STANOVANJE Faze porodinog ciklusa Od ega zasvisi vreme

STANOVANJE

Faze porodičnog ciklusa Od čega zasvisi vreme odvajanja?

EUROSTAT (Koliko mladih živi sa roditeljima): Danska – 3% Finska i Švedska ˂ 10% Prosek EU – 28, 5% Srbija – 59, 4%

Potencijalni izvori problema u fazi odvajanja Aberantno ponašanje n Nedovoljno razvijene socijalne i komunikativne veštine n Iscrpljivanje primarne porodice zbog potrebe za konstantnom supervizijom n Nedoumice u vezi sa izborom adekvatnog programa podrške n Loša komunikacija između roditelja i stručnjaka koji pružaju podršku n Nesamostalnost osobe sa autizmom n

Stanovanje u primarnoj porodici n Pozitivni efekti (kvalitet porodičnog života, sigurnost roditelja, iskustvo tolerancije. . . ) n Negativni efekti (stres, anksioznost, depresija, iscrpljivanje, gubitak socijalnih odnosa, izostajanje tretmana. . . )

Stanovanje izvan porodične sredine Pozitivni efekti (više vremena za druge članove porodice, veća samostalnost, interakcije sa vršnjacima, manja briga za budućnost. . . ) n Negativni efekti (nedovoljna edukovanost osoblja, sužen spektar mogućih aktivnosti, česte promene stručnog kadra, nedostatak saradnje između roditelja i stručnjaka, osećanje krivice, strah da bi dete moglo biti zlostavljano, zanemarivano ili loše tretirano. . . ) n

Promena načina stanovanja n Napuštanje porodične sredine n Prelazak iz jednog u drugi tip stanovanja

Opredeljivanje za određeni oblik stanovanja zavisi od: Stavova prema osobama sa autizmom n Zdravstvenog stanja i starosti roditelja n Vrste i prirode tretmana koji se planira n Prethodnog boravišta n Težine autističnog poremećaja n Eventualnog komorbiditeta n Konkretnih zakonskih rešenja n Materijalnih sredstava kojima zajednica raspolaže n Postojećih kadrovskih potencijala. . . n

Kontinuum usluga stanovanja n Pokret deinstitucionalizacije i najmanje restriktivno okruženje n Granične tačke: institucija i nezavisno stanovanje n Kritika koncepta (Tejlor)

Tipovi stanovanja n Porodični dom n Hraniteljska porodica n Institucionalni smeštaj n Intencionalne zajednice n Grupno stanovanje n Stanovanje uz podršku n Nezavisno stanovanje

Povezanost modela stanovanja sa ishodom Posle napuštanja institucije više napreduju osobe sa nižim oblikom intelektualnog funkcionisanja n Sposobnost osoba sa IO ima veći uticaj na kvalitet njihovog života nego uslovi stanovanja n Stepen inteligencije korelira sa mogućnostima vršenja izbora u oblasti stanovanja n Duži boravak u stacionaru korelira sa nižim n

Otvorena pitanja n Specijalizovani servisi samo za osobe sa autizmom n Pružanje podrške osobama sa elementima autizma

Retrospektivna analiza n Bengt Ekerstrom n Patriša Haulin

Bengt Ekerstrom (2001) – oblici stanovanja: Porodični dom n Sobe ili apartmani za grupno stanovanje n Dom u kome se sprovodi tretman n Internat u školi ili u zajednici n Stacionari za decu ili za odrasle n Štajnerove institucije n Psihijatrijske klinike, klinike za mentalno zdravlje, specijalne bolnice n

Patriša Haulin (2001) – oblici stanovanja: Pregledna analiza 16 studija ishoda 46% - primarne porodice n > 30% - stacionari n 14% - klinike za osobe sa mentalnim poremećajima n 11% - uz povremenu podršku n 6% - nezavisno n

Razlike između pojedinih regiona: Ekonomska stabilnost Konkretna zakonska rešenja Nevladin sektor Sistem osposobljavanja stručnjaka

Evaluacija efekata Promene u kvalitetu i frekvenciji socijalnih interakcija n Promene u ponašanju n Inicirano ili spontano angažovanje u obavljanju kućnih poslova n Sposobnost verbalne i neverbalne komunikacije n Finansijski troškovi n Reakcija neposrednog okruženja n Stepen zadovoljstva roditelja i korisnika n