Muzeum Powozw LIZBONA Do dzi pozostajemnic kto gdzie
Muzeum Powozów LIZBONA
Do dziś pozostajemnicą kto , gdzie i kiedy wynalazł koło , jednak wynalazek ten przyczynił się do konstrukcji wozu ciągniętego przez zwierzęta. Koło uległo i ulega przemianom w szybkim tempie , a wraz z rozwojem społecznym nastąpiło zróżnicowanie typów pojazdów konnych dostosowanych do różnych celów. Miały one przeróżne zastosowanie : reprezentacyjne , wyjazdowe , spacerowe czy sportowe, generalnie służyły do przewozu osób i towarów. Czasami poczty i bagażu. Obecnie motoryzacja wyparła już wszelkiego rodzaju powozy. Główną przyczyna jest brak wygody czy niska prędkość tego środka transportu. W dzisiejszych czasach ludzie używają powozów do celów typowe rekreacyjnych i kolekcjonerskich. W zapomnienie odchodzą ekologiczne bryczki, dwukółki i wolanty. . . Nazewnictwo pojazdów zaprzęgowych jest bardzo rozbudowane - zależne od kraju, epoki, przeznaczenia pojazdu, czy mody. Ambonka , basztarda, berlinka, , bryczka, coupé, dezobliżantka, diligence, dorożka, dyliżans, ekwipaż, furgon, kabriolet, karawan, kariolka, kareta, karoca, kurierka, leżajka, milord, powóz, rydwan, soliterka, victoria. . to tylko niektóre z nazw. Były one jedno- lub parokonne. Jest takie miejsce w Lizbonie , gdzie zatrzymał się czas , gdzie przypomina się znaczenie słów kareta , karoca , kariolka , stangret , kozioł i czaprak. Gdzie można się zanurzyć w odległych czasach monarchii portugalskiej. Muzeum Powozów w Belem , w Lizbonie.
Budynek Muzeum Powozów jest raczej mało pozorny z zewnątrz , w śródku mieści bogatą kolekcję powozów z okresu od XVII-XIXw.
Składa się z trzech części - sali głównej o wymiarach 50 metrów na 17 m, sali bocznej i piętra z galerią. Na zdjęciu jest zakaz fotografowania z lampą błyskową i zakaz używania statywu. W całym muzeum można swobodnie robić zdjęcia bez flasha i z ręki, to normalna sytuacja w większości takich placówek.
W 1905 r. Królowa Amelia przekształciła dawną szkołę jazdy konnej w muzeum. Portret królowej Amelii , pomysłodawczyni Muzeum.
Prezentowane w muzeum powozy , zostały wykonane w ciągu ostatnich 300 lat w Europie, w galerii głównej w stylu Ludwika XVI, ustawiono powozy portugalskiej rodziny królewskiej.
Na pierwszym planie osiemnastowieczna berlinka Królowej Marii , pojazd ceremonialny. Na dachu - portugalski herb i inicjały M. P. R. P , bogato ozdobiona malowidłami. Była ciągnięta przez 6 koni.
Francuska Kareta należąca do królowej Marii Franciszki , siedemnasty wiek. Wymiary 588 x 197 x 250 cm. Na przodzie i z tyłu są alegoryczne figury Wojny, Mądrości, Sławy, Sprawiedliwości i Litości, wraz z tarczami pokazującymi podwójne herby Portugalii i Sabaudii. Na drzwiach są medaliony zawierające inicjały królowej , z postacią kobiecą na każdej stronie.
Kareta -zamknięty , pojazd konny bogato zdobiony czterokołowy w kształcie pudła. Rozpowszechnił się wśród polskich warstw wyższych w XVII w. . Początkowo pudło zawieszane było na rzemiennych pasach, podobnie jak w kolebkach. W XVIII w. do użytku weszły resory. Duże karety nazywano landarami od niemieckiego miasta Landau słynącego z wyrobu pojazdów konnych.
Kareta MARIA FRANCISCA BENEDITA, druga poł. XVIII w. , pojazd ceremonialny , zbudowana w 1777 r. w stylu rokoko, ma zamknięte , oszklone pudło. Wnętrze wyściełane turkusowym aksamitem w motywy kwiatowe.
Portugalska kareta króla Jana V -wymiary 641 x 215 x 342 cm koła tylne pokazują 12 znaków zodiaku.
