SZCZEPIENIA NOWORODKW AGNIESZKA MIELNIK SZCZEPIENIE NOWORODKW w cigu

SZCZEPIENIA NOWORODKÓW AGNIESZKA MIELNIK

SZCZEPIENIE NOWORODKÓW w ciągu 24 godzin po urodzeniu p/WZW typu B – domięśniowo (I dawka) p/gruźlicy – śródskórnie szczepionką BCG

SZCZEPIENIE P/WZW TYPU B 1. 2. 3. Wykonujemy w ciągu 24 godzin po urodzeniu jednoczasowo ze szczepieniem BCG Substancją czynną w szczepionce p/WZW typu B jest oczyszczony, białkowy antygen powierzchniowy (HBs. Ag) wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV), należy do tzw. szczepionek zabitych. Szczepionka przeznaczona jest do czynnego uodpornienia p/WZW typu B (HBV), zawiera rekombinowany materiał genetyczny wirusa, uzyskany metodami inżynierii genetycznej. Po szczepieniu - ochronne miano przeciwciał anty. HBs uzyskuje ok. 95% ludzi.

Zarejestrowane w Polsce szczepionki p/WZW typu B poza oczyszczonym antygenem, zawierają substancje pomocnicze, które mają wpływ na skuteczność (adiuwant) i bezpieczeństwo (stabilizatory i konserwanty). Wszystkie dostępne w Polsce szczepionki p/WZW typu B zawierają środki konserwujące i adiuwanty w postaci wodorotlenku glinu (stosowany jako czynnik wzmacniający immunogenność antygenu, wydłuża czas działania szczepionek).

CEL STOSOWANIA SZCZEPIONKI Ø zapobieganie zachorowaniu na WZW typu B Ø przerwanie transmisji wirusa w grupach szczególnie narażonych na zakażenie (noworodki, niemowlęta, młodzież, dorośli z grup ryzyka) Szczepienie p/WZW typu B zapobiega także WZW typu D, gdyż ta rozwija się wyłącznie w czasie trwającego zakażenia HBV.

ZASTOSOWANIE Ø u noworodków, niemowląt i dzieci młodszych - domięśniowo w część przednio-boczną uda, Ø dzieci starsze i osoby dorosłe w mięsień naramienny, Ø w przypadku stwierdzonej małopłytkowości lub zaburzeń krzepliwości krwi zaleca się podskórne podanie szczepionki, Ø szczepionka przeciwko WZW typu B jest szczepionką bezpieczną (nawet dla kobiet w ciąży i matek karmiących).

DAWKOWANIE Schematy szczepienia podstawowego – 3 dawkowy - I dawka szczepionki – dzień 0, - II dawka szczepionki – po 6 tyg. od pierwszego szczepienia (kończąca szczepienie pierwotne). - III dawka po 6 miesiącach od pierwszego szczepienia (dawka uzupełniająca, kończąca szczepienie). 4 dawkowy - I dawka – dzień 0, - II dawka – po miesiącu od pierwszego szczepienia - III dawka po 2 miesiącach od pierwszego szczepienia (dawka kończąca szczepienie pierwotne) - IV dawka – (uzupełniająca, kończąca szczepienie podstawowe) po 12 miesiącach od pierwszej dawki.

ZALECANE DAWKOWANIE DLA NOWORODKÓW, KTÓRYCH MATKI SĄ NOSICIELKAMI HBV W pierwszej dobie życia noworodka podajemy 1 dawkę szczepionki (10µg/0, 5 ml), później kolejne dawki wg schematu 0, 1, 6 lub 0, 1, 2, 12. W celu zwiększenia ochrony zaleca się równoczesne podanie immunoglobuliny p/WZW typu B (HBIg) w inną część ciała. Oznaczyć stężenie poziomu p/ciał anty-HBs 1 miesiąc po zakończonym szczepieniu podstawowym.

