Pieniski Park Narodowy Pieniskie ki Suszyna z widokiem

Pieniński Park Narodowy

Pienińskie łąki (Suszyna) z widokiem na Tatry

�Park narodowy – obszar chroniony ze względu na swoje walory, głównie przyrodnicze. W Polsce w brzmieniu Ustawy o ochronie przyrody z 2004 r. "obejmuje obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe. Park narodowy tworzy się w celu zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów".

Położenie: woj: małopolskie. � Pieniński Park Narodowy – jeden z 23 parków narodowych na terenie Polski, utworzony 1 czerwca 1932 r. � PPN zajmuje najcenniejsze pod względem krajobrazowym i przyrodniczym obszary Pienin Właściwych: Masyw Trzech Koron, Pieniny Czorsztyńskie, Pieninki, Przełom Dunajca. Ma najwyższy wśród wszystkich polskich parków narodowych wskaźnik nasilenia ruchu turystycznego w przeliczeniu na 1 ha powierzchni. Dla turystów udostępniono 35 km szlaków. Zalicza się do nich również stanowiący atrakcję na skalę europejską spływ tratwami przełomem Dunajca (jego trasę można przejść także pieszo Drogą Pienińską). Dla turystów przygotowano galerie widokowe na Trzech Koronach i Sokolicy.

Szczyt Trzech Koron (Okrąglica)

Krótka historia: � Jego historia sięga 1921 roku, kiedy to z inicjatywy prof. Władysława Szafera na terenie będącym własnością Stanisława Drohojowskiego powstał rezerwat dla ochrony łąk wokół ruin Zamku w Czorsztynie (7, 5 ha). Pod koniec lat 20. XX w. rozpoczęto wykupy gruntów prywatnych położonych głównie w Pieninach Środkowych w Masywie Trzech Koron, z przeznaczeniem pod utworzenie pierwszego w Polsce parku narodowego. Wstępny projekt opracował prof. Stanisław Kulczyński. 23 maja 1932 r. podsekretarz stanu Wiktor Leśniewski podpisał za ministra rolnictwa rozporządzenie o utworzeniu z dniem 1 czerwca 1932 r. z rezerwatu w Pieninach jednostki organizacyjnej pod nazwą "Park Narodowy w Pieninach".

Dunajec, Trzy korony i Facimiech

Flora: � Urozmaicona rzeźba terenu, mchów, 550 gat. grzybów kapeluszowych, ponad 400 gat. różnorodność siedlisk porostów i ciągle opisywane są i mikroklimatów, długa historia nowe gat. Osobliwościami, które rozwoju tutejszej flory spowodowały, że mimo niewielkiej na terenie Polski występują wyłącznie w Pieninach są także: powierzchni parku jego flora jest pienińska odmiana bylicy bardzo ciekawa i zróżnicowana. Najciekawsza roślinność występuje piołunu, chaber pieniński, złocień w Masywie Trzech Koron Zawadzkiego czy jałowiec z Wąwozem Szopczańskim i na sabiński (poza Pieninami niedostępnej północnej ścianie występuje nigdzie indziej w Smolegowej Skały. Karpatach � Na obszarze PPN występuje 1100 gatunków roślin naczyniowych, w Zachodnich). Osobliwością jest również reliktowa sosna. tym 2 endemity: pszonak pieniński i mniszek pieniński. Występuje tutaj zaskakująco dużo, bo aż 167 gatunków roślin górskich, mimo że Pieniny mają niedużą wysokość. Opisano także ponad 400 gat. glonów, 230 gat.

muszy, storczyk zakwitają : śnieżyczka szerokolistny, storczyk przebiśnieg, pierwiosnek bzowy, storczyk męski, a lekarski i pierwiosnek także rzadkiego i wyniosły, lepiężniki, żywie imponującego ostrożnia c gruczołowaty, głowacza czy ciemiężycę miesiącznica trwała. zieloną. W murawach Bardzo ciekawe i bogate naskalnych gatunkowo są powstałe w dominuje sesleria skalna, wyniku wielowiekowej występuje także smagliczka działalności człowieka łąki skalna, kostrzewa blada, pienińskie. Z rzadszych na wapiennych roślin warto wymienić liczne piargach cienistka Roberta. tutaj gatunki storczyków: m. in. dwulistnik �W lasach i na ich obrzeżach

