JAK PRZEPROWADZI MAE DZIECI PRZEZ TRUDNY CZAS EPIDEMII

JAK PRZEPROWADZIĆ MAŁE DZIECI PRZEZ TRUDNY CZAS EPIDEMII

Dzieci doświadczają wielu zmian. Przestały uczęszczać do przedszkola lub szkoły. Nie mogą bawić się z rówieśnikami na podwórku, placach zabaw, pójść na lody czy odwiedzić swoich ukochanych dziadków. Wielu rodziców pozostaje w domu, podczas gdy wcześniej każdego dnia wychodzili do pracy. Wszystko to jest czymś nowym i innym. To rodzi pytania i może wywoływać dezorientację. Ważne jest zatem, aby najbliżsi pomogli swoim pociechom zrozumieć to, co się obecnie dzieje.

ROZMAWIAJ Z DZIECKIEM! Dzieci zadają wiele pytań, co wypływa nie tylko z zaistniałej sytuacji, ale także z potrzeb rozwojowych. • mama i tata są ważnym źródłem informacji, • warto pokazać, że traktujemy na poważnie wątpliwości i ciekawość dziecka, • pogłębimy w ten sposób relację, co zaowocuje w przyszłości. • dziecko zobaczy, że dorośli nie pomijają jego potrzeb i uczuć, będzie chętniej korzystało z porad i wskazówek w ważnych dla siebie sprawach.

UDZIEL PRAWDZIWEJ INFORMACJI STOSOWNIE DO WIEKU DZIECKA • dorośli dyskutują i komentują to co się dzieje przy dziecku, • dzieci słyszą ciągle nieznane słowa takie jak kwarantanna, epidemia, choroba zakaźnalepiej ich unikać, • nie można jednak uciekać od pytań i rozmowy, ponieważ wyłącznie dokładne wyjaśnienie (na poziomie dziecka, ale bez oszukiwania) daje mu poczucie bezpieczeństwa. • dobre będą porównania do znanych mu rzeczy i sytuacji jakich doświadczyło.

MOŻNA SKORZYSTAĆ Z JUŻ OPRACOWANYCH BAJEK I FILMIKÓW DLA NAJMŁODSZYCH. • „Cześć. Jestem wirus – kuzyn grypy i przeziębienia. Nazywają mnie koronawirus” napisaną przez psycholog M. Cruz (wersja polska do pobrania na: mamyprojekt. pl, zakładka: koronawirus). • „Bajka o złym Królu Wirusie i dobrej Kwarantannie” napisaną przez psycholog Dorotę Bródkę (można pobrać bezpłatnie w formie pliku pdf na stronie mamadu. pl, a na blogu autorki można jej też wysłuchać). • „Krótki film o koronawirusie dla dzieci” https: //www. you tube. com/watch? v=H 0 mx 90 Nbvu. M

NIE MOŻEMY WSZYSTKIEGO ! NIKT Z NAS NIE WIE, ILE BĘDZIE TRWAŁA TA SYTUACJA: • swojej niewiedzy nie należy maskować wymyślonymi naprędce odpowiedziami, • warto w takich chwilach mówić „nie wiem, ale kiedy będę wiedzieć o wszystkim ci opowiem” i uspokoić dziecko: „na pewno, bez względu na wszystko zadbam o twoje bezpieczeństwo najlepiej jak umiem,

Przygotujmy sobie kilka rzetelnych, sprawdzonych faktów, które będziesz mógł wielokrotnie powtórzyć dziecku. Dzieci lubią upewnić się, że wiemy, co mówimy. DZIECI CZUJĄ SIĘ WÓWCZAS BEZPIECZNIE.

WYJAŚNIJ SWOJE ZACHOWANIE I OBOWIĄZUJĄCE ZASADY BEZPIECZEŃSTWA • warto dziecku wytłumaczyć, czemu częściej myjemy ręce, używamy płynów antybakteryjnych, • zachęcamy najmłodszych, żeby stosowali się do ustalonych reguł dbania o zdrowie, • nie kontaktujemy się z seniorami.