SKUTECZNOŚĆ SZCZEPIONKI określa się na podstawie poziomu p/ciał w miesiąc od podania ostatniej dawki (cel badawczy) n w Polsce i większości państw, przyjęto wartość poziomu p/ciał anty-HBs ≥ 10 j. m. /l za poziom chroniący przed zakażeniem, n dostępne w Polsce szczepionki różnią się zawartością antygenu: 2, 5 µg. , 10 µg. w 0, 5 ml (H-B-VAX II i H-B-Vax PRO) pozostałe zawierają 10 µg. w 0, 5 ml (Engerix B, Hepavax Gene, Euvax B) n

UWAŻA SIĘ, ŻE WYŻSZE DAWKI ANTYGENU W SZCZEPIONCE ZAPEWNIAJĄ: n n n Lepszą odpowiedź immunologiczną u osób słabiej odpowiadających na szczepienie Szybsze pojawienie się p/ciał anty-HBs w mianie ochronnym Szybsze uzyskanie wyższego, maksymalnego poziomu p/ciał Dłużej utrzymującą się pamięć immunologiczną, Dłużej utrzymujące się p/ciała powyżej minimalnego miana ochronnego

Szczepionki stosowane do uodpornienia przeciwko WZW typu B charakteryzują się wysoką immunogennością; ponad 95% szczepionych trzema dawkami szczepionki wytwarza ochronny poziom p/ciał.

PRZECIWSKAZANIA Szczepionka nie powinna być stosowana u osób u których stwierdzono: n nadwrażliwość na składnik szczepionki, w tym także na białko kurze i drożdże (używane w procesie produkcji szczepionki), n nadmierne reakcje po poprzednich szczepieniach, n należy zastosować środki ostrożności u dzieci z masą urodzeniową poniżej 2000 g. (możliwy brak wytworzenia p/ciał w 1 m. ż. ), ostrej chorobie o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu.

OBJAWY NIEPOŻĄDANE Po zastosowaniu szczepionki mogą wystąpić niepożądane odczyny poszczepienne (NOP): n miejscowe: bolesność w miejscu podania, obrzęk. n ogólne: rzadko uczucie rozbicia, bóle mięśniowe, podwyższona temperatura, rzadko reakcje alergiczne

PREPARATY STOSOWANE W POLSCE Monowalentne Engerix B n H-B-VAX II n H-B-Vax. PRO n Hepavax Gene n Euvax B n

Poliwalentne (skojarzone) Twinrix Junior - szczepionka skojarzona przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i typu B n Infanrix Hep B - szczepionka skojarzona przeciwko (DTPa + WZW t B) n Infanrix Penta - szczepionka skojarzona przeciwko (DTPa + IPV + WZW t B) n Infanrix Hexa - szczepionka skojarzona przeciwko (DTPa + IPV + WZW t B + HIB) n Pentaxim - szczepionka skojarzona przeciwko (DTPa + IPV + WZW t B + HIB) n

GRUŹLICA n Gruźlica jest chorobą zakaźną, którą wywołują Gram - dodatnie bakterie (Mycobacterium tuberculosis) zwane pałeczkami lub prątkami Kocha – od nazwiska ich odkrywcy, Roberta Kocha. Są bardzo odporne na działanie antybiotyków, kwasów, a także zasad. Przy dostatecznej wilgotności (bez dostępu światła) w glebie lub kurzu mogą przetrwać nawet kilka lat.

GRUŹLICA n Prątki giną jednak pod wpływem promieni słonecznych, natomiast w temperaturze 75°C stają się nieszkodliwe już po 10 sekundach. n Rozmnażają się dość wolno – podział następuje co 18– 20 godzin.

GRUŹLICA n W Polsce 95 proc. przypadków to gruźlica płuc. Ale choroba może zaatakować każdy narząd, najczęściej układ moczowy, węzły chłonne, kości i stawy.

