Znaczenie gospodarcze Rozmieszczenie wi na wiecie Typy uytkowe

Znaczenie gospodarcze. Rozmieszczenie świń na świecie. Typy użytkowe. Rasy świń w Polsce

Rozmieszczenie i stan liczbowy pogłowia świń na świecie zależą od dwóch czynników: Na globie ziemskim wyróżnia się 3 wielkie skupiska hodowli i chowu trzody chlewnej • względy wyznaniowe, • USA (rejony słynące z uprawy kukurydzy i soi na wielką skalę (Minnesota, Iowa, Nebraska, Missouri, Illinois, Indiana i Ohio), • zasoby paszowe, • zapotrzebowanie na mięso, • zamożność konsumenta. • Europa, • Azja (południowo- wschodnie Chiny).

Czynniki decydujące o opłacalności chowu trzody chlewnej 1. Właściwości genetyczne świń (rasa, hybrydy), 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Zachowanie dobrostanu w odchowie zwierząt, Dostęp do dobrych pasz, Położenie fermy w bliskiej odległości od zakładu mięsnego, Racjonalne żywienie świń, Bardzo dobre wykorzystanie paszy przez świnie, Stała i rytmiczna produkcja tuczników, Cena rynkowa tuczników, Relacja ceny zbytu do kosztów paszy.

Zagraniczne rasy świń w Polsce Rasa Pietrain

Zagraniczne rasy świń w Polsce Rasa Hampshire

Zagraniczne rasy świń w Polsce Rasa Duroc

Polskie rasy świń Polska biała zwisłoucha

Polskie rasy świń Wielka biała polska

Polskie rodzime rasy świń Rasa puławska

Polskie rodzime rasy świń Rasa złotnicka biała

Polskie rodzime rasy świń Rasa złotnicka pstra

Udział procentowy poszczególnych ras świń będących pod kontrolą polska biała zwisłoucha (pbz) 7 464 szt. 47, 15% wielka biała polska 5 939 szt. 37, 52% duroc 836 szt. 5, 28% pietrain 605 szt. 3, 82% puławska 913 szt. 5, 77% hampshire 72 szt. 0, 46% Razem (wbp) 15 829 szt. (100, 00%)

Uwarunkowania produkcji świń w Polsce • O skali produkcji świń w kraju decydują nie tylko czynniki ekonomiczne, ale również tradycja. • Największe skupiska trzody chlewnej występują w województwach: kujawsko – pomorskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Uzasadnione jest to tym, że na tych terenach od dawna były rozmieszczone zakłady mięsne. • Głównym czynnikiem stymulującym produkcję tuczników jest cena ich zbytu. Wysokość tej ceny powinna gwarantować zakup od 7 do 10 kg zboża. • Średniookresowe wahania koniunktury ekonomicznej powodują niestabilną produkcję tego gatunku zwierząt.

Podstawowe wskaźniki fizjologiczne i produkcyjne • Średni wskaźnik żywo urodzonych prosiąt w miocie (ras: WBP, PBZ) -11, 5 prosięcia • Wskaźnik odchowu prosiąt w miocie -11 • Średni dzienny przyrost masy ciała w tuczu od 700 g do 800 g • Liczba odchowanych tuczników od jednej lochy w ciągu roku - 16 • Częstotliwość oproszeń - 2

Typy użytkowe świń Typ smalcowy Typ tłuszczowo mięsny Typ słoninowy Typ mięsny

Typy użytkowe świń w Polsce Świnie ras białych zaliczamy do typu użytkowego mięsnego.

Typy użytkowe świń w Polsce Rasy kolorowe zaliczane są do typu tłuszczowo – mięsnego.

Praca hodowlana nad trzodą chlewną Doskonalenie świń w kierunku poprawy cech: a. rozpłodowych, tucznych i rzeźnych w hodowli zarodowej. b. Ostra selekcja ma na celu poprawę wartości cech użytkowych świń. c. Instytucje sprawujące nadzór nad hodowlą świń w Polsce: Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „Polsus” i Katedra Hodowli Trzody Chlewnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu

Praca hodowlana nad trzodą chlewną Hodowla zarodowa Produkcja towarowa

Przygotowanie lochy do porodu

Przygotowanie loch do porodu w fermie

Laktacja i jej przebieg W ekstensywnym chowie świń okres laktacji może trwać nawet 56 dni. W drobnotowarowych gospodarstwach, w których hoduje się świnie długość laktacji trwa 35 - 42 dni. Z kolei w fermach, gdzie stosuje się technologie intensywnej produkcji świń laktacja trwa krótko, bo 28 dni.

