Entegrasyonlarn Avantaj ve Dezavantajlar Dr retim yesi Murat

Entegrasyonların Avantaj ve Dezavantajları Dr. Öğretim Üyesi Murat KESEBİR

Entegrasyona Dahil Ülkeler Açısından Avantajlar 1. Entegrasyona taraf olan ülkeler kendi ihracatlarının önündeki engelleri azalttıkları ölçüde, iç fiyatları daha yüksek olan malları, üye ülkelerden ithal edilen daha ucuz mallarla ikame edebilirler. Böylece iç kaynaklar ihracata yönelik üretim için serbest kalır (bölge içi ve dışı ticaret oluşturulması). 2. Ülke ekonomileri arasında önceden var olan entegrasyonun derecesi ne kadar düşük ve birlik öncesi ticari engeller ne kadar fazla ise üyeler arasında ticaret oluşturma o kadar önemli olacaktır. 3. Entegrasyona taraf ülkelerde, tüketiciler, fiyatlarda meydana gelecek düşüş ve seçme imkânlarının artışından faydalanabilecektir.

Entegrasyona Dahil Ülkeler Açısından Avantajlar 4. Muhtelif malların üretiminin artması, özellikle üye ülkelerin aynı gelir seviyesine ve talep yapısına sahip olmaları durumunda, iç ticaret ve endüstriler arası ticaret seviyesinin artmasına yol açar. İç verimliliğin artması ve talep artışı ile bölge içi ticarette artış gerçekleşebilir. 5. Entegrasyon sonucu bir endüstri dalında veya firma bazında ortaya çıkan yapısal değişikliklerle birlikte ölçek ekonomileri ortaya çıkacak, pazarın genişlemesi ile birlikte, teknolojik gelişme hızlanacak, ileri üretim tekniklerine ulaşılarak üretim üstünlüğü sağlanabilecektir. 6. Pazar genişlemesi sonucunda, pazarda faaliyet gösteren firmaların sayısında artış gözlenecek, bu da rekabet artışı sağlayacaktır.

Entegrasyona Dahil Ülkeler Açısından Avantajlar 7. Entegrasyon sonucu azalan belirsizliğe bağlı olarak yatırım harcamalarında artış ortaya çıkabilecektir. Zira entegrasyona gidilmesi ve pazarın genişlemesi ile daha kararlı bir iktisadi yapının oluşumu, yatırımcılar için elverişli bir ortam oluşturacaktır. Daha uzun dönemli yatırım projeleri gerçekleştirilecek ve böylece optimum ölçeğe yaklaşılacaktır. 8. Ticaretin yön değiştirmesi sonucunda, üçüncü ülke üreticileri, ihracatlarındaki düşüşü gidermek gayesiyle, birlik içinde kendi üretimlerini gerçekleştirmek üzere, doğrudan yabancı sermaye yatırımı yolunu tercih etmeye başlayacaklardır.

Entegrasyona Dahil Ülkeler Açısından Avantajlar 9. Entegrasyona dahil ülkeler arasında sermaye akışı ortaya çıkabilecek ve entegrasyon öncesinde, üçüncü ülkelere giden sermaye entegrasyon sonrasında pazarın genişlemesi ile bölge içine yönelebilecektir. İhracata yönelik üretim için yapılan doğrudan yabancı yatırımlarda, işgücünün eğitim düzeyi ve verimliliği, altyapı, ücretler, sosyal sigorta mevzuatı, vergi politikası, çevre mevzuatı, sermaye hareketlerindeki kısıtlamalar, kur politikası ve ticaret politikası gibi unsurlar önem kazanmaktadır.

Entegrasyona Dahil Ülkeler Açısından Dezavantajlar Entegrasyon çerçevesinde, kısa dönemde, ekonomiler arasındaki kalkınma ve koruma farklılıkları gibi temel hususlara dayanan, önemli maliyetler olabilecektir. Üçüncü ülkelere yönelik dış ticaretteki engellerin sürdürülmesi sebebiyle, entegrasyona dâhil ülkelerde üretilen ürünlerin üçüncü ülkelere göre daha ucuz görünmesi sonucunda talep bölgesel ürünlere doğru kayacaktır. Anlaşmaya taraf ülkeler yeni pazar yapısına ve bölgesel entegrasyonun sonucu olan rekabet artışına uyum sağladıkça sektörler arası kaynak dağılımının da yeniden düzenlenmesi gerekmektedir. Bu arada, önemli geçiş maliyetleri meydana gelecek, ayrıca liberalizasyonu engelleyici, korumacı baskılar da olabilecektir.

