Enteral Ntrisyonun Parakrin ve Endokrin Etkileri Dr Krat

Enteral Nütrisyonun Parakrin ve Endokrin Etkileri Dr. Kürşat GÜNDOĞAN Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları ABD. Yoğun Bakım BD. Kayseri-2015

Sunum Başlıkları • Enteral nütrisyonun parakrin etkileri • Enteral nütrisyonun iştah (orexijenik) ve anti-iştah (aneroksijenik) hormonlarla ilişkisi 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 2

Parakrin etki 1. İntestinal villusların devamlılığının sağlanması 2. İntestinal yapı ve fonksiyonların bütünlüğünün korunması 3. Bakteriyel translokasyonun önlenmesi 4. İntestinal enzim ve antikorların sentezini uyarması 5. Potansiyel stres ülser profilaksisi sağlaması 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 3

Trofik veya Full Enteral Nütrisyon Trofik enteral nütrisyon • İntestinal villus, yapı ve fonksiyonlar için yeterli volüm/kalori/protein sağlayabilir. Full enteral nütrisyon • İntestinal villus, yapı ve fonksiyonlar için yeterli volüm/kalori/protein sağlayabilir.

Enteral Nütrisyon-Parakrin etki 1. İntestinal villusların devamlılığının sağlanması 2. İntestinal yapı ve fonksiyonların bütünlüğünün korunması 3. Bakteriyel translokasyonun önlenmesi 4. İntestinal enzim ve antikorların sentezini uyarması 5. Potansiyel stres ülser profilaksisi sağlaması 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 5

Enteral nütrisyon-Barsak bariyeri • Enteral beslenmenin faydalı etkilerinin mekanizması ? • Tight juntion protein • Intestinal alkalen fosfataz 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 6

Tight Junction Proteinler (TJ) Eksikliginde ne olur ? ? ? 27. 11. 2020 • Luminal moleküller barsak bariyerini iki yoldan geçerler. • -transselluler • -paraselluler v Anahtar yolak paraselluler yolaktır. v Bu ana gecis yolu TJ proteinler tarafından kontroledilir. • TJ proteinler transmembran ve sitozolik proteinlerdir (claudins, occludin, zona occludens) 12. DCYB-2015 7

İntestinal Alkalen Fosfataz (IAP) • Fircamsi kenar (brush border) enzim, ince barsak intestinal epitelinden salınır. • Fonksiyonlari nelerdir? ? 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 Proc Natl Acad Sci U S A. 2008 Mar 4; 105(9): 35516. 8

27. 11. 2020 12. DCYB-2015 9

27. 11. 2020 12. DCYB-2015 10

Endojen IAP barsak bariyer fonksiyonunda önemli rol oynar 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 11

Jejunumda endojen anti-inflamatuvar etki azalır (IAP-KO mice) 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 12

Enteral nutrisyonun yokluğu intestinal bariyer fonksiyonunu bozar 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 13

Aç farelerin intestinal sıvıları daha az antiinflamatuvar etkiye sahiptir 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 14

Perioperatif açlıkta insan ileal sıvısında IAP seviyesi azalır 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 15

IAP’in oral suplementasyonu juntional protein etkisini artırır 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 16

IAP oral suplementasyonu farelerde açlığın induklediği barsak bariyer disfonksiyonunu ve juntional protein kaybını önler 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 17

Sonuç Toklukta ve açlıkta IAP etkisi 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 18

Sonuç • Bu çalışmada sonucunda, • IAP miktarının azalmasi ile intestinal TJ protein ve bariyer fonksiyonun bozulduğu gösterilmiştir. • Insanlarda ilk defa IAP miktarının enteral beslenme yokluğunda azaldığı gösterilmiştir. • Bu enzim kritik hastalarda yeni bir tedavi yöntemi olarak; • barsak bütünlüğünü korumak ve inflamasyonu azaltmak için verilebilir. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 19

Elementel enteral nütrisyon- bariyer fonksiyonu ve trofizm Amaç: Ince barsak nakli yapılan domuzlarda elemental enteral nütrisyonun mukozal bariyer ve trofizm üzerine etkisini araştırmak Method: Üç grup var, her grupta 5 domuz var 1. Standart beslenme 2. Polimerik enteral solüsyon 3. Elemental enteral solüsyon Değerlendirilen parametreler: vücut ağırlığı, diyare episodu, D-Ksiloz absorbsiyon testi, villusların histopatolojik ve morfometrik analizi 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 20

