Kardyna Stefan Wyszyski CZOWIEK NIEZWYKEJ MIARY Na trudne

Kardynał Stefan Wyszyński CZŁOWIEK NIEZWYKŁEJ MIARY

„Na trudne czasy Boża Opatrzność zsyła wielkich ludzi” Cz. Ryszka Duchowe przesłanie Kardynała Stefana Wyszyńskiego

PRYMAS O RODZINIE Kardynał Stefan Wyszyński uważał, że rodzina to najważniejsza wartość w życiu człowieka. Na biurku prymasa znajdowała się stara, podniszczona fotografia matki. Często na nią spoglądał.

W swoich kazaniach Stefan Wyszyński porównywał życie Świętej Rodziny do polskiego rodzinnego domu – z ojcem, matką i dziećmi. Zwłaszcza lubił Ksiądz Prymas zwracać się do matek.

„Ojcze! Ty ukształtowałeś matczyną dłoń, która służy maleństwu. Ta dłoń pierwsza mnie wyczuła, pierwsza mnie dotknęła, pierwsza rozpoznała i pospieszyła mi z pomocą, którą Ty chciałeś mi okazać na ziemi. Jest ona czułym i doskonałym narzędziem Twej ojcowskiej dłoni. ” Komańcza, 1955

W jednym z kazań wygłoszonych w Zuzeli, Ksiądz Prymas, wspominając kościół swego chrztu i dzieciństwa opowiadał, że z tego okresu pozostał mu w pamięci obraz Matki Bożej Częstochowskiej, przed którym modlili się jego rodzice.

„Wiele razy znajdowałem mojego ojca – którego Bóg obdarzył głęboką religijnością i darem modlitwy – właśnie tutaj, przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Tu spędzał chwile wolne od różnych prac przy budowie kościoła. Nie rozumiałem wtedy, dlaczego ojciec tyle czasu klęczy przed tym obrazem. Dziś to rozumiem. Był wierny darowi modlitwy do ostatnich swoich dni. ” Zuzela, 1974 r.

PRYMAS O BOGU I KOŚCIELE W lutym 1953 r. Prymas Wyszyński wypowiedział znamienne słowa: Wszystko postawiłem na Maryję. Wiadomo było wówczas, co one znaczą; postawił na Maryję nie tylko własne życie, ale los katolickiego narodu i Kościoła w Polsce.

„Mój ojciec z upodobaniem jeździł na Jasną Górę, a moja matka do Ostrej Bramy. Razem się potem schodzili w nadbużańskiej wiosce, gdzie urodziłem się, i opowiadali wrażenia ze swoich pielgrzymek. Ja, mały brzdąc, podsłuchiwałem, co stamtąd przywozili. ” Stryszawa, 1965 r.

Prymas skierował swoją uwagę na znaczenie Jasnej Góry dla Kościoła w Polsce. W czasie uwięzienia narodziło się wielkie dzieło Kardynała Stefana Wyszyńskiego–odnowienie Ślubów Jasnogórskich w 300. rocznicę ich złożenia przez króla Jana Kazimierza. Prymas składał Śluby w miejscu swojego odosobnienia w Komańczy w łączności z Jasną Górą

„A Pan przez Maryję tylekroć zawstydzał nieprzyjaciół naszych! Dzieje Narodu zapisały szereg walnych zwycięstw za Jej przyczyną odniesionych: Grunwald, Orsza, Kircholm, Kłuszyn, Chocim, Beresteczko, Jasna Góra i Trembowla, Wiedeń i Parkany […]. Nie własną mocą zwyciężali królowie i hetmani nasi, ale mocą Boga, który wzbudził w ich sercach żywą cześć do Maryi”. Jasna Góra, 1946

PRYMAS O NARODZIE Prymas korzystał z każdej okazji, aby nauczać o przyrodzonych prawach człowieka, o prawach rodziny i narodu. Zwracał się do władz, aby zrozumiała, że największą wartością jest nie węgiel, miedź czy wymienialna waluta, ale naród.

„Bez mocnej, czystej, zwartej, zespolonej rodziny nie masz Narodu” Warszawa, 1957

W swoich homiliach Prymas wielokrotnie podkreślał , jak ważną rolę w życiu narodu powinna odgrywać historia. Tłumaczył, że wszyscy powinni być dumni z osiągnięć literackich, naukowych, sportowych, muzycznych i czerpać z doświadczeń przeszłości.

„Naród, który odcina się od historii, który się jej wstydzi, który wychowuje młode pokolenia bez powiązań historycznych – to naród renegatów! Taki naród skazuje się dobrowolnie na śmierć, podcina korzenie własnego istnienia”. Warszawa, 1972

PRYMAS O CZŁOWIEKU Prymas z szacunkiem odnosił się do każdego człowieka. Wielokrotnie powtarzał Res sacra homo – człowiek jest rzeczą świętą. Był niezwykle wrażliwy na każdy przejaw zagrożenia życia rodzinnego, na problemy wychowania dzieci i młodzieży.

„ Wszystko ma służyć człowiekowi, wszystko ma być na kolanach przed człowiekiem. Nawet tacy ludzie jak ozdobieni władzą kapłańską, jak papież na Watykanie i biskup w swej katedrze, muszą uklęknąć przed człowiekiem i na znak czci Bożej dla człowieka nogi jego całować”. Kraków, 1960

PRYMAS O OJCZYŹNIE Kardynał Wyszyński pamiętał przy każdej okazji o swojej ojczyźnie. Umiłowanie Polski było tak wielkie, że otrzymał przydomek Pater Patriae – Ojciec Ojczyzny. Polska była dla księdza Prymasa – po Bogu- największą miłością.

„Gdyby mówili, że Prymas działał przeciwko narodowi i własnej Ojczyźnie - nie wierzcie! Kocham Ojczyznę więcej od własnego serca i wszystko, co czynię dla Kościoła, czynię dla niej” przed uwięzieniem, 1953

PRYMAS O PRACY Z domu rodzinnego wyniósł Prymas szacunek do pracy ludzkiej i jej owoców oraz zainteresowanie godnością człowieka pracującego. Jako dziecko obserwował jak matka wyrabia chleb i zrozumiał ile wysiłku potrzeba, żeby ten chleb powstał.

Kardynał wspierał polskich rolników, hutników, górników. Ujmował się za ludźmi dotkniętymi wyzyskiem, upominał się o prawo do wolnej niedzieli. Wiele przemyśleń poświęcił negatywnym skutkom bezrobocia.

PRYMAS DO MŁODYCH Prymasowi Wyszyńskiemu leżało na sercu wychowanie młodzieży. Często zwracał się do młodych w swoich homiliach i podkreślał, że są wielkim darem dla Polski. Jednocześnie zachęcał do nieustannej pracy nad sobą.

„Każda rzecz wielka musi kosztować i musi być trudna. Tylko rzeczy małe i liche są łatwe”.

W swoich rozważaniach o Bogu, człowieku, rodzinie, ojczyźnie Kardynał Stefan Wyszyński podkreślał, że najważniejszą cnotą jest cnota miłości. „Powszechnie mówi się, że: czas to pieniądz. A ja wam powiem: czas to miłość!” Jasna Góra, 15 sierpnia 1979