Kontrakty terminowe futures i forward Filip Akkad Marcin

Kontrakty terminowe futures i forward Filip Akkad Marcin Głodzik

forward Umowa nabycia konkretnego instrumentu w przyszłości Brak zabezpieczenia, pozagiełdowość, często zakładają fizyczną dostawę Przedmiotem kontraktu najczęściej są towary (zboże, złoto, waluty) – aktywa do wykorzystania innego niż spekulacja Kontrakt opiera się na zobowiązaniu obydwu stron do kupna/sprzedaży określonej ilości instrumentu po umówionej wcześniej cenie, z określonym terminem wykonania

Zysk z kontraktu forward Zakup Sprzedaż Źródło: J. Hull, Kontrakty terminowe i opcje, WIG Press, Warszawa 1998 s. 47

FRA Odmiana kontraktu forward Polega na przyjęciu umówionej w kontrakcie stopy procentowej od kapitału o ustalonej wysokości i porównanie jej z wybraną stopą procentową na rynku kasowym W dniu wykupienia kontraktu, strony kontraktu rozliczają się z różnicy pomiędzy umówioną stopą procentową a stanem wybranej stopy na rynku kasowym pomnożoną przez wartość ustalonego kapitału

Wykorzystanie – Przykład 1 Krajowy eksporter otrzyma płatność za swoje towary w obcej walucie (1 mln Euro) w odroczonym terminie (3 miesiące). Chcąc zabezpieczyć się przed wahaniami kursu walutowego, zawiera kontrakt forward na sprzedaż 1 mln euro za 3 miesiące z ceną terminową 4, 20 PLN/EUR. Po trzech miesiącach przedsiębiorca otrzymuje płatność i zgodnie z kontraktem wymienia 1 mln euro na 4, 2 mln zł.

Wykorzystanie – Przykład 2 Uprawiający pszenicę rolnik boi się spadku cen zboża, które nie jest jeszcze gotowe do sprzedaży, w związku z czym zawiera kontrakt forward na 20 t pszenicy z ceną terminową 740 zł/t z terminem wykonania za 4 miesiące. Po 4 miesiącach, gdy zboże jest gotowe, rolnik zbiera plony i wykonuje kontrakt po cenie terminowej otrzymując 14800 zł.

Futures Umowa zawarta pomiędzy stronami, zobowiązująca jedną z nich do zakupu, a drugą do sprzedaży określonej ilości przedmiotu transakcji, po wyznaczonej cenie, w ustalonym dniu przyszłym, lub do dokonania rozliczenia pieniężnego mającego na celu wyrównanie różnicy cen Standaryzacja kontraktu futures jest podstawowym warunkiem jego występowania na zorganizowanym rynku wtórnym np. określenie przez giełdę rodzaju walut na które mogą być zawierane kontrakty terminowe, lub jego rozmiar.

Rodzaje finansowych kontraktów futures Walutowe – transakcje których przedmiotem są waluty (foreign exchange futures) Procentowe – transakcje których przedmiotem są oprocentowane instrumenty finansowe (interest rate futures) Indeksowe – transakcje których przedmiotem są różnego rodzaju indeksy ekonomiczne, a w szczególności kursów akcji (stock index futures)

Ogólny mechanizm Każdy uczestnik rynku jest zobowiązany do złożenia depozytu zabezpieczającego ustalonego jako część wartości każdego kontraktu –wstępny depozyt zabezpieczający Jeżeli wartość depozytu zabezpieczającego spadnie poniżej depozytu podtrzymującego tzw właściwego depozytu zabezpieczającego następuje wezwanie do uzupełnienia depozytu do poziomu WDZ Zamknięcie pozycji polega na zajęciu przeciwstawnej do zajmowanej przez uczestnika rynku i rozliczeniu końcowym istniejącej różnicy

GPW Inwestor ma do dyspozycji kontrakty na indeks WIG 20, kontrakty na indeks m. WIG 40, 22 kontrakty akcyjne oraz kontrakty walutowe (EUR, USD, CHF, GBP) Wg GPW w następnym roku w obrocie powinny pojawić się także kontrakty terminowe na stopę procentową WIBOR

Główne zastosowania kontraktów terminowych Hedging – zabezpieczenie przed zmianą wartości posiadanych instrumentów bazowych Arbitraż – wykorzystanie różnic między cenami instrumentów w stosunku do ich oczekiwanych wartości bez ryzyka Spekulacja – zajęcie otwartej pozycji w kontrakcie pochodnym dla uzyskania korzyści w przypadku korzystnej zmiany cen instrumentów pochodnych

Hedging - przykład Posiadacz złota spodziewający się spadku ceny złota może sprzedać kontrakt futures po cenie którą chciałby utrzymać. Jeżeli okaże się, że cena rynkowa rzeczywiście spadnie, posiadacz złota pokryje stratę na cenie gotówkowej zyskiem z kontraktu terminowego, jeśliby zaś cena kasowa wzrosła, wartość jego złota pomimo straty na kontrakcie terminowym wzrosłaby.

Arbitraż - przykład Zakładając, że cena rozliczeniowa kontraktu terminowego na akcję X wynosi 105 zł, cena kasowa 100 zł, stopa wolna od ryzyka 6% a do końca kontraktu 80, wtedy wartość pozycji wynosi -3, 63 zł (czyli cena terminowa jest wyższa niż gotówkowa). Zaciągamy kredyt (z odsetkami za 80 dni 101, 32 zł), kupujemy akcje po 100 zł, i wystawiamy kontrakt za 105 zł osiągając zdyskontowany zysk równy 3, 58 zł

Spekulacja - przykład Zakupujemy kontrakt terminowy na akcje X, licząc na wzrost ceny tego instrumentu pochodnego. Korzyści przemawiające za tego typu spekulacją aniżeli po prostu zakupu akcji X wynikają z dźwigni finansowej, gdyż naszą inwestycją są jedynie depozyty zabezpieczające, zaś rozliczenie oparte jest na całej wartości kontraktu, istotnie zwiększając rentowność inwestycji (oczywiście w przypadku wzrostu ceny futures na akcje X)

Spekulacja – przykład 2 Znanym przykładem nieudanej spekulacji jest oferta banku inwestycyjnego Barings (luty 1995). Nick Leeson, makler działający w SIMEX zaczął dokonywać spekulacji przez zakup kontraktów futures na indeks Nikkei 224. W celu sfinansowania rosnących strat wystawiał opcje kupna i sprzedaży oparte na tym indeksie. W wyniku błędnej predykcji doprowadził najstarszy bank Anglii do bankructwa tracąc 1 mld dolarów

Porównanie Futures Forward Przedmiot obrotu giełdowego, wystandaryzowany Umowa prywatna, brak standaryzacji Zabezpieczony depozytem Brak zabezpieczenia Rozliczany codziennie Rozliczenie w na końcu kontraktu Zwykle zamykany przed terminem realizacji Zwykle dochodzi do dostawy lub końcowego rozliczenia Dźwignia finansowa Brak dźwigni finansowej Źródło: J. Hull, Kontrakty terminowe i opcje, WIG Press, Warszawa 1998

Dziękujemy za uwagę