Entegrasyonun Üçüncü Ülkeler Açısından Avantaj ve Dezavantajları Üçüncü ülkeler, taraflar arasındaki ticaretin dinamik etkilerinden faydalanabilecektir. Bölgesel ticaret anlaşması, iktisadi büyümeye yönelik olarak, kaynakların daha etkin kullanımını sağlamak suretiyle, talep artışını uyarıcı rol oynar. Böylece taraf olmayanlar daha geniş bir pazara girmenin sağladığı ticari imkânların arttığını görebilirler. Bu da onlara (Anlaşmaya taraf olan ülkelerde olduğu gibi) ölçek ekonomilerinden faydalanma fırsatını verir. Bir bölgesel ticaret anlaşması çerçevesinde sanayide standartların uyumu, üçüncü taraflara, yabancı üreticilerin maliyetlerini azaltması bakımından da fayda sağlayacaktır.

Entegrasyonun Üçüncü Ülkeler Açısından Avantaj ve Dezavantajları Entegrasyonun üçüncü ülkelere sağladığı avantajlar: 1. Uzun dönemde, üçüncü ülke ekonomilerinin ürettiği mallara yönelik talep artabilecektir. 2. Oluşturulan birlik yeterince büyük değilse ve bazı hammadde veya girdilerde birliğin dışa bağımlılığı sürüyorsa, ticaretin yön değiştirmesi güçlü olmayacaktır. Entegrasyonun üçüncü ülkeler açısından dezavantajları: 1. Entegrasyona giden ülkeler arası ticaret, birlik haricinde kalan ülkeler aleyhine bir gelişme içine girecektir. 2. Taraf olmayanlar, serbest ticaret bölgelerinde olduğu gibi, kendilerine uygulanan gümrük vergilerinde bir değişiklik olmasa dahi, içinde yer almadıkları topluluğun kendi içinde gümrük vergilerini kaldırmasından nispeten zararlı çıkarlar.

İktisadi Entegrasyonların Başarı Şartları Entegrasyonlardan, gelişmiş az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin bekledikleri fayda ve karşılaşacakları meseleler farklı olabileceği gibi, eğer gelişmişlik düzeyi farklı ülkeler aynı iktisadi entegrasyon içinde yer aldığında doğacak sonuç ve beklentileri de farklı olacaktır. Entegrasyonu, gelişmekte olan ülkeler, sanayileşmeyi başlatan bir araç olarak görürken, gelişmiş ülkeler sanayileşme hızını arttırmak kadar sanayileşmede ulaşılan düzeyi de koruma aracı olarak görürler. Dolayısıyla farklı gelişmişlik düzeyinde bulunan ülkelerin aynı grup içinde yer alması gelişmişlik düzeyi düşük olan ülkeleri olumsuz etkiler.

İktisadi Entegrasyonların Başarı Şartları Dünya ekonomisinde lider durumunda bulunan değişik ülke orijinli birçok firma, sınır aşan iş ittifaklarına gitmektedir. Bu ittifaklar, her firmanın bireysel temelde teknik üstünlüğünü bir araya getirerek bir potada birleştirmektedir. Böylece, iktisadi ortam, firmaların teknik gelişmeleri ve keşifleri için daha verimli hale gelmektedir. Böylece koordinasyon politikası ve sınır aşan iş ilişkileri vasıtasıyla, değişik iktisadi sistemlere sahip başlıca ülkeler belli politikalar setinin oluşturduğu bir bant içinde hareket etmektedir. Bu faaliyet, milletlerarası ticaret ve rekabetin bir ürünüdür.

İktisadi Entegrasyonların Başarı Şartları İthal korumaları, firmaları milletlerarası rekabetten izole ederek, sınırlı büyüklükteki iç pazara dönük üretim yapmaya teşvik etmektedir. Bunun sonucu olarak da kalkınmakta olan ülkelerde yerleşik birçok firma, büyük bir olasılıkla ülkenin mukayeseli üstünlüğü olmayan birçok sektörde ve küçük ölçekte faaliyet göstermektedir. İktisaden kalkınmış ülkelerde firmalar üretimlerini, büyük çapta ülke dışı rekabete açık olarak yapmaktadırlar. Ayrıca kendi ülkelerinde, aynı tür malı üreten çok sayıda firma olması da ayrı bir rekabet unsurudur.