GRUŹLICA Największe zagrożenie stanowią tzw. chorzy prątkujący, czyli wydychający bakterie z powietrzem podczas kaszlu, kichania, śmiechu i mówienia. n Rzadziej choroba przenosi się drogą pokarmową lub przez dotyk. Źródłem zakażenia bywa też mleko pochodzące od chorych krów. n

GRUŹLICA zakażenie bakteriami gruźlicy wcale nie jest równoznaczne z zachorowaniem. Choroba rozwija się u około 10 proc. zakażonych. n Jednak od chwili przeniknięcia bakterii do organizmu, ryzyko zachorowania utrzymuje się przez całe życie, a największe jest w pierwszym i drugim roku od zakażenia. n

GRUŹLICA n odczyn tuberkulinowy - wykonuje się, by określić reakcję alergiczną organizmu na kontakt z żywymi pałeczkami gruźlicy: bakterie wprowadza się pod skórę i po 72 godzinach odczytuje się wynik - jeśli na przedramieniu pojawi się tylko zaczerwienienie, wynik uznaje się za ujemny (nie ma gruźlicy), gdy powstanie wyczuwalny palcem 6 mm płaski guzek – świadczy to o gruźlicy - taka reakcja występuje zwykle po 6 tygodniach od zakażenia

SZCZEPIENIE P/GRUŹLICY WYKONYWANE W CIĄGU 24 GODZIN PO URODZENIU Szczepionka p/gruźlicy należy do szczepionek żywych atenuowanych. Sucha szczepionka (w postaci kremowego proszku), liofilizowana, tzn. jest zawiesiną żywych prątków BCG, wysuszoną w wysokiej próżni ze stanu zamrożenia (pozbawiona działania chorobotwórczego). W Polsce stosowana jest szczepionka o nazwie BCG – produkowana przez Biomed Lublin.

DAWKOWANIE Szczepionkę po rozpuszczeniu podaje się w objętości 0, 1 ml śródskórnie w okolicę lewego ramienia (zew. grzbietową okolicę mięśnia naramiennego). n Jedna dawka szczepionki zawiera 0, 05 mg suchej masy prątków BCG. n Rozcieńczona może być użyta tylko w dniu jej przygotowania n Należy ją chronić (również w czasie pracy) przed bezpośrednim działaniem światła słonecznego i przechowywać w ciemnym chłodnym pomieszczeniu. n Szczepionka powinna być zużyta bezpośrednio po otworzeniu n

WYKONANIE SZCZEPIENIA n n n Podczas prawidłowego wykonania szczepienia, w miejscu wstrzyknięcia powstaje dobrze odgraniczony białawy bąbel o średnicy 6 -8 mm, utrzymujący się przez kilka minut. W dwa lub trzy dni po szczepieniu, w miejscu szczepienia może powstać kilkumilimetrowy naciek, często z małym pęcherzykiem o mętnej zawartości. Po 2 -3 tyg. na szczycie nacieku tworzy się zazwyczaj krosta, a następnie owrzodzenie, o średnicy mniejszej niż 10 mm, które goi się samoistnie po 2 -3 miesiącach od zaszczepienia.

Niekiedy krosta może ropieć przez dłuższy czas, nieznacznie mogą ulec powiększeniu sąsiadujące węzły chłonne (objawów tych nie należy uważać za powikłanie). n Dowodem dobrze technicznie wykonanego szczepienia jest powstanie blizny o średnicy od 3 do 10 mm n

PRZECIWWSKAZANIA Szczepionka p/gruźlicy nie powinna być stosowana u: Noworodków cierpiących na schorzenia o ciężkim przebiegu, takich jak: n stan zamartwicy, n ciężkie wady rozwojowe, n ciężki uraz porodowy, n intensywna żółtaczka nasuwająca podejrzenie konfliktu serologicznego, n zapalenie płuc, n wszelkie choroby skóry oraz biegunka i wymioty;

wcześniaków: n o wadze poniżej 2000 g, n nie przystosowanych do życia, u których występują zaburzenia ze strony narządów krążenia i oddychania, n u których brak jest wykształconego odruchu ssania, n które wymagają przebywania w inkubatorze i karmienia sondą.

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE Po zastosowaniu szczepionki mogą wystąpić w 3 -4 tyg. : - miejscowy ropień lub naciek, - powiększenie okolicznych węzłów chłonnych, - bardzo rzadko zapalenie kości.

NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY Najczęstszą przyczyną powstawania niepożądanych objawów po szczepieniu BCG jest zbyt głębokie podanie szczepionki (podskórnie zamiast śródskórnie) – mogą wystąpić trudno gojące się ropnie w miejscu szczepienia, wymagające niekiedy leczenia chirurgicznego – nakłucia i (lub) podania antybiotyków. Podanie zbyt małej dawki (np. nieszczelny tłok, zbyt powierzchowne podanie) – nie powoduje alergizacji organizmu – jest nieskuteczne.

WG KLASYFIKACJI MIĘDZYNARODOWEJ UNII PRZECIWGRUŹLICZEJ I CHORÓB PŁUC Za powikłanie po szczepieniu BCG uznaje się: n n Duże owrzodzenie, tj. pow. 20 mm średnicy, a u noworodków pow. 10 mm, występujące w miejscu szczepienia, a także ropień w rozmiarach j/w, oraz ropnie podskórne; Powiększenie węzłów chłonnych o średnicy pow. 10 mm, ropne zmiany w węzłach chłonnych; Uogólnione zakażenie prątkiem BCG, wraz z zapaleniem kości, rumień guzowaty; Przyspieszony odczyn poszczepienny, tzw. poronny fenomen Kocha – pomiędzy 2 a 7 dniem po szczepieniu, nacieczenie o średnicy do kilku cm ulegające szybko owrzodzeniu.

Odczyny o charakterze miejscowym i regionalnym ulegają samowygojeniu. Zmiany należy chronić przed wtórnym zakażeniem. v Ropień podskórny oraz rozmiękające węzły chłonne należy nakłuć. Ewakuowaną treść należy przesłać do badania bakteriologicznego i histopatologicznego. v W przypadku NOP o charakterze uogólnionym dziecko należy skierować do szpitala, wykonać badanie układu odpornościowego i wdrożyć leczenie p/prątkowe. v

DLACZEGO ZREZYGNOWANO Z DAWEK PRZYPOMINAJĄCYCH? Szczepionka BCG skutecznie zapobiega tzw. rozsianym postaciom gruźlicy; n Jest mało skuteczna w zapobieganiu postaci płucnych i węzłowych; n Kolejne dawki nie zwiększały skuteczności; n Szczepienie BCG nie wyklucza możliwości zachorowania na gruźlicę płuc. n

DLACZEGO W POLSCE OBOWIĄZUJE JESZCZEPIENIE PRZECIW GRUŹLICY n O utrzymaniu szczepień przeciw gruźlicy decyduje sytuacja epidemiologiczna. Światowa Organizacja Zdrowia opracowała wiele lat temu kryteria, które są wskazówką kiedy można bezpiecznie zrezygnować ze szczepień przeciw gruźlicy

n DLACZEGO W POLSCE OBOWIĄZUJE JESZCZEPIENIE PRZECIW GRUŹLICY Komisja ds. Walki z Gruźlicą Międzynarodowej Unii Przeciwgruźliczej i Chorób Układu Oddechowego podaje, że zaprzestanie szczepień przeciw gruźlicy może nastąpić wówczas kiedy zapadalność na gruźlicę płuc potwierdzona w badaniu bakterioskopowym plwociny wynosi 5, 0/100 000 ludności lub poniżej przez kolejne 3 lata

DLACZEGO W POLSCE OBOWIĄZUJE JESZCZEPIENIE PRZECIW GRUŹLICY n n Pomimo ogólnej poprawy sytuacji zachorowań na gruźlicę w Polsce, wciąż nie spełniamy wszystkich kryteriów, które uprawniają do bezpiecznej rezygnacji ze szczepienia noworodków. Ze szczepienia noworodków przeciw gruźlicy będziemy mogli zrezygnować dopiero gdy poziom występowania choroby spadnie poniżej granicy wyznaczonej przez WHO. Utrzymanie szczepień przeciw gruźlicy może nam pomóc osiągnąć ten cel.

n DLACZEGO W POLSCE OBOWIĄZUJE JESZCZEPIENIE PRZECIW GRUŹLICY Dodatkowo, wobec naszego położenia geograficznego należy brać pod uwagę dużą zachorowalność na gruźlicę za naszą wschodnią granicą oraz przyjeżdżających do Polski nieszczepionych chorych imigrantów z krajów rozwijających się, którzy mogą przyczyniać się do rozprzestrzeniania gruźlicy