Elementel enteral nütrisyon- bariyer fonksiyonu ve trofizm Sonuç: Elemental enteral nütrisyon bariyer fonksiyonun daha hızlı iyilesmesine katkı sağlamaktadır. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 21

Enteral glutamin suplementasyonu-Mukozal bariyer fonksiyon 48 ciddi yanık hastası Hastalar iki gruba ayrılmış: 1. Grup glutamin verilen 25 hasta+14 gün 0. 5 g/kg glutamin 2. Grup (B grup) 23 hasta-kontrol+14 gün plasebo 3. Normal kontrol, 10 kişi (öğrenci) Sonuçlar Değerlendirilen parametreler: § Glutamin seviyesi § Endotoxin seviyesi § Diamin oxidase aktivitesi (DAO) § İntestinal mukozal permeabilite (üriner laktuloz/mannitol oranı § Hastanede kalış süresi 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 22

Enteral glutamin suplementasyonu. Mukozal bariyer fonksiyon 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 23

Erken enteral nütrisyon-immün fonksiyon • Amaç: Ciddi akut pankreatitli hastalarda erken enteral nütrisyonun (EEN) immün fonksiyon ve klinik sonuçlar üzerine etkisini araştırmak. • Prospektif, tek merkezli, randomize kontrollü çalışma • Erken enteral grup (EEN), 30 hasta, ilk 48 saatte EN başlanmış • Geç enteral grup (DEN), 30 hasta, 8. gün EN başlanmış 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 24

Erken enteral nütrisyon-immün fonksiyon Sonuçlar 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 25

Erken enteral nütrisyon-immün fonksiyon 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 26

Fare çalışması (n=6) 3 grup fare, açlık, az yağlı beslenme, çok yağlı beslenme Nütrisyon tarafından kontrol edilen nöroimmünolojik yolak 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 27

EN-Probiyotik-Endotoxemi Primer amaç: probiyotiklerin güvenlik ve tolerabilitesinin tespit edilmesi Sekonder amaç: Minimal hepatik ensefalopatili hastalarda probiyotiklerin kognitif, microbiom, metabolom ve endotoxemi üzerine etkisi Randomizasyon: Probiyotik : 14 hasta Kontrol grubu: 16 hasta 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 28

Enteral Nütrisyon-Parakrin etki 1. İntestinal villusların devamlılığının sağlanması 2. İntestinal yapı ve fonksiyonların bütünlüğünün korunması 3. Bakteriyel translokasyonun önlenmesi 4. İntestinal enzim ve antikorların sentezini uyarması 5. Potansiyel stres ülser profilaksisi sağlaması 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 29

Enteral nutrisyon-stres ülser profilaksisi Amac: Ciddi yanik hastalarinda stres ulser profilaksisi icin erken enteral nutrisyon ile antiasid/simetidin ilaclarin karsilastirilmasi Degerlendirilen parametre: Gastrointestinal kanama Erken enteral başlanan grup: 273 hasta Simetidin/antiasid başlanan grup: 253 hasta 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 30

Enteral nutrisyon-stres ülser profilaksisi 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 31

Tartışma • IAP ve TJ protein barsak bariyer bütünlüğünü sağlamada anahtar maddedir. • Elemental enteral nütrisyon ve glutamin barsak bariyer bütünlüğünü korur. • Erken entreal nütrisyon immün sistemi güçlendirir. • Stres ülser profilaksisi için EN kullanımı ile ilgili yeterli yayın mevcut değil. • Bu konuda daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 32

Enteral nütrisyon ve endokrin sistem 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 33

27. 11. 2020 12. DCYB-2015 34

Amaç • Kritik hastalarda enteral ve parenteral beslenmeyle iştah ve anti-iştah hormon seviyeleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 35

Hastalar ve yöntem • Yöntem: Prospektif, tanımlayıcı • Yer: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi İç Hastalıkları ve Genel Cerrahi Yoğun Bakım Üniteleri • Bu çalışma için İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı Akademik Kurulu ve Erciyes Üniversitesi Etik Kurul onayı alındı. • (Etik kurul karar no: 2013/195, tarih: 05. 03. 2013). 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 36

