Tworzenie atrakcji turystycznych dr Jacek Drkiewicz wykady kontakt

Tworzenie atrakcji turystycznych dr Jacek Drążkiewicz wykłady kontakt: jacek@wycieczkiznami. pl

International tourism receipts

International tourism expenditures

Podstawowe założenia pracy doktorskiej TEZA: „Dochody gmin wiejskich w Polsce z tytułu turystyki zależą od dominującego modelu rozwoju turystyki na danym terenie. ” PODSTAWOWE ELEMENTY MODELU: Tematyka wykładów ü dominujący rodzaj turystyki w gminie, ü rodzaj bazy noclegowej, ü charakter polityki władz gminnych wobec rozwoju turystyki i maksymalizacji dochodów budżetowych z tego tytułu.

TEMATYKA WYKŁADÓW

Pojęcia i definicje związane z turystyką

Wprowadzenie do przedmiotu Walory turystyczne, usługi turystyczne a produkt turystyczny – różnice i podobieństwa. Co tak naprawdę jest atrakcją turystyczną?

Walory turystyczne: • to zespół elementów środowiska naturalnego oraz elementów poza przyrodniczych, które - wspólnie lub każde z osobna - są przedmiotem zainteresowania turysty (decydują one o tzw. atrakcyjności turystycznej)

Pojęcia i definicje związane z turystyką Usługi turystyczne: ”wszelkie czynności związane z zaspokajaniem potrzeb turystów, ale nie służące do produkowania przedmiotów” Źródło: Zawistowska H. , Nowe zasady świadczenia usług turystycznych „Usługi turystyczne to usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne świad turystom i odwiedzającym Źródło: Ustawa z 29. 08. 1997 r. o usługach turystycznych.

Cechy usług turystycznych 1) Nieuchwytność (nie namacalny charakter) 2) Heterogeniczność (niejednorodność) 3) zniszczalność (nietrwałość) 4) nierozdzielność

Pojęcia i definicje związane z turystyką Produkt turystyczny – pojęcie i definicje: W wąskim znaczeniu produkt turystyczny oznacza to, co kupują turyści w czasie wyjazdu turystycznego np. transport, nocleg czy wyżywienie. W szerszym ujęciu produkt turystyczny to kompozycja tego, co turyści robią oraz walorów turystycznych, urządzeń i usług, z których w tym celu korzystają. Źródło: R. Łazarek, Ekonomika turystyki, Warszawa 2004, s. 50.

Produkt turystyczny – pojęcie i definicje:

Produkt turystyczny – pojęcie i definicje:

Produkt turystyczny – pojęcie i definicje: Produkt turystyczny nie stanowią więc zasoby (walory) przyrodnicze i kulturowe same w sobie, ale pewna suma korzyści (użyteczności) jaką może mieć klient (turysta) z ich użytkowania. Produkt wymaga pomysłu, planowania i przygotowania. Powinien być postrzegany jako pewien amalgamat usług, składający się z wielu składowych elementów (produkt, cena, dystrybucja, promocja).

Cechy produktu turystycznego: 1) Jest konsumowany w miejscu wytwarzania; 2) Zazwyczaj ma złożony charakter – składa się z wielu cząstkowych usług i komponentów (walorów turystycznych) itp. ; 3) Nie można go magazynować ani produkować na zapas; 4) W momencie zakupu nabywca nie ma możliwości zapoznania się z produktem; 5) Występuje sezonowy charakter popytu na produkt turystyczny

RODZAJE PRODUKTÓW TURYSTYCZNYCH: "Tradycyjne" produkty turystyczne opierały się na tzw. zasadzie 3 S (sun, sea, sand) czyli słońce, morze, plaża Turysta preferujący taki model wypoczynku nie wyróżniał się wśród innych turystów, korzystał z zalet turystyki masowej, która oferowała wszystkim ujednolicony produkt. Dla nowych produktów turystycznych można przyjąć zasadę 3 E (entertainment, excitement, education) czyli rozrywka, emocje, edukacja(nauka) Turyści stają się coraz bardziej świadomi, pragną poznawać, dociekać, odkrywać. Wolą aktywny wypoczynek. Szukają kontaktu z ludnością miejscową. Pasjonują się kultura i sztuką obszarów recepcyjnych

ROLA ATRAKCJI W TURYSTYCE: - Atrakcje są najważniejszym elementem systemu turystycznego. Atrakcje są głównymi motywatorami wycieczek turystycznych i stanowią rdzeń produktu turystycznego. Bez atrakcji nie byłoby potrzeby korzystania z innych usług turystycznych.