Reprezentacyjne pojazdy , o bogatym wystroju używane na dworach królewskich i magnackich , modne w okresie od XVI do XVIII wieku. . zwane karocami- karoca (z wł. carrozza) to bardzo bogato zdobiony powóz kryty, rodzaj karety. Początkowo było to pudło zawieszone było na skórzanych pasach, później na resorach i posiadały przeszklone okienka.
W tylnej części sali głównej stoją trzy imponujące wielkością i wagą powozy barokowe wykonane w Rzymie dla portugalskiego ambasadora przy dworze papieskim. Te pięciotonowe ! pojazdy są wybijane pluszem i bogato zdobione pozłacanymi figurami. Są to : kareta oceanów , kareta ambasadora, kareta koronacji Lizbony. Na fot. Kareta koronacji - pojazd triumfalny , 728 x 246 x 325 cm.
Kareta koronacyjna ma otwarte nadwozie w stylu włoskim , wyłożona jedwabiem i zdobiona barokowymi , drewnianymi posągami. Lizbonie towarzyszy figura Sławy i Obfitości , a u jej nóg skrzydlaty smok, symbol Rodziny Królewskiej. Drzwi i wnętrze wykończone karminowym jedwabiem wyszywanym złotymi nićmi.
Berlinki- karety czteroosobowe. Coupe -karety dwuosobowe.
Kareta Oceaniczna - Górne postacie to alegoria wiosny i lata , po środku Apollo na globie , w dolnej części dwóch podających sobie dłoń staruszków symbolizujących Ocean Atlantycki i Indyjski.
Tu widać wspomiane wcześniej znaki zodiaku na obręczy koła.
Soliterka/dezobliżantka -kareta o jednoosobowym pudłe, mała karoca na jedną osobę. Wehikuł konny przydzielony na krótkie trasy i do spacerów. Inaczej zwana egoistką Kariolka - lekki , odkryty dwukołowy, jednokonny pojazd , wewnątrz obity skórą , najczęściej na drewnianych resorach - fr. carriole 'bryczka'
Tradycyjny , portugalski ubiór stangreta liberia głównego woznicy rodziny królewskiej z 19 w. Jednolity sporządzony z czerwonego płaszcza z szerokimi, fantazyjnymi, wielobarwnymi pasami; czerwone spodnie; niebieska kamizelka ze srebrnym pasem; czarny kapelusz, lakierki z sprzączkami.
Nie wiadomo gdzie patrzeć , na suficie uwage przykuwają ogromne malowidła w 3 owalnych medalionach , dominują elementy związane z tematyką jezdziecką. Rycerz z kopią i tarczą w rydwanie to alegoria wojny. Mknie w wozie ciągniętym przez lwy z towarzyszącą postacią kobiecą symbolem Zwycięstwa.
Widok z pierwszego piętra.
Widok na dachy powozów z galerii.
Dach trzeciej z barokowych karet - Karety Ambasadorskiej.
Strój małego Manuela.
Pojazd dziecinny , włoski kabriolet o wymiarach 117 x 75 x 167 cm , składane zadaszenie , ma nadwozie otwarte i naśladuje pojazdy dorosłych. I młody Manuel gotowy do drogi ; ).
Siodełko.
Letni powóz dla dzieci. Pewnie zaprzęgany do kucyka.
W tle CZAPRAK pod siodło z herbem markiza , na pierwszym planie siodło z drewnianymi strzemionami.
Akcesoria : uprzęże końskie - uzda , lejce. . dekorowane królewskim herbem.
Sala boczna.
Jednoosobowa berlinka , pojazd religijny , używany w procesjach do przewozu figury Matki Boskiej. Lampy służyły oświetleniu posągu. Na dach korona królewska.
Francuska lektyka dwuosobowa , bez kół - noszona przez dwa muły ustawione po bokach
Angielski pojazd koronacyjny , ostatnio używany w 1957 roku, kiedy królowa Elżbieta II odwiedziła Portugalię.
Kozioł miejsce przeznaczone dla stangreta. Czaprak: ubiór koński z tkaniny wełnianej, niekiedy haftowanej, ze skóry lub futra, w różnych rozmiarach, ale nie zakrywający piersi, kładziony pod siodło, czasem na nie narzucany. Drugie znaczenie to bogato zdobione nakrycie kozła pojazdów o charakterze reprezentacyjnym w kolorze tarczy herbowej i z wizerunkiem herbu lub monogramu właściciela.
Bryczka z Porto , dla 2 osób tzw. coupe , ozdobiona 4 srebrnymi latarniami , wysokie siedzisko powożącego.
Zdjecia i tekst internet Opr. Irenka
- Slides: 50