Hastalar Çalışmaya alma kriterleri • 18 yaş ve üzeri • 48 saat ve üzeri yoğun bakımda beslenen hastalar • • 27. 11. 2020 Dışlama kriterleri Beslenmeye başladığı esnada hipofosfatemisi olan (<2, 4 mg/dl) Kronik böbrek yetmezliği, Diyabetik ketoasidozu , Hiperparatiroidisi , Kronik karaciğer hastalığı ve Safra yolları hastalığı (kolesistektomi hariç) Malabsorsiyonu olan hastalar 12. DCYB-2015 37

Hastalar Demografik özellikleri, Yoğun bakıma yatış nedenleri, APACHEII ve SOFA skoru, Beslenme şekli, Hastaların aldıkları günlük enerji ve karbonhidrat miktarı, aldıkları beslenme ürünü • Beslenmeye başlamak için geçen zaman süresi • Yoğun bakımda ve hastanede kaldıkları gün sayıları • Yoğun bakım mortalitesi • • • 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 38

Hastalar ve laboratuvar • Beslenmeye başlamadan önce (0. gün), beslenmeye başladıktan 24 saat (1. gün) ve 72 saat (3. gün) sonra hastalardan; • Leptin, • Ghrelin, • Resistin, • Glukagon like peptid -1 (GLP-1), • İnsülin like growth faktör-1 (IGF-1), • Adiponektin • İnsülin seviyeleri için kan alındı. • Hormonların protein yapısında olmasından dolayı pankreatik tripsin tarafından parçalanmasını engellemek amacıyla pankreatik tripsin inhibitörü olan trasylol ile muamele edilerek uzun süre saklanması sağlandı 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 39

Leptin • Doygunluk hormonudur ve yağ hücreleri tarafından yapılır. • Açlığı inhibe ederek enerji dengesini sağlar. • Açlık hormonu olan greline zıt etki gösterir. • Her iki hormonda hipotalamusta arcuat nükleusu etkileyerek iştahı düzenler. • Leptin seviyesi kısa dönem açlıkta azalır (24 -72 saat) • Leptin açlığa karşı adaptif cevapta kritik rol oynar. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 40

Ghrelin • Açlık hormonudur ve peptid yapıdadır • Gastro intestinal sistemden grelinerjik hücreler tarafından sentezlenir. • Santral sinir sisteminde nöropeptid olarak fonksiyon görür. • İştahı düzenlemesinin yanı sıra, vücutta kullanılan enerjinin hız ve dağılımını sağlar. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 41

Ghrelin • Mide boş iken ghrelin salınır. • Mide gerildiğinde bu salınım durur. • Hipotalamik beyin hücrelerine etki ederek açlıkta artar ve bu artış gastrik asit sekresyonunu ve gastrik motiliteyi artırarak gıda alımı için vücudu hazırlar. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 42

Resistin • Yağ dokusu, mononükleer lökositler, makrofajlar, dalak ve kemik iliği tarafından salgılanan peptid yapıda bir hormondur. • Resistinin in vivo ve in vitro uygulanması ile insülin direnci oluşur. • Obezite ve Tip-2 diabet ile bağlantılı bir hormondur. • Resistin negatif feedback ile periferik etki ederek vücut yağ kitlesini düzenliyor olabilir. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 43

Glucagon like peptide-1 (GLP-1) • Nöropepetid hormondur ve inkretin derivesidir. • Major kaynağı intestinal L hücreleridir. • GLP-1, ince barsak lümeni içerisinde gıda varlığına bağlı olarak ileal L hücrelerinden salınır. • Karbonhidrat, protein ve lipid gibi makronütrientler bu hormonun salımına neden olur. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 44

Glucagon like peptide-1 • Kan dolaşımında bu hormonun yarı ömrü, dipeptidil peptidaz-4 enzimi tarafından yıkılmasından dolayı 2 dakikadan daha azdır. • GLP-1, güçlü bir antihiperglisemik hormondur. • Glukoz bağımlı insülin sekresyonunu stimüle ederken glukagon sekresyonunuda baskılar. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 45

