porez na imovinu podnosu poresku prijavu sa utvrđenim iznosom poreza. Obveznicima koji NE vode poslovne knjige poresku obavezu utvrđuje nadležni organ JLS – a dužni su do 31. januara godine za koju se utvrđuje porez na imovinu podnesu poresku prijavu – ako je na toj imovini došlo do promene od uticaja na visinu poreza. Promene u toku godine od značaja za visinu obaveze po osnovu poreza na imovinu ne utiču na utvrđivanje poreske obaveze za godinu za koju se utvrđuje porez (osim u slučaju iz člana 12. stav 3. Zakona – ne primenjuje se oslobođenje na nepokretnosti koje se trajno daju drugim licima radi ostvarivanja prihoda), nezavisno od toga da li su jedinice lokalne samouprave utvrđivanje poreza na imovinu za tu godinu izvršile pre ili posle nastanka tih promena.

Ako fizičko lice u toku poreske godine postane obveznik koji vodi poslovne knjige dužno je da u roku od 30 dana od dana nastale promene podnese poresku prijavu za nepokretnosti koje čine imovinu u njegovim poslovnim knjigama. Preduzetnik koji vodi poslovne knjige dužan je da za imovinu koju u toku poreske godine prestane da evidentira u poslovnim knjigama podnese poresku prijavu u roku od 30 dana od nastale promene. Preduzetnik koji u toku poreske godine prestane da bude obveznik koji vodi poslovne knjige prijavu podnisi - u roku od 30 dana od nastale promene. Poreska prijava (obrazac PPI-1 sa prilozima i podprilozima, kao i obrazac PPI-2) se podnosi organu jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji se nepokretnost/ ti nalazi (nalaze). Prijava se podnose i za imovinu za koju se ostvaruje poresko oslobođenje.

UTVRĐIVANJE POREZA SAMOOPOREZIVANJEM 1) Kada se vrednost nepokretnosti iskazuje po metodu fer vrednosti u skladu sa MRS i MSFI tu vrednost za svaku nepokretnost za koju je obveznik, unosi u poseban Podprilog - pod tačkom Ð. 1 i potom pod tačkom Ð. 9. 2) Kada NE iskazuje po fer vrednosti – a JLS je odredila zone na svojoj teritoriji i prosečne cene 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti u zonama – što znači da poresku osnovicu čini - za neizgrađeno zemljište - vrednost zemljišta (ukupna površina X prosečna cena 1 m 2 u zoni) - za ostale nepokretnosti - vrednost objekata + vrednost pripadajućeg zemljišta(obe vrednosti utvrđuju se procenom), Podatke iskazuje: - za izgrađeno zemljište (npr: zemljište na kome se nalazi jedan objekat), na napred navedeni način utvrđuje se i vrednost zemljišta - i vrednost objekta, pri čemu se za svaku od tih nepokretnosti popunjava zaseban Podprilog u koji se pod Ð. 2. (uključujući Ð. 2. 1. i Ð. 2. 2. ) unose se podaci o:

Ø prosečnoj ceni 1 m 2 odgovarajuće nepokretnosti u zoni, korisnoj površini i vrednosti, nakon čega se ta vrednost (uneta pod Ð. 2. ) iznova upisuje pod Ð. 9. Kada se vrednost zemljišta i vrednost objekta koji se na njemu nalazi (unete pod Ð. 9. ) saberu, dobija se poreska osnovica za to zemljište sa objektom koji se na njemu nalazi. 3) Kada NE iskazuje po fer vrednosti – a JLS NIJE utvrdila prosečnu cenu 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti u zoni (nije bilo tri prometa te vrste nepokretnosti u zoni), ali je utvrdila prosečnu cenu 1 m 2 odgovarajućeg zemljišta na osnovu koje je za prethodnu godinu utvrđena osnovica poreza na imovinu za odgovarajuće nepokretnosti obveznika koji NE vodi poslovne knjige, u najopremljenijoj zoni, gde osnovicu poreza na imovinu čini: - - za neizgrađeno zemljište - vrednost zemljišta X PC 1 m 2 u najopremljenijoj zoni X Koficijent - - za ostale nepokretnosti - vrednost objekata + vrednost pripadajućeg zemljišta (obe vrednosti utvrđuju se procenom), Podatke iskazuje: Pod Đ. 3. uključiv Đ. 3. 1. i Đ. 3. 2. a potom u đ. 9