Podział atrakcji turystycznych przez Swarbrooke'a: [Z. Kruczek 2011 s. 20] • Naturalne atrakcje turystyczne - walorami są fizyczne elementy środowiska naturalnego, np. jaskinie, góry, lasy, jeziora, plaże. • Dzieła stworzone przez człowieka w innym celu niż przyciąganie turystów, np. obiekty prehistoryczne, zespoły pałacowo-ogrodowe, budowle sakralne, ośrodki przemysłowe, budynki związane ze znanymi ludźmi. • Miejsca zaprojektowane i zbudowane od podstaw jako atrakcje, np. kasyna, uzdrowiska, parki rozrywki, parki safari. • Imprezy religijne, sportowe, festiwale, igrzyska olimpijskie, kulturalne itp.

RANKING, ATTRACTION, COUNTRY, NUMBER OF VISITORS

ATRAKCJA TURYSTYCZNA JAKO PRODUKT (usługa) • Personel zaangażowany w wytwarzanie i dostarczanie produktu jest częścią samego produktu. Ich postawy, zachowanie i wygląd mają kluczowe znaczenie dla sposobu postrzegania produktu przez klienta. Klienci są bezpośrednio narażeni na mocne i słabe strony personelu w zakresie usług, podczas gdy nie widzą ludzi, którzy produkują wytwarzane produkty. Jest to szczególnie widoczne w przypadku atrakcji, takich jak imprezy, oraz w przypadku atrakcji specjalnie zaprojektowanych, dlatego nacisk kładzie się na personel rekrutację, szkolenie i występy np. w parkach rozrywki. To samo zjawisko występuje w przypadku większości atrakcji przyrodniczych, ale może być trudniejsze do zauważenia, ponieważ klienci mogą nie mieć kontaktu z dostawcami usług, na przykład ludźmi, którzy utrzymują ścieżki i tymi, którzy czyszczą plaże.

ATRAKCJA TURYSTYCZNA JAKO PRODUKT (usługa) • Sami klienci są zaangażowani w proces produkcji. Korzystanie z produktu będzie odzwierciedlać ich postawy, oczekiwania i doświadczenia; innymi słowy, do pewnego stopnia dostosują produkt. Produkt jest zatem różny (odmiennie postrzegany) dla każdego klienta i do pewnego stopnia kształtuje go na swój własny wizerunek. Dotyczy to wszystkich rodzajów atrakcji, od katedr po lasy i parki rozrywki.

ATRAKCJA TURYSTYCZNA JAKO PRODUKT (usługa) • Atrakcje nie są produktem standaryzowanym. Proces produkcyjny zmienia się cały czas, aby odzwierciedlić zmieniający się związek między usługą, dostawcą, klientem i zasobami, na których produkt jest oparty. Jest to bardzo ważne, jeśli chodzi o rozwój systemów zarządzania jakością i różni się znacznie od wytwarzanych towarów, w przypadku których proces produkcji zasadniczo gwarantuje standaryzację (z wyjątkiem przypadku awarii). Pod tym względem atrakcje są wyraźnie usługami, a ich produkt nigdy nie jest standaryzowany. Na przykład produkt parku rozrywki stale się zmienia, w zależności od czynników, takich jak postawa personelu i pogoda.

ATRAKCJA TURYSTYCZNA JAKO PRODUKT (usługa) • Produktu jakim są atrakcje turystyczne nie można magazynować. Jest produkowany i konsumowany jednocześnie.