İnsulin like growth faktör-1(İGF-1) • İGF-1, somatomedin olarakta adlandırılır ve protein yapıda bir hormondur. • İGF-1 moleküler yapı olarak insüline benzer. • Çocukluk çağındaki kişilerde büyüme, erişkinlerde anabolik etkileri vardır. • İGF-1, büyüme hormonu etkisinin primer mediyatörüdür. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 46

Adiponektin • Adiponektin protein yapıda bir hormondur. • Glukoz regülasyonu ve yağ asidi oksidasyonunu içeren bir çok metabolik süreci düzenler. • Adiponektin yağ dokusundan kana salınır 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 47

Adiponektin • Glukoz: -glukoneogenezi azaltır -glukoz alımını artırır • Lipid katobolizması -beta oksidasyon -trigliserid klirensi 27. 11. 2020 • Endotel disfonksiyonunu korur • İnsülin duyarlılığnı artırır • Kilo kaybi • Enerji metabolizmasını kontrol eder • TNF-α seviyesini azaltır 12. DCYB-2015 48

Hastalar ve laboratuvar Hormonların Çalışıldığı Yöntemler ve KİT ler • Leptin: Diasorce ELISA kiti ile ELİSA yötemiyle çalışıldı. • Ghrelin: Phoenix marka kit enzim immunoassay yöntemiyle çalışıldı. • Resistin: e. Biovance ELISA kitiyle ve ELISA yöntemiyle çalışıldı. • Adiponektin: Biovendor marka ELISA yöntemiyle çalışıldı. • GLP-1: Ray-Bio marka kit enzim immunoassay yöntemiyle çalışıldı. • IGF-1: Hormon laboratuarında otoanalizör ile çalışıldı. • Kullanılan enteral ürünler: Pulmocare®, Multifiberplus®, Impactglutamin®, Diason®, Nutrena® 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 49

İstatistiksel Değerlendirme-1 • İstatiksel analiz IBM SPSS Statistics 22 ve Sigma Stat programı kullanıldı. • Normal dağılım gösteren değişkenlerin karşılaştırılmasında student t testi • Normal dağılım göstermeyenlerin karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi • Başlangıç, birinci ve üçüncü günlerdeki hormon değerleri normal dağılanlarda One Way ANOVA 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 50

İstatistiksel Değerlendirme-2 • Normal dağılmayanlarda Kruskal Wallis yöntemiyle analiz edildi • Kategorik verilerin karşılaştırılmasında ki-kare exact testi kullanıldı • Korelasyon analizi için normal dağılan verilerde Pearson, • Normal dağılmayan verilerde Spearman korelasyon analizi kullanıldı. • P<0, 05 değeri istatistiksel anlamlılık sınırı olarak kabul edildi. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 51

Bulgular-Genel özellikler Değişkenler Toplam Enteral Parenteral (n=26) (n=14) (n=12) 62, 8± 18, 2 61, 5± 19, 5 64, 3± 18, 0 Erkek 17 (63) 9 (64) 8 (67) Kadın 9 (37) 5 (36) 4 (33) APACHE II skoru , ± SD 22, 7± 7, 2 22, 2± 7, 5 23, 3± 7, 0 0, 719 SOFA Skoru, ±SD 4, 1± 3, 4 4, 2± 3, 6 3, 9± 3, 2 0, 829 Yoğun bakımda kalış süresi, (min-max) gün 11 (2 -125) 13 (2 -125) 10 (2 -145) 0. 297 Hastanede kalış süresi, (min-max) gün 17 (8 -150) 23 (8 -125) 11 (9 -150) 0, 193 Beslenme Başlama Süresi, (min-max) saat 24 (9 -144) 24 (9 -60) 33 (16 -144) 0, 041 14 (54) 9 (64) 5 (36) 0. 431 Yaş, (±SD) yıl p 0, 702 Cinsiyet, n(%) Mortalite, n (%) 12. DCYB-2015 0. 613 52

Leptin ve beslenme şekli arasındaki ilişki 3. 64 4 3. 5 2. 91 3 2. 5 2. 48 p>0. 05 2. 65 2. 46 1. 99 0. saat 1. 86 24. saat 1. 5 2 72. saat 1. 5 1 0. 5 0 Genel 27. 11. 2020 EN PN 12. DCYB-2015 53

