O tym jak poprawi komunikacj ze swoim dzieckiem

O tym, jak poprawić komunikację ze swoim dzieckiem oraz prawidłowo rozpoznawać emocje swoje i dziecka

Ćwiczenie – „Mama wraca ze sklepu” (I) Mama wraca ze sklepu i w pokoju dzieci widzi bałagan. Jak tu wygląda? ! – krzyczy – Jaki tu straszny nieporządek! Jesteście okropnymi bałaganiarzami! Nie macie dla mnie litości! To ja idę do sklepu po zakupy dla Was, a Wy co? Natychmiast to posprzątajcie! Gdy tata wróci z pracy, to się Wam jeszcze dostanie!

Ćwiczenie – „Mama wraca ze sklepu” (II) Dzieci, widzę straszny bałagan – porozrzucane zabawki i ubrania. Nie akceptuję tego i złości mnie to. Nie będę w takich warunkach przygotowywać obiadu. Potrzebuję Waszej pomocy. Kasiu, pozbieraj ubrania i złożone włóż do szafy. Ty, Piotrku, poukładaj zabawki na właściwe półki. Ja w tym czasie zrobię obiad. Wymyśliłam coś pysznego! A może pomożecie mi w kuchni i wspólnie coś ugotujemy? Tymczasem zabierzcie się do pracy.

Komunikat JA JA… (uczucie) np. czuję złość… KIEDY… (zachowanie, sytuacja) np. gdy Ty rozrzucasz zabawki… PONIEWAŻ… (konsekwencja dla mnie) np. spóźnię się… Oczekuję… Chcę… Potrzebuję…

Odzwierciedlanie emocji Znalezienie sposobu na to, by dziecku łatwiej było poradzić sobie z własnymi emocjami: - pokazanie, że rozumiemy, co dziecko odczuwa, odzwierciedlenie w słowach uczuć dziecka, umożliwienie ocenienia swoich stanów wewnętrznych, dzięki usłyszeniu, jak mogą być odebrane przez innych.

Stawianie granic Dziecko powinno znać granice dopuszczalnego zachowania. Jasno określone przez rodziców reguły dają mu poczucie bezpieczeństwa i uczą bycia odpowiedzialnym. Ucząc norm zachowania, rodzice: • stają się autorytetem dla dziecka, • budują wzajemne zaufanie, • porządkują relacje z dzieckiem, • przekazują mu system wartości.

Granice – jak ustalać zasady 1. 2. 3. 4. 5. 6. Forma obrazkowa dla najmłodszych. Zaproszenie do rozmowy. Ćwiczenie, pokazywanie, modelowanie. Docenianie. Powieszenie wypracowanych zasad. Zabawa, książki…

Dziecko, które zna ograniczenia: • potrafi odróżnić dobro od zła, • wie, jakie będą konsekwencje jego działań, • ma poczucie bezpieczeństwa, ponieważ wie, że dorośli panują nad sytuacją, • stosuje ustalone w domu reguły i normy, również będąc poza domem, • lepiej współpracuje w grupie.

Jak uczyć dziecko zasad? Mów konkretnie, a nie ogólnie, np. „Chodź do stołu”, zamiast „Chcemy teraz jeść” lub „Usiądź spokojnie na krześle, zamiast „Bądź spokojny”. 2. Zamieniaj słowa w czyny (konsekwencja). 3. Tłumacz dziecku, dlaczegoś nie wolno w zrozumiały dla niego sposób. - Zrezygnuj z argumentów: „Nie, bo nie” lub „Nie, bo ja tak mówię”. 4. Do wprowadzania nowych zasad wykorzystaj zabawę, np. lalkami, w ten sposób dziecko szybciej zapamięta. 1.

Docenianie/ pochwały Ogólne zasady dotyczące formułowania pochwał: - powinny być uczciwe i realistyczne, zawierają opis zachowania dziecka oraz uczucia rodzica, częstotliwość – dostosowana do potrzeb dziecka; ważne, żeby chwalić adekwatnie, dopasowujemy pochwałę do możliwości dziecka lub osoby, pamiętamy o chwaleniu również za codzienne obowiązki, pochwały są konkretne, opisujące zachowanie, a nie cechę… a więc… zamiast mówić córce, że jest „wspaniała”, warto powiedzieć np. Asiu, podoba mi się Twój rysunek, szczególnie ten element – bardzo pomysłowy!

Docenienie/ pochwały - docenienie powinno zostać wypowiedziane od razu po zachowaniu, - nagradzać należy również za wysiłek, nie tylko za osiągnięcia, - chwal w cztery oczy, ale jeśli wokół są inni ludzie – nie czekaj z pochwałą aż zostaniecie sami.

Komunikat werbalny Chwaląc, pamiętaj o trzech elementach: 1. 2. 3. Opisz to, co widzisz, np. „Podzieliłeś się chrupkami z Jasiem. ” Opisz to, co czujesz, np. „Jestem zadowolona”. Podsumuj. Możesz też powiedzieć dziecku, np. „To się nazywa przyjacielskie zachowanie. Możesz być z siebie dumny”.

Komunikat niewerbalny - uśmiech, przytulenie, poklepanie po ramieniu, SMS, zostawiony liścik, mimika, gesty oraz ton głosu spójne z treścią, którą przekazujemy.

Podsumowanie Zachęcamy, a nie nakazujemy. Częściej chwalimy, niż krytykujemy. Jesteśmy konsekwentni, nie ulegli.

Dla zainteresowanych – przydatne pozycje książkowe Jesper Juul: „Życie w rodzinie” „NIE z miłości” „Uśmiechnij się! Siadamy do stołu”

Joanna Faber, Julie King „Jak mówić, żeby maluchy nas słuchały. Poradnik przetrwania dla rodziców dzieci w wieku 2 -7 lat”

Isabelle Filliozat „Moje dziecko doprowadza mnie do szału. Jak zrozumieć to, co dzieje się w głowie twojego dziecka” Shanker Stuart „SELF-REG”

Dziękuję Państwu za spotkanie!