Zdarza się, że uruchomiona wyobraźnia podpowiada dziecku, że może to jego wina, ponieważ na przykład było niegrzeczne i dlatego nie będzie spotykać się z babcią i dziadkiem, albo wychodzić na podwórko. Ważne, aby wskazać, że nie jest to jego wina! Chcemy chronić dziadków. Można tutaj wykorzystać przykład odporności, która jest u każdego inna i każdy może inaczej przechodzić zachorowanie. Dlatego troszcząc się o zdrowie dziadków nie odwiedzamy ich. W zamian za to często rozmawiamy z nimi przez dostępne komunikatory.

DAJ DZIECKU MOŻLIWOŚĆ BYCIA SPRAWCZYM • podkreślajmy rolę dziecka w zachowaniu bezpieczeństwa, • chwalmy, że myje rączki i potrafi troszczyć się o siebie i innych, • dzięki temu może poczuć, że samo przyczynia się do poprawy sytuacji, • wówczas staje się ono spokojniejsze.

ZAPANUJ NAD STRESEM • doświadczamy natłoku informacji o potencjalnym zagrożeniu- mamy prawo odczuwać niepokój, • musimy więc przyznać, że się boimy, i że trudno nam mieć wpływ na zaistniałą sytuację, lecz mamy wpływ na to jak sobie z nią radzimy, • dobrze jest mieć świadomość własnych przeżyć,

ZADBAJ O EMOCJE DZIECKA I SWOJE WŁASNE! Warto zatroszczyć się o własne emocje i skorzystać z różnych technik rozładowujących napięcie( gotowanie ulubionych potraw, relaksacja, wyznaczenie godzin na akualizowanie wiadomości o epidemii, sprawianie sobie drobnych przyjemności, powrót do ulubionych zajęć, śmiech i poczucie humoru płynące z oglądanych filmów itp. ).

ZRELAKSOWANY RODZIC TO SPOKOJNE DZIECKO • dobrze jest przyjąć proponowaną przez terapeutów i psychologów tzw. „postawę drużynową” , czyli mówienie do dziecka, że sobie poradzimy” , że to jest normalne, że się boi, • absolutnie można obśmiewać dziecięcych lęków, zamiast tego warto mówić, że trzeba mieć nadzieję, że wszystko będzie dobrze • nie można wykorzystywać obecnej sytuacji jako sposobu wychowawczego np. . : „ jak nie będziesz słuchał mamy, to cię zje koronawirus” itd.

• przyglądajmy się temu, co w relacji z dzieckiem robimy ze swoim własnym lękiem. Często dzieci są właśnie tym najlepszym powodem, żeby nad nim zapanować • warto zastanowić się, czy w obecności dzieci zbytnio nie korzystamy ze niekorzystnych sposobów na rozładowanie tego lęku, czyli: czy nie krzyczę, nie straszę, nie zachowuję się kompulsywnie.

WYKORZYSTAJ TEN CZAS DLA ROZWOJU POTENCJAŁU SWOJEGO DZIECKA • dzieci mogą korzystać z materiałów i zabaw, które udostępniane są przez nauczycieli. • w internecie także możecie odnaleźć szereg propozycji jak i w co się bawić, • ważne jest, aby dziecko korzystając z nich miało uregulowany tryb swojego dnia. Rytuały i nawyki gwarantują bowiem poczucie bezpieczeństwa

W tym celu można wykonać wspólnie z dzieckiem rysunkowy plan dnia, na przykład robiąc tabelkę: Czas Co robimy Rano Wstajemy Ubieramy się Jemy śniadanie Bawimy się Sprzątamy po zabawie Przedpołudnie Jemy II śniadanie Robimy obowiązki (sprzątanie, zadania domowe, karty pracy itd. ) Południe Jemy obiad Robimy coś wspólnie Odpoczywamy Popołudnie Jemy podwieczorek Bawimy się Wieczór Jemy kolację Idziemy spać Rysunek dziecka lub symbol

Pamiętajmy jednak, że dziecko ma także prawo się nudzić. Nuda zachęca do kreatywności i poszukiwania rozwiązań. Nie musimy być nieustannymi animatorami dziecięcej aktywności.

Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrych chwil spędzonych wspólnie. Psycholog szkolny