4) Kada obveznik vrednost nepokretnosti u poslovnim knjigama NE iskazuje po metodu fer vrednosti, a JLS nije objavila akt o prosečnim cenama 1 m 2 odgovarajućih nepokretnosti u zonama, iako je bili tri prometa, ili nije utvrdila PC 1 m 2 za najopremljeniju zonu ili nije objavila akt o PC 1 m 2 po kojoj je utvrdila poreza za 2014. fiz. licima, što znači da poresku osnovicu čini knjigovodstvena vrednost iskazana na poslednji dan poslovne godine obveznika ØU Potprilog na polju Đ 7 unosi se ta vrednost, pa polje u Đ 9 5) Knjigovodstvena vrednost objekata na poslednji dan poslovne godine obveznika u 2016. godini je poreska osnovica za žičare, puteve, pruge i druge infrastrukturne objekte, kao i za kablovsku kanalizaciju i druge podzemne građevinske objekte u koje su smeštene mreže namenjene protoku vode (za piće, atmosferske, otpadne i dr. ), vodene pare, tople ili vrele vode za potrebe grejanja i druge potrebe korisnika, gasa, nafte i naftnih derivata, telekomunikacija i slično. ØU Potprilog na polju Đ 7 unosi se ta vrednost, pa u polje Đ 9

6) Ako obveznik vrednost nepokretnosti u poslovnim knjigama ne iskazuje po metodu fer vrednosti a u tim knjigama posebno iskazuje vrednost zemljišta od vrednosti objekata koji se na tom zemljištu nalaze – poresku osnovicu čini zbir vrednosti pripadajućeg zemljišta utvrđene procenom i knjigovodstvene vrednosti za objekte navedene u čl. 7. stav 4. tač 1) do 8) pa podatke unosi: ØU Potprilogu koji se podnosi za objekat - unose se podaci o -vrednosti pod Ð. 4. i isti podatak pod Ð. 9, a o - korisnoj površini pod Ð. 2. 1. ØU Podprilogu koji se popunjava za zemljište na kome se objekat nalazi - unose se podaci pod Ð. 2. ili Ð. 3. ili Ð. 7. (zavisno od toga da li je bilo prometa odgovarajućeg zemljišta u zoni u kojoj se ono nalazi i da li su objavljeni akti o zoni. . . ) i ta vrednost za zemljište se iznova upisuje pod Ð. 9.

7) Ako obveznik vrednost nepokretnosti u poslovnim knjigama NE iskazuje po metodu fer vrednosti a u tim knjigama iskazuje jedinstvenu vrednost za zemljište i objekte na njemu – poresku osnovicu koju čini zbir vrednosti pripadajućeg zemljišta utvrđene procenom i i građevinske vrednosti objekta procenjene od strane ovlašćenog veštaka građevinske struke sa stanjem na poslednji dan poslovne godine obveznika u 2016. – za objekte navedene u čl. 7. stav 4. tač 1) do 8) ØU Podprilogu koji se podnosi za objekat unose se podaci o --- vrednosti pod Ð. 5. i pod Ð. 9, a o - korisnoj površini pod Ð. 2. 1. ØU Podprilogu koji se popunjava za zemljište na kome se objekat nalazi - unose se podaci pod Ð. 2. ili Ð. 3. ili Ð. 7. (zavisno od toga da li je bilo prometa odgovarajućeg zemljišta u zoni u kojoj se ono nalazi i da li su objavljeni akti o zoni. . . ) i ta vrednost za zemljište se iznova upisuje pod Ð. 9. 8) Za nepokretnost koju obveznik izgradi, stekne, ili mu po drugom osnovu nastane poreska obaveza u toku 2017. godine kao godine za koju se utvrđuje porez na imovinu – poreska osnovica je Ønabavna vrednost koja se unosi pod Ð. 6. i pod Ð. 9.

