Prawo wekslowe dr Marek Leniak Zakad Prawa Gospodarczego

Prawo wekslowe dr Marek Leśniak Zakład Prawa Gospodarczego i Handlowego Prezentacja przeznaczona wyłącznie dla studentów SSA II i SNA II w zakresie realizacji przedmiotu Prawo Papierów Wartościowych 2015/2016. Jakiekolwiek wykorzystanie bez zgody autora zabronione ©

Prawo wekslowe - źródła prawa Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz. U. nr 37, poz. 282 z późn. zm. ) Konwencja w sprawie jednolitej ustawy o wekslach trasowanych i własnych z 7 czerwca 1930 r. (Dz. U. z 1937, nr 26, poz. 175) Konwencja o uregulowaniu pewnych kolizji ustaw w przedmiocie weksli trasowanych i własnych z 7 czerwca 1930 r. (Dz. U. z 1937, nr 26, poz. 177) Konwencja dotycząca opłaty stemplowej w przedmiocie weksli trasowanych i własnych z 7 czerwca 1930 r. (Dz. U. z 1937, nr 26, poz. 179)

Istota weksla i jego obieg Przedsiębiorca hurtowy (hurtownik) „H” sprzedaje przedsiębiorcy detalicznemu (detalista) „D” pewną ilość towarów na kredyt za kwotę 1000 zł płatną po upływie 6 miesięcy. „H” nie może jednak czekać na zapłatę aż do upływu 6 miesięcy, bo nie posiada tak dużego kapitału obrotowego, nie może „zamrażać” swojego kapitału w sprzedanym towarze, tym bardziej, że musi ciągle sprowadzać nowe towary z fabryki od producenta „P”. Producent „P” również nie może udzielić hurtownikowi kredytu. W tej sytuacji z pomocą wszystkim przychodzi weksel. Weksel jako papier wartościowy staje się pisemnym dowodem istnienia wierzytelności hurtownika „H” do detalisty „D”, którą to wierzytelność ucieleśnia (inkorporuje).

Istota weksla i jego obieg 1) 2) W powyższym przykładzie można posłużyć się jedną z następujących form: „D” sam wystawia weksel, w którym przyrzeka zapłatę kwoty 1000 zł na zlecenie hurtownika „H” w oznaczonym terminie. Następnie „D” wręcza taki weksel kupcowi „H”, który go wręcza producentowi „P”, ten zaś oddaje go dostawcy towarów „T 1”, dostawca towarów „T 1” swojemu dostawcy towarów „T 2” itd. Hurtownik „H” wystawia weksel, w którym poleca kupcowi „D”, aby ten w oznaczonym terminie zapłacił kwotę 1000 zł jemu samemu tj. „H” lub bezpośrednio producentowi „P”. W tym przypadku „D” odpowiada za zapłatę sumy wekslowej według prawa wekslowego dopiero od chwili, gdy przyjmie polecenie zapłaty zawarte w takim wekslu podpisując go w charakterze akceptanta (przyjemcy).

Cechy zobowiązania wekslowego 1) pisemność (skrypturalność) – „Zobowiązanie wekslowe jest zobowiązaniem wybitnie pisemnym, bez pisma nie ma weklsa” (orz. SN z dnia 22 maja 1930 r. C III Rw 2663/29). „Zobowiązanie wekslowe jest zobowiązaniem pisemnym, bez pisma nie ma weksla, do ważności weksla niezbędny jest podpis wystawcy” (orz. SN z dnia 15 lutego 1933 r. C III Rw 194/33). Zobacz art. 75 p. w. Wykładnia weksla. Według SN „treść zobowiązania wekslowego ustala nie na podstawie weksla” (uchwała SN z 29 czerwca 1995 r. III CZP 66/95). Według SN zobowiązanie wekslowe jest inkorporowane w dokumencie jakim jest weksel. Z uwagi na formalny charakter zobowiązania wekslowego, treść tego zobowiązania musi być wyczerpująco wyrażona w dokumencie. Zasada wykładni oświadczeń woli wyrażona w art. 65 k. c. nie znajduje w pełni zastosowania do tłumaczenia zawartych w wekslu oświadczeń woli.