Można wymienić następujące rodzaje negatywnego oddziaływania odwiedzających na terenie atrakcji turystycznych • • • zatłoczenie, które zależy od pojemności atrakcji i wiąże się z trudnościami w poruszaniu się po terenie atrakcji, tworzeniem się kolejek w newralgicznych miejscach (np. urządzeń takich jak rollercoastery, przy najciekawszych ekspozycjach, w punktach sprzedaży pamiątek, toaletach lub w obszarze recepcji przy kasach). Zjawisko to występuje z wyjątkowym natężeniem w godzinach szczytu i w okresach najwyższego sezonu (w okresie wakacyjnym, podczas świąt państwowych). Efektem tego jest brak możliwości obejrzenia wystaw, uczestniczenia w pożądanych formach aktywności, obniżenie jakości doświadczeń i w efekcie spadek poziomu satysfakcji z pobytu w atrakcji; zużywanie się zasobów atrakcji obejmuje: zadeptywanie (chodzenie po wrażliwych obszarach i elementach atrakcji, takich jak dywany, zabytkowe posadzki, mury), dotykanie delikatnych i wrażliwych elementów ekspozycji i zabytków, zawilgocenie, oddziaływanie temperatury, drobne kradzieże i malowanie graffiti; problemy związane z ruchem odwiedzających na zewnątrz atrakcji: zbyt wysokie natężenie ruchu odwiedzających, zanieczyszczenie spalinami, ryzyko kolizji, rozjeżdżanie poboczy i trawników przez nieprawidłowo parkujące samochody i autobusy, wibracje budynków spowodowane ruchem drogowym; oddziaływanie na lokalną społeczność: utrudnienia w ruchu powodowane przez nieprawidłowo parkujące pojazdy, bezmyślne i antyspołeczne zachowania odwiedzających (wchodzenie na prywatne posesje, zachowania pod wpływem alkoholu spożytego na terenie atrakcji), zatłoczenie panujące na terenie placówek handlowych w miejscowości turystycznej, gdzie zlokalizowana jest atrakcja; negatywny wpływ na autentyczność atrakcji: instalowanie oznakowań i tablic dla odwiedzających (np. w obiektach kultu religijnego), adaptacje obiektów na potrzeby ruchu odwiedzających i osób niepełnosprawnych

Factors of development of tourist attraction sector

Podstawowe założenia pracy doktorskiej TEZA: „Dochody gmin wiejskich w Polsce z tytułu turystyki zależą od dominującego modelu rozwoju turystyki na danym terenie. ” PODSTAWOWE ELEMENTY MODELU: Sytuacja na rynku czasu wolnego ü dominujący rodzaj turystyki w gminie, ü rodzaj bazy noclegowej, ü charakter polityki władz gminnych wobec rozwoju turystyki i maksymalizacji dochodów budżetowych z tego tytułu.

Stymulatory rozwoju popytu turystycznego • Wzrost ilości czasu wolnego Obecnie zasoby czasu wolnego są o 1200 godzin większe, niż w końcu ubiegłego stulecia. Proces wzrostu ilości czasu wolnego dotyczy zmian na rynku pracy i przejawia się w następujących formach: - skracaniu godzin pracy w ciągu dnia, - Skracaniu dni pracy w ciągu tygodnia, - Wprowadzaniu i stopniowym wydłużaniu płatnych urlopów wypoczynkowych, - Skracaniu lat pracy (ustawodawstwo emerytalne oraz wydłużanie okresu obowiązku pobierania nauki)

Target markets • HOW can we divide clients on the tourist attractions market (market segmentation criteria)?

Podstawowe założenia pracy doktorskiej TEZA: „Dochody gmin wiejskich w Polsce z tytułu turystyki zależą od dominującego modelu rozwoju turystyki na danym terenie. ” PODSTAWOWE ELEMENTY MODELU: Finansowanie atrakcji ü dominujący rodzaj turystyki w gminie, ü rodzaj bazy noclegowej, turystycznych ü charakter polityki władz gminnych wobec rozwoju turystyki i maksymalizacji dochodów budżetowych z tego tytułu.

