Sie wsppracy i samoksztacenia marzec listopad 2020 Zesp

Sieć współpracy i samokształcenia marzec- listopad 2020 Zespół Szkół Ogólnokształcący Nr 8 w Krakowie Dorota M. Anna S. Paulina S. P Małgorzata B. Ewa M. N Marta K. Monika K Grażyna B. Bogusława K. Koordynator Krystyna K. Agnieszka I. Monika L. Jolanta S. Paulina P. P Monika B. Gabriela K. Małgorzata K. Ewa J. Jadwiga M. S Jadwiga W.

Sieć 2020 rok Spotkanie organizacyjno- diagnostyczne Program: 1. Co to jest sieć? 2. Rozpoznanie zasobów i potrzeb 3. Ustalenie obszaru tematycznego oraz harmonogramu pracy i działań w sieci 4. Formy współpracy z rodzicami 5. Prawa rodziców w relacji z nauczycielami

Sieć to przestrzeń, w której uczestnicy mogą skorzystać ze wsparcia merytorycznego i metodycznego oraz otrzymać dostosowaną do swoich potrzeb wiedzę Jedną z zasad obowiązujących uczestników sieci: -Jeśli chcesz coś otrzymać w sieci musisz coś do tej sieci dać od siebie…

Nasze cele: - dzielenie się wiedzą i umiejętnościami, - nabywanie nowych umiejętności i wiedzy, - wspólne wykonywanie zadań, - zespołowe poszukiwanie sposobów radzenia sobie z problemami, - nawiązanie kontaktów i podjęcie współpracy, - wsparcie w sytuacji zmian wprowadzanych w systemie oświaty.

Co zyskamy? Poznamy jeden z elementów nowej formuły wspomagania szkół obowiązującej od 1 stycznia 2016 roku Wsparcie w rozwiązywaniu problemów z zakresu metodyki nauczania lub organizacji własnej pracy. Możliwość wymiany doświadczeń. Poczucie sprawczości i uczestnictwo w procesie zmiany. Bezpieczną przestrzeń do rozwoju. Motywacje do dalszej pracy. Doskonalenie umiejętności pracy zespołowej. Korzystanie z innej formy doskonalenia swoich umiejętności.

Formy naszej pracy Spotkania stacjonarne Spotkanie organizacyjno-diagnostyczne: Integracja uczestników sieci. Rozpoznanie potrzeb i zasobów. Ustalenie celów, harmonogramu pracy i działań w sieci. Szkolenia: TIK- Spotkanie prowadzone przez ekspertów. Tematyka szkoleń zgodna z potrzebami członków sieci. Spotkania/e robocze (warsztaty, konsultacje, seminaria): Dzielenie się doświadczeniami, narzędziami, dobrymi praktykami Tworzenie nowych rozwiązań. Praca w sieci między spotkaniami (wykorzystanie TIK) Spotkanie podsumowujące: Podsumowanie i omówienie pracy sieci. Zaplanowanie promocji i sposobów udostępniania wypracowanych rozwiązań innym. Ewaluacja Spotkania od marca do listopada 2020 r. Łącznie 31 godzin.

Główny obszar tematyczny Formy współpracy z rodzicami. Prawa i obowiązki rodziców. Scenariusze zbiorowych i indywidualnych spotkań

Linia czasu – nasze działania 2020 r. III 13 Szkolenie organizacyj nodiagnosty czne IV 7, 23 30 Warsztat z eksper tem online V IX X XI 19, 15 27 24 26 Warsztat z eksper tem online Warsztat z koordynato rem Wdrożenie działań oraz ich modyfikacja. Podsumowa nie, ewaluacja.

Drugie szkolenie online 7 kwietnia 2020 1. O organizowaniu nauki w domu 2. O organizowaniu życia w kwarantannie Dorota M. Anna S. Paulina S. P Małgorzata B. Ewa M. N Marta K. Monika K Grażyna B. Bogusława K. Koordynator Krystyna K. Agnieszka I. Monika L. Jolanta S. Paulina P. P Monika B. Gabriela K. Małgorzata K. Ewa J. Jadwiga M. S Jadwiga W.

Emilia Sygulska 1. 2. O organizowaniu nauki w domu O organizowaniu życia w kwarantannie

PLACÓWKI OŚWIATOWE W CZASIE PANDEMII KORONAWIRUSA Współpraca szkoły z rodzicami Małgorzata Celuch W tym czasie współpraca między szkołą a rodzicami jest niezwykle istotna. Rodzice, uczniowie i nauczyciele muszą wspierać się nawzajem, działać na rzecz dzieci i sprawnej nauki materiału. W końcu przecież to dla uczniów – zarówno tych najmłodszych, jak i starszych czas stresu, wyzwań, zupełnie nowych wymagań. Warto o tym pamiętać układają współpracę.