Reliktowa sosna Ostrożeń głowacz Smagliczka skalna

Fauna: � Urozmaicony teren i różnorodność pomurnika, kopciuszka i warunków środowiskowych sprawia, gniazdującego również w że również świat zwierząt jest skałach bociana czarnego, z ciekawy. W Pieninach naliczono rzadszych drapieżników puchacza. ponad 7 tys. gatunków zwierząt, w � O ile fauna kręgowców, choć bogata, tym ok. 235 gatunków kręgowców. Z nie wykazuje odrębności gatunkowej większych ssaków w stosunku do otaczających Pieniny występują: borsuk, dzik, jeleń, ryś, terenów, to w faunie bezkręgowców żbik, kuna leśna, sarna. Dzięki odkryto wiele endemitów i gatunków występowaniu jaskiń, w których reliktowych. Stwierdzono tu mogą zimować, bogata jest fauna występowanie ok. 6500 gatunków nietoperzy, obejmująca aż 15 bezkręgowców. Pienińskie łąki słyną gatunków. Najliczniejszy wśród nich z różnorodności motyli, ogólnie w jest rzadki już w Pieninach naliczono ich ok. 1600 gat. Europie podkasaniec mały. Z 6% z nich to ciepłolubne gatunki rzadkich gryzoni warto znane tylko z Pienin, lub bardzo wymienić mysz małooką, rzadkie poza nimi. Najsłynniejszy z reprezentującą element flory nich to endemiczny niepylak stepowej. Bogata jest awifauna – w apollo. Co roku naukowcy opisują w latach 1955– 1959 doliczono się ok. Pieninach nowe gatunki 160 gatunków ptaków, w tym ok. 100 bezkręgowców. gniazdujących tutaj. Z gatunków naskalnych warto wymienić nagórnika,

Niepylak Apollo

Kopciuszek Podkasaniec mały Mysz małooka

Działalność parku: � Dzięki licznym, trwającym już 150 lat badaniom naukowców szczegółowo � � � udokumentowano florę i faunę parku. Zaraz po utworzeniu PPN w 1936 r. opracowano szczegółowy plan gospodarczo-leśny, który wykonano bardzo szczegółowo (m. in. policzono i pomierzono wszystkie drzewa i większe krzewy). Aby silnie zmienione przez kilkusetletnią działalność człowieka drzewostany przywrócić do naturalnych, prowadzi się ich przebudowę poprzez nasadzenia. Stanowiska występowania cennych okazów drzew są monitorowane, a w razie potrzeby podejmuje się czynne zabiegi ich ochrony. Bardzo ważne dla zachowania bioróżnorodności Pienin są łąki. Aby nie dopuścić do ich zarośnięcia lasem, są one systematycznie koszone, a siano jest wywożone. Na 20 półarowych poletkach tych łąk pracownicy parku co roku sporządzają tzw. zdjęcie fitosocjologiczne – spis wszystkich gatunków roślin naczyniowych. Dla zachowania różnorodności przyrodniczej i kulturowej utrzymuje się na Hali Majerz tzw. kulturowy wypas owiec. Uruchomiono specjalny program dla ochrony motyla niepylaka apollo: hodowla, znakowanie, monitoring, koszenie łąk, na których występuje. Specjalną ochroną objęto płazy. Co roku wiosną podejmowana jest akcja ochrony płazów wędrujących przez drogę do Sromowiec-Kąty(osiatkowanie drogi i codzienne przenoszenie płazów na drugą stronę drogi). Aby nie składały skrzeku w zbiorniku wyrównawczym Jeziora Czorsztyńskiego, gdzie nie miałby on szans na rozwój, został on przed płazami zabezpieczony, a dla ich rozrodu wykonano specjalne stawki. Przy głównych wejściach do parku istnieje 5 Pawilonów Pienińskiego Parku Narodowego, w których bezpłatnie można zapoznać się z przyrodą Pienin i udzielana jest informacja turystyczno-przyrodnicza. Przy trzech z nich (w Krościenku, Sromowcach Niżnych i Szczawnicy) istnieją ogródki skalne z charakterystycznymi dla pienińskich piargów i skał gatunkami roślin.

Strona internetowa parku : http: //www. pieninypn. pl/