Cechy zobowiązania wekslowego 2) formalizm – „weksel jest to dokument, posiadający dokładnie przez prawo określoną formę” (S. Wróblewski). „Zobowiązanie wekslowe jest aktem formalnym, który prawnie powstaje tylko przez ścisłe przestrzeganie wymaganych przez prawo formalności” (orz. SN z 17 października 1928 r. C III Rw. 1367/28). W prawie wekslowym dominują przepisy bezwzględnie obowiązujące. W prawie wekslowym ścisła jest reglamentacja formy zaciągania zobowiązań oraz wyczerpująco są określone tzw. rekwizyty wekslowe, czyli elementy od których zależy ważność weksla (art. 1 p. w. ). Formalizm prawa wekslowego wiąże się też ze znaczną ilością terminów wekslowych.

Cechy zobowiązania wekslowego 3) rygor wekslowy – jest to szczególna forma dochodzenia roszczeń z weksla, która opiera się na przyspieszonym i uproszczonym, opartym wyłącznie na treści dokumentów postępowaniu nakazowym (art. 4841 – 497 k. p. c. ). Rygor wekslowy ma także aspekty materialnoprawne polegające m. in. na tym, że dłużnik wekslowy zobowiązany jest do zapłaty nawet przed datą płatności oznaczoną w wekslu, gdy trasat odmówi przyjęcia lub stanie się niewypłacalny. Duże znaczenie ma także ograniczenie rodzajów zarzutów jakie przysługują dłużnikowi wekslowemu (art. 17 p. w. ). Rygor wekslowy ma również zastosowanie do wierzyciela wekslowego, bowiem dla zachowania określonych praw wynikających z weksla musi on dochować aktów tzw. diligencji czyli staranności wekslowej. Rygoryzm zobowiązania wekslowego ma zapewnić obiegowość weksla, bez której straciłby on znaczenie gospodarcze (A. Szpunar).

Cechy zobowiązania wekslowego 4) bezwarunkowość – „polecenie zapłaty weksla nie może zawierać żadnych warunków lub zastrzeżeń” (orz. SN z 3 listopada 1933 r. C III 46/33). Nie podważa zasady bezwarunkowości tzw. warunek prawny wprowadzony przez ustawodawcę np. w art. 65 p. w. (klauzula kasatoryjna) 5) charakter pieniężny – przedmiotem zobowiązania wekslowego może być wyłącznie świadczenie pieniężne. Suma wekslowa musi być określona w jednostkach pieniężnych. Nieważny jest weksel wystawiony w jednostkach obliczeniowych np. SDR (Special Drawing Rights).

Cechy zobowiązania wekslowego 6) samodzielność – samodzielność (niezależność) poszczególnych zobowiązań wekslowych polega na tym, że podpis złożony na wekslu nie ma wpływu na ważność innych podpisów wekslowych. Zobacz art. 7 p. w. 7) solidarność – art. 47 p. w. 8) abstrakcyjność – „wystawienie weksla rodzi dla wystawcy zobowiązanie abstrakcyjne, to jest całkowicie niezależne od przyczyny, która skłoniła dłużnika do jego zaciągnięcia” (orz. SN z 23 marca 1956 r. I CR 1036/54).