PLACÓWKI OŚWIATOWE W CZASIE PANDEMII KORONAWIRUSA Współpraca szkoły z rodzicami Małgorzata Celuch 1. Dobranie odpowiedniego sprzętu 2. Wskazówki dla dziecka dotyczące korzystania z Internetu 3. Motywowanie i wspomaganie dziecka 4. Zalecenie Ministerstwa Edukacji 5. Formy porozumiewania się ze szkołą

PLACÓWKI OŚWIATOWE W CZASIE PANDEMII KORONAWIRUSA Współpraca szkoły z rodzicami Małgorzata Celuch

Trzecie i czwarte szkolenie online 23 i 30 kwietnia 2020 Rodzic i jego perspektywa w kontakcie z nauczecielami Dorota M. Anna S. Paulina S. P Małgorzata B. Ewa M. N Marta K. Monika K Grażyna B. Bogusława K. Koordynator Krystyna K. Agnieszka I. Monika L. Jolanta S. Paulina P. P Monika B. Gabriela K. Małgorzata K. Ewa J. Jadwiga M. S Jadwiga W.

Program wideoszkolenia Asertywność w kontakcie z rodzicami (odmowa, krytyka, formułowanie oczekiwań) Rodzic i jego perspektywa Osiąganie celu – czyli jak prowadzić rozmowę z rodzicami, jak przekazywać informacje o trudnościach ucznia Różne podejścia rodziców i sposoby pracy z nimi Praca koncepcyjna nad konkretnymi trudnościami

Asertywność Posiadanie i wyrażanie własnego zdania oraz bezpośrednie wyrażanie emocji i postaw w granicach nienaruszających praw i psychicznego terytorium innych osób oraz własnych. Osoba asertywna zna i respektuje swoje prawa, ale pamięta przy tym, że takie same prawa należą się każdej innej osobie na tym świecie

Jak odmawiać? 1. Wyrażenie empatii NIE 2. Obszar odmowy Krótkie uzasadnienie *Podkreślenie jednorazowości lub/i *Alternatywna propozycja Niestety nie mogę spotkać się z Panią po godzinie 17: 00 – we wtorki i czwartki kończę pracę o 16: 30. Mogę zaproponować spotkanie o 16: 00 lub – w inne dni – przed Pani pracą, czyli o 7: 30.

Asertywne przyjmowanie krytyki Słuchaj, czego ludzie potrzebują – a nie co o Tobie myśl 1. Potwierdzenie i podziękowanie za słuszną krytykę. Np. „Racja, przepraszam” 2. Wyjaśnienie a nie tłumaczenie w reakcji na słuszną krytykę. Np. „Przepraszam za spóźnienie, stałam w korkach. Za 5 min przyniosę sprawozdanie do pana gabinetu. ” 3. Dopytanie. Np. „Na czym dokładnie polegał mój błąd? ” „Jakie ma pan oczekiwania? ” 4. Zmiana oceny w opinię. Np. „To twoje zdanie, moje jest inne”. 5. Demaskowanie aluzji. Np. „Czy to o czym mówisz odnosi się też do mnie? ”

Formułowanie oczekiwań W moim odczuciu Kasi bardzo pomogłoby, gdyby… Mam propozycję, byśmy umówili się, że… Zastanawiam się, na ile Wojtkowi potrzeba… Karol potrzebuje państwa wsparcia w związku z… Sam nie będzie w stanie poradzić sobie z tą trudnością. Przykro mi o tym mówić, ale uważam, że to ważne. Zauważam, że Piotrek często. . . Co Państwo o tym sądzą?

Formułowanie oczekiwań 1. 2. 3. 4. 5. Opis trudności dziecka Co już zrobiliśmy, by je w tej trudności wesprzeć? Co jeszcze możemy zrobić? Czego nie możemy zrobić? Co możemy zrobić wspólnie z Rodzicami?

Piąte i szóste szkolenie online 19 i 26 maja 2020 Nauczyciel i rodzic jako partnerzy. Jak informować rodzica o trudnościach jego dziecka? Dorota M. Anna S. Paulina S. P Małgorzata B. Ewa M. N Marta K. Monika K Grażyna B. Bogusława K. Koordynator Krystyna K. Agnieszka I. Monika L. Jolanta S. Paulina P. P Monika B. Gabriela K. Małgorzata K. Ewa J. Jadwiga M. S Jadwiga W.