Ghrelin ve beslenme şekli arasındaki ilişki 1. 3 1. 4 1. 2 P>0. 05 1. 2 1. 1 1. 2 1 1 1 0. 9 1 0. 8 0. saat 24. saat 72. saat 0. 6 0. 4 0. 2 0 Genel 27. 11. 2020 EN 12. DCYB-2015 PN 54

Resistin ve beslenme şekli arasındaki ilişki 1842 2000 1669 1602 1800 1600 1400 1150 857 931 1200 937 0. saat p<0. 05 725 1000 24. saat 600 72. saat 800 600 400 200 0 Genel 27. 11. 2020 EN 12. DCYB-2015 PN 55

GLP-1 ve beslenme şekli arasındaki ilişki 4. 4 4. 5 4 3. 1 3. 5 3 2. 7 2. 6 2. 4 0. saat 2. 5 24. saat 2 72. aat p<0. 05 1. 5 0. 9 0. 600000000000001 1 0. 5 0 Genel 27. 11. 2020 EN 12. DCYB-2015 PN 56

İGF-1 ve beslenme şekli arasındaki ilişki 85. 3 90 p>0. 05 68. 5 80 53. 6 70 53. 1 60 50 48. 4 40. 8 40. 4 40 39. 1 0. saat 24. aat 72. saat 30 20 10 0 Genel 27. 11. 2020 EN 12. DCYB-2015 PN 57

Adiponektin ve beslenme şekli arasındaki ilişki 35 P=0. 014 30 28. 8 27. 9 30 30. 9 24. 8 24. 6 25 22. 4 21. 1 20. 5 0. saat 20 24. saat 72. saat 15 10 5 0 Genel 27. 11. 2020 EN 12. DCYB-2015 PN 58

İnsülin ve beslenme şekli arasındaki ilişki 14. 5 16 12. 9 12. 7 12. 2 14 11. 6 p>0. 05 10. 6 12 6. 4 10 7. 4 0. saat 24. saat 8 72. saat 6 4 2 0 Genel 27. 11. 2020 EN 12. DCYB-2015 PN 59

Hormonlar ve saatler arasındaki korelasyon analizi Değişkenler 1. Değişken Leptin Ghrelin 0. saat 24. aat 72. saat 2. Değişken r P r p Ghrelin 0, 19 0, 351 -220 0, 28 -0, 067 0, 746 Adiponektin -0, 267 0, 187 0, 244 0, 23 0, 276 0, 172 Resistin 0, 009 0, 964 0, 144 0, 483 -0, 106 0, 605 İnsülin 0, 189 0, 355 -0, 224 0, 271 -0, 142 0, 489 IGF 1 0, 458 0, 019 -0, 136 0, 508 0, 372 0, 061 GLP-1 0, 045 0, 828 0, 256 0, 207 0, 262 0, 196 Adiponektin -0, 229 0, 26 0, 216 0, 29 0, 21 0, 303 Resistin 0, 002 0, 993 -0, 121 0, 557 0, 092 0, 655 İnsülin 0, 296 0, 142 0, 028 0, 891 -0, 141 0, 494 IGF 1 0, 19 0, 351 -0, 108 0, 601 -0, 149 0, 466 GLP-1 0, 021 0, 919 0, 038 0, 853 0, 114 0, 579 Resistin 0, 099 0, 631 -0, 009 0, 964 -0, 069 0, 739 İnsülin 0, 133 0, 517 -0, 268 0, 186 -0, 342 0, 088 IGF 1 -0, 267 0, 187 -0, 061 0, 766 -0, 19 0, 354 GLP-1 -0, 384 0, 053 0, 187 0, 36 0, 036 0, 862 İnsülin -0, 151 0, 462 0, 208 0, 309 -0, 179 0, 38 IGF 1 0, 009 0, 964 0, 205 0, 315 -0, 44 0, 024 GLP-1 -0, 488 0, 011 -0, 474 0, 014 -0, 453 0, 02 İnsülin 0, 028 0, 891 0, 246 0, 226 0, 36 0, 071 İnsülin 0, 132 0, 519 0, 451 0, 021 0, 375 0, 059 GLP-1 0, 051 0, 806 0, 143 0, 485 0, 377 0, 058 Adiponektin Resistin GLP-1 IGF-1 27. 11. 2020 60