Funkcje weksla 1) 2) 3) 4) płatnicza – polega na tym, że weksel wręczany jest zamiast zapłaty obiegowa – związana jest z możliwością nieograniczonego przenoszenia praw wekslowych w drodze indosu. Weksel przechodząc z rąk do rąk jest w stanie umarzać wiele zobowiązań. Współcześnie funkcjonuje. gwarancyjna – zobowiązanie wekslowe może stanowić zabezpieczenie innych zobowiązań kredytowa – weksel daje możliwość dokonywania różnorodnych transakcji bez potrzeby zapłaty gotówką. Na świecie weksel jest podstawą tzw. kredytu kupieckiego

Powstanie zobowiązania wekslowego • teoria kontraktowa (umowna) – przyjmowała, że zobowiązanie wekslowe powstaje z mocy umowy zawartej pomiędzy wystawcą a remitentem (tak A. Szpunar). • teoria kreacyjna – przyjmowała, że zobowiązanie wekslowe powstaje przez samo umieszczenie podpisu na wekslu, z zamiarem zobowiązania się wekslowo, o ile podpisujący wypełni minimum formalnych wymagań ustawowych. Przez sam podpis wystawca kreował zobowiązanie wekslowe (tak Z. Fenichel, A. Górski, S. Grzybowski, T. Komosa, L. Ogiegło). Źródłem zobowiązania jest czynność prawna polegająca na wystawieniu weksla, choćby pozostał on w rękach wystawcy albo został mu odebrany wbrew jego woli. Wystawienie weksla jest czynnością prawną oderwaną od swej gospodarczej przyczyny.

Powstanie zobowiązania wekslowego • teoria emisyjna – według tej teorii samo wystawienie weksla jest czynnością jednostronną, ale dla powstania zobowiązania wekslowego nie wystarcza złożenie podpisu na dokumencie wekslowym. Dla powstania obligacyjnego stosunku wekslowego niezbędne jest wręczenie weksla remitentowi czyli tzw. emisja weksla. • teoria pozoru prawnego – teoria ta stanowiła, że istnieje wyjątek od reguły umowy wekslowej, jako podstawy zobowiązania wekslowego, w przypadku nabycia weksla w dobrej wierze od nieuprawnionego. Dłużnik odpowiada wekslowo w przypadku utraty podpisanego weksla, mimo braku umowy wekslowej, bowiem stworzył pozór istnienia takiej umowy i wynikającej z niej praw przez podpisanie weksla oraz niezapobieżenie wprowadzeniu go do obrotu.

Osoby biorące udział w wekslu 1) 2) 3) 4) 5) wystawca (trasant) trasat (przekazany) – osoba, której w wekslu przekazowym wystawca poleca zapłatę sumy wekslowej. Po dokonaniu akceptu trasat staje się akceptantem (przyjemcą). remitent (wekslobiorca) – osoba, na rzecz której lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana indosant (żyrant) – osoba, która przenosi weksel przy pomocy indosu na inna osobę indosatariusz (żyratariusz) – osoba, która nabyła weksel na mocy indosu

Osoby biorące udział w wekslu 6) 7) 8) 9) poręczyciel (awalista) – osoba, która poręczyła za część lub całość sumy wekslowej awalat – osoba za którą poręczono wyręczyciel – osoba, która ma płacić w potrzebie w miejsce innego dłużnika wekslowego domicyliat – osoba, różna od trasata u której weksel jest płatny. Osoba ta może lub nie brać udział w zobowiązaniu wekslowym Domicyl zachodzi wtedy, gdy weksel jest płatny w miejscu zamieszkania (siedzibie) osoby trzeciej, tj. osoby różnej od trasata. 10) regredient – uprawniony do poszukiwania zwrotnego

Indos wekslowy jest pisemnym oświadczeniem na odwrotnej stronie weksla, podpisanym przez zbywającego prawa z weksla. Zazwyczaj oświadczenie przybiera następującą formę: „Ustępuję na zlecenie Mariana Zielińskiego". Przepisy nie wymagają dla ważności indosu daty, ale ma ona znaczenie, gdyż ocenia się według niej, czy indosant miał w momencie indosowania zdolność wekslową. Data może także ułatwić ocenę kolejności indosów. Podanie zaś adresu zbywcy powoduje, że wobec niego powstanie obowiązek notyfikacji. Indos może obejmować sam podpis zbywcy i nie wymieniać nazwiska osoby, na rzecz której przenosi się prawa z weksla (indos in blanco).

