Prymas Wyszyski Czowiek Niezwykej Miary KARDYNA STEFAN WYSZYSKI

„Prymas Wyszyński - Człowiek Niezwykłej Miary"

KARDYNAŁ STEFAN WYSZYŃSKI Stefan Wyszyński (ur. 3 sierpnia 1901 w Zuzeli, zm. 28 maja 1981 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lubelski w latach 1946– 1948, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski oraz prymas Polski w latach 1948 – 1981, kardynał prezbiter od 1953.

KARDYNAŁ STEFAN WYSZYŃSKI CZŁOWIEK MĄDROŚCI "O Królestwo Chrystusowe trzeba się modlić i zabiegać, a nawet oddawać za nie życie, jak uczynił Chrystus i Jego Apostołowie, ale nigdy dla umocnienia jego nie wolno sięgać po miecz. "

KARDYNAŁ STEFAN WYSZYŃSKI CZŁOWIEK MODLITWY "Nie myślmy, że modlitwa jest tylko mówieniem do Boga. Modlitwa jest bardzo często nadsłuchiwaniem, co Bóg mówi do nas. " ks. St. W

TRZY WARTOŚCI KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO �KOŚCIÓŁ �RODZINA �OJCZYZNA

KOŚCIÓŁ �Kardynał Stefan Wyszyński był bardzo powiązany z kościołem i modlitwą. Odnajdywał w nich siłę , ducha walki. Zawsze Dom Boży był dla niego ważny tak jak modlitwa. Dzięki nim odnajdywał sam siebie , wiedział że może się zwrócić do Pana z każdą sprawą. Był wierny kościołowi.

RODZINA � Nauczanie Kardynała Wyszyńskiego charakteryzuje troska o autentyczny, chrześcijański kształt rodziny polskiej. Wypływało to z jego pasterskiej odpowiedzialności i głębokiego patriotyzmu, które podpowiadały mu, że bez rodziny nie ma przyszłości narodu. Zdaniem Prymasa Tysiąclecia drogą Kościoła w Polsce jest człowiek formowany przez dwie najważniejsze i naturalne dla niego wspólnoty: rodzinę i Naród. „Rodzina i Naród – pisał Prymas Wyszyński – to nie są instytucje, to są organizmy żywe, mające swoją własną dynamikę i przejawy biologicznego bytowania.

NARÓD � Naród zjednoczony duchowo jest narodem silnym, zdolnym zachować i obronić wolność, niezależność i nieustannie budować swoją przyszłość. � To, czego najbardziej potrzebuje i czym żyje naród, to miłość, dobro i pokój. Te wartości są zdobywane, potwierdzane i wypracowywane poprzez wychowanie właśnie w rodzinach katolickich.

� Bądźcie odpowiedzialni za ład społeczny i moralny, ład myśli i uczuć, odpowiedzialni za przyjęte na siebie obowiązki, za miejsce, jakie zajmujecie w ojczyźnie, w narodzie, w państwie, w życiu zawodowym. Tą drogą idzie się do wielkości. A narodowi potrzeba wielkości. Nie myślcie, że naród może wypełnić swoje zadanie tylko z pomocą ludzi bez wyrazu, którzy żyją byle jak, aby przeżyć, aby jakoś się odkuć, aby wykręcić się tanim kosztem; dzisiaj na uczelni profesorowi, a jutro na urzędzie czy stanowisku podjętym obowiązkom. Łatwizna życiowa jest największym wrogiem współczesnej Polski. Nie tylko niekompetencje, ale i nieuczciwość ludzi kompetentnych, wykształconych, znających swoje zadania, nawet dobrze uposażonych, może doprowadzić do straszliwej katastrofy naszej ojczyzny.

�Nienawiścią nie obronimy naszej ojczyzny, a musimy jej przecież bronić. Brońmy jej więc miłością! Naprzód między sobą, aby nie podnosić ręki przeciw nikomu w ojczyźnie, w której ongiś bili nas najeźdźcy. Nie możemy ich naśladować. Nie możemy sami siebie poniewierać i bić. Polacy już dosyć byli bici przez obcych, niechże więc nauczą się czegoś z tych bolesnych doświadczeń. Trzeba spróbować innej drogi porozumienia – przez miłość, która sprawi, że cały świat, patrząc na nas, będzie mówił: „Oto, jak oni się miłują”. Wtedy dopiero zapanuje upragniony pokój, zgoda i wzajemne zaufanie.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ ! OPRACOWAŁ : KAROL KALITA