Program W jaki sposób mówić o trudnościach ucznia? Opinia kontra opis Test kamery – teoria i praktyka Rozmowa według planu Dokumentacja i prowadzenie notatek ze spotkań

Test kamery

Opis kontra kamera Przeczytaj tekst, poddaj go testowi kamery i przeformułuj w taki sposób, by był napisany językiem opisu. Jeśli potrzeba, wymyśl własne przykłady zachowań. Celem jest mądre przekazanie rodzicowi w opisowy, nieoceniający sposób prawdy o wybranym obszarze trudności jego dziecka. Zosia jest perfekcjonistką. Ma bardzo wysokie standardy, zawsze musi być najlepsza, przeżywa każdą najmniejszą porażkę. Nie potrafi zrozumieć, że każdy może czasem popełnić błąd, histeryzuje, gdy dostanie słabszą ocenę. Ostatnio ze względu na swój perfekcjonizm nie była w stanie napisać sprawdzianu do końca. W trakcie popłakała się i urządziła scenę

NOTATKA NA I ZE SPOTKANIA Z RODZICAMI JACKA CELE SPOTKANIA: ● Omówienie funkcjonowania Jacka w społeczności klasowej. ● Przekazanie informacji o konflikcie Jacka z nauczycielem oraz stanu wiedzy ucznia z historii w odniesieniu do realizacji programu. ● Ustalenie sposobu udzielenia pomocy i wsparcia dla ucznia w pokonywaniu trudności. OPIS FUNKCJONOWANIA UCZNIA Mocne strony: ● uczestniczy w lekcjach z tematów, które go interesują, ● jest lubiany w klasie, ● wykonuje część zadań na lekcjach: tworzy niepełne notatki w zeszycie przepisując z tablicy, chętniej bierze udział w zadaniach grupowych, ● posiada poprawne oceny z poprzedniego półrocza. Wyzwania i trudności: Edukacyjne ● nie przygotowuje się do lekcji, opuszcza lekcje, ● nie chce wypowiadać się na forum klasy, ● nie odrabia zadań domowych. Wychowawcze ● odcina się od kontaktu z nauczycielem traktując go jak powietrze, ● jeżeli jest nieprzygotowany opuszcza lekcje i namawia inne osoby do tego samego. WNIOSKI I USTALENIA ● Jacek przygotuje 2 projekty z historii w grupie 3 -4 osobowej. ● Zostanie zaplanowane spotkanie Jacka z psychologiem szkolnym i nauczycielem historii. ● Zadania domowe Jacek będzie wykonywał wspólnie z kolegami (chętnymi mu pomóc) na świetlicy szkolnej w tym samym dniu, kiedy zaplanowana jest historia. ● O każdych wagarach telefonicznie powiadamiani są natychmiast rodzice.

Dobre praktyki związane z prowadzeniem zebrań klasowych

Lista dobrych praktyk związanych z prowadzeniem zebrań klasowych. Co sprawia, że osoba prowadząca spotkanie/zebranie zyskuje Waszą sympatię i zaufanie? Co dla Was jest ważne w trakcie spotkań i zebrań, w których uczestniczycie? Co Was denerwuje w trakcie spotkań i zebrań, czego nie lubicie? Czego jako rodzice oczekujecie/oczekiwalibyście od wychowawcy Waszego dziecka? Jakie rozwiązania związane z prowadzeniem zebrań sprawdziły się w Waszej praktyce?

Ósme szkolenie online 15 września 2020 Prezentacja dobrych praktyk w zakresie współpracy z rodzicami Dorota M. Anna S. Paulina S. P Małgorzata B. Ewa M. N Marta K. Monika K Grażyna B. Bogusława K. Koordynator Krystyna K. Agnieszka I. Monika L. Jolanta S. Paulina P. P Monika B. Gabriela K. Małgorzata K. Ewa J. Jadwiga M. S Jadwiga W.

Rozmowy z rodzicami Pamiętaj by życzliwie powitać Rodziców, Zacznij spotkanie od przedstawienia celów i zapytania, czy Rodzice mają coś do dodania, Warto ustalić ramy czasowe, Pamiętaj, że mówią nie tylko Twoje słowa, ale też i ciało!