Indos Wydaje się, że właśnie od tego, że oświadczenie zbywcy zamieszczane jest na odwrocie dokumentu pochodzi nazwa tej instytucji (in dorso - na grzbiecie). Indos wekslowy winien być umieszczony wyłącznie na wekslu lub przedłużku. Indos in blanco na przedniej stronie weksla jest nieważny. Indos musi być bezwarunkowy (art. 12 ust. 1 p. w. ). Warunki od których uzależniono indos uważać należy za nienapisane. Indos przenosi wszystkie prawa z weksla. Nieważny jest indos częściowy (art. 12 ust. 2 p. w. ).

Indos Uprawnienia indosatariusza in blanco: Jeżeli indos jest in blanco, posiadacz weksla może: 1) wypełnić indos nazwiskiem własnym lub innej osoby i wydać jej weksel; 2) indosować weksel dalej in blanco lub na inną osobę; 3) przenieść weksel na inną osobę bez wypełnienia indosu in blanco i bez indosowania.

Indos Indosant nie odpowiada wobec wystawcy, akceptanta oraz swych poprzedników (wcześniejszych indosantów). Wyłączenie odpowiedzialności indosnta (art. 15 ust. 1) Ograniczenie podmiotowej odpowiedzialności indosanta (art. 15 ust. 2) Dyskonto i redyskonto weksli.

Indos pełnomocniczy (art. 18 p. w. ) Indos zastawniczy (art. 19 p. w. ) Indos powierniczy (indosatariusz nabywa wszelkie prawa z weksla, działa w imieniu własnym, ale na rachunek indosanta). Indosant przy indosie powierniczym nie odpowiada wekslowo wobec indosatariusza.

Indos Legitymacja formalna Jest to domniemanie przysługiwania określonej osobie uprawnień opisanych w wekslu. Kryteria legitymacji formalnej posiadacza weksla to faktyczne władanie wekslem oraz istnienie nieprzerwanego szeregu indosów. Nabycie wierzytelności wekslowej od nieuprawnionego (art. 16 ust. 1 i 2) - indos (jako pierwsza przesłanka nabycia) - utrata weksla przez jego prawnego posiadacza (druga przesłanka) - dobra wiara nabywcy (trzecia przesłanka) - nieprzerwany ciąg indosów (czwarta przesłanka) Art. 16 ust. 2 służy ochronie osoby, która będąc w dobrej wierze nabyła wierzytelność wekslową przez indos na wekslu utraconym przez prawnego posiadacza.

Indos Zarzuty polegające na tym, że osoba domagająca się zapłaty nie nabyła wierzytelności, ponieważ zbywca był nieuprawniony, podlegają regulacji z art. 16 ust. 2 p. w. (odnosi się to również do nieistnienia lub wadliwości umowy wekslowej). Art. 17 p. w. opisuje wszelkie rodzaje zarzutów poza zarzutami dłużnika odnoszącymi się do nieskuteczności nabycia wierzytelności wekslowej przez posiadacza weksla, ponieważ nie istniała ona lub nie przysługiwała zbywcy oraz zarzutami dłużnika odnoszącymi się do niezgodnego z porozumieniem wypełnienia weksla in blanco (art. 10 p. w. ). Dłużnik może zawsze bez ograniczeń powoływać się na zarzuty służące mu osobiście wobec tego nabywcy wierzytelności, który od niego żąda zapłaty.

Indos Zarzuty osobiste (subiektywne): - są to zarzuty odnoszące się do porozumienia dłużnika z wierzycielem co do celu wystawienia weksla czy dokonania innej czynności wekslowej, - niezwiązane z porozumieniem określającym cel zaciągniętego zobowiązania wekslowego. Zarzuty obiektywne: - są to zarzuty odnoszące się do ważności dokumentu wekslowego (zarzuty odnoszące się do wadliwości formalnej dokumentu wekslowego, brak protestu, dokonane przez sąd umorzenia weksla), - są to zarzuty mające podstawę w treści dokumentu wekslowego (mogą odnosić się do opisanej w dokumencie treści zobowiązania, przedawnienia roszczeń wekslowych, zwolnienia z długu).

