Softver ivkovi Aleksandar ta je softver razvoj Programi

Softver Živković Aleksandar

Šta je softver, razvoj? Ø Programi i programski paketi se jednom rečju nazivaju SOFTVER i obuhvataju sve vrste računarskih programa. Ø Razvoj softvera je glavni faktor u razvoju informacionih tehnologija. Primena softvera raširila se na sva područja ljudskog rada. Razvojem programskih jezika i pokušaj stvaranja univerzalnih programskih alata , dovodi do toga da softver sve više postaje jednostavniji za upotrebu. Ø Danas, nije racionalno razvijati svoj softver zbog mnoštvo gotovih programskih paketa.

Vrste softvera ØSistemski ØUslužni(paketski) ØAplikativni ØProgramski

Sistemski softver 1. Softver postavljen u ROM čipovima 2. Operativni sistem 1. 2.

Ø Sistemski softver se sastoji od računarskih programa koji kontrolišu i podržavaju rad računarskog sistema i njegove aktivnosti na obradi podataka. Ø Računar se ne može pokrenuti, ni uraditi bilo kakav zadatak bez sistemskog softvera. Glavna svrha sistemskog softvera je da omogući normalan rad računara. Ø Tu se podrazumeva upravljanje memorijom i centralnim procesorom, upravljanje i komunikacija sa perifernim uređajima(, mikrofon, miš, slušalice, tastature, skeneri, USB. . . )

Ø Operativni sistem predstavlja intefejs između korisnika i računarskog sistema. To je skup programa koji upravljaju radom računarskog sistema. Operativni sistem vrši i neke pomoćne funkcije kao što su: evidencija softverskih grešaka, administrativne funkcije(vođenje evidencije o upotrebljenim resursima. . ) Ø S obzirom na broj korisnika koji OS poslužuje, deli se na: Ø Jednokorisničke Ø Višekorisničke operativno sisteme

Jednokorisnički operativni sistem Ø Kod jednokorisničkih operativnih sistema, računar može da koristi samo jedan korisnik. Kod višekorisničkih operativnih sistema računar može istovremeno koristiti i do nekoliko sotina korisnika.

Višekorisnički operativni sistem Ø Kod višekorisničkih operativnih sistema, obično postoji jedan veliki računar kome više korisnika pristupaju preko terminala. Celokupan rad izvršava centralni računar kome više korisnika može da zadaje instrukcije. Ovaj računar svoje resurse ravnopravno deli ka svim korisnicima, tako da se stvara utisak da svako radi na nezavisnom računaru.

Po načinu zadavanja komandi razlikujemo: Ø Operativni sistem komandnog tipa Ø Grafički operativni sistem

Operativni sistem komandnog tipa

Grafički operativni sistem

Tipičan operativni sistem se sastoji od Ø Mikrokoda Ø Jezgra(kernela) Ø Ljuske(omotača)

Mikrokod Ø Mikrokod je skup programa specifičnih za određeni hardver računara. Da bi OS mogao funkcionisati na različitim hardverskim platformama, ovaj skup je grupisan u jedan modul, koji se naziva BIOS. Skup programa je grupisan u ROM memoriju, na čipu koji se nalazi u sastavu osnovne ploče. Tako da je njegovo pisanje prebačeno na proizvođača osnovne ploče.

Jezgro Ø Jezgro je skup programa operativnog sistema koji kontroliše pristup računaru, organizaciji memorije, organizaciji datoteke, raspored rada procesora i raspored sistemskih resursa. Ovi programi rade u posebnom režimu rada, hardverski zaštićeno od mogućih uticaja korisnika.

Ljuska(omotač) Ø Ljuska je komandni interfejs koji interpretira ulazne komande korisnika, ali i njihovih programa i aktivira odgovarajuće sistemske programe koji čine jezgro računara.

Sa stanovišta prenosivosti OS dele se na: Ø Prenosivi operativni sistemi Ø Neprenosivi operativni sistemi

Mrežni operativni sistemi Ø Kao što računar ne može da funkcioniše bez operativnog sistema, isto tako i računarkse mreže bez mrežnom operativnog sistema. U zavisnosti od roizvođača, mrežni softver se ili dodaje opreraivnom sistemu personalnih računara ili je integrisan sa tim sistemom. Ø Takođe, mrežni softver može da bude ugrađen u operativni sistem porsonalnog računara, a primeri su : Windows 2000 server i novije verzije Windows servera, Windows 98, Windows XP. . .

Mrežni operativni sistemi imaju sledeće funkcije Ø Povezuju sve računare i periferne uređaje Ø Usklađuju funkcije računara i perif. uređaja ØOstvaruju određen nivo bezbednosti kontrolom ristua podacima i perif. uređajima

Dve osnovne komponente mrežnog softvera su Ø Mrežni softver koji je instaliran kod klijenata Ø Mrežni softver koji je instaliran na serverima

Klijentski softver Ø U samostalnom okruženju, kada korisnik izda komandu, taj zahtev preko lokalne sabirnice ide u procesor računara. U mrežnom okruženju, kada korisnik inicira yahtev za korišćenje resursa koji se nalaze na serveru, zahtev se prosledjuje kroz mrežu, do servera sa zahtevanim resursom. Ø Prosleđivanje zahteva obavlja preusmerač. U zavisnoti od mrežnog softvera, preusmerač se nekada naziva i ljuska. Preusmerač je mali deo programskog koda u mrežnom operativnom sistemu koji ima dva zadatka: Ø Da presretne zahteve računara Ø Da odredi da li će zahtevi da nstave lokalnom sabirnicom, ili ih treba preusmeriti kroz mrežu

Serverski softver Ø Zahvaljujuči serverskom softveru, korisnici drugih računara mogu zajednički da koriste podatke sa servera i periferne uređaje kao šsto su štampači, ploteri i direktorijum. Ø Na sledećem slajdu, na slici, prikazana je situacija kada korisnik traži spisak direktorijuma na zajedničkom udaljenom disku. Zahtev se preusmeračem prosleđuje u mrežu ka serveru za datoteke i štamanje, gde se nalazi zajednički direktorijum. Zahtev se odobrava i prikazuje se spisak direktorijuma.

Aplikativni softver Ø Aplikativni softver se sastoji od programa koji upravljaju računarskim sistemom da bi se izvršile konkretne aktivnosti obrade podataka za korisničke potrebe. Ø U ovu kategoriju spadaju: aplikativni programi opšte namene(tekst-procesori, programi za grafiku. . ), poslovno aplikativni programi(knjigovotsvo, marketing, proizvodnja)

Programski jezici-Programski softver Ø Programski jezik se sastoji od simbola grupisanih u reči. Služi za izradu programa(softvera). Ø Programski jezici se dele u više kategorija i moraju zadovoljiti dva osnovna zahteva: Ø Da je razumljiv za čoveka Ø Da ima mogućnost automatskog prevođenja u oblik razumljiv računaru.

KRAJ