Jak mówić do rodziców pokazywać mocne strony dziecka i postępy, mówić o trudnościach dziecka - a nie trudnościach, jakie my mamy z dzieckiem, powoływać się na dobro dziecka, opisywać konkretne trudne zachowania, jakie dziecko przejawia,

Jak nie mówić do rodziców Nie oceniać dzieci („nieznośny”, „rozpieszczony”, „niewychowany”), Nie oceniać rodziców, Nie porównywać dzieci między sobą – ewentualnie odwoływać się do norm rozwojowych, Nie mówić rodzicom, co powinni („pani powinna inaczej”, „to dziecko trzeba nauczyć granic”).

Dziewiąte szkolenie online 27 października 2020 Formy współpracy z rodzicami. Prawa rodziców. Scenariusze spotkań Dorota M. Anna S. Paulina S. P Małgorzata B. Ewa M. N Marta K. Monika K Grażyna B. Bogusława K. Koordynator Krystyna K. Agnieszka I. Monika L. Jolanta S. Paulina P. P Monika B. Gabriela K. Małgorzata K. Ewa J. Jadwiga M. S Jadwiga W.

Formy współpracy z rodzicami wiodące 1. Zebrania klasowe. uzupełniające 1. Gromadzenie prac 2. Indywidualne rozmowy. uczniów i 3. Imprezy i wycieczki prezentowanie ich integrujące. rodzicom. 2. Ocena postępów wspierające 1. mailowe oraz poprzez inne komunikatory (dziennik elektroniczny) 2. Wskazywanie dodatkowych ćwiczeń np. po dziecka omawiana w trakcie indywidualnych Kontakty telefoniczne i sprawdzianach. 3. Prowadzenie niektórych zajęć przez rodziców. spotkań. 4. Urządzanie pracowni. 5. Gromadzenie środków dydaktycznych. 6. Wyjazdy zwane „zieloną szkołą”.

Zebrania klasowe List do rodziców. Przyjazne zawiadomienie. Organizacja spotkania („Ja” „Sala”). Scenariusz pierwszego, drugiego i trzeciego zebrania z rodzicami.

List do rodziców na początku roku szkolnego Szanowni Rodzice! Jestem wychowawczynią klasy Państwa córki/syna. Nazywam się XXX. Wiem, że codziennie na wiele godzin powierzacie mi swoje dziecko, z nadzieją, że będzie mu tu dobrze, ze zdołam „wlać mu do głowy” możliwie dużo wiedzy, ukształtować jego charakter. Możecie Państwo liczyć na to, że zrobię co tylko będę mogła, użyję całej swojej wiedzy, doświadczenia i najlepszych chęci by osiągnąć ten cel. Aby jednak efekty były zadawalające, potrzebuję Państwa wsparcia i współpracy. Chciałabym wiedzieć w jakich zakresach i w jakim wymiarze bylibyście Państwo skłonni zaangażować się na rzecz klasy, do której przynależy Wasz syn/córka. Na przykład mogą Państwo: � pomóc w organizacji wycieczek, być „opieką” � pomóc w organizacji spotkań (wypieki, zakupy) � pomóc w remontach, dekoracji sali � posiadają Państwo specjalne umiejętności do wykorzystania (umiejętności aktorskie, dziennikarskie, kulinarne, techniczne, fotograficzne itd. ) � z racji wykonywanego zawodu, miejsca pracy, mogą Państwo. . . � mają Państwo inne pomysły na współpracę z klasą. . . Wiem, ze każdy z Państwa pracuje, ma obowiązki. Zawsze więc będę pytać o możliwości, nie śmiałabym nic narzucać. Wypełnienie tej deklaracji będzie dla mnie jedynie wskazówką, kiedy i o co mogę każdego z Państwa zapytać i ewentualnie poprosić. Nie ukrywam, że liczę na tę współpracę, bo wspólnymi siłami możemy dać naszym dzieciom więcej niż uczyniłabym w pojedynkę. Anna Kowalska /wychowawczyni/ Przykład – „Poradnik wychowawcy”

Przyjazne zawiadomienie o zebraniu rodziców Szanowni Państwo! Rozpoczyna się rok szkolny. Przez najbliższe 10 miesięcy będę się starać razem z moimi kolegami nauczycielami rozszerzać wiedzę Waszego dziecka, wychowywać je tak, aby stawało się coraz bardziej świadome, dojrzałe. Chciałabym sprostać Państwa oczekiwaniom w tym zakresie. Liczę też na Państwa współpracę. Rodzice najlepiej znają swoje dziecko, jego mocne strony, zdolności, sukcesy. Chciałabym jak najwięcej wiedzieć o Państwa synu/córce. Chętnie posłucham tego, co chcielibyście mi o swoim dziecku powiedzieć. Zapraszam na zebranie rodziców w dniu. . . o godzinie. . . Proszę przyjść ze zdjęciem własnego dziecka po to, by inni rodzice rozpoznali was jako rodziców koleżanki/kolegi swojego dziecka. Zadaję też Wam „pracę domową”. Zastanówcie się w czym Wasze dziecko jest dobre, co sobie w nim szczególnie cenicie. Anna Kowalska Przykład-„Poradnik wychowawcy