Poszukiwanie zwrotne (regres) Roszczenia regresowe stają się aktualne przede wszystkim w razie nie zapłacenia weksla w terminie. Warunkiem zwrotnego poszukiwania po terminie płatności jest przedstawienie weksla do zapłaty trasatowi (wystawcy weksla własnego) w terminie z art. 38 i założenie protestu z powodu niezapłacenia, w terminie z art. 44, o ile protest nie jest zbędny (w myśl art. 46, 44 ust 6 i 54). Zwrotne poszukiwanie przed terminem płatności weksla (art. 43), jest możliwe wówczas, gdy: - trasat odmówił przyjęcia, - trasat znajduje się w stanie niewypłacalności lub niepewnej wypłacalności, - wystawca, który zabronił przedstawienia weksla do przyjęcia popadł w niewypłacalność.

Poszukiwanie zwrotne (regres) Protest Odmowa przyjęcia lub zapłaty powinna być stwierdzona aktem publicznym (protest z powodu nieprzyjęcia lub niezapłacenia art. 44). Protest z powodu nieprzyjęcia powinien być dokonany w terminach, w których ma nastąpić przedstawienie wekslu do przyjęcia. Jeżeli w przypadku art. 24 ust. 1 (tempus deliberandi) weksel został po raz pierwszy przedstawiony w ostatnim dniu terminu, protest może być dokonany jeszcze dnia następnego. Protest z powodu niezapłacenia weksla, płatnego w oznaczonym dniu w pewien czas po dacie lub po okazaniu, powinien być dokonany w jednym z dwóch dni powszednich, następujących po dniu płatności. Jeżeli weksel jest płatny za okazaniem, protest powinien być dokonany z zachowaniem warunków dokonania protestu z powodu nieprzyjęcia, przewidzianych wyżej.

Poszukiwanie zwrotne (regres) Protest z powodu nieprzyjęcia zwalnia od przedstawienia do zapłaty i od protestu z powodu niezapłacenia. W przypadku, gdy trasat bez względu, czy weksel przyjął, czy nie, zaprzestał płacenia długów lub gdy przeprowadzono bezskutecznie egzekucję z jego majątku, posiadacz może wykonywać zwrotne poszukiwanie tylko po przedstawieniu wekslu trasatowi do zapłaty i po dokonaniu protestu. W przypadku otwarcia postępowania układowego albo ogłoszenia upadłości trasata, bez względu, czy weksel przyjął, czy nie, zarówno jak w przypadku otwarcia postępowania układowego albo ogłoszenia upadłości wystawcy wekslu, co do którego istnieje zakaz przedstawienia do przyjęcia, posiadacz wekslu może wykonywać zwrotne poszukiwanie już na podstawie orzeczenia, którym otwarto postępowanie układowe albo którym ogłoszono upadłość.

Terminy dzień płatności (termin wskazany w wekslu), jeżeli jest to dzień świąteczny termin zapłaty przypada w najbliższy dzień powszedni czyli dzień wymagalności (art. 72 ust. 1) Od dnia wymagalności rozpoczyna się bieg terminu do przedstawienia (art. 38) i do założenia protestu z powodu niezapłacenia (art. 44 ust. 3). Art. 38 pw. Posiadacz wekslu, płatnego w oznaczonym dniu albo w pewien czas po dacie lub po okazaniu, powinien przedstawić go do zapłaty bądź w pierwszym dniu, w którym można wymagać zapłaty, bądź w jednym z dwóch następnych dni powszednich.

Terminy Termin płatności Art. 72. Jeżeli termin płatności weksla przypada na dzień ustawowo uznany za świąteczny, zapłaty domagać się można dopiero w najbliższym dniu powszednim. Również wszystkie inne czynności, dotyczące wekslu, w szczególności przedstawienie do przyjęcia i dokonanie protestu, mogą być przedsiębrane jedynie w dniu powszednim. Jeżeli ostatni dzień terminu, w ciągu którego jedna z tych czynności ma być przedsięwzięta, przypada na dzień ustawowo uznany za świąteczny, termin przedłuża się do najbliższego dnia powszedniego. Dni świąteczne, przypadające w ciągu terminu, wlicza się do tego terminu. Można skutecznie przyjąć i dokonać zapłaty weksla w dniu świątecznym.

Terminy Weksel jest płatny 20 grudnia (sobota) – można go przedstawić do zapłaty w sobotę 20 grudnia, 22 grudnia (poniedziałek) i 23 grudnia (wtorek) – art. 38. Weksel jest płatny 25 grudnia (Boże Narodzenie - czwartek ) – nie można go przedstawić do zapłaty ani 25 grudnia ani 26 grudnia (piątek) lecz dopiero w dniach 27 grudnia (sobota), 29 grudnia (poniedziałek) i 30 grudnia (wtorek). Tylko w tych dniach 29 grudnia (poniedziałek) i 30 grudnia (wtorek) można dokonać protestu z powodu niezapłacenia. Przedstawienie weksla do zapłaty i dokonanie protestu z powodu niezapłacenia oraz wykonanie zwrotnego poszukiwania po terminie płatności – początek terminu do zwrotnego poszukiwania z powodu niezapłacenia.

Terminy płatności Weksel może być płatny: 1) za okazaniem art. 34. weksel za okazaniem jest płatny przedstawieniu (przedstawieniu do zapłaty). Weksel powinien być przedstawiony do zapłaty w ciągu roku od dnia wystawienia. Wystawca może oznaczyć krótszy lub dłuższy termin. Indosanci mogą terminy te skrócić. Wystawca może zastrzec, że weksel, płatny za okazaniem, nie może być przedstawiony do zapłaty przed oznaczonym dniem. W tym przypadku termin do przedstawienia biegnie od owego dnia.

Terminy płatności 2) w pewien czas po dacie art. 36. jeżeli termin płatności weksla jest oznaczony na jeden miesiąc lub na więcej miesięcy po dacie lub po okazaniu, weksel ten jest płatny w odpowiednim dniu tego miesiąca, w którym zapłata ma być dokonana. W braku takiego dnia weksel jest płatny w ostatnim dniu tego miesiąca. Termin „ 4 tygodnie” nie jest równoznaczny terminowi „jeden miesiąc” Jeżeli termin płatności wekslu jest oznaczony na jeden miesiąc lub na więcej miesięcy i pół miesiąca po dacie lub po okazaniu, liczy się najpierw miesiące cało. Jeżeli płatność weksla jest oznaczona na początek, na środek (np. połowę stycznia, połowę lutego itd. lub na koniec miesiąca, rozumie się przez to pierwszy, piętnasty lub ostatni dzień miesiąca.

Terminy płatności Określenie "osiem dni" lub "piętnaście dni" wyraża nie jeden lub dwa tygodnie, lecz okres całych ośmiu lub piętnastu dni. Określenie "pół miesiąca" oznacza piętnaście dni. Termin „dwa i pół miesiąca po dacie” – weksel wystawiony 8 maja 2008 r. wówczas dwa miesiące to 8 lipca 2008 r. plus „pół miesiąca” tj. 15 dni, co daje 23 lipca 2008 r. (zob. art. 73 p. w. ) „medio” – środek miesiąca „ultimo” – ostatni dzień miesiąca

Terminy płatności 3) w oznaczonym dniu „zapłaci Pan do dnia 11 maja 2009 roku” Weksle z innymi terminami płatności lub z kilku następującymi po sobie terminami są nieważne. Weksel płatny „na Targach Poznańskich 2012” jako tzw. weksel jarmarczny – jest nieważny.

