Wady postawy ciaa Postawa ciaa Postaw ciaa nazywamy

Wady postawy ciała

Postawa ciała Postawą ciała nazywamy indywidualne ukształtowanie ciała i położenie poszczególnych odcinków tułowia oraz nóg w pozycji stojącej. Obserwuje się dużą różnorodność w zakresie szczegółów budowy i kształtu ciała.

Postawa ciała Jest wyrazem stanu prawidłowo ukształtowanych struktur fizycznych i psychicznych człowieka.

Wzorzec prawidłowej postawy Prawidłowa postawa ciała - taki układ poszczególnych odcinków ciała nie dotkniętych zmianami, który zapewnia optymalne zrównoważenie i stabilność ciała, wymaga minimalnego wysiłku mięśniowego, zapewnia dużą wydolność statycznodynamiczną oraz stwarza warunki właściwego ułożenia i działania narządów wewnętrznych.

Rozwój postawy ciała u dziecka Postawę ciała po raz pierwszy możemy ocenić u dziecka, które zaczyna samodzielnie stawać. Pionizacja powoduje wytwarzanie się lordozy lędźwiowej i kifozy piersiowej. W 2 -3 roku życia dla prawidłowej postawy charakterystyczny jest wypukły brzuch i lekko zaznaczone wygięcia kręgosłupa.

Postawa małego dziecka barki nie wystają do przodu; tył głowy z plecami są w jednej linii (można to sprawdzić prosząc dziecko o podejście do ściany); lekkie wgłębienie (lordoza) w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, powoduje wypukły brzuszek; cały tułów pochylony do przodu; lekkie zgięcie bioder i kolan; do 4 -5 roku życia występuje płaskostopie

Kształtowanie postawy u dziecka w wieku szkolnym W okresie 4 -7 lat w postawie dziecka można zauważyć większą lordozą lędźwiową i spłaszczenie brzucha. W okresie szkolnym pojawiają się 2 okresy krytyczne rozwoju postawy, w których powstaje najwięcej wad postawy Pierwszy okres krytyczny przypada na wiek 6 -7 lat i związany jest ze zmianą trybu życia (kilkugodzinna pozycja siedząca). Drugi okres krytyczny pojawia się u dziewcząt w wieku 11 -13 lat, a u chłopców w wieku 13 -14 lat i związany jest ze skokiem pokwitaniowym (szybki wzrost ciała).

Postawa dziecka w wieku szkolnym klatka piersiowa spłaszcza się nieco, przez co zaokrąglenie barków staje się wyraźniejsze; brzuch jest nieco mniej wypukły; lordoza (wgłębienie w odcinku lędźwiowym) jest wyraźniejsze; cały tułów pozostaje lekko pochylony do przodu; proste nóżki nieco mniejsze zgięcie bioder i kolan całkowity zanik płaskostopia

Wiek dorastania wyprostowana postawa ciała zmniejszenie się wystawania brzucha zanik zgięcia w biodrach i kolanach

Postawa u osoby dorosłej głowa nieznacznie wysunięta do przodu, brzuch jest płaski, cofnięty w stosunku do klatki piersiowej, wygięcia kręgosłupa w kształcie litery S.

Prawidłowa postawa ciała Najłatwiej ocenić postawę, oglądając człowieka z boku w swobodnej pozycji stojącej: głowa nie powinna być wysunięta do przodu, lecz znajdować się ponad kręgosłupem; barki również nie są wysunięte do przodu; łopatki przylegają do klatki piersiowej i nie odstają; - wystawanie brzucha zależne jest od typu somatycznego i wieku człowieka, ale nie powinno być zbyt wielkie;

Prawidłowa postawa Przy prawidłowej postawie pion spuszczony z okolic otworu słuchowego powinien przechodzić przez staw ramienny, biodrowy, nieco do przodu od stawu kolanowego i skokowego oraz przez środek stóp.