Drobne rzeczy, które jednak mają znaczenie Ubierz się adekwatnie do sytuacji, to znaczy: skromnie i elegancko. Pamiętaj rodzice oceniają Cię, czy nadajesz się do pracy. Nawiązuj ze słuchaczami kontakt wzrokowy Przyjmij naturalną i wyprostowaną postawę ciała. Wykorzystuj naturalne gesty, eliminując niepotrzebne i nerwowe Nie odgradzaj się od rodziców barierami typu stół, biurko Zaaranżuj odpowiednio przestrzeń klasy Postaraj się, by ton Twojego głosu był możliwie spokojny i ciepły Nie przyjmuj tonu pouczającego czy pełnego pretensji. Nikt nie lubi być pouczanym czy strofowanym Traktuj rodziców tak, jakby byli Twoimi gośćmi, nigdy tak, jakby byli podwładnymi, szczególnie jest to ważne podczas pierwszego zebrania. Pamiętaj o przywitaniu, przedstawieniu się rodzicom, zadbaj o miejsce na złożenie palt, dobrze byłoby, gdybyś mogła zaproponować herbatę Staraj się szczegółowe i ulotne informacje przekazywać na piśmie Wypisz na tablicy porządek zebrania lub wyraźnie przedstaw na początku spotkania. Określ przewidywany czas zebrania Podsumuj zebranie formułując wnioski, by utwierdzić rodziców w przekonaniu, że nie był to czas stracony Pamiętaj o zasadzie, że o sprawach przyjemnych, choć czasem oczywistych też należy mówić Zachęć rodziców do dyskusji, informacji zwrotnej, aktywności (nie może być tak, abyś tylko Ty mówił)

Przykładowy scenariusz zebrania rodziców Przebieg: Rodzice siadają wokół ławek ustawionych w prostokąt lub podkowę. Każdy się przedstawia: Jestem mamą Krzysia Nowaka, kolegą mego syna jest. . . Jaś, Bartek. Mój Krzyś jest. . . - tu kilka zdań o sukcesach Krzysia. Rodzicom może być trudno chwalić publicznie swoje dziecko dlatego pomagaj mówić im o tym jakie zalety ma ich syn/ córka. Wspólnie obejrzyjcie zdjęcia. Zachęcaj rodziców do wymiany dużej ilości pozytywnych cech dziecka. Dziel się tez swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi klasy. Podkreśl, że w każdym dziecku jest wiele dobrego. Budować i wychowywać można jedynie poprzez pozytywy, opierając się na tym co jest mocną stroną dziecka. Daj rodzicom chwilę na rozmowy w grupach. Podsumuj mówiąc, że znając lepiej rodziców i wiedząc więcej o dzieciach w sposób pełniejszy możesz konstruować i realizować program wychowawczy klasy. Przykład- „Poradnik wychowawcy”

Zebranie z rodzicami. Druga wywiadówka Pierwsza część: Uczniowie lub wychowawca prezentuje osiągnięcia, udział w konkursach, apelach, uroczystościach szkolnych i pozaszkolnych, wyniki ankiet, odpowiedzi uczniów na zadane przed zebraniem pytanie na temat np. ◦ co powinnam powiedzieć Twoim rodzicom na zebraniu ◦ czy rodzice mnie kochają ◦ o tym myślę, nad tym się zastanawiam ◦ najważniejsze wartości w życiu to. . . ◦ czy rodzice mają dla mnie czas ◦ w szkole czuję się. . . ◦ chciałabym, aby nasza klasa. . . ◦ nagrody i kary, jakie stosują moi rodzice ◦ w domu jest mi. . . Odpowiedzi powinny być zapisane na kartkach, a na zebraniu odczytane przez nauczyciela tak, aby rodzicom zasygnalizować problem, a nie utożsamiać z konkretnym uczniem. Druga część: Dyskusja rodziców, komentarz wychowawcy, podanie literatury. Trzecia część: Sprawy bieżące dotyczące klasy i szkoły, ogłoszenia, komunikaty itd. Czwarta część: Przekazanie informacji o ocenach z przedmiotów i zachowania, poinformowanie z kim nauczyciele chcieliby się spotkać (za pomocą odpowiedniego kodu, bez podawania nazwisk)

