SZKOLENIE PODSTAWOWE STRAAKW RATOWNIKW OSP TEMAT 16 Podstawy

SZKOLENIE PODSTAWOWE STRAŻAKÓW RATOWNIKÓW OSP TEMAT 16: Podstawy organizacji akcji gaśniczej

str. 2 MATERIAŁ NAUCZANIA �Elementy terenu akcji gaśniczej; �Rodzaje i charakterystyka działań gaśniczych. Czas: 1 T

str. 3 Cele szczegółowe: W wyniku realizacji tematu słuchacz powinien umieć: • opisać elementy terenu pożaru; • opisać elementy terenu akcji gaśniczej; • omówić natarcie i jego rodzaje; • omówić obronę i jej rodzaje; • omówić działania połączone. 3

str. 4 Elementy terenu akcji gaśniczej Teren pożaru – to obszar, na którym znajdują się pomieszczenia, budynki, lasy, a także inne obiekty palące się oraz zagrożone bezpośrednio (przez działanie ciepła, płomieni) i pośrednio (przez ognie lotne i ruchy gorących mas powietrza). Wyróżniamy następujące elementy terenu pożaru: • Front (czoło) pożaru; • Tył pożaru; • Skrzydła pożaru; • Oś pożaru; • Obwód pożaru.

str. 5 Elementy terenu akcji gaśniczej Front pożaru – przestrzeń (odcinek obwodu pożaru) na którym liniowa prędkość rozprzestrzeniania się pożaru jest największa. Tył pożaru – to linia znajdująca się po przeciwległej stronie do kierunku jego rozprzestrzeniania się (frontu pożaru) i ogranicza obiekty (tereny) palące się od niepalących. Skrzydła pożaru – linie boczne ograniczające teren pożaru. Określa się je stając twarzą do frontu pożaru i wówczas po lewej ręce znajdować się będzie lewe, po prawej zaś ręce skrzydło prawe.

str. 6 Elementy terenu akcji gaśniczej Oś pożaru – linia prostopadła do frontu pożaru i przechodząca przez jego teren zgodnie z kierunkiem rozprzestrzeniania się pożaru. Obwód pożaru – jest to linia okalająca teren pożaru.

str. 7 Elementy terenu akcji gaśniczej 1. Front pożaru; 2. Tył pożaru; 3. Skrzydła pożaru; 4. Oś pożaru.

str. 8 Elementy terenu pożaru: 1 – front pożaru, 2 – tył pożaru, 3 – skrzydła pożaru, 4 – oś pożaru 8

str. 9 Rozkład elementów terenu pożaru przy pożarze lasu 9

str. 10 Elementy terenu akcji gaśniczej Teren akcji gaśniczej – to obszar obejmujący teren pożaru oraz tereny związane z prowadzonymi działaniami, a położone poza terenem pożaru nawet w znacznej odległości. Po względem taktycznym teren akcji możemy podzielić na: � Pozycję wodną; � Pozycję wężową; � Pozycję ogniową.

str. 11 Elementy terenu akcji gaśniczej Pozycja wodna – to teren, na którym znajdują się punkty czerpania wody, ustawione zostały pompy oraz zbudowano linie ssawne lub zasilające. Pozycja wężowa – obszar przez który biegną główne linie wężowe, ułożone między stanowiskiem wodnym a rozdzielaczem. Pozycja ogniowa – obszar pomiędzy rozdzielaczem (hydrantem, pompą) a miejscem pożaru. Na pozycji tej rozwinięte zostały linie gaśnicze i pracują stanowiska gaśnicze.

str. 12 Elementy terenu akcji gaśniczej W ramach każdej pozycji wskazać można na funkcjonujące stano wiska bojowe, czyli miejsca, w których strażak (ratownik) wykonuje określone zadania wynikające z taktycznych potrzeb akcji. Do stanowisk bojowych w działaniach gaśniczych zaliczymy: stanowisko wodne miejsce ustawienia pompy i miejsce pracy mechanika. Stanowisko to ustawione jest przy punkcie czerpania wody, czyli miejscu poboru wody dla potrzeb akcji gaśniczej; stanowisko rozdzielacza miejsce w którym ustawiono rozdzie lacz;

str. 13 Stanowiska bojowe stanowisko gaśnicze miejsce pracy prądownika. Rozbudowując owo określenie możemy powiedzieć, że jest to miejsce, w którym strażak (ratownik) przy pomocy stosownego sprzętu podaje różno rodne środki gaśnicze realizując wyznaczone zadanie taktyczne; stanowisko dowodzenia miejsce pracy dowódcy kierującego działaniami ratowniczo gaśniczymi.