Właściwości siary i mleka lochy Wyszczególnienie Sucha masa Tłuszcz beztłuszczowa Białko Siara 22, 17± 1, 88 14, 71± 1, 90 7, 46± 1, 18 12, 53± 1, 94 1, 65 ± 0, 36 Mleko 17, 95± 0, 58 10, 51± 0, 44 7, 44± 0, 52 5, 03± 0, 40 *badania własne Laktoza 4, 87± 0, 54

Znaczenie siary W dniu porodu locha wydziela siarę, która stanowi nie tylko pierwszy pokarm dla osesków, ale dostarcza też ciała odpornościowe, które są bardzo ważne w początkowych dniach życia prosiąt. Okres siarowy trwa u loch do 3 - 4 dni po porodzie. Noworodki są pozbawione przeciwciał, ponieważ przeciwciała (antygeny) matki nie przechodzą przez wielowarstwowe łożysko rzekome świni. Brak antygenów w organizmie prosiąt z chwilą ich przyjścia na świat uzależnia je całkowicie od przeciwciał zawartych w siarze.

Znaczenie siary Szczególne znaczenie u noworodków ma odporność siarowa, będąca następstwem działania antygenów w obrębie tkanki limfatycznej jelit i układu oddechowego ich matek.

Podział czynników powodujących obniżenie odporności prosiąt nowonarodzonych Czynniki bezpośrednie: Czynniki pośrednie: • zbyt późne dosadzanie prosiąt do matki, najczęściej z powodu przedłużającego się porodu, • nieodpowiednie żywienie loch w czasie ciąży (niedobory białka, witamin, nieodpowiednie pasze). • niezgodność immunologiczna między przekazywanymi przez lochę z siarą przeciwciałami a mikroflorą porodówki (stąd też należy lochę na siedem dni przed spodziewanym porodem przenieść do porodówki).

Zabiegi prewencyjne na prosiętach 1. Najważniejsze zabiegi prewencyjne wykonuje się do 7 dnia życia prosiąt, 2. Do ważnych zabiegów należą: • Podanie kilkudniowemu prosięciu Fe w postaci iniekcji lub doustnie, • Kastrowanie samców, • Przycinanie kłów, jeżeli zachodzi potrzeba, • Skracanie ogonków prosiąt w dużych fermach, • Podanie związków mineralnych i witamin, • Znakowanie.

Czynniki środowiskowe oddziaływujące na odchów prosiąt Nowonarodzone prosięta nie mają w pełni wykształconych mechanizmów regulujących procesy fizjologiczne. Jednym z nich jest mechanizm termoregulacji. Mechanizm ten swoją właściwą fazę osiąga dopiero w 3 - 4 tygodniu życia. Zaraz po urodzeniu temperatura w gnieździe prosiąt powinna wynosić 32º C.

Czynniki środowiskowe oddziaływujące na odchów prosiąt Uważa się, że jest to temperatura neutralna lub obojętna, to znaczy taka, przy której przemiana materii u prosiąt nie jest obciążona stratami wynikającymi z utraty energii potrzebnej do ogrzania ciała, czyli do wyrównania różnicy między temperaturą ciała i środowiska. Prosięta nie dogrzane rosną słabiej i gorzej się rozwijają.

Czynniki środowiskowe oddziaływujące na odchów prosiąt

Okres odchowu prosiąt od 7 do 21 dnia życia Świnie cechuje genetycznie uwarunkowana zdolność do szybkiego wzrostu. Cecha ta z różną intensywnością ujawnia się w poszczególnych fazach ich wzrostu i rozwoju.

Odchów prosiąt od 21 dnia życia do odsadzenia Prosię odsadzone od lochy w 42 dniu życia

Dokarmianie prosiąt Po ukończeniu trzeciego tygodnia życia każde prosie w miocie powinno pobierać samodzielnie paszę

Postępowanie z prosiętami po odsadzeniu

Faza odchowu warchlaka

Żywienie warchlaków Wskazane jest oszczędne żywienie warchlaków w oparciu o zbilansowaną dawką paszy, zgodną z polskimi normami żywienia świń. W początkowej fazie odchowu podaje się takie same pasze co prosiętom, a później mieszankę pełnoporcjową typu grower lub sporządzoną w gospodarstwie we własnym zakresie z koncentratów białkowych i śrut zbożowych oraz premiksów.