Türkiye’nin Üye Olduğu Uluslararası Kuruluşlar (Sosyal) Kuruluş Üyelik durumu Asya Karşılıklı Tedbir ve Güvenlik Üye Önlemleri Konferansı (CICA) Güney Doğu Asya Ülkeleri Birliği Diyalog Ortağı (ASEAN) Güneydoğu Avrupa İşbirliği Süreci Üye (GDAÜ) Asya İşbirliği Diyaloğu (AİD) Üye Şangay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ) Avrupa Birliği (AB, EU) Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT, OSCE) Avrupa Konseyi (COE) Birleşmiş Milletler (BM, UN) Interpol Europol İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT) Akdeniz İçin Birlik Türk Konseyi Üye olduğu tarih 1993 6 Ağustos 2017 1996 26 Eylül 2013 Diyalog Ortağı Aday Ülke 26 Nisan 2013 Kurucu üye 25 Haziran 1973 Kurucu üye Üye Stratejik Ortak Kurucu üye 9 Ağustos 1949 24 Ekim 1945 25 Eylül 1969 13 Temmuz 2008 3 Ekim 2009

Türkiye’nin Üye Olduğu Uluslararası Kuruluşlar (Ekonomik) Kuruluş Üyelik durumu Üye olduğu tarih Dünya Ticaret Örgütü (WTO) Üye 26 Mart 1995 G-20 (G-20) D-8 (D-8) Birleşmiş Milletler Latin Amerika ve Karayipler Ekonomik Komisyonu (ECLAC) Kurucu üye 1976 1997 Üye 26 Temmuz 2017 Ekonomik İşbirliği Teşkilatı (ECO) Kurucu üye 1985 Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Kurucu Üye Örgütü (OECD) Karadeniz Ülkeleri Ekonomik İşbirliği Kurucu üye Teşkilatı (BSEC) 14 Aralık 1960 25 Haziran 1992 Uluslararası Para Fonu (IMF) Üye 11 Kasım 1947 Dünya Bankası (WB) Üye 1947 İslam Kalkınma Bankası (İKB) Kurucu üye 10 Ağustos 1974

Türkiye’nin Üye Olduğu Uluslararası Kuruluşlar (Askeri) Kuruluş Üyelik durumu Üye olduğu tarih Karadeniz Donanma İş Birliği Görev Kurucu üye Grubu (BLACKSEAFOR) 2 Nisan 2001 Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO) Üye 18 Şubat 1952 Avrasya Askeri Statülü Kolluk Kuvvetleri Teşkilatı (TAKM [1]) Kurucu Üye 25 Ocak 2013

Türkiye’nin Üye Olduğu Uluslararası Kuruluşlar (Teknik) Kuruluş Üyelik durumu Üye olduğu tarih Avrupa Patent Ofisi (EPO) Üye 1 Kasım 2000 Avrupa Sivil Havacılık Konferansı (ECAC) Kurucu üye 1955 Avrupa Telekomünikasyon Standartları Üye Enstitüsü (ETSI) Avrupa Yayın Birliği (EBU) Kurucu üye (TRT) 1950 Dünya Posta Birliği (UPU) Kurucu üye 1 Temmuz 1875 Uluslararası Telekomünikasyon Birliği (ITU) Kurucu üye 1 Ocak 1866 Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) Üye 1958

Türkiye’nin Üye Olduğu Uluslararası Kuruluşlar (Spor) Kuruluş Üyelik durumu Üye olduğu tarih Avrupa Ragbi Federasyonları Birliği (FIRA) Üye 2013 Avrupa Futbol Federasyonları Birliği (UEFA) Üye 1962 Uluslararası Futbol Federasyonları Birliği (FIFA) Üye 1923 Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC) Üye 1911

Türkiye’nin Üye Olmadığı Uluslararası Kuruluşlar Avrupa Birliği Petrol İhraç Eden Ülkeler Örgütü (OPEC) Arap Petrol İhraç Eden Ülkeler Örgütü (OAPEC) Kuzey Amerika Serbest Ticaret Bölgesi (NAFTA) Latin Amerika Serbest Ticaret Bölgesi (LAFTA) Gelişmiş 8 Ülke (G-8) Avrupa Serbest Mübadele Birliği (EFTA) Nordik Konseyi (İskandinav Kurulu – Kuzey Avrupa Kurulu) Arap Para Fonu (AMF)