KARDYNA STEFAN WYSZYSKI Kocham Ojczyzn wicej ni wasne

KARDYNAŁ STEFAN WYSZYŃSKI „Kocham Ojczyznę więcej niż własne serce i wszystko, co czynię dla Kościoła, czynię dla Niej”

Lata dziecinne, kapłaństwo Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 roku we wsi Zuzela, na pograniczu Podlasia i Mazowsza, w patriotycznej i religijnej rodzinie wiejskiego organisty. W wieku 9 lat stracił matkę i musiał szybko usamodzielnić się. Mógł tylko liczyć na ojca. Był chłopcem zrównoważonym, lecz jego stanowczość i upór często ujawniały się w życiu codziennym. Od najmłodszych lat chciał zostać księdzem i tak też się stało. W 1920 roku wstąpił do seminarium duchowego we Włocławku, skończył studia, przyjął święcenia kapłańskie, poza tym musiał przejść bardzo długą drogę, aby zostać Kardynałem i Prymasem Polski. Zmarł 28 Maja 1981 roku w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.

Wyszyński a komunistyczna polityka Prymas Wyszyński był człowiekiem jednym z niewielu, którego nie porwał wicher dziejów. Zmagał się z trudną komunistyczną rzeczywistością i nie uległ jej. Tak samo nie uległ wraz polskimi biskupami stereotypowi nienawiści wobec wrogów Polski. Mimo tych złych stosunków między narodami wskazał drogę pojednania, uświadamiał, że życie nie polega na nieustających konfliktach i wojnach. Pamiętać trzeba, że w okresie międzywojennym był jednym z najwybitniejszych polskich znawców marksizmu, autorem licznych krytycznych publikacji oceniających tę ideologię z punktu widzenia Kościoła. Nie wiedział wtedy, jako młody ksiądz we Włocławku, że przez owe prace studialne i praktyczne doświadczenie zdobywane podczas działalności chrześcijańsko-społecznej wśród robotników tego bardzo „czerwonego” miasta, przygotowany był do funkcji najwyższego pasterza Kościoła w Polsce w czasach, gdy marksizm stał się oficjalnie obowiązującą doktryną i fundamentem systemu politycznego.

Patriotyzm Patriotyzm- słowo obecnie odsunięte na margines, niemal wstydliwie wymawiane, przez niejedne media ośmieszane. Chcesz być na tak zwanym i uważanym „topie”, nie możesz być patriotą, bo to wstyd, niemodne, niewłaściwe, niemal zakazane. A jednak. . . Czym więc jest patriotyzm? Jest to postawa wobec ojczyzny i narodu przejawiająca się przedkładaniem nadrzędnych wartości, takich jak: wolność, niepodległość, suwerenność kraju, nad własne cele oraz gotowością do poświęceń dla swojego narodu i kraju. Patriotyzm przejawia się przede wszystkim w rzetelnej i uczciwej pracy dla Ojczyzny. I taki był nasz Kardynał. Nie wstydził się publicznie wyznać, że jest patriotą, a Polska to Jego kraj. Był człowiekiem otwartym na problemy Polski. Mimo wielu zajęć zawsze potrafił znaleźć czas dla każdego człowieka. Nikt nie ma wątpliwości, że to właśnie jest jego zasługa, że dziś Polska może cieszyć się wolnością.

Jakiej Polski pragnął? Pragnął Polski mocnej wiarą, przenikniętej i zjednoczonej łaską, oddanej Chrystusowi i Jego Matce. Pragnął Polski trzeźwej, silnej moralnie, opartej na fundamencie zdrowych rodzin, szanującej życie. Pragnął Polski sprawiedliwej, kierującej się ładem społecznym, zbudowanym na fundamencie praw osoby ludzkiej, pragnął Polski, w której nie byłoby głodnych, bezdomnych i płaczących. Pragnął Polski świadomej swojej tożsamości historycznej, kulturowej i ekonomicznej, czuwającej nad ziemią ojczystą, a jednocześnie zdolnej do tolerancji, pewnej swojego miejsca w rodzinie narodów.