str. 14 Teren akcji gaśniczej 1. Punkt czerpania wody; 2. Stanowisko dowodzenia; 3. Miejsce ulokowania odwodu taktycznego; 4. Punkt pomocy medycznej; 5. Policja. A. Pozycja wodna B. Pozycja wężowa C. Pozycja ogniowa

str. 15 Elementy terenu akcji ratowniczo gaśniczej 15

str. 16 Rodzaje i charakterystyka działań gaśniczych Działania ratownicze czynności podjęte w celu ochrony życia, zdrowia, mienia, a także likwidacji źródła powstania pożaru (gaśnicze), klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia. Formy działań gaśniczych Działania gaśnicze Natarcie Obrona Działania połączone

str. 17 Rodzaje i charakterystyka działań gaśniczych Natarcie to podstawowa forma walki z pożarem polegająca na bezpośrednim zwalczaniu ognisk pożaru, zmierzająca do całkowite go przerwania procesuspalania. Natarcie może być podjęte odpowiednio do rozmiarów pożaru, zasięgu prądów gaśniczych i rodzaju środka gaśniczego na: § całą powierzchnię pożaru, kiedy to każdy punkt powierzchni znajduje się w zasięgu prądów gaśniczych; § całą objętość pomieszczenia (obiektu), co polega na wypełnieniu obiektu odpowiednim środkiem gaśniczym (pianą lekką, gazami obojętnymi, niekiedy wodą np. zatapiając pomieszczenia);

str. 18 Rodzaje natarcia NATARC IE WEWNĘTRZN E ZEWNĘTRZN E FRONTALNE OSKRZYDLA JĄCE OKRĄŻAJĄC E NA OGNISKO POŻARU 18

str. 19 Rodzaje i charakterystyka działań gaśniczych § na front pożaru (natarcie frontalne) gdy działaniem prądów gaśniczych obejmujemy tą część pożaru, gdzie rozszerza się on najintensywniej; § na skrzydła pożaru (natarcie oskrzydlające jedno lub dwustron nie), gdy podajemy środki gaśnicze na boczne linie ograniczające teren pożaru, z zadaniem stopniowego zawężania czoła pożaru; § na cały obwód pożaru (natarcie okrążające), realizowane wów czas gdy cały obszar palący się zostaje otoczony stanowiskami ga śniczymi.

str. 20 Rodzaje i charakterystyka działań gaśniczych Specyficzną formą działań jest tzw. natarcie na ognisko pożaru, czyli działania skoncentrowane. Stosowane jest ono, gdy stopniowe wprowadzanie do akcji przybywających jednostek nie daje oczekiwa nych rezultatów. Koncentruje się wówczas odpowiednie siły i środki, by następnie przejść do zdecydowanego natarcia. Działanie to organi zowane jest w dwóch etapach: § gromadzenie i rozstawianie sił i środków na stanowiskach wyjścio wych do natarcia z równolegle prowadzonymi działaniami obron nymi (najczęściej przez opóźnianie). Z organizacyjnego punktu widzenia jest to etap najtrudniejszy; § skoncentrowane, zdecydowane i nieprzerwane natarcie wszystkimi przygotowanymi siłami i środkami.

str. 21 Rodzaje i charakterystyka działań gaśniczych Obrona to forma działania taktycznego polegająca na oddziaływa niu określonymi środkami na obiekty zagrożone pożarem. Obronę dzielimy na: Obrona bliższa to działania skierowane na obiekty zagrożone bezpośrednio, a zadaniem jej jest niedopuszczenie do rozprzestrze niania się pożaru. Obrona dalsza (osłona) polega na działaniu na obiekty za grożone pośrednio, z zadaniem niedopuszczenia do powstawania nowych ognisk pożaru.

str. 22 Formy działań taktycznych: A – natarcie, B – obrona bliższa, C – obrona dalsza 22

str. 23 Rodzaje i charakterystyka działań gaśniczych Działania połączone to forma działań łączących natarcie z obroną, mająca na celu zmniejszenie szybkości rozprzestrzeniania się pożaru i obronę obiektów położonych bezpośrednio przy froncie pożaru, aż do stworzenia (bądź zaistnienia) warunków do likwidacji pożaru. W praktyce ta forma jest najczęściej stosowana podczas pożarów. Ma to na celu jednoczesne zmniejszenie szybkości rozprzestrzeniania się pożaru i obronę obiektów położonych bezpośrednio przy jego froncie.

str. 24 Formy działań taktycznych przy pożarach wewnętrznych: N – natarcie, Ob – obrona bliższa, Od obrona dalsza, P – działania połączone 24

str. 25 Formy działań taktycznych przy pożarach zewnętrznych N – natarcie Ob – obrona bliska Od – obrona dalsza P – działania połączone

str. 26 Formy działań taktycznych przy pożarach wewnętrznych N – natarcie Ob – obrona bliska Od – obrona dalsza

str. 27 Wykorzystano: Literatura: Bielicki P. : Podstawy taktyki gaszenia pożarów. Szkoła Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej, Kraków 1996 r. Bielicki P. : Taktyka działań gaśniczych. Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej, Fundacja Edukacja i Technika Ratownictwa, Warszawa 2004 r. Gierski E. : Podręcznik szkolenia dowódców OSP. Zarząd Wojewódzki Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, Gdańsk 2001 r. Kamiński A. : Sytuacje pożarowe, siły i środki niezbędne w działaniach taktycznych. Szkoła Główna Służby Pożarniczej, Warszawa 1998 r. Korzystano z materiałów 18. 02. 2016 z www. os-psp. olsztyn. pl

Dziękuję za uwagę 28