Nowa wywiadówka Wywiadówka jest spotkaniem nauczyciela, rodzica i ucznia. Uczeń przygotowuje się do niej odpowiednio wcześniej w domu według planu zaproponowanego przez wychowawcą: 1. Nauka: ◦ osiągnięcia ◦ porażki ◦ ocena własna 2. Zachowanie: ◦ w szkole ◦ poza szkołą ◦ ocena własna 3. Stosunek do kolegów i koleżanek: ◦ czym się pochwalić ◦ z jakiego powodu jest mi przykro ◦ ocena własna 4. Aktywność w klasie i szkole: ◦ sukcesy ◦ porażki ◦ ocena własna 5. Kultura osobista: ◦ jestem dumny ◦ jest mi wstyd ◦ ocena własna 6. Najważniejsze osiągnięcia: 7. Nad czym będę pracował: 8. Jak chciałbym pokonać trudności: Uczeń na podstawie przygotowanych punktów opowiada o swoich sukcesach i porażkach. Z pomocą rodzica i wychowawcy analizuje je, szuka przyczyn i proponuje rozwiązania. Na koniec wywiadówki uczeń sporządza listę zawierającą wnioski płynące ze spotkania. Następną wspólną wizytę w szkole, rozpocznie od oceny stopnia realizacji postanowień. (scenariusz: Kołodko, Zarzecka)

Zasady komunikowania się z rodzicami Zamiast wyliczać przewinienia klasy czy konkretnego ucznia: Jak zwykle pojawiają się oceny niedostateczne Powiedz coś pozytywnego i dobrego: Bardzo ładnie wystąpili (wystąpił) na akademii szkolnej Zachowanie klasy (ucznia)jest skandaliczne W czasie wyjazdu odpowiedzialnie opiekowali (opiekował) się młodszymi uczniami Ma same jedynki z pracy domowej Zależy mi na tym, aby syn pamiętał o odrabianiu pracy domowej Nie przynosi stroju na wychowanie fizyczne Dla zdrowia dzieci ważne jest, aby ćwiczyły w odpowiednich strojach Niech pani wpłynie na syna, aby nie przeszkadzał na lekcjach Wiem, że synowi trudno usiedzieć spokojnie całą lekcję

Prawa rodziców

KONSTYTUCJA RP (Dz. U. z 1997 r. nr 78, poz. 483) Art. 48 ust. 1 określa prawo rodziców do wychowania. „Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania”. Art. 54 ust. 3 zawiera postanowienia istotne dla wychowania szkolnego. Wynika z niego, że rodzice, posiadając prawo do wychowania, nauczania moralnego i religijnego, mogą część swoich uprawnień przekazać szkole. Nauczyciele powinni pełnić funkcję wspomagającą i uzupełniającą w stosunku do rodziców.

Europejska Karta Praw i Obowiązków Rodziców. Preambuła Wychowanie dzieci stanowi wyraz nadziei rodziców, co jest potwierdzeniem faktu, że mają oni na uwadze przyszłość i pokładają wiarę w wartości przekazywane następnym pokoleniom. Odpowiedzialność rodziców wobec dzieci stanowi podwalinę istnienia ludzkości. Tymczasem, tak we współczesnej Europie, jak i w przyszłej, nie muszą oni sami dźwigać odpowiedzialności za wychowanie dzieci. W dziele tym są wspomagani przez osoby i grupy społeczne, zaangażowane w działania edukacyjne. Mogą także oczekiwać wsparcia finansowego ze strony państwa oraz ekspertyz opracowanych przez placówki naukowe i oświatowe. Wiele osób ma swój udział w wychowaniu dzieci, które przecież nie wzrastają w społecznej izolacji, lecz rozwijają się w konkretnym środowisku. Osiąganie dojrzałości to coś więcej niż tylko zdobywanie wykształcenia. Nie jest ono jednak możliwe bez wsparcia ze strony szkół. Wzajemna pomoc i wzajemny szacunek rodziców oraz instytucji edukacyjnych są warunkiem „sine qua non” wychowania dzieci i młodzieży w naszych czasach. Nadzieja wielu mieszkańców Wschodniej i Zachodniej Europy wynika z form współpracy na kontynencie, prowadzących do coraz większej jedności i do budowy nowej, wspólnej tożsamości. Współcześni młodzi ludzie są obywatelami Europy przyszłości, każdy ze swą odmienną duchowością i kulturą, w której wzrastał, każdy z innymi talentami i oczekiwaniami. Dla nich i dla siebie samych pragniemy demokratycznej Europy, która w dalszym ciągu traktować będzie swą różnorodność jako źródło inspiracji. Wychowanie i edukacja w Europie powinny koncentrować się na tym właśnie celu. Aby zrealizować to założenie, rodzice muszą ze sobą współpracować: w szkołach, ze szkołami, ale także na szczeblu europejskim i w narodowych stowarzyszeniach. Naszym celem są wzajemne inspiracje i działania prowadzące do pogłębienia europejskiej solidarności. Powyższe kwestie stanowią dla EPA sens jej istnienia. Na tym jednak nie koniec. Rodzice w Europie mają prawo być otaczani szacunkiem za ich odpowiedzialność jako pierwszych i najważniejszych wychowawców swoich dzieci. Oznacza to poszanowanie ich rodzicielskiej roli i wynikających z niej obowiązków. W swych wysiłkach wychowawczych powinni być wspierani przez całe społeczeństwo, a w szczególności przez osoby zaangażowane w edukację. EPA zawarło swoje postulaty w deklaracji „Prawa i obowiązki rodziców w Europie”. Zwracamy się do Komisji Europejskiej, Rady Ministrów, Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z prośbą o poparcie naszych postulatów i pomoc w ich realizacji.