Masa ciała w kg 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Mieszanki dziennie kg/sztukę Dawkowane Do woli 0, 64 0, 75 0, 69 0, 82 0, 74 0, 88 0, 80 0, 94 0, 85 1, 00 0, 90 1, 06 0, 96 1, 13 1, 04 1, 22 1, 10 1, 29 1, 16 1, 36 1, 23 1, 45 1, 31 1, 52 1, 36 1, 60 1, 39 1, 64 1, 43 1, 69 1, 49 1, 75 1, 53 1, 80 1, 57 1, 85 1, 63 1, 92 1, 67 1, 97 1, 70 2, 00 Przyrosty dobowe masy ciała w g 285 - 335 340 -400 400 - 470 450 - 530

Tucz trzody chlewnej Pod pojęciem tucz świń kryje się taki sposób żywienia, który pozwala na uzyskanie dużych ilości określonych produktów rzeźnych charakteryzujących się najlepszą jakością (mięso chude lub przetłuszczone, słonina. Tak więc celem tuczu jest przetwarzanie podawanych zwierzęciu pasz na mięso i tłuszcz.

Tucz trzody chlewnej Świnie szybko rosnące, ale wcześniej dojrzewające (typ tłuszczowo- mięsny) intensywniej odkładają tłuszcz w młodszym wieku w porównaniu z szybko rosnącymi i późno dojrzewającymi (typ mięsny). W ciele świń młodych najszybciej rosną kości i tkanka mięśniowa, a większy przyrost tkanki tłuszczowej występuje w późniejszych okresach wzrostu i rozwoju. Prawidłowość, jaka towarzyszy przyrostom tkanek mięśniowej i tłuszczowej w okresie wzrostu świń, pozwala na wyodrębnienie następujących po sobie stadiów użytkowości rzeźnej: podświnka, mięsnego, tłuszczowo- mięsnego, mięsnosłoninowego i słoninowego.

Tucz trzody chlewnej Czynniki decydujące o wynikach tuczu: 1. Właściwości genetyczne (świnie wybitnie mięsne odkładają w tuczu maksymalną ilość białka). 2. Żywienie 3. Masa ubojowa 4. Warunki utrzymania (dobrostan i prawidłowo funkcjonująca wentylacja w budynkach inwentarskich) 5. Zdrowie świń

Techniki tuczu Stosowane techniki tuczu mają związek z rodzajem użytych pasz w żywieniu świń. Na obecnym etapie w Polsce przyjął się tucz zbożowy. W przeszłości w żywieniu tuczników wykorzystywano ziemniaki, serwatkę i kiszonkę z wilgotnego ziarna kukurydzy (CCM).

Skup i sprzedaż tuczników Obrót żywcem wieprzowym w Polsce różni się zasadniczo od realizowanego w państwach, które stosują intensywny chów trzody chlewnej i to na szeroką skalę (Dania, Holandia). Skala produkcji tuczników w naszym kraju uzależniona jest od drobnych producentów. Do tej pory nie ma możliwości podpisania indywidualnej umowy pomiędzy drobnym producentem, a rzeźnią. Rozwiązaniem tego problemu mogłyby być grupy producenckie. Jednak skup świń rzeźnych z małych gospodarstw odbywa się przy udziale pośredników, co nie jest korzystne dla wytwórcy.

Wymagania stawiane producentom przy odstawie tuczników do rzeźni

Transport tuczników do rzeźni Zapędzanie tuczników do zoobusa Umiejscawianie zwierząt transportowanych

Skup i klasyfikacja świń Zasady skupu i klasyfikacji trzody chlewnej przeznaczonej na rzeź są ustalane przez odbiorców i dostawców. Powinny być one tak ustalane, ażeby za dobrze umięśnione tuczniki producent uzyskał wyższe ceny niż za małomięsne i zbyt otłuszczone. W rzeźniach premiowane są tuczniki o wysokiej wydajności rzeźnej i dużym udziale mięsa w tuszy. Na obecnym etapie zakłady mięsne skupują trzodę chlewną według dwóch metod, a mianowicie według rozliczeń za masę ciała i klasę żywych zwierząt lub za klasę i masę tuszy po uboju.

Nieprawidłowy sposób transportu tuczników do miejsca spędu

Technika obiektywnej oceny mięsności tuczników Zewnętrzny wygląd urządzenia IM-03, produkcji francuskiej.