Proste kończyny dolne Dobrze wysklepiona klatką piersiowa Fizjologiczne wygięcia kręgosłupa Prawidłowe wysklepienia stóp OGÓLNE CECHY PRAWIDŁOWEJ POSTAWY Dobrze podparta miednica na głowach kości udowych Proste ustawienie głowy

Wady postawy ciała • Wady postawy to odchylenia od ogólnie przyjętych cech postawy prawidłowej, właściwej danej kategorii wieku, płci i typu budowy. • „Wady postawy to zmiany utrwalone w układzie kostnym, błędy „trzymania się”, to także zaburzenia przestrzennego ukształtowania ciała”. • „Wady postawy to odchylenie od ogólnie przyjętych cech postawy prawidłowej, właściwej danej kategorii, płci i typu budowy. Wady postawy można podzielić na proste i złożone. Proste wady postawy określamy niekiedy jako błędy postawy. Zmiany strukturalne oraz różnorodne deformacje w obrębie narządu ruchu nazywamy wadami budowy (np. wady klatki piersiowej, koślawość kolan, skoliozy)”. • Najczęściej spotykamy podział wad budowy i postawy ciała na dwie grupy-wady wrodzone i wady nabyte.

Wady wrodzone i wady nabyte Do wad wrodzonych zaliczamy: - wady kości (zaburzenia kostnienia; dodatkowe kręgi lub niedorozwój pojedynczego kręgu, kręgi klinowe; dodatkowe żebra; zrosty kręgów; kręgozmyk; rozszczepy kręgów; wrodzony kręcz szyi; wrodzone zwichnięcia stawu biodrowego; asymetria długości kończyn dolnych; wady stóp) -wady mięśni (wrodzona atonia mięśniowa; postępujący zanik mięśni). Zaś do wad nabytych zaliczamy: -wady rozwojowe, wywołane przebytymi chorobami (krzywica, gruźlica, choroba Scheuermanna) -wady nawykowe, powstające na skutek zaburzenia nawyku prawidłowej postawy, w wyniku czynników: środowiskowych, morfologicznych i fizjologicznych.

Wady postawy Mówiąc o wadach postawy ciała mam na myśli przede wszystkim odchylenia od normalnego kształtu kręgosłupa. On bowiem jest kostnym rusztowaniem ciała. Do najczęstszych wad postawy należą: - plecy okrągłe, -plecy wklęsłe , -plecy okrągło-wklęsłe, -plecy płaskie Ale także: -wady klatki piersiowej, -wady kolan, -deformacje kończyn dolnych (stóp) -boczne skrzywienia kręgosłupa (skoliozy).

Plecy okrągłe • Charakteryzują się nadmiernym wygięciem kręgosłupa ku tyłowi. Jeżeli wygięcie to dotyczy górnego odcinka kręgosłupa, to taką postać pleców okrągłych określamy jako kifotyczną

Plecy okrągłe Charakteryzują się nadmiernym wygięciem kręgosłupa ku tyłowi. Występuje tu: -osłabienie mięśni grzbietu, -wysunięcie do przodu głowy i barków, -przykurcz mięśni klatki piersiowej, -upośledzona funkcja oddechowa klatki piersiowej. Częstą przyczyną powstawania pleców okrągłych jest przeciążenia pracą statyczną prostowników grzbietu np. podczas niewłaściwej pozycji przy pracy lub nauce.

Plecy wklęsłe • Istota wady polega na pogłębieniu lordozy lędźwiowej.

Plecy wklęsłe Istotą tej wady jest pogłębieniu lordozy lędźwiowej co często jest warunkowane przez : - wiek, - typ somatyczny, - ustawienie miednicy, -napięcie i długość mięśni stabilizujących stawy biodrowe. Plecy wklęsłe mogą być wrodzone lub nabyte. W praktyce najliczniejszą grupę stanowią plecy wklęsłe nabyte, będące skutkiem dystonii mięśniowej.

Plecy okrągło - wklęsłe • Charakterystyczną cechą tej wady jest zwiększona lordoza lędźwiowa i kifoza piersiowa. Zazwyczaj głowa jest pochylona ku przodowi, a klatka piersiowa spłaszczona.