DLACZEGO SZCZEPIMY NOWORODKI W 1 DOBIE ŻYCIA? n Polska należy do nielicznych krajów w Europie, w których obowiązują jeszczepienia przeciw gruźlicy noworodków w pierwszej dobie życia. Małe dzieci stanowią grupę ryzyka zachorowania na gruźlicę o ciężkim przebiegu pod postacią gruźlicy rozsianej, gruźliczego zapalenia opon mózgowordzeniowych i mózgu lub zgonu w przebiegu gruźlicy

DLACZEGO SZCZEPIMY NOWORODKI W 1 DOBIE ŻYCIA? n Obecnie stosowana, tzw. szczepionka BCG podana po urodzeniu znamiennie zmniejsza ryzyko zachorowania na gruźlicę o ciężkim przebiegu, nie chroni przed tzw. płucną postacią gruźlicy. Szczepionka BCG podawana jest śródskórnie w postaci 1 dawki (nie ma dawek przypominających) ani próby tuberkulinowej. Podanie jednej dawki szczepionki BCG w ciągu pierwszych 12 godzin po urodzeniu jest zgodne z zaleceniami WHO.

EDUKACJA Przed szczepieniem - informacja o obowiązku szczepień, jakie szczepienia należy u dziecka wykonać. Rozmowa z matką dotycząca możliwości wystąpienia po szczepieniu działań niepożądanych. n Poinformować szczegółowo jak będzie przebiegał proces gojenia się zmiany po szczepieniu BCG, jak należy postępować. n

Czy w szpitalu podczas szczepienia noworodków można stosować szczepionki dostarczone przez rodziców, a nie te zakupione przez państwo? Kto bierze odpowiedzialność za użycie takiej szczepionki?

n n n Możliwe jest wykonanie obowiązkowego szczepienia ochronnego szczepionką inną niż zakupiona przez Ministra Zdrowia (w trybie określonym w art. 18 ust. 5 ustawy o „chorobach zakaźnych”. Dostarczona szczepionka musi być dopuszczona do obrotu na terenie Polski oraz odpowiadać merytorycznym wymogom danego szczepienia. Lekarz powinien uprzedzić zainteresowanych o istniejącym zagrożeniu i uzyskać informacje na temat przechowywania czy dystrybucji danej szczepionki. Pozyskać zaświadczenie o w/w okolicznościach. Jeżeli istnieją jakiekolwiek wątpliwości, pożądane byłoby, aby lekarz odmówił użycia dostarczonego produktu.

Co zrobić, gdy rodzice lub opiekunowie odmawiają zgody na obowiązkowe szczepienie dziecka? § Jeżeli odmowa ma miejsce w oddziale noworodkowym , należy w dokumentacji przekazanej dalej do lekarza POZ umieścić taką informację. § Lekarz POZ o zaistniałym fakcie powinien zawiadomić w formie pisemnej właściwego PPIS (kwartalne sprawozdania z kart uodpornienia). Na tym kończy się rola lekarza, ponieważ lekarz nie może bez zgody rodzica samowolnie podać szczepionki. § PPIS zgodnie z przepisami może rozpocząć postępowanie administracyjne.

TECHNIKA WYKONANIA SZCZEPIEŃ Po każdym kontakcie z pacjentem należy umyć ręce mydłem z wodą i zdezynfekować środkiem do dezynfekcji rąk. n Do szczepienia należy używać wyłącznie jałowych igieł jednorazowego użytku, a każde wstrzyknięcie trzeba wykonywać nową igłą i strzykawką. Tą samą igłą można natomiast nabrać szczepionkę z fiolki i podać ją pacjentowi.