Kazania pełne miłości do Ojczyzny Jego kazania zazwyczaj kierowane były do rodaków. Wiele razy mówił, że kocha Polskę bardziej, niż własne serce. Każda nauka zawierała w sobie wielką mądrość i była świetlanym drogowskazem, jak postępować w trudnych przecież czasach komunizmu. W wielu kazaniach zwracał uwagę na wartości, jakimi są naród, rodzina i życie. Równie często modlił się do Matki Bożej. Oto jeden ze sławniejszych tekstów, których autorem jest ks. Wyszyński:

„ Dziś miłosierdzia Bożego potrzebuje także nasz ochrzczony Naród odwodzony od miłości Boga i nieraz wątpiący w to, czy jest jeszcze na świecie sprawiedliwość między narodami. Nie każdy ma odwagę upomnieć się dla Narodu o prawo do Boga, do miłości, do wolności sumień, do dziejów, kultury i dziedzictwa rodzinnego. Nie każdy poczuwa się do obrony tylu zagrożeń wartości naszej kultury chrześcijańskiej, którą usiłuje się przemleć w młynie bezdusznej dialektyki materialistycznej. Nie każdy pamięta o tym, co zawdzięczamy naszemu Narodowi i co powinniśmy mu świadczyć. A przecież nie wolno tworzyć „dziejów bez dziejów”; nie wolno zapomnieć o tysiącleciu naszej ojczystej i chrześcijańskiej drogi; nie wolno sprowadzać Narodu na poziom „zaczynania od początku”, jak gdyby tu, w Polsce, dotąd nic wartościowego się nie działo; nie wolno milczeć, gdy na ostatni plan w wychowaniu młodego pokolenia spycha się kulturę rodzimą, jej literaturę i sztukę, jej wypróbowaną moralność chrześcijańską oraz związek Polski z Kościołem Rzymskim i z przyniesionymi do Polski wartościami Ewangelii, krzyża i mocy nadprzyrodzonych. Nasza godność narodowa wymaga, byśmy oparli się tej zarozumiałości, z jaką lekceważone jest wszystko, co polskie, na rzecz tak nam obcego importu. ”

My. . . O Nim Jego nauka, myśl społeczna i wzór patriotyzmu pozostają aktualne i mają szczególne znaczenie dla Rzeczpospolitej. Kardynał Stefan Wyszyński staje w rzędzie tych wielkich przedstawicieli polskiego Kościoła, którzy swoim aktywnym życiem dla Ojczyzny współtworzyli przez wieki etos obywatelski. Głębia duchowa i bogactwo wewnętrzne Stefana Kardynała Wyszyńskiego jako kapłana i biskupa fascynują przede wszystkim ludzi wierzących-katolików. Jego kultura osobista i polityczna była i jest doceniana nawet przez ideowych przeciwników.

Jan Paweł II o Prymasie. . . Rzym, 7 lipca 1981 r. „Jako nieustraszony rzecznik człowieka oraz jego nienaruszalnych praw w życiu osobistym, rodzinnym, społecznym i narodowym stał się zmarły Prymas szczególnym przykładem żywej miłości Ojczyzny i musi być policzony jako jeden z największych mężów w jej dziejach”. Maj 1983 r. „Był człowiekiem wolnym-uczył nas, swoich rodaków, prawdziwej wolności. Był niestrudzonym rzecznikiem godności każdego człowieka oraz dobrego imienia Polski pośród narodów Europy i świata”.

I na koniec jeszcze parę słów. . . Prymasowi Wyszyńskiemu wiele zawdzięcza Kościół w Polsce i cała nasza Ojczyzna. Swoją posługę realizował w Strukturach własnego narodu. Poczucie świadomości i przynależności do wspólnoty narodu polskiego było w nim bardzo silne. Wyróżniał się wielką osobowością, był niezłomnym Prymasem Polski, gorliwym Kapłanem i Biskupem oraz wyjątkowym Polakiem, a dziś już Sługą Bożym. Ufamy, że dziś, gdy rozpoczął się już Jego proces beatyfikacyjny, wspiera nas, w tajemnicy świętych obcowania, w rozwiązywaniu trudnych kościelnych i narodowych spraw. Za to wszystko co uczynił bardzo jesteśmy mu wdzięczni.

Galeria Wyszyński jako gorliwy i szlachetny kapłan… Prymas Polski, Kardynał…

Galeria Stefan Kardynał Wyszyński bardzo lubił spędzać czas na łonie natury… …oraz pisząc książki.

Galeria Jego autorytetem był Jan Paweł II Często z nim przebywał i się spotykał

Galeria Bardzo kochał i szanował zarówno dorosłych ludzi jak i małe dzieci. Bardzo często pozdrawiał rodaków…

Galeria Pomnik kardynała Stefana Wyszyńskiego, Pomnik Kardynała Wyszyńskiego z Janem Pawłem II.

Wykonał: Adrian Serafin uczeń klasy 1 b