May mistrz aktywno fizyczna dziecka w wieku wczesnoszkolnym

„Mały mistrz” – aktywność fizyczna dziecka w wieku wczesnoszkolnym jako warunek sprawnego rozwoju fizycznego, zdrowotnego, poznawczego i emocjonalnego

Postawa ciała to indywidualne ukształtowanie ciała. Jest to z reguły postawa wyprostowana „uniesiona”

Rodzaje wad postawy Ø wady kręgosłupa Ø wady klatki piersiowej Ø wady kończyn dolnych

Wady kręgosłupa Wyróżnia się: Ø plecy okrągłe Ø plecy płaskie Ø plecy wklęsłe Ø plecy okrągło – wklęsłe Ø skolioza

Plecy okrągłe Ø nadmierne zaokrąglenie górnej części pleców Ø wysunięcie głowy i barków do przodu Ø spłaszczona i zapadnięta klatka piersiowa Ø odstające łopatki

Plecy płaskie Ø spłaszczona klatka piersiowa Ø opadnięte barki Ø barki obniżone i wysunięte do przodu Ø odstające łopatki

Plecy wklęsłe Ø wygięcie do przodu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym Ø uwypuklenie pośladków Ø wypięty brzuch Ø zwiększone pochylenie do przodu miednicy

Plecy okrągło - wklęsłe Ø kifoza piersiowa jak i lordoza lędźwiowa są nadmiernie powiększone Ø głowa, barki i brzuch silnie wysunięte do przodu Ø uwypuklenie pośladków Ø odstawanie łopatek Ø zwiększone pochylenie do przodu miednicy

Skolioza Ø Boczne skrzywienie kręgosłupa - jest to schorzenie rozwijające się u dzieci i młodzieży, częściej występuje u dziewcząt. Polega na wygięciu i skręceniu kręgosłupa. Skrzywienia zlokalizowane są przeważnie w odcinku piersiowym lędźwiowym. Odchylenie to występuje w płaszczyznach: - czołowej – kręgosłup wygina się w bok: w prawo lub w lewo - strzałkowej – pogłębia się wgięcie kifotyczne lub lordotyczne - poprzecznej – następuje rotacja (obrót) kręgów, co prowadzi do powstania garbu i

Wady klatki piersiowej Ø klatka kurza Ø klatka lejkowata

Klatka kurza Ø nadmiernie wysunięcie do przodu mostka

Klatka lejkowata Ø zapadnięta dolna część mostka Ø wysunięcie głowy do przodu Ø opadające i wystające barki Ø wypukły brzuch

Wady kończyn dolnych Ø kolana koślawe Ø kolana szpotawe Ø płaskostopie

KOLANA KOŚLAWE Ø rozpoznaje się gdy, przy wyprostowanych i złączonych kolanach między stopami tworzy się odstęp

KOLANA SZPOTAWE Ø rozpoznaje się gdy, odstęp tworzy się między kolanami gdy nogi są wyprostowane, a stopy złączone

PŁASKOSTOPIE Ø Jest to deformacja stopy, która polega na obniżeniu lub całkowitym zaniku wysklepienia stopy. Ø Prawidłowo ukształtowana stopa nie dotyka całą swoją powierzchnią podłoża, jej kości tworzą łuk.

Płaskostopie Ø Wyróżnia się stopę: Ø płaską Ø płasko – koślawą Ø poprzecznie – płaską Ø szpotawą Ø wydrążoną

Zapobieganie i przeciwdziałanie wadom postawy Ø Wada postawy jest początkiem choroby, której rozwój przebiega skrycie. Skutki nie korygowanych wad mogą być niekorzystne. Wczesne wykrycie nieprawidłowości chroni przed ich pogłębianiem. Wczesne nie rozpoznanie wady utrwala się, co może doprowadzić do przykrych dolegliwości u osoby dorosłej. Jednym z głównych czynników zapobiegających wadom postawy jest ruch. Ważne jest, aby dziecko rozwijało swoją aktywność ruchową poprzez: pływanie, jazdę na rowerze, chodzenie pieszo oraz gry zespołowe.

Profilaktyka wad postawy Ø Ruch i zabawa są przejawami zaspokajania potrzeb dziecka. Poziom przejawów ruchowych jest wskaźnikiem ogólnego stanu zdrowia, gdyż rozwój motoryczny i jego doskonalenie pozostają w ścisłym związku z ogólnym stanem organizmu i psychomotorycznymi cechami osobowości dziecka.

Ø Wszelkie przyzwyczajanie niezbędne do kształtowania właściwych postaw w wieku późniejszym, rozwijają się we wczesnym dzieciństwie. Wytwarzanie odruchów prawidłowych należy rozpocząć jak najwcześniej. Znacznie szybciej wyrabia się i utrwala przyzwyczajenia w młodszym wieku, kiedy psychika i ciało jest bardzo plastyczne i nie posiada jeszcze złych nawyków oraz ma więcej czasu na powtarzanie prawidłowych postaw.

Ø Prawidłowa sylwetka ciała uzależniona jest od poprawnego ułożenia ruchomych elementów ciała: głowy, kręgosłupa, klatki piersiowej, miednicy, kończyn względem siebie. Ø Istotną rolę nauczyciela i rodzica jest wykształcenie prawidłowych umiejętności i nawyków kształtujących prawidłowe trzymanie powyższych elementów ciała.

Należy zwrócić szczególną uwagę na prawidłową postawę ciała w różnych pozycjach wyjściowych Ø Dostrzeżenie najczęściej nieświadomie popełnionych przez dzieci błędów w nieprawidłowym ułożeniu ciała, stwarza możliwość systematycznego i konsekwentnego ich eliminowania. Prawidłowa postawa ciała w różnych pozycjach wyjściowych: Ø stanie – głowa prosto, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty, stopy w lekkim rozkroku, równolegle ustawione względem siebie, Ø chodzenie – sylwetka wyprostowana, zwracamy uwagę na to, aby dziecko stawiało stopy zaczynając od pięty, kończąc na palcach, Ø siedzenie – głowa prosto, łopatki ściągnięte, ręce ugięte na wysokości stołu,

Ø klęk – kolana złączone, pięty odsunięte od siebie, stopy połączone dużymi palcami, Ø siad – skrzyżny ze stopami złączonymi podeszwami do siebie, Ø na czworakach – ciężar ciała spoczywa na całych dłoniach ułożonych równolegle do siebie, nogi ugięte w kolanach, Ø klęk podparty – tułów znajduje się w położeniu poziomym, głowa opuszczona, Ø podnoszenie ciężarów – proste plecy, ugięte kolana.

Cechy prawidłowej postawy ciała małego dziecka Ø barki niewystające do przodu Ø tył głowy i plecy ustawione w jednej linii Ø brzuch wypukły Ø nieznaczna lordoza lędźwiowa Ø cały tułów pochylony do przodu Ø lekkie zgięcie stawów biodrowych i kolanowych Ø płaskostopie do 4 - 5 roku życia

Piśmiennictwo 1. J. Kołodziej, K. Kołodziej, I. Momola (red. ), „Postawa ciała, jej wady i korekcja”, Wyd. Oświatowe „FOSZE”, Rzeszów 2004 2. M. Polańska, „Gimnastykę korekcyjną można polubić”, Wyd. Oświatowe „FOSZE”, Rzeszów 2012 3. http: //www. pssebilgoraj. nbip. pl/pssebilgoraj/? n_id=207&id=119 [03. 02. 2018 – 16: 30]