Technika wykonania szczepień n n n Nie należy mieszać różnych szczepionek w jednej strzykawce, chyba, że produkt został zarejestrowany do takiego podania. Wszystkie igły oraz strzykawki należy wyrzucać natychmiast po użyciu do specjalnie oznakowanych pojemników zabezpieczonych przed przekłuciem, które powinny się znajdować w pomieszczeniu, gdzie wykonywane są szczepienia. Przed wyrzuceniem igieł nie należy ponownie wkładać do osłonek, gdyż grozi to zakłuciem lub też jej omyłkowym ponownym użyciem. Jeżeli fiolka zawiera kilka dawek gotowej szczepionki w postaci płynnej, jej niewykorzystaną część zwykle można używać przez okres 30 dni (pod warunkiem aktualnej daty ważności) – zalecenie WHO.

Technika wykonania szczepień n n n Jeżeli fiolka zawiera kilka dawek szczepionki w postaci liofilizatu, jej zawartość należy wykorzystać po rozpuszczeniu, w czasie określonym przez producenta. Szczepionkę należy nabierać do strzykawki tuż przed wykonaniem szczepienia. Nie należy wcześniej napełniać strzykawek ze względu na ryzyko popełnienia błędu. Większość szczepionek wygląda podobnie po napełnieniu strzykawki, dlatego łatwo można się pomylić i podać nieodpowiedni preparat. Jeżeli ze szczepionką obchodzono się niewłaściwie lub też przechowywano ją w nieodpowiedniej temperaturze, nie należy jej podawać pacjentowi.

WARUNKI OBOWIĄZUJĄCE PODCZAS WYKONYWANIA SZCZEPIEŃ n n n Stosowanie sprzętu jednorazowego użytku. Miejsce szczepienia musi być pozbawione wszelkich zmian zapalnych. Podanie szczepionki właściwą drogą. Podawanie różnych szczepionek stosowanych równolegle w odległe miejsca ciała (3 -5 cm). Przestrzeganie przeciwwskazań do szczepień. Przestrzeganie zasad stosowania szczepionek zgodnie z zaleceniami producenta.

OPTYMALNA ANATOMICZNA OKOLICA CIAŁA I DROGA WSTRZYKNIĘCIA SZCZEPIONKI Prawie wszystkie szczepionki w postaci do wstrzyknięć są przeznaczone do podawania domięśniowego lub podskórnego. Jedynym wyjątkiem od tej reguły jest szczepionka przeciwko gruźlicy (Bacillus Calmette i Guéirin - BCG), którą należy wstrzykiwać śródskórnie. Drogę podania każdego preparatu immunobiologicznego określa jego producent.

U niemowląt i dzieci nie należy wykonywać wstrzyknięć domięśniowych w okolicy pośladkowej. Wstrzyknięcia domięśniowe w tej okolicy anatomicznej u niemowląt i starszych dzieci stwarzają ryzyko uszkodzenia nerwu kulszowego. Wiąże się także z ryzykiem zmniejszenia immunogenności szczepionki ze względu na grubą warstwę tkanki podskórnej.

SPOSÓB POSTĘPOWANIA ZE SZCZEPIONKĄ Zgodnie z art. 2 pkt. 30 ustawy Prawo Farmaceutyczne – szczepionka jest produktem leczniczym. Prawo farmaceutyczne zobowiązuje do zapewnienia prawidłowych warunków przechowywania szczepionek, zgodnie z kartą charakterystyki produktu oraz wydanymi zezwoleniami.

PRZECHOWYWANIE SZCZEPIONEK temperatura +2 - +8 o C n zgodnie z zaleceniem producenta n zachowanie łańcucha chłodniczego podczas przechowywania i transportu szczepionek n rejestr temperatury przechowywanych szczepionek n stały monitoring temperatury przez 7 dni w tygodniu n

ZARZUTY DLA PIELĘGNIARKI, KTÓRA PODAWAŁA DZIECIOM FIKCYJNE SZCZEPIONKI n Zarzut oszustwa usłyszała pielęgniarka , która podawała dzieciom fikcyjne szczepionki. Kobieta brała od rodziców pieniądze, ale nie odznaczała tego w dokumentacji. - Niemożliwe, że przez tyle czasu nikt tego nie zauważył. Teraz wszyscy rozważają, kto jest winny, zapominając o dzieciach - mówią rodzice.

ZARZUTY DLA PIELĘGNIARKI, KTÓRA PODAWAŁA DZIECIOM FIKCYJNE SZCZEPIONKI n Dyrekcja przychodni złożyła zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez jedną z pielęgniarek. Pielegniarka miała brać od rodziców dzieci pieniądze za szczepienia m. in. przeciwko rotawirusom, ale nie odznaczała tego w dokumentacji placówki. Mało tego, maluchom podawała jakieś inne substancje (sól fizjologiczną), ponieważ stan szczepionek w magazynie zmieniał się.

OMYŁKOWE PODANIE PRZEZ PIELĘGNIARKĘ PRZETERMINOWANEJ SZCZEPIONKI PO OKRESIE 3 MIESIĘCY n W pierwszej kolejności lekarz powinien poinformować rodzica dziecka (przedstawiciela ustawowego) o zaistniałej pomyłce pielęgniarki i wykluczyć wystąpienie u pacjenta objawów niepożądanego odczynu poszczepiennego. Wywiad i badanie lekarskie dziecka w tym kierunku należy udokumentować w historii zdrowia i choroby.

OMYŁKOWE PODANIE PRZEZ PIELĘGNIARKĘ PRZETERMINOWANEJ SZCZEPIONKI n Lekarz powinien rozważyć podanie dawki uzupełniającej w celu nabycia pełnej oczekiwanej odporności przed chorobą, ewentualnie skierować dziecko na konsultację specjalistyczną w celu uzgodnienia indywidualnego schematu dalszych szczepień w związku z podaniem dziecku jednej dawki szczepionki po upływie terminu przydatności.

Omyłkowe podanie przez pielęgniarkę szczepionki p/WZW typu B lub szczepionki p/gruźliczej BCG u noworodka z przeciwskazaniami. n Podanie szczepionki innej niż w zleceniu lekarskim. n

Wykonywanie szczepień ochronnych przez pielęgniarki i położne, które posiadają odpowiednie kwalifikacje. Osoby, o których mowa w art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, przeprowadzają obowiązkowe szczepienie ochronne, jeżeli: n 1) odbyły w ramach doskonalenia zawodowego kurs lub szkolenie w zakresie szczepień ochronnych i uzyskały dokument potwierdzający ukończenie tego kursu lub szkolenia lub uzyskały specjalizację w dziedzinie, w przypadku której ramowy program kształcenia podyplomowego obejmował problematykę szczepień ochronnych na podstawie przepisów o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej, lub n 2) posiadają co najmniej 6 -miesięczną praktykę w zakresie przeprowadzania szczepień ochronnych.

n Wykonywanie szczepień ochronnych przez pielęgniarki i położne bez wcześniejszej kwalifikacji lekarskiej, która jest ważna 24 godziny – zaświadczenie o przeprowadzonym lekarskim badaniu kwalifikacyjnym.

Dokumentacja Informacje na temat przeprowadzonych obowiązkowych szczepień ochronnych wykonanych od dnia urodzenia są dokumentowane w: n 1) karcie uodpornienia, której wzór jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia; n 2) książeczce szczepień, której wzór jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia; n 3) dokumentacji medycznej, o której mowa w przepisach o rodzajach i zakresie dokumentacji medycznej oraz sposobie jej przetwarzania.

Dokumentacja n 1. Wpisów do dokumentów, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 1 i 2, dokonuje się czytelnym pismem odręcznym w odpowiednich częściach dokumentów, bezpośrednio po wykonaniu lub niewykonaniu szczepienia ochronnego. n 2. Wpisu błędnego w dokumentacji medycznej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 1 i 2, nie usuwa się; dodaje się adnotację o przyczynie błędu oraz datę i podpis osoby dokonującej adnotacji.

ISTOTNE ZAGADNIENIA DOTYCZĄCE SZCZEPIEŃ: 1. Prawidłowe przechowywanie preparatów szczepionkowych (zachowanie zimnego łańcucha chłodniczego tj. temperatury +2ºC - +8 º C, obowiązek rejestrowania temperatury przechowywanych preparatów). 2. Niepożądane odczyny poszczepienne 3. Wstrzymanie i wycofanie preparatu szczepionkowego

Dziękuję za uwagę