Parlament Europejski Historia Pocztki istnienia Parlamentu Europejskiego sigaj

Parlament Europejski

Historia Początki istnienia Parlamentu Europejskiego sięgają lat 50. i traktatów założycielskich. Nazwa Parlament Europejski pojawiła się w 1962. W 1979 odbyły się pierwsze bezpośrednie wybory do Parlamentu Europejskiego i od tego czasu deputowani do tego Parlamentu są wybierani w wyborach bezpośrednich przez obywateli państw członkowskich Wspólnot. Nie istnieje jedna ordynacja wyborcza do parlamentu, każdy kraj ma własne reguły liczenia głosów, ale przyjmuje się, że wszędzie wybory odbywają się w tym samym terminie.

Parlament Europejski to instytucja Unii Europejskiej będąca odpowiednikiem jednoizbowego parlamentu, której członkowie są wybierani przez obywateli 27 państw należących do UE na 5 -letnią kadencję, a do głosowania uprawniony jest każdy obywatel UE zarejestrowany jako wyborca. Zatem Parlament wyraża demokratyczną wolę 500 milionów obywateli UE, a także reprezentuje ich interesy podczas dyskusji z innymi instytucjami UE.

Oficjalną siedzibą Parlamentu jest Strasburg, ale w Brukseli odbywa się większość obrad parlamentu i mieszczą się biura poselskie a także, komisje parlamentarne i władze klubów. W Luksemburgu znajduje się sekretariat generalny, biblioteka i część zaplecza technicznego.

Strasburg - siedziba parlamentu w mieście położonym w północnowschodniej części Francji. Strasburg jest stolicą i głównym ośrodkiem gospodarczym Alzacji i departamentu Dolny Ren. W Strasburgu mieści się również Europejski Trybunał Praw Człowieka.

Bruksela – miasto i stolica Belgii oraz Unii Europejskiej, położone w środkowej części kraju nad rzeką Senne.

Luksemburg, Wielkie Księstwo Luksemburga – państwo położone w Europie Zachodniej. Graniczy z Francją od południa, Niemcami od wschodu i z Belgią od zachodu i północy.

Kompetencje Parlamentu Europejskiego Uczestniczy w procesie tworzenia prawa unijnego. W wielu wypadkach dysponuje nawet prawem odrzucenia propozycji zgłoszonych przez Komisję Europejską. • Uczestnicy w uchwalaniu budżetu. Ma decydujący głos w dysponowaniu wydatkami nieobligatoryjnymi, które stanowią ok. 25% budżetu. • Pełni funkcje kontrolne przede wszystkim wobec Komisji Europejskiej, które może udzielić wotum nieufności. Kontroluje również wykonanie budżetu i udziela Komisji absolutoriom za jego realizację. • Powołuje Rzecznika Prawa Obywatelskich.

Podział mandatów pomiędzy państwa członkowskie Liczba posłów wybieranych w poszczególnych państwach jest w miarę proporcjonalna do liczby mieszkańców (z lekką nadreprezentacją krajów mniej ludnych). Posłom wybranym w RP w 2004 r. przypadały 54 mandaty. W wyborach do PE w 2009 roku liczba ta zmniejszyła się do 50 w związku z przystąpieniem nowych krajów do UE w 2007 r. (Bułgarii i Rumunii).

LICZEBNOŚĆ Parlament Europejski liczy obecnie 736 eurodeputowanych. Wybierani są oni na pięcioletnią kadencję. Liczba członków parlamentu od początku istnienia Unii Europejskiej ulegała zmianie: • 1962 – 162 posłów • 1979 - 410 posłów • 1981 - 434 posłów • 1986 - 518 posłów • 1994 - 567 posłów • 1999 - 626 posłów • 2004 - 732 posłów • 2007 – 785 posłów • 2009 – 736 posłów

Ordynacja wyborcza Ustalenie szczegółowych zasad przeprowadzania wyborów pozostaje w kompetencji poszczególnych państw członkowskich. W Polsce tę kwestię reguluje odrębna ustawa (Ordynacja wyborcza do PE, p. niżej), ale np. w Finlandii przepisy dotyczące wszystkich wyborów są zawarte w jednej ustawie. Podstawowe regulacje Prawo Unii Europejskiej stanowi jedynie, iż posłów do PE wybiera się w państwach członkowskich w tajnym, powszechnym i bezpośrednim głosowaniu. Wymagane jest przy tym oparcie systemu wyborczego na zasadzie proporcjonalności i takie kształtowanie okręgów wyborczych, które nie naruszy zasady reprezentacji proporcjonalnej. Dopuszczