InterKorean relations The 70 ies and 80 ies

한반도 - 통일 Inter-Korean relations The 70 -ies and 80 -ies of the 20 th century

July 4 th South and North Korea Joint Statement - 7· 4 남북공동성명 After the „Nixon Shock" in 1971 that led to detente between the United States and China, in 1972 the North and South Korean governments made a July 4 th South and North Korea Joint Statement that a representative of each government had secretly visited the capital city of the other side and that both sides had agreed to a North-South Joint Communiqué, outlining the steps to be taken towards achieving a peaceful reunification of the country: • Unification shall be achieved through independent Korean efforts without being subject to external imposition of interference. • Unification shall be achieved through peaceful means, and not through the use of force against each other. • As a homogeneous people, a great national unity shall be sought above all, transcending difference in ideas, ideologies, and systems. • In order to ease tensions, and foster an atmosphere of mutual trust between the South and the North, the two sides have agreed not to slander or defame each other, not to undertake armed provocations whether on a large or small scale, and to take positive measures to prevent inadvertent military incidents. • The two sides, in order to restore severed national ties, promote mutual understanding, and expedite independent peaceful unification, have agreed to carry out various exchanges in many fields such as culture and science. • The two sides have agreed to cooperate positively with each other to seek early success of the North-South Red Cross talks, which are underway with the fervent expectations of the entire people.

July 4 th South and North Korea Joint Statement - 7· 4 남북공동성명 • The two sides, in order to prevent the outbreak of unexpected military incidents and to deal directly, promptly, and accurately with problems arising between the North and the South, have agreed to install a direct telephone line between Seoul and Pyongyang. • The two sides, in order to implement the aforementioned agreed upon items, to solve various problems existing between the North and the South, and to settle the unification problem on the basis of the agreed upon principles for unification of the Fatherland, have agreed to establish and operate a North-South Coordinating Committee co-chaired by Director Yi Hu-rak [이후락 / 李厚洛, representing the South] and Director Kim Yŏng-ju 김영주 / 金英柱 [representing the North]. • The two sides, firmly convinced that the aforementioned agreed upon items correspond with the common aspirations of the entire people, who are anxious to see an early unification of the Fatherland, hereby solemnly pledge before the entire Korean people that they will faithfully carry out these agreed upon items. " • The agreement outlined the steps to be taken towards achieving a peaceful reunification of the country. • However, the North-South Coordination Committee was disbanded the following year (= 1973) after no progress had been made towards implementing the agreement.

Confederal Republic of Koryo - 고려민주연방공화국안 • North Korea's policy is to seek reunification without what it sees as outside interference, through a confederal structure retaining each side's leadership and systems. • In 1973, the DPRK proposed forming a Confederal Republic of Koryo () that would represent the Korean people in the UN. • North Korean president Kim Il-sŏng elaborated on the proposed state (then called Democratic Confederal Republic of Koryo - 고려민주연방공화국안) on October 10, 1980, in the Report to the Sixth Congress of the Workers' Party of Korea on the Work of the Central Committee. Kim proposed a confederation between North and South Korea, in which their respective political systems would initially remain: „Our Party maintains that the country should be reunified by founding a Federal Republic through the establishment of a unified national government on the condition that the north and the south recognize and tolerate each other’s ideas and social systems, a government in which the two sides are represented on an equal footing and under which they exercise regional autonomy with equal rights and duties”.

North Korean provocations in the 70 ies • June 5, 1970: North Korean patrol boats seize a South Korean broadcast vessel with 20 crew on board within the limits of the North Limit Line at the Western Sea (서해). • Feb. 15, 1974: North Korea sinks two South Korean fishing boats and arrests 30 fishermen. północnokoreańskich • ginie Kwiecień dywersantów 1970: Trzech żołnierzami południowokoreańskimi w Kŭmchon (금촌) w prow. Kyŏnggi (경기도) na południe od Strefy Zdemilitaryzowanej. • Sierpień 1974: Podczas próby zamachu na prezydenta Rep. Korei, Pak Dzung-hyi (박정 희), jego żona ginie od kul zamachowca, którym okazał się udający turystę członek propheniańskiej organizacji koreańskiej z Japonii, Mun Se-gwang (문세광). Został on schwytany, osądzony i stracony. • Listopad 1974: Kontrwywiad południowokoreański odkrył pierwszy tunel infiltracyjny, przekopany przez armię północnokoreańską pod Strefą Zdemilitaryzowaną. • Marzec 1975: Wykryto drugi tunel wykopany przez żołnierzy północnokoreańskich pod Strefą Zdemilitaryzowaną.

North Korean military tunnels under the DMZ

North Korean provocations in the 70 ies wóch • Wrzesień zlokalizowanych w Kojang (Kodzang - 고장 / 高敞) w południowokoreańskiej prowincji Cholla Pukdo (전라북도); jeden z nich został schwytany, a drugi zginął na miejscu w strzelaninie z żołnierzami południowokoreańskimi. Straty po stronie południowej były w tym starciu wyższe: dwóch zabitych i dwóch rannych. • Aug. 18, 1976: Two U. S. officers cutting down a tree in the DMZ are killed with axes by North Korean troops. Grupa żołnierzy północnokoreańskich uzbrojonych w siekiery, zaatakowała w pasie neutralnym Strefy Zdemilitaryzowanej złożoną z Amerykanów i południowych Koreańczyków ekipę zajmującą się przycinaniem drzew. Zginęło dwóch oficerów amerykańskich, a 6 żołnierzy amerykańskich i 5 południowokoreańskich odniosło rany. Kim Ir Sen w depeszy do dowódcy sił ONZ w Korei, gen. Richarda G. Stillwella, nazwał ten incydent „godnym pożałowania”, ale powstrzymał się przed przyznaniem, że to Korea Płn. ponosi za niego odpowiedzialność. Nie można wykluczyć, że akcja była rezultatem nadgorliwości i przesadnej reakcji ze strony indoktrynowanych żołnierzy północnokoreańskich, a nie odgórnych rozkazów odnoszących się do postępowania w sprawach tak błahych jak wycięcie drzewa w celu polepszenia zakresu widoczności w Strefie.

North Korean provocations in the 70 ies - 판문점도끼살인사건 09/1975: Two North Korean infiltrators were intercepted at Kochang, Cholla Pukdo; one was shot dead. During the encounter, two South Korean soldiers were killed and two wounded. A distraught villager being restrained when tying to eat the heart from aead NK soldier. Seven members of this man’s family had been killed by the NK team.

North Korean provocations in the 70 ies - 판문점도끼살인사건 Remains of the tree that was the object of the August 18 th, 1976, axe murder incident, taken in 1984. Deliberately left standing after Operation Paul Bunyan, the stump was replaced by a monument in 1987.

North Korean provocations in the 70 ies - 판문점도끼살인사건

Certificate of appreciation for one of the victims

North Korean provocations in the 70 ies • Czerwiecpółnocnokoreańskich 1976: dywersantów w zastrzelono Trzech północnowschodnim regionie Rep. Korei na południe od Strefy Zdemilitaryzowanej. Ponownie straty strony południowej były wyższe: sześciu zabitych i sześciu rannych. • Październik 1978: Zlokalizowano trzeci północnokoreański tunel infiltracyjny mający ułatwiać dywersantom przedostawanie się na terytorium Rep. Korei pod Strefą Zdemilitaryzowaną. Był to obiekt szczególnego znaczenia, ponieważ kończył się aż 400 metrów na południe od granicy Strefy, w odległości 4 km od Phanmundzomu i 2 km od wysuniętej bazy amerykańskiej. Zdaniem ekspertów wojskowych rozmiary tego tunelu umożliwiały przejście 30 tys. w pełni uzbrojonych żołnierzy, czołgów i lekkiej artylerii w ciągu jednej godziny. ółnocnokoreańskich 978: wersantów • Listopad grupa 3 -osobowa zabiła czterech obywateli Rep. Korei. • Październik 1979: Trzej agenci północnokoreańscy zostali zlokalizowani podczas próby przedostania się na terytorium Rep. Korei we wschodnim sektorze Strefy Zdemilitaryzowanej. Jeden z nich został zastrzelony.

North Korean provocations in the 80 ies • March 1980: Three North Koreans are killed trying to cross the Han River. • Marzec 1980: Trzej dywersanci północnokoreańscy zostali zastrzeleni podczas próby infiltracji na terytorium Rep. Korei w rejonie ujścia rzeki Han. • Listopad 1980: Kolejni Hwenggando (횡간도 / 文乾島) w prow. Cholla Namdo (전라남도 / 全羅南道). Ginie też jeden obywatel Rep. Korei, a 6 innych odnosi obrażenia. • Grudzień 1980: wymianie W ognia między 3 -osobową grupą dywersyjną Korei z Płn. a żołnierzami południowokoreańskimi w południowym rejonie wybrzeża prow. Kyŏngsang Namdo (경 상 남 도 ) giną wszyscy napastnicy oraz dwaj żołnierze. • Marzec 1981: W Kŭmhwa (금 화 ) w prow. Kangwŏndo (강 원 도 ) od kul żołnierzy południowokoreańskich ginie jeden dywersant z Północy, a pozostali dwaj odnoszą rany i dostają się do niewoli.

North Korean provocations in the 80 ies • Czerwiec 1981: Północnokoreańska szpiegowska wybrzeży łódź (Sŏsan utonie 서 산 ) w prow. Chungchŏng Namdo (충 청 남 도 ). 9 dywersantów zostało zastrzelonych podczas wymiany ognia, a jednego schwytano. • July 1981: Three North Koreans are killed trying to cross the Imjin River (임진강). • Lipiec 1981: Trzej agenci północnokoreańscy ponieśli śmierć w strzelaninie podczas próby przedostania się na Południe w rejonie rzeki Imjin (Imdzin). •

North Korean provocations in the 80 ies • Jesień 1982: Na osobiste polecenie Kim Jŏng-ila – tytularnego już wówczas następcy Kim Ir-sena - w ostatniej chwili wstrzymano niemal całkowicie już ukończone przygotowania do zamachu na prezydenta Rep. Korei, Chŏn Duhwana, planowanego przez północnokoreańskie służby specjalne na czas jego wizyty oficjalnej w Gabonie. Zbiegły później dyplomata północnokoreański, Ko Yong-hwan, który w tych przygotowaniach uczestniczył, ujawnił, że koronnym argumentem przeciwko przeprowadzeniu zamachu w tym kraju była obawa przed negatywnymi dla KRL-D następstwami politycznymi – głównie utratą poparcia ze strony państw afrykańskich na forum ONZ, której członkiem sama Korea Płn. wówczas jeszcze nie była. Od początku 1982 r. Kim Jŏng-il osobiście nadzorował lub kierował działalnością szpiegowsko-dywersyjną północnokoreańskich służb specjalnych.

North Korean provocations in the 80 ies dniowokoreańskich ginie, • Październik osobistości 1983: 17 obrażenia w wyniku eksplozji ładunku wybuchowego w mauzoleum birmańskiego bohatera narodowego, Aung Sana, w Rangunie. Prezydent Chŏn Du-hwan unknął śmierci tylko dlatego, że podłożona przez agentów północnokoreańskich bomba wybuchła na kilka minut przed jego przybyciem na ceremonię złożenia wieńców. Śmierć ponieśli wówczas m. in. szef sztabu prezydenckiego, wicepremier i minister planowania gospodarczego, trzej inni ministrowie, w tym szef resortu spraw zagranicznych, Lee Bumsuk (Yi Bum-suk), 3 wiceministrowie oraz południowokoreański ambasador w Birmie. Zginęli także 4 Birmańczycy, a 32 odniosło rany. Chŏn Du-hwan nazwał ten zamach „poważną prowokacją równoznaczną z wypowiedzeniem wojny” i zagroził należytym odwetem w przypadku powtórzenia się takiej prowokacji. USA wywarły silną presję na Koreę Płd. , aby powstrzymała się przed użyciem siły w ramach odwetu, nawet gdyby okazało się, że za zamachem rzeczywiście stoi Korea Płn. Kim Ir-sen nazwał oświadczenie Czon Du-hwana „niedorzecznym oszczerstwem”, ale przed sądem w Rangunie stanęli dwaj oficerowie północnokoreańscy – major Chin Mo (진모) i kapitan Kang Min-chŏl (강 민철), który przyznał się do podłożenia ładunku wybuchowego w mauzoleum Aung Sana i szczegółowo opisał zarówno przygotowania do zamachu, jak też okoliczności jego przeprowadzenia. Obaj zamachowcy przybyli do Birmy na pokładzie północnokoreańskiego frachtowca, a w Rangunie przebywali w rezydencji jednego z radców ambasady KRL-D.

• • • • • Yangon, 09 / 10 / 1983 - 아웅 산 묘역 테러 사건– lista ofiar Sŏ Sŏk-jun (서석준, 1938 ~ 1983), Deputy Prime Minister Lee Bŏm-sŏk (이범석, 1925 ~ 1983), Minister of Foreign Affairs Kim Dong-hwi (김동휘), Minister of Commerce Sŏ Sang-chŏl (서상철), Minister of Power Resources Ham Byŏng-chun (함병춘), Chief Presidential Secretary Lee Gyŏ-chŏl (이계철), Ambassador to Burma Kim Jae-ik (김재익, 1938 ~ 1983), Senior Presidential Secretary for Economic Affairs Ha Dong-sŏn (하동선), Planning Director of International Cooperation Committee Lee Gi-uk (이기욱), Vice Minister of Finance Gang In-hui (강인희), Vice Minister of Agriculture, Forest, Fishery Kim Yong-hwan (김용환), Vice Minister of Science and Technology Sim Sang-u (심상우, 1938 ~ 1983), a member of the National Assembly Min Byŏng-sŏk (민병석), physician in attendance on the President Lee Jae-gwan (이재관), presidential press secretary Han Gyŏng-hui (한경희), a presidential guard Jŏng Tae-jin (정태진), a presidential guard Lee Jung-hyŏn (이중현), reporter of 동아일보

North Korean provocations in the 80 ies • 4 listopada 1984 r. : Birma zerwała stosunki dyplomatyczne z Koreą Płn. , a w lutym 1984 r. Sąd Najwyższy Związku Birmańskiego podtrzymał wydany wcześniej przez sąd niższej instancji wyrok śmierci dla obu sprawców zamachu. Korea Płn. gwałtownie zaprzeczała, jakoby miała cokolwiek wspólnego z zamachem i określiła nawet krok władz birmańskich mianem „nieusprawiedliwionego ignorowania prawa międzynarodowego” i „kalania godności i prestiżu naszej Republiki”. Rząd Myanmy (dawniej Birmy) mimo starań ze strony Korei Płn. uzależnił przywrócenie stosunków dyplomatycznych od przyznania się przez Phyŏngyang do odpowiedzialności za zamach. • Grudzień 1983: W Tadaepo schwytano dwóch uzbrojonych szpiegów północnokoreańskich. • Wrzesień 1984: Północnokoreański dywersant popełnił samobójstwo w Taegu w centralnej części Korei Płd. po zabiciu dwóch osób i ranieniu trzeciej. • November 1984: Nine North Korean soldiers and one South Korean soldier are killed in firefight after a Soviet man tries to escape into South Korea. arki południowokoreańskiej • Październik 1985: Okręty północnokoreańską jednostkę szpiegowską w okolicy Pusanu - największego portu na Południu. • Wrzesień 1986: Eksplozja ładunku wybuchowego w międzynarodowym porcie lotniczym Kimpho w Seulu spowodowała śmierć 5 osob i obrażenia u ponad 30. Policja południowokoreańska obarczyła agentów północnokoreańskich odpowiedzialnością za ten zamach.

North Korean provocations in the 80 ies rzez • Listopad podłożona 1987: Bomba samolocie południowokoreańskich linii lotniczych KAL, lecącym z Bagdadu do Seulu z 20 członkami załogi i 95 pasażerami na pokładzie, eksploduje nad Morzem Andamańskim w pobliżu wybrzeży Birmy. W Bahrainie aresztowano rzekomą turystkę japońską, którą udawała agentka północnokoreańska Kim Hyŏn-hyi (김 현 희 ). Stanęła ona później przed sądem w Seulu i ujawniła, że do tej akcji przygotowywała się przez dwa lata (w tym przez kilka miesięcy w Macau), przyswajając sobie tożsamość prawdziwej obywatelki Japonii pochodzenia koreańskiego, Yi Ŭn-hye (kor. 리은혜, jap. 田口 八重子 / たぐちやえこ), najprawdopodobniej porwanej przez agentów północnokoreańskich z Japonii. Wysadzenie w powietrze samolotu południowokoreańskiego miało podobno być ostrzeżeniem dla wszystkich tych, którzy planowali wziąć udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu w 1988 r. ; Korea Płn. starała się o prawo do współorganizowania olimpiady, ale mnożąc i wysuwając w ostatniej chwili warunki nie do spełnienia – mimo względnie pozytywnego nastawienia ze strony Seulu - straciła taką szansę.

Korea Air lot 858 – 29 / 11 /1987

Developments related to reunification (80 -ies & 90 -ies) • In January 1989, the founder of 현대, Jŏng Ju-yŏng (정주영), toured North Korea and promoted tourism in Mount Kŭmgang (금강산 / 金剛山). • After a twelve-year hiatus, the prime ministers of the two Koreas met in Seoul in September 1990 to engage in the Inter-Korean summits or High-Level Talks. In December 1991, the two countries reached an agreement on issues of reconciliation, nonaggression, cooperation, and exchange between North and South in The Agreement on Reconciliation, Nonaggression, Cooperation, and Exchange Between North and South, but these talks collapsed over inspection of nuclear facilities. • In 1994, after former U. S. President Jimmy Carter's visit to Phyŏngyang, the leaders of the two Koreas agreed to meet with each other, but the meeting was prevented by the death of Kim Il-sŏng that July.