Ocena poubojowa tuczników Obiektywna ocena poubojowa polega na ustaleniu masy tuszy i zawartości w niej mięsa

Klasy handlowe żywca System klasyfikacji EUROP dotyczy tusz wieprzowych o masie od 60 do 120 kg z rzeźni, w której ubija się powyżej 200 sztuk trzody chlewnej tygodniowo. Wyróżniamy następujące klasy jakości handlowej tusz wieprzowych: 1. Klasa S- o zawartości 2. Klasa E- o zawartości mniej niż 60%, 3. Klasa U- o zawartości mniej niż 55%, 4. Klasa R- o zawartości mniej niż 50%, 5. Klasa O- o zawartości mniej niż 45%, 6. Klasa P- o zawartości mięsa w tuszy 60% i więcej, mięsa w tuszy 55% i więcej, ale mięsa w tuszy 50% i więcej, ale mięsa w tuszy 45% i więcej, ale mięsa w tuszy 40% i więcej, ale mięsa w tuszy poniżej 40.

Utrzymanie i żywienie tuczników Wymogi prawne dotyczące warchlaków i tuczników (Dz. U. nr 47 poz. 456, 2004 r. z późn. zm. ) 1. Wymagania w zakresie powierzchni u tych grup zwierząt określa się według masy ciała /normy powierzchni dotyczą w UE wszystkich obiektów uruchomionych od 1. 01. 1998 r. Wyjątkowo czas do poprawy w istniejących obiektach był do 31. 12. 2005 r. ). Wymagania te nie dotyczą pomieszczeń o obsadzie 6 świń lub 5 loch. 2. Połączenia świń z różnych grup należy dokonywać wkrótce po odsadzeniu. 3. Okaleczone lub chore warchlaki lub tuczniki należy tymczasowo przenieść do kojca indywidualnego. 4. Przy żywieniu z koryta, należy zadbać by wszystkie świnie mogły pobierać paszę w tym samym czasie. 5. Szerokość szczelin betonowych rusztów nie może przekraczać 14 i 18 mm; odpowiednio dla warchlaków i tuczników, a minimalna szerokość beleczek powinna wynosić odpowiednio 50 mm(warchlaki) i 80 mm(tuczniki)/ czas adaptacji do 1. 01. 2013 r. /.

Systemy żywienia tuczników Żywienie z udziałem pasz płynnych Schemat urządzenia do zadawania tucznikom pasz płynnych

Systemy żywienia tuczników Żywienie z udziałem pasz suchych

System dawkowania paszy dla tuczników Średnie dzienne zapotrzebowanie świń na energię i składniki pokarmowe (NŻŚ) Grupa produkcyjna EM MJ Warchlaki 10 -30 kg Tuczniki 30 -70 kg 70 -110 kg 30 -110 kg 15 27 35 29 Białko Lizyna Metionina Wapń Fosfor Strawne wg +cystyna w g Strawny wg wg wg 175 12 7, 2 10 7 3, 5 290 335 310 19, 5 21 20, 2 11, 7 12, 6 12, 1 15 16 15 10 11, 5 11 4, 8 5, 2 5, 0 Sód wg 1, 5 2, 0 30

System dawkowania paszy dla tuczników Stosunek energetyczno – białkowy w paszy dla tuczników Istotnym elementem w żywieniu tuczników jest stosunek energetyczno – białkowy. Zawartość białka i energii w paszy dla świń musi być wysoka, a ich stosunek powinien być właściwy tzn. w 1 kg dobrze zbilansowanej paszy powinno znajdować się 16 - 17 % białka (NŻŚ).

Wartość biologiczna białka Strawność jelitowa aminokwasów jest uznawana obecnie za najlepsze kryterium jego dostępności dla organizmu. W żywieniu świń aminokwasem ograniczającym wartość biologiczną białka jest lizyna, którą przyjęto jako odniesienie. Dotyczy to przede wszystkim metioniny z cystyną, treoniny i tryptofanu, gdyż w praktyce tylko te aminokwasy bilansuje się przy układaniu dawek pokarmowych w mieszankach paszowych. Inaczej mówiąc, zapotrzebowanie na białko to zapotrzebowanie na poszczególne aminokwasy w określonych proporcjach.

Utrzymanie ściółkowe tuczników

Utrzymanie bezściółkowe tuczników

Dziękuję za uwagę