UTVRĐIVANJE POREZA ZA OBVEZNIKE KOJI NE VODE POSLOVNE KNJIGE I PORESKI KREDIT Poresku obavezu utvrđuje nadležni organ JLS rešenjem koje dostavlja poreskom obvezniku – putem pošte. Porez se utvrđuje tako što se utvrđena poreska osnovica pomnoži propisanom stopom poreza, u skladu sa ZPI i uz primenu PORESKOG KREDITA – ako obveznik ima pravo na isti Utvrđeni porez na zgradi ili stanu u kojem stanuje obveznik umanjuje se za 50%, a najviše 20. 000 dinara. Ako na jednoj zgradi ili stanu ima više obveznika, pravo na umanjenje utvrđenog poreza ima svaki obveznik koji u toj zgradi ili stanuje, u visini srazmernoj njegovom udelu u pravu na toj zgradi ili stanu u odnosu na iznos za koji se porez umanjuje, u skladu sa stavom 1. ovog člana. Utvrđeni porez na prava na zgrade i stanove do 60 m 2, koji nisu na gradskom građ. zemljištu, odnosno na zemljištu u građevinskom području i ne daju se u zakup, a u kojima stanuju samo lica starija od 65 godina, umanjuje se za 75%. Domaćinstvom, u smislu ovog zakona, smatra se zajednica života, privređivanja i trošenja ostvarenih prihoda članova te zajednice.

NAPLATA POREZA NA IMOVINU Do utvrđivanja poreza za poresku godinu, porez na imovinu plaća se akontaciono, u visini obaveze za poslednje tromesečje prethodne poreske godine. Po utvrđivanju poreza za tekuću godinu (što znači i pripadajuće obaveze za prvo tromesečje te godine), obveznik utvrđuje da li postoji razlika između utvrđene obaveze za prvo tromesečje tekuće godine i plaćene akontacije. Ako ta razlika postoji - plaća se do 31. marta tekuće godine. Na iznos akontacije ili tromesečne obaveze koja nije plaćena u propisanom roku obveznik je dužan da obračuna i plati kamatu, u skladu sa ZPPPA. Dakle, na iznos akontacije koja nije plaćena do određenog datuma u februara tekuće god. kamata se obračunava od narednog dana, a na iznos razlike između obaveze za prvo tromesečje tekuće godine i akontaciono plaćenog poreza kamata se obračunava od 1. aprila tekuće godine.

Ako je iznos utvrđenog poreza na imovinu koji se plaća za prvo tromesečje tekuće godine MANJI od akontaciono plaćenog poreza za to tromesečje, obveznik poresku obavezu za drugo tromesečje umanjuje za iznos više plaćenog poreza za prvo tromesečje te godine. Obveznik kome poreska obaveza nastane u toku poreske godine, dužan je da, najkasnije u roku od 30 dana od dana nastanka, utvrdi porez na imovinu za deo godine počev od nastanka poreske obaveze i da porez, za tromesečje u kome je nastala poreska obaveza, plati u srazmernom iznosu od nastanka poreske obaveze do isteka tog tromesečja. U tom slučaju, za tromesečje u kome je nastala poreska obaveza porez se plaća u roku od 45 dana od dana početka tog tromesečja, a ako je poreska obaveza nastala po proteku tog roka - u roku od 15 dana od nastanka poreske obaveze. Za preostala tromesečja porez se plaća u roku od 45 dana od dana početka svakog od njih.