Prawa i obowiązki rodziców zapisane w Europejskiej Karcie Praw i Obowiązków Rodziców Rodzice mają prawo do wychowywania swoich dzieci w duchu tolerancji i zrozumienia dla innych, bez dyskryminacji wynikającej z koloru skóry, rasy, narodowości, wyznania, płci oraz pozycji ekonomicznej. Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w duchu odpowiedzialności za siebie i za cały ludzki świat. Rodzice mają prawo do uznania ich prymatu jako „pierwszych nauczycieli” swoich dzieci. Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w sposób odpowiedzialny i nie zaniedbywać ich. Rodzice mają prawo do pełnego dostępu do formalnego systemu edukacji dla swoich dzieci z uwzględnieniem ich potrzeb, możliwości i osiągnięć. Rodzice mają obowiązek zaangażowania się jako partnerzy w nauczaniu ich dzieci w szkole. Rodzice mają prawo dostępu do wszelkich informacji o instytucjach oświatowych, które mogą dotyczyć ich dzieci. Rodzice mają obowiązek przekazywania wszelkich informacji szkołom, do których uczęszczają ich dzieci, informacji dotyczących możliwości osiągnięcia wspólnych, (tj. domu i szkoły) celów edukacyjnych. Rodzice mają prawo wyboru takiej drogi edukacji dla swoich dzieci, która jest najbliższa ich przekonaniom i wartościom uznawanym za najważniejsze dla rozwoju ich dzieci. Rodzice mają obowiązek dokonania świadomego wyboru drogi edukacyjnej, jaką ich dzieci powinny zmierzać. Rodzice mają prawo domagania się od formalnego systemu edukacji tego, aby ich dzieci osiągnęły wiedzę duchową i kulturową. Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w poszanowaniu i akceptowaniu innych ludzi i ich przekonań. Rodzice mają prawo wpływać na politykę oświatową realizowaną w szkołach ich dzieci. Rodzice mają obowiązek osobiście włączać się w życie szkół ich dzieci i stanowić istotną część społeczności lokalnej. Rodzice i ich stowarzyszenia mają prawo wydawania opinii i przeprowadzania konsultacji z władzami odpowiedzialnymi za edukację na wszystkich poziomach ich struktur. Rodzice mają obowiązek tworzyć demokratyczne, reprezentatywne organizacje na wszystkich poziomach. Organizacje te będą reprezentowały rodziców i ich interesy. Rodzice mają prawo do pomocy materialnej ze strony władz publicznych, eliminującej wszelkie bariery finansowe, które mogłyby utrudnić dostęp ich dzieci do edukacji. Rodzice mają obowiązek poświęcać swój czas i uwagę swoim dzieciom i szkołom, tak aby wzmocnić ich wysiłki skierowane na osiągnięcie określonych celów nauczania. Rodzice mają prawo żądać od odpowiedzialnych władz publicznych wysokiej jakości usługi edukacyjnej. Rodzice mają obowiązek poznać siebie nawzajem, współpracować ze sobą i doskonalić swoje umiejętności „pierwszych nauczycieli” i partnerów w kontakcie: szkoła- dom.