İnsülin direnci, beslenme şekli ve hormonlar arasındaki korelasyon analizi enteral Değişkenler HOMA-IR r p Leptin 0, 200 0, 493 0. 385 0. 217 Ghrelin 0, 499 0, 069 0, 154 0, 633 Adiponektin 0, 116 0, 692 -0, 035 0, 914 Resistin -0, 319 0, 267 -0, 084 0, 795 İGF-1 0, 561 0, 037 0, 126 0, 697 -0, 004 0, 988 0, 133 0, 681 GLP-1 27. 11. 2020 parenteral 12. DCYB-2015 61

İnsülin direnci, saatler, hormonlar ve beslenme şekline göre korelasyon analizi enteral Değişkenler r parenteral p r p Leptin 0. saat 0, 200 0, 493 0. 385 0. 217 24. aat -0, 312 0, 278 0, 063 0, 846 72. saat 0, 224 0, 441 -0, 400 0, 198 Ghrelin 0. saat 0, 499 0, 069 0, 154 0, 633 24. saat 0, 128 0, 662 -0, 272 0, 393 72. aat -0, 143 0, 625 0, 330 0, 295 Adiponektin 0. saat 0, 116 0, 692 -0, 035 0, 914 24. aat -0, 239 0, 410 -0, 207 0, 519 72. saat -0, 252 0, 384 -0, 387 0, 214 HOMA-IR Resistin 0. saat -0, 319 0, 267 -0, 084 0, 795 24. saat -0, 225 0, 439 0, 094 0, 771 72. saat -0, 472 0, 088 0, 278 0, 381 IGF-1 0. saat 0, 561 0, 037 0, 126 0, 697 24. saat 0, 012 0, 969 0, 009 0, 979 72. aat 0, 145 0, 622 0, 108 0, 738 0, 988 0, 133 0, 681 0, 604 -0, 021 0, 948 GLP-1 27. 11. 2020 0. saat 24. saat 12. DCYB-2015 -0, 004 0, 152 62

Sonuçlar • Enteral beslenen grupta resistin seviyeleri 24. saatte ve 72. saatte parenteral alan gruba göre daha düşük bulundu (sırasıyla p= 0. 015, p=0. 014). • GLP-1 seviyeleri ise baseline, 24 ve 72. saatte enteral beslenen grupta daha yüksek tespit edildi (sırasıyla p=0. 031, p=0. 006, p=0. 001). • Enteral beslenme alan grupta 72. saatte adiponectin seviyeleri parenteral beslenen hastalara göre daha yüksek bulundu (p=0. 014). 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 63

Sonuçlar • Leptin ile İGF-1 arasında 0. saatte orta düzeyde pozitif korelasyon saptandı. • Adiponectin ile GLP-1 arasında 0. saatte orta düzeyde bir negatif korelasyon saptandı. • Resistin ile İGF-1 arasında 72. saatte orta düzeyde negatif bir korelasyon mevcuttu. • GLP-1 ile resistin arasında 0. saat, 24 ve 72. saatte orta düzeyde negatif bir korelasyon mevcuttu • İGF-1 ve insülin arasında orta düzeyde pozitif bir korelasyon saptandı. • HOMA-IR ve İGF-1 arasında enteral beslenen hastalarda orta düzeyde pozitif bir korelasyon saptandı. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 64

Tartışma • EN’nun GLP-1 ve Adiponectin seviyesini artırarak ve resisitin seviyesini azaltarak kritik hastalıkta oluşan anormal süreci normal fizyolojiye yaklaştırdığı gösterilmiştir. • Bu çalışma; • Kritik hastalar üzerinde yapılmış, beslenme şekline göre iştah ve anti-iştah hormonları arasındaki ilişkiyi inceleyen ilk çalışma olması nedeniyle önemlidir. • Daha fazla sayıda hasta ile bu tür çalışmalar yapılmalıdır. 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 65

TEŞEKKÜRLER SORU VE KATKILARINIZI BEKLİYORUM 27. 11. 2020 12. DCYB-2015 66