Terminy płatności 4) w pewien czas po okazaniu art. 23. weksel, płatny w pewien czas po okazaniu, powinien być przedstawiony do przyjęcia w ciągu roku od dnia wystawienia. art. 104 ust. 2. weksle własne, płatne w pewien czas po okazaniu, powinny być w terminach, oznaczonych w art. 23, przedstawione celem zaznaczenia wizy przez wystawcę. Termin po okazaniu biegnie od daty wizy, podpisanej przez wystawcę na wekslu. Jeżeli wystawca wzbrania się umieścić wizę lub zaopatrzyć ją datą, odmowę należy stwierdzić protestem (art. 25); od daty protestu biegnie termin, w jaki po okazaniu weksel był płatny.

Terminy art. 35 - termin płatności weksla, płatnego w pewien czas po okazaniu, określa się według daty przyjęcia lub według daty protestu. Skutki zapłaty w terminie - art. 40 ust. 3 Zapłata przed terminem płatności - art. 40 ust. 1 Waluta płatności - art. 41

Przyjęcie Roszczenie o przyjęcie weksla przysługuje ipso iure posiadaczowi weksla. Jest to roszczenie o przyjęcie przez trasata odpowiedzialności wekslowej, przez złożenie jego podpisu na wekslu. Roszczenie to jest skierowane przeciwko wszystkim poprzednikom wekslowym. Sankcją za nieprzyjęcie jest zwrotne poszukiwanie przed terminem płatności (art. 43). Roszczenie to nie istnieje tylko wówczas, gdy istnieje zakaz przedstawiania do przyjęcia (art. 22 ust. 2 ) lub istnieje zwolnienie od odpowiedzialności za przyjęcie (art. 9 i 15).

Przyjęcie Weksel do przyjęcia może przedstawić każdy, kto ma legitymację formalną, każdy posiadacz lub nawet dzierżyciel weksla. Nie ma znaczenia, kto jest wymieniony w proteście z powodu nieprzyjęcia weksla, jako osoba, która zleciła założenie protestu. Weksel może być przedstawiony do przyjęcia „aż do terminu płatności”, termin ten kończy się zatem w przeddzień terminu płatności.

Przyjęcie Weksel należy przedstawić do przyjęcia trasatowi w miejscu jego zamieszkania, choćby było odmienne od miejsca płatności weksla. W braku osobnego oznaczenia miejsce wymienione w wekslu obok nazwiska trasata uważa się za miejsce zamieszkania trasata (art. 2 ust. 3). Jeżeli weksel tego miejsca nie zawiera, wówczas miarodajne jest miejsce w którym trasat ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania. Nie znając tego miejsca można protest z powodu nieprzyjęcia złożyć w miejscu płatności weksla. Skutkiem odmowy przyjęcia jest zwrotne poszukiwanie przed terminem płatności o sumę wekslową z przynależnościami z art. 48 i 49. Odmowa przyjęcia powinna być stwierdzona protestem z wyjątkiem przypadków z art. 44 ust. ostatni i art. 46.

Wtóropisy Tylko weksel trasowany można wystawić w kilku egzemplarzach. Każdy wtóropis jest wekslem oryginalnym, ale wszystkie wystawione egzemplarze stanowią w zasadzie jeden weksel. Czy zapłata jednego egz. wtóropisu pociąga za sobą umorzenie całego zobowiązania wekslowego? (art. 65 ). Klauzula kasatoryjna. Jak dochodzić od wystawcy wystawienia większej liczby egzemplarzy weksla trasowanego?

Odpisy Odpis weksla można sporządzać zarówno z weksla trasowanego jak i weksla własnego. Odpis weksla nie ma charakteru weksla oryginalnego. Sam odpis nie stanowi źródła powstania praw z weksla. Wydaje się go m. in. celem potwierdzenia zapłaty częściowej. Klauzula zamknięcia. Odpis powinien wskazywać osobę, u której znajduje się oryginał.

Zmiany. Przedawnienie art. 69 art. 70