Mikkie oddziaywania silne Kiedy QCD jest niewystarczajca Procesy

„Miękkie” oddziaływania silne Kiedy QCD jest niewystarczająca?

Procesy dwuciałowe i kwazidwuciałowe A+B C+D Klasyfikacja: 1. Elastyczne: A=C, B=D: dσ/dt=c(s)eb(s)t ; zależności od s słabe (asymptotycznie wzrost logarytmiczny). b rzędu 10 Ge. V-2. σel/σt ≈ 0. 2 – 0. 25 2. Dyfrakcyjne: C i/lub D jak wzbudzenia A i B (te same ładunki, dziwności itp. , spin wyższy, parzystość związana): prawie jak elastyczne, σd < σel. 3. Z wymianą ładunku (jak p-p p 0 n): c~s-1/2 4. Z wymianą dziwności (jak p-p K 0 L): c~s-1 5. Z wymianą liczby barionowej (jak p-p pp-): c~s-3/2 6. Z wymianą egzotyczną (nie M ani B, jak p-p p+D-): jeszcze szybszy spadek z energią

Procesy dwuciałowe i kwazidwuciałowe 2 Szczegółowy opis: model biegunów Regge Dla 3, 4, 5: sa(t), gdzie a(t)=a 0+a’t, a(mi 2)=Ji (trajektorie Regge, zgodne z danymi). Dla 1, 2 „biegun Pomeranchuka” – Pomeron Trajektoria z małym a’, a 0=1+e, nie leżą na niej żadne znane cząstki. Interpretacja w QCD przez wymianę par gluonów.

Produkcja wielorodna A+B h 1+h 2+…+hn; 90% h to p, potem K, N. Z zachowania energii <n> < c(s/s 0)1/2. Sugestie termodynamiczne <n> ~ (s/s 0)1/4. Dopasowania z niskich energii <n> ~ ln(s/s 0) Potem c 0+c 1 ln(s/s 0)+c 2 ln 2(s/s 0)… Sugestia z QCD: szybciej niż lnk(s/s 0), wolniej niż (s/s 0)a, <n> ~ ec√ln(√s/1 Ge. V) << √s/mh.

Produkcja wielorodna 2 D 2 ≡ <n 2>-<n>2 ~ <n>2. Ogólnie parametryzacja P(n) przez momenty <nq>, momenty faktorialne <nq>≡<n!/(n-q)!>, znormalizowane Cq≡<nq>/<n>q i Fq ≡<nq>/<n>q (w danych słabo zmienne z energią, tzw skalowanie KNO, czyli Koby, Nielsena, Olesena).

Produkcja wielorodna 3 Niezłe przybliżenie rozkładów krotności: NBD P(n) =G(n+k)/(G(k)n!){<n>/k}n{1+<n>/k}-n-k. Rozkłady pędów: <p. T 2> << <E 2>, rośnie jak ln 2 s/s 0, więc <p. T 2> << <p. L 2>. Oprócz takich cząstek „miękkich” tworzących jety w kierunku podłużnym, powstają (mniej liczne) cząstki z „twardych” zderzeń kwarków z dużymi p. T, opisywanych przez QCD. Korelacje z praw zachowania i dynamiczne.

Podsumowanie Oddziaływania silne prowadzą najczęściej do procesów „miękkich”, których nie umiemy opisać w QCD. Aby sparametryzować dane, stosujemy modele przybliżone i generatory Monte Carlo. Można jednak z tych danych ekstrahować część zależną od QCD. Przewidywania zawsze zgadzają się wtedy z eksperymentem.