Projekt Gimnazjalny Historii Temat Umocnienia i fortyfikacje z

Projekt Gimnazjalny Historii: Temat: "Umocnienia i fortyfikacje z czasów II wojny światowej w naszej okolicy" z

Kochy • Linia jest w dosyć specyficznym stanie: z jednej strony pozostały doskonale zachowane fragmenty okopów, z drugiej dosyć mocno przetrzebiona została druga linia. • Większość "Kochów" znajduje się na polach uprawnych, więc są systematycznie wyrywane i zasypywane. Kochbunkry wykonane są z żelbetu i odlewane na miejscu.

• W czasach II wojny światowej Miedary i Laryszów należały do Niemiec – wtenczas nazwa tego państwa brzmiała III Rzesza.

Jak powstały umocnienia? • Po 1943 roku stało się oczywiste, że Niemcy tę wojnę przegrają. W 1944 roku Niemcy rozpoczęli realizację zakrojonego na szeroką skalę planu budowy umocnień, mających w ich przekonaniu zatrzymać nacierającą Armię Czerwoną, wojsko Związku Radzieckiego.

• W Miedarach znajduje się ostatni na zachodnim skrzydle odcinka umocnień Górnośląskich.

• Zima przełomu 1944/1945 roku, a następnie ofensywa radziecka rozpoczęta 17 stycznia 1945 r. nie pozwoliły na dokończenie prac i połączenie z umocnieniami budowanymi od Opola. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów umocnień po drugiej stronie lasu miedarskiego, jak i stan niektórych obiektów (nie zdążono ich do końca rozszałować).

Pierwsze Kroki • Pierwszy bunkier od strony Laryszowa między drogą Miedary -Laryszów.

• Niestety był zakopany. Ale można powiedzieć, że to bunkier co najmniej dwuosobowy. Miał dwa stanowiska strzeleckie i był ukryty w trawie w terenie, który teraz zagospodarowano.

• Kolejny bunkier po drugiej stronie drogi Miedary-Laryszów.

• Po zajrzeniu do środka zobaczyliśmy. . .

• . . . że bunkier prawie nie był zasypany, był głęboki na ok. 1, 5 m. Ściany były grube, a bunkier starannie ukryty w krzakach, ledwo widoczny. Nie znaleźliśmy żadnych Niemców .

• Trzeci bunkier po drugiej stronie drogi Miedary. Laryszów.

• Częściowo zakopany niemiecki bunkier, miał też dwa stanowiska strzeleckie. Obrośnięty mchem dobrze ukryty w terenie.

• Bunkry są ustawione w równych odstępach i tworzą linie obrony(. . . ).

Pierwsza linia umocnień ul. Kopernika Tutaj

Bunkier przy ul. Kopernika z dwoma otworami bojowymi (częściowo zasypany).

• Bunkier przy ul. Kopernika z dwoma otworami bojowymi (całkowicie zasypany).

Druga linia umocnień ul. Kopernika Tutaj

• Bunkier na kierunku do Połomi (prawie nie zasypany).

• Drugi bunkier w odległości ok. 200 m. od pierwszego (zachowany w bardzo dobrym stanie).

Tutaj Bunkry wyrwane w połowie drogi miedzy pierwszą , a drugą linią umocnień:

Co i jak? • Według relacji mieszkańca Miedar , któremu ojciec opowiadał , były to tylko stanowiska strzeleckie i na obszarze nie było żadnych walk.

• Bunkier bojowy w polu w Wilkowicach Osiedle na północnej stronie jezdni (wieloosobowy w dobrym stanie).

• Cały bunkier obrośnięty jest mchem, ma cztery stanowiska strzeleckie i ma wiele przestrzeni w środku.

Podsumowanie • Bunkry były w większości zakopane chociaż góra prawie zawsze była nie tknięta. • Były to w całości bunkry niemieckie w których nigdy nie odbyły się walki. • A jedyną rzeczą jaką znaleźliśmy w bunkrach jest to.

Broń prawdopodobnie używana na terenie gminy.

MP 40 1. MP 40 – niemiecki pistolet maszynowy kalibru 9 × 19 mm Parabellum produkowany w czasie II wojny światowej. Popularnie nazywany Schmeisserem, choć w istocie niemiecki konstruktor Hugo Schmeisser nie miał żadnego wkładu stworzenie tej broni.

P – 08 Parabellum – Luger kal. 9 mm • Jest to pistolet samopowtarzalny opracowany przez inż. Georga Lugera, stanowiący ulepszoną wersję pistoletu Borchardta. Działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Ryglowanie kolankowe w układzie górnym powoduje przysłanianie linii celowania w momencie strzału. • Przyjęty do uzbrojenia armii niemieckiej w roku 1908. Początkowo produkowany w trzech wersjach różniących się długością lufy i przeznaczeniem. Podstawową odmianę stanowił Heerespistole z lufą długości 102 mm, który po I Wojnie Światowej wyparł z produkcji pistolety Marinepistole z lufą długości 152 mm, oraz Artilleriepistole z lufą długości 203 mm. Te dwa ostatnie typy zaopatrzone były w dostawną drewnianą kolbę będącą równocześnie kaburą.

Panzerfaust • Niemiecki bezodrzutowy granatnik przeciwpancerny jednorazowego użytku. Panzerfaust jako indywidualna broń przeciwpancerna był zgodnie z zamierzeniami bronią tanią, łatwą w produkcji, prostą w użyciu i skuteczną.

• W Projekcie uczestniczyli: • • Remigiusz Abramik Paweł Krzystek Krzysztof Robaczewski Piotr Siódmok • Opiekunem projektu był: • Adam Łuć