Inwestycje, ze względu na źródła finansowania, można podzielić na: • inwestycje prywatne, • inwestycje publiczne, inwestycje publiczno-prywatne. W celu zbudowania produktu turystycznego dostosowanego do potrzeb rynkowych i utrwalenia jego marki, potrzebna jest współpraca różnych podmiotów sektora publicznego i prywatnego. Dzięki łączeniu aktywności i wyznaczeniu wspólnych celów są one w stanie osiągać efekty synergii. Realizacja zadań o charakterze użyteczności publicznej może odbywać się w oparciu o koncepcję partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) na ustalonych zasadach. Literatura wskazuje różne możliwe typy współpracy pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym. Do najbardziej popularnych form PPP należą: kontrakt na usługi, joint ventures, koncesje, systemy oparte o kontrakty buduj - użytkuj - wydzierżaw (BOT ang. Build - Operate - Transfer), umowy leasingowe, systemy finansowania oparte na funduszach społeczności lokalnych. W turystyce najczęściej spotyka się kontrakt na usługi oraz systemy oparte na BOT (np. Park Wodny w Toruniu, Nadmorskie Centrum Sportu, Rekreacji i Wypoczynku w Gdańsku, Centrum Rekreacji Sportowej i Rehabilitacji w Słupsku, nieudana realizacja projektu budowy aquaparku we Wrocławiu)

KAPIATAŁ NA FINANSOWANIE ATRAKCJI TURYSTYCZNYCH • - Kapitał własny - to wkład finansowy lub rzeczowy właściciela lub właścicieli przedsiębiorstwa, jego wspólników lub akcjonariuszy. Do kapitału własnego zaliczany jest również wygenerowany przez firmę zysk. Kapitał własny można podzielić na: kapitał własny wewnętrzny, który pochodzi z zysków zatrzymanych, czyli części zysku netto przedsiębiorstwa, który przypada właścicielom firmy. kapitał własny zewnętrzny, który najczęściej pochodzi z emisji akcji firmy i powiększenia jej udziałów lub emisji obligacji komercyjnych. • Kapitał obcy może przyjąć formę: - kredytu bankowego, - zobowiązania wobec dostawców materiałów, towarów lub usług, - zobowiązania z tytułu pożyczek, - zobowiązania publicznoprawnego - środków z funduszy UE

Pożyczki na rozwój turystyki w Polsce Wschodniej Na rozrywkę i miejsca noclegowe • Z pożyczki skorzystać może małe lub średnie przedsiębiorstwo działające w branży turystycznej lub okołoturystycznej, lokujące inwestycję w Polsce Wschodniej. Maksymalna wartość pojedynczej pożyczki to 500 tys. zł. Łączny budżet instrumentu PPW-Turystyka to 200 mln zł. Dystrybucja środków w kolejnych transzach (także tych pochodzących ze spłat właśnie udzielanych pożyczek) potrwa do 2026 roku. • Środki można przeznaczyć na rozwój obiektów noclegowych, gastronomicznych, infrastrukturę sportowo-rekreacyjną, turystyki zdrowotnej, kultury i rozrywki, transport turystyczny, wsparcie organizacji i pośrednictwa turystycznego, ekologiczne produkty, produkty regionalne i tradycyjne, wzornictwo przemysłowe, przywracanie tradycyjnych zawodów - rękodzieło i rzemiosło oraz inne inwestycje w branży okołoturystycznej polegające na poszerzeniu oferty, podniesieniu jakości usług świadczonych bezpośrednio dla turystów.

Pożyczki na rozwój turystyki w Polsce Wschodniej • • Głównym atutem pożyczek jest korzystniejsze od rynkowego oprocentowanie – takie, na jakie firmy nie mogłyby liczyć w komercyjnych bankach. Pożyczkę na specjalnych warunkach, z jeszcze niższym oprocentowaniem i bez wymaganego wkładu własnego mogą otrzymać młode firmy (działające do dwóch lat) i Miejsca Przyjazne Rowerzystom na trasie Wschodniego szlaku rowego Green Velo.

Pożyczki na rozwój turystyki w Polsce Wschodniej PRZYKŁADOWE PROJEKTY: • Podlaski Młyn - Adam Rudawski (Tykocin, woj. podlaskie) Dzięki pożyczce firma kupiła mobilny mini park linowy, który wzbogaci ofertę już istniejącego rodzinnego parku rozrywki. • Czarter Jachtów – Krzysztof Kraj (Giżycko, woj. warmińsko-mazurskie) Firma ma własny port położony nad Jeziorem Tajty. Środki z pożyczki przeznaczyła na częściowe opłacenie zakupu nowych jachtów do czarterowania oraz na budowę nowych pomostów. • lokal „Karpatka – jadalnia z wypiekami KARPATKA Sp. z o. o. (Ustrzyki Dolne, woj. podkarpackie) Środki z pożyczki zostaną przeznaczone na jego wyremontowanie i wyposażenie. „Karpatka” oferować będzie kuchnię regionalną, tradycyjną, szanującą zasady zdrowego żywienia. Będzie tu również można kupić bieszczadzkie produkty lokalne, np. miody lub sery.

EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU REGIONALNEGO • Rodzaj działań związanych z turystyką, które kwalifikują się do finansowania • rozwój innowacyjnych usług turystycznych, szczególnie na obszarach mniej uprzywilejowanych i peryferyjnych z niedostatecznie rozwiniętym przemysłem i w znacznej mierze zależnych od turystyki (nowe modele biznesowe, wykorzystanie nowych pomysłów, itp. ); rozwój produktów i usług o wysokiej wartości dodanej na rynkach niszowych (turystyka zdrowotna, turystyka dla seniorów, turystyka kulturalna i ekoturystyka, turystyka kulinarna, turystyka sportowa, itp. ) dzięki mobilizacji specjalnych zasobów lokalnych przy jednoczesnym pozytywnym wpływie na inteligentną specjalizację regionalną; tworzenie klastrów 13 w różnych branżach turystycznych, a także przemyśle kreatywnym, aby zróżnicować produkty turystyki regionalnej oraz przedłużyć sezon turystyczny (np. w branży turystyki wodnej i żeglarskiej, a także w sektorze rejsów wycieczkowych); ochronę, promocję i rozwój zasobów przyrodniczych i kulturalnych turystyki oraz powiązanych z nimi usług; realizowanej na małą skalę infrastrukturę turystyki kulturalnej i zrównoważonej; • •

EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU REGIONALNEGO • Kto może złożyć wniosek w ramach sektora turystycznego? - Wszystkie osoby prawne (wszelkie podmioty publiczne, przedsiębiorstwa, a w szczególności MŚP, organizacje badawcze, uniwersytety, organizacje pozarządowe, klastry turystyczne, itd • Rodzaj i poziom finansowania - Rodzaj i poziom finansowania różnią się w poszczególnych programach w zależności od potrzeb i wyborów dokonanych przez każde państwo członkowskie. Przydzielenia środków z EFRR można dokonać poprzez dotacje dla odbiorców indywidualnych i konsorcjów; pożyczki, zabezpieczenia

EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU REGIONALNEGO PRZYKŁADY: Wkład UE: 125 000 EUR – poziom finansowania UE: 25% • Turystyka w regionie Oberpinzgau leżącym na obszarze Parku Narodowego Hohe Tauern znajdowała się w fazie stagnacji. Władze regionalne podjęły zatem działania mające na celu rozwój nowych produktów turystycznych, wykorzystując naukowe dowody dotyczące korzyści zdrowotnych wynikających z przebywania w pobliżu lokalnego obiektu o wyjątkowych walorach: najwyższych wodospadów w Europie, o wysokości 380 m. W 2006 r. uniwersytet z siedzibą w Salsburgu istotnie ustanowił laboratorium naukowe w pobliżu wodospadów Krimml w celu przeprowadzania badań nad drobno rozproszonym i wysoko skoncentrowanym aerozolem, który powstaje w wyniku uderzania wody o podłoże. Wykazano, że ten naturalnie występujący aerozol wpływa korzystnie na osoby chore na astmę i osoby cierpiące na alergię: objawy mogą zmniejszyć się na skutek codziennych spacerów w pobliżu wodospadów, a poprawa może utrzymywać się dłużej niż kilka miesięcy. Fakt ten oraz inne cechy regionu (niski poziom zanieczyszczenia środowiska, mała ilość zarodników grzybów oraz krótki okres kwitnienia roślin) przyczyniły się do uznania tej części parku narodowego za idealne miejsce, w którym można przeprowadzić kurację lub leczenie. • Dzięki pomocy otrzymanej w ramach programu EFRR „Wzmacnianie konkurencyjności regionalnej Salzburga 2007– 2013” przeprowadzono studium wykonalności dotyczące warunków alergologicznych, jakie musiały zostać spełnione przez hotele pragnące uczestniczyć w nowym pakiecie turystyki zdrowotnej. Badano również, w jaki sposób miałaby przebiegać certyfikacja hoteli oraz czy istniała wystarczająca liczba takich hoteli. Jedenaście lokalnych hoteli poddało się wymaganym działaniom renowacyjnym/adaptacyjnym, aby móc zaoferować gościom certyfikowane pokoje dla alergików. Nawiązano również współpracę z regionalnym szpitalem, dzięki której hotele mogą zapewnić dostęp do usług medycznych w ramach „produktu premium”. Następnie przeprowadzono kampanię promocyjną skierowaną do alergików oraz gości o wysokiej świadomości zdrowotnej (doceniających zakwaterowanie przyjazne osobom z alergią oraz wysokiej jakości wyżywienie).

EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU REGIONALNEGO PRZYKŁADY: C-Mine – przekształcenie byłego obszaru kopalni węgla w kreatywny punkt wzmożonej aktywności (Belgia) • Przemysłowe miasto Genk dzięki projektowi C-Mine przeszło transformację, aby stać się miastem przedsiębiorczości. W ramach projektu były obszar kopalni węgla został przekształcony w miejsce, w którym może się rozwijać kreatywna działalność gospodarcza: przemysł gier, centrum kultury, atrakcje turystyczne (w tym podziemne „centrum doświadczeń” w szybie wentylacyjnym dawnej kopalni), ale także miejsce dla „Akademii Mediów i Wzornictwa”, Laboratorium Innowacyjnego Wzornictwa dla innowacyjnych MŚP itp. • Wkład UE: 317 819 800 EUR (zakończony w 2011 r. ) – poziom finansowania UE: 57% :

EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY Rodzaj działań związanych z turystyką, które kwalifikują się do finansowania • Kwalifikujące się działania przedstawia się w „programach operacyjnych” przygotowywanych przez państwa członkowskie. W zależności od podjętych decyzji finansowanie z Europejskiego Funduszu Społecznego można przeznaczyć m. in. na: • organizowanie szkoleń dla pracowników, aby ułatwić przedsiębiorstwom radzenie sobie z restrukturyzacją lub niedoborem wykwalifikowanych pracowników; • organizowanie szkoleń dla osób znajdujących się w trudnej sytuacji, w tym dla osób należących do grup w niekorzystnej sytuacji, aby zapewnić im możliwość zwiększenia ich umiejętności i znalezienia lepszej pracy; • wspieranie procesu wzajemnego uczenia się, tworzenie sieci oraz rozpowszechnianie i promowanie dobrych praktyk i metod stosowanych w obszarze innowacji społecznych.

EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY • Kto może złożyć wniosek w ramach sektora turystycznego? - Wszystkie osoby prawne prowadzące działalność na rynku pracy lub w obszarze kształcenia i szkolenia (np. MŚP, izby handlowe, związki zawodowe, fundacje, NGO itp. ). • Rodzaj i poziom finansowania - Środki z EFS wypłaca się w formie dotacji. Wszystkie projekty muszą być współfinansowane, przy czym maksymalna wysokość wkładu UE waha się od 50% do 85% (w wyjątkowych przypadkach do 95%) łącznych kosztów realizacji projektu, w zależności od względnej zamożności danego regionu („regiony lepiej rozwinięte”, „regiony w okresie przejściowym” lub „regiony słabiej rozwinięte”). Poziom finansowania różni się znacznie w zależności od projektu i programu operacyjnego. Jeżeli chodzi o przedstawione poniżej przykłady, poziom finansowania waha się od 50 000 EUR do 3 mln EUR. • EFS może również wspierać określone działania za pomocą instrumentów finansowych, uwzględniając mikrokredyty i fundusze gwarancyjne.

EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY • • • PRZYKŁADY: Program szkoleń dla menedżerów turystyki i osób odpowiedzialnych za sprawowanie nadzoru w sektorze turystyki na Malcie - W 2011 r. maltański organ ds. turystyki otrzymał kwotę w wysokości 3 mln EUR, na którą składały się środki przekazane przez rząd maltański i środki pochodzące z EFS (współfinansowanie na poziomie 25– 75%), w celu sfinansowania realizacji swojego programu szkoleń „Rozwój: szkolenie liderów w dziedzinie turystyki”. Program opracowano w oparciu o dwie platformy: jedna z nich była przeznaczona dla 450 kierowników wyższego szczebla, a druga dla 300 urzędników średniego stopnia kierowniczego i osób odpowiedzialnych za sprawowanie nadzoru w sektorze turystyki. Szkolenia zostały przeprowadzone przez 12 zagranicznych ekspertów. Sesje szkoleniowe zorganizowano w wiodących placówkach turystycznych; w ich trakcie oferowano również możliwość skorzystania z indywidualnego mentoringu. Wkład UE: 3, 5 mln EUR (2008– 2013) – poziom finansowania UE: 85%

EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY • • • PRZYKŁADY: Stymulowanie rozwoju turystyki na obszarach wiejskich poprzez gotowanie z wykorzystaniem lokalnych produktów -AFRAT, stowarzyszenie zajmujące się szkoleniem mieszkańców obszarów wiejskich w zakresie prowadzenia działalności turystycznej, zorganizowało program szkoleniowy „Gotowanie przy wykorzystaniu lokalnych plonów” wspierany ze środków EFS w kantonie Vercors (Francja). Bazując na praktykach i historii tego regionu, w ramach szkolenia zdecydowano się połączyć teorię z praktyką – w tym celu uczestnicy szkolenia zostali poproszeni o nawiązanie kontaktu z lokalnymi rolnikami oraz o podjęcie próby znalezienia pracy pozwalającej im zdobyć stosowne doświadczenie zawodowe (w hostelach, restauracjach i hotelach położonych na obszarach wiejskich, domkach letniskowych oraz centrach aktywności turystycznej). Wszyscy uczestnicy szkolenia (osoby przygotowujące się do wykonywania zawodu kucharza) znaleźli zatrudnienie po zakończeniu programu. Gotowanie przy wykorzystaniu lokalnych produktów przyczyniło się do rozwoju turystyki we wspomnianym regionie. Wkład UE: 52 776 EUR (2010 r. ) – poziom finansowania UE: 50%

ATRAKCJE TURYSTYCZNE – przykłady

Parki rozrywki i parki tematyczne

Parki rozrywki • Największy na świecie park rozrywki to Disney World na Florydzie. Kilkanaście wydzielonych parków tematycznych zajmuje łącznie gigantyczny obszar, przeszło 100 kilometrów kwadratowych, po którym kursują wewnętrzne kolejki i autobusy. Jest nawet specjalny pociąg łączący lotnisko w Orlando z parkiem. Rocznie ten rozrywkowy kombinat odwiedza 50 milionów ludzi. A pracuje w nim 66 tysięcy pracowników

Parki tematyczne

Parki tematyczne

Parki wodne, oceanaria, fokaria, ogrody zoologiczne, safarii

Etniczna turystyka

Lekcje gotowania

Escape rooms = gry ucieczki na żywo = pokoje zagadek

GRY MIEJSKIE, niestandardowe formy zwiedzania

Nauka gry…