Trudni rodzice Rodzice są różni. Kontakt z jednymi możesz lubić, a z innymi nie. Po spotkaniu możesz czuć satysfakcję, ale także irytację, złość, niepokój, bezradność, lęk, poczucie winy. Aby uniknąć przykrych uczuć staraj się nie tylko rozpoznać tzw. „trudnych rodziców”, ale raczej postaraj się poradzić sobie z własnymi emocjami w kontaktach z tymi rodzicami. (Poradnik wychowawcy)

Spotkania indywidualne. Kłopotliwi rodzice- jak z nimi rozmawiać? Rodzic agresywny: wskaż konkretne, pozytywne, nawet niewielkie osiągnięcia czy starania dziecka utrzymuj w czasie rozmowy kontakt wzrokowy wysłuchaj, daj czas na wygadanie się i ochłonięcie, zastosuj „ciszę”, abyś i ty mógł się uspokoić panuj nad swoimi emocjami, nie dopuść do kłótni, nie przekrzykuj, nie daj się sprowokować bądź asertywny Rodzic, który wszystko wie: bądź dobrze przygotowany do spotkania słuchaj uważnie, co ma do powiedzenia, a następnie poproś, aby sam zaproponował rozwiązanie zaproponuj nową literaturę, aby pokazać znajomość przedmiotu Rodzic narzekający” wysłuchaj jego narzekań upewnij się, co do treści wypowiedzi poprzez parafrazowanie („ o ile dobrze pana zrozumiałam”) nie wzmacniaj jego skarg poprzez usprawiedliwianie siebie lub osób na które narzeka spróbuj rozwiązać problem poprzez zadawanie konkretnych pytań wyjaśniających sytuację uwzględnij sugestie rodzica tak, aby nie miał powodów do narzekań Rodzic nieśmiały: określ cel spotkania, podkreśl jego ważność zarówno dla ciebie, jak i dla rodzica nie zagaduj rodzica, daj mu do zrozumienia, że oczekujesz od niego odpowiedzi staraj się „wciągnąć” rodzica w rozmowę zadając pytania otwarte (dlaczego. . . kiedy. . . po co. . . ) a nie czy. . .

Rozmowy z trudnym rodzicem Zaobserwuj jak rodzic wchodzi do gabinetu, jaką przyjmuje postawę, jakie uczucia malują się na jego twarzy, co mówi jego ciało, Wejdź na chwilę w jego „skórę” – poczuj jego zdenerwowanie, niepokój, lęk o swoje dziecko, jakie uczucia przeżywa? Wyjdź z za biurka i przywitaj go przez podanie ręki i zaproś aby usiadł. (ważne aby te wszystkie czynności wykonać prawie jednocześnie, aby rodzic nie poczuł się zlekceważony, niedostrzeżony, poczuł się intruzem). Pomyśl o nim z pozycji: „ja jestem OK. – ty jesteś OK. ”. Rozpocznij od zapytania z czym do Ciebie przychodzi, co go tu sprowadza? Wsłuchaj się w ton jego mowy, usłysz co do Ciebie tak naprawdę mówi, co przeżywa w związku z zaistniałą sytuacją. Nie zaprzeczaj i nie atakuj, nie obwiniaj, to najprostsze sposoby do podniesienia temperatury rozmowy, zmuszą Twojego rozmówce do zaprzeczania i zerwą kontakt. Bądź na tak, !!! Powiedz własnymi słowami co dostrzegasz, opisz to (pamiętaj aby nie używać przymiotników wartościujących i oceniających), nie używaj też irracjonalnych zdań zawierających słowa nigdy, zawsze tylko itp. – to trudne do zrozumienia Powiedz o własnych uczuciach w związku z zaistniałą sytuacją, co czujesz słysząc lub rozmawiając, co słyszysz dowiadując się od rodzica o zaistniałej sytuacji, . Wysłuchaj do końca co rodzic ma do powiedzenia, daj mu odczuć, że go rozumiesz poprzez wtrącanie słów typu: „hmmm”, „tak” rozumiem itp. Spróbuj opowiedzieć o swoim rozumieniu zaistniałej sytuacji. Wykorzystaj w tym celu struktury językowe np. Rozumiem, że{…} tu opisz sytuacje (pamiętając o wcześniejszych uwagach), to pozwala mi sądzić, że możemy wspólnie zająć się tą sprawą. Skoro rozmawiamy to wspólnie musimy dojść do takiego rozwiązania, które nas wszystkich będzie zadowalać satysfakcjonować.