Ako se ima u vidu propisani rok za podnošenje poreske prijave (30 dana) i rok za plaćanje poreza, sledi da je u određenim slučajevima rok plaćanja poreza KRAĆI od roka za podnošenje poreske prijave. Preporuka je da u ovim slučajevima obveznici utvrde i za tromesečje u kome je nastala poreska obaveza plate porez pre isteka propisanog roka za plaćanje poreza. I u ovom slučaju za preostala tromesečja porez se plaæa u roku od 45 dana od početka svakog od njih. Na isti način postupa i obveznik koji u toku poreske godine postane obveznik koji vodi poslovne knjige - za imovinu koju evidentira u poslovnim knjigama, kao i obveznik koji je bio obveznik koji vodi poslovne knjige - za imovinu koju u toku poreske godine evidentira u poslovnim knjigama.

KAZNENE ODREDBE Kao i za sve poreske oblike, kaznene odredbe propisane su Zakonom o poreskom postupku i poreskoj administraciji, i to: Opšti poreski prekršaji pravnih lica i preduzetnika - Nepodnošenje i neblagovremeno podnošenje poreske prijave, neobračunavanje, neplaćanje i neblagovremeno plaćanje poreza – član 177. Prijavljivanje manjih iznosa poreza i davanje netačnih podataka u poreskoj prijavi - član 178. Nedostavljanje dokumentacije uz por. prijavu, evidencionih prijava i zahteva, obaveštenja, dokumenata i drugih podataka - član 178 a Poreski prekršaji poreskih obveznika - fizičkih lica - član 180.

OBAVEZE iz ZAKONA O JAVNOJ SVOJINI Opštine, gradovi i ostali korisnici javne svojine trebalo bi da do kraja 2017. godine, u elektronski registar Direkcije za imovinu unesu podatke o nekretninama i zemljištu s kojima raspolažu. Iz Direkcije najavljuju izmene Zakona, koje će predvideti i sankcije za one koji ne upišu imovinu u katastar nepokretnosti, a potom u elektronski registar Direkcije. Kazna neće biti oduzimanje imovine, ali će njome raspolagati država, dok službenici koji ne urade popis na vreme, mogu biti novčano kažnjeni. • Imovinu je do sada popisalo i direkciji prijavilo samo 15% opština i gradova.

Popis je jedna od preventivnih mera zaštite državne imovine za koju se u postupku restitucije ispostavilo da je ima više nego što se pretpostavljalo. U Mreži za restituciju napominju da je neophodno da se javna svojina popiše i zaštiti. Uspostavljanjem centralnog Registra nepokretnosti u javnoj svojini, gde je sva imovina popisana na jednom mestu, Vlada Republike Srbije i lokalne samouprave imaće na raspolaganju sve validne podatke koji će biti od značaja za mnoge projekte. ZAKON O JAVNOJ SVOJINI ("Sl. glasnik RS", br. 72/2011, 88/2013, 105/2014, 104/2016 - dr. zakon i 108/2016) Član 82 a Izuzetno od člana 77. stav 2. i člana 82. stav 8. ovog zakona, upis prava javne svojine autonomne pokrajine i jedinice lokalne samouprave, odnosno prava svojine javnog preduzeća i društva kapitala, izvršiće se i u slučaju kad se zahtev za upis ne podnese u roku iz člana 77. stav 1. i člana 82. stav 3. ovog zakona, na osnovu naknadnog zahteva za upis prava svojine, ako su za to ispunjeni uslovi propisani ovim zakonom. Naknadni zahtev za upis prava svojine iz stava 1. ovog člana može se podneti najkasnije do 31. decembra 2017. godine.

PREZENTACIJA je namenjena učesnicima OBUKE ZA “POREZ NA IMOVINU – REGULATIVA I PROCENA FER VREDNOSTI” Autor prezentacije: Ljiljana Simić, Konsultant za poreski sistem Republike Srbije