Plecy okrągło – wklęsłe Charakterystyczną cechą tej wady jest zwiększona lordoza lędźwiowa i kifoza piersiowa co powoduje: pochylenie głowy ku przodowi, spłaszczenie klatki piersiowej, rozciągnięcie prostownika grzbietu odcinka piersiowego oraz jego skrócenie w odcinku lędźwiowym, przykurcze mięśni obręczy barkowej i klatki piersiowej, przesunięcie narządów jamy brzusznej ku przodowi i pod ich naporem rozciągnięcie mięśni brzucha, osłabienie mięśni pośladkowych.

Plecy płaskie • Ta wada charakteryzuje się spłaszczeniem lub brakiem fizjologicznych wygięć kręgosłupa. Brak krzywizn kręgosłupa powoduje wypadnięcie funkcji amortyzacyjnej. Poszczególne elementy kręgosłupa ulegają przeciążeniu i ulegają zwyrodnieniu.

Plecy płaskie Charakteryzują się spłaszczeniem lub brakiem fizjologicznych wygięć kręgosłupa co w konsekwencji powoduje: osłabienie funkcji amortyzacyjnej kręgosłupa, przeciążenia prowadzące do zmian zwyrodnieniowych, większą skłonność do powstawania bocznych skrzywień kręgosłupa, upośledzenie pojemności i ruchomości klatki piersiowej.

Klatka piersiowa kurza polega na wysunięciu ku przodowi obwodowej części mostka wraz z najbliższą częścią żeber, które są od boku jakby ściśnięte. Łuki żebrowe często tworzą falistą linię zamiast łukowej. Rozróżnia się dwie postacie klatki piersiowej kurzej. W pierwszej postaci uwypuklona jest tylko rękojeść mostka. Położenie trzonu mostka albo jest prawidłowe, albo jest odchylone nieco do tyłu. Druga postać charakteryzuje się wysunięciem do przodu trzonu mostka. Najbardziej ku przodowi sterczy zwykle wyrostek mieczykowaty.

Klatka piersiowa lejkowata (szewska) jest wadą znacznie częściej spotykaną niż klatka piersiowa kurza; wada jest następstwem wrodzonego zaburzenia rozwoju przepony lub nieproporcjonalnego rozrostu chrząstek żebrowych w stosunku do jej elementów; charakteryzuje się lejkowatym zapadnięciem dolnej części mostka i przylegających odcinków żeber; na skutek osłabienia mięśni grzbietu, wysunięcia barków do przodu, spłaszczenia klatki piersiowej i wiotczenia mięśni brzucha, przy oddychaniu występują paradoksalne ruchy klatki piersiowej.

Klatka piersiowa lejkowata i kurza

Wady kończyn dolnych kolana koślawe-wada może być wrodzona lub nabyta. Najczęściej wyróżnia się: koślawość wrodzoną, pokrzywiczą, idiopatyczną, porażeniową, pozapalną, pourazową. W kolanach koślawych oś podudzia tworzy z osią uda kąt otwarty na zewnątrz, a kostki przyśrodkowe, przy wyprostowanych i zwartych kolanach, są oddalone od siebie o ponad 5 centymetrów. Za fizjologiczną koślawość uważa się odchylenie od osi przeciętnie 2 -3 centymetrów, ale nie większą niż 5 centymetrów.

Kolana koślawe

Kolana szpotawe W tym zniekształceniu kończyny dolne są skręcone do wewnątrz, występuje nadwyprost w stawach kolanowych, mięsnie wewnętrznej strony kończyn dolnych ulegają skróceniu, a po stronie zewnętrznej nadmiernie rozciągają się. Oś podudzia tworzy z osią uda kąt otwarty do wewnątrz.

Kolana szpotawe

Stopa płaska • Poprzez płaskostopie czynnościowe rozumiemy proces stopniowego obniżanie się podłużnego sklepienia stopy na skutek jej niewydolności statycznodynamicznej: inaczej płaska niewydolna.

Stopa płasko-koślawa • Przy koślawości stopy pięta ulega skręceniu na zewnątrz i opiera się o podłoże brzegiem przyśrodkowym. Fizjologiczne odchylenie wynosi około 5 o- częściej w kierunku wewnętrznym.

Stopa wydrążona • Zniekształcenie polega na pogłębieniu wydrążenia stopy w odcinku między guzem piętowym, a głowami kości śródstopia i równoczesnym skróceniem tego odcinka. Wada charakteryzuje się tzw. wysokim podbiciem.

Skolioza • • Skolioza jest bocznym skrzywieniem kręgosłupa. Jest to choroba, która polega na wielopłaszczyznowym odchyleniu linii kręgosłupa od stanu prawidłowego. Odchylenie to występuje w płaszczyznach: czołowej – kręgosłupa wygina się w bok, lewo lub prawo; strzałkowej – pogłębia się wygięcie lordotyczne lub kifotyczne; poprzecznej – następuje rotacja kręgów, co prowadzi do powstania garbu. Istnieje wiele klasyfikacji bocznych skrzywień kręgosłupa. Najczęściej spotykane w literaturze przedmiotu to: 1. Podział ze względu na wiek: . wczesnodziecięce, młodzieżowe 2. Ze względu na lokalizację skrzywienia i kierunek wychylenia łuku: skrzywienia jednołukowe całkowite prawostronne i lewostronne; skrzywienia jednołukowe odcinkowe piersiowo-prawostronne i piersiowo-lewostronne; skrzywienia jednołukowe odcinkowe lędźwiowo-prawostronne i lędźwiowo-lewostronne; skrzywienie dwułukowe piersiowo-prawostronne skrzywienia lędźwiowo-lewostronne oraz piersiowo-lewostronne i lędźwiowo-prawostronne.

Skolioza • Wygięcia boczne kręgosłupa – skoliozy, wykazują różnorodność odkształceń. Skrzywiony kręgosłup tworzy wygięcie, zwrócone wypukłością w prawą lub lewą stronę.

Wady postawy w naszej szkole W naszej szkole najczęściej spotykane wady postawy to: -plecy okrągłe, -skoliozy, -koślawość kolan -płaskostopie.

Podstawowymi działaniami w zakresie profilaktyki wad postawy są: 1. Ograniczenie siedzącego trybu życia, zwiększenie ogólnej sprawności ruchowej człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem tych form, dzięki którym są wzmacniane mięśnie grzbietu i brzucha, dobór ćwiczeń mających na celu kształtowanie prawidłowych krzywizn kręgosłupa, a nie ich niwelowanie; 2. Nauczenie już we wczesnym dzieciństwie, a następnie wyrabiane nawyku utrzymania prawidłowej postawy ciała we wszystkich czynnościach życia, zwłaszcza tych, w których kręgosłup mógłby być przeciążony, przestrzeganie prawidłowej postawy ciała przy pracy i w czasie odpoczynku; 3. Dostosowanie sprzętów domowych i środowiska, w których przebywamy, do potrzeb i możliwości fizjologicznych naszego kręgosłupa.

WAŻNE!!! Wiek szkolny kryje w sobie wiele zagrożeń zdrowotnych. Coraz częściej pojawiają się niekorzystne zmiany w sylwetce dzieci, spowodowane słabym umięśnieniem, dystonią mięśniową lub nieprawidłowym nawykiem w utrzymaniu postawy ciała. Należy pamiętać, że z wady postawy się nie wyrasta i dlatego dzieci, u których taka powstanie wymagają dodatkowej porcji ruchu- RUCHU KOREKCYJNEGO. Pozwoli to uniknąć przykrych dolegliwości w życiu dorosłym. Pamiętajmy o tym, że nasze ciało to także kręgosłup-niezastąpiony SKARB. Kręgosłup mamy jeden na całe życie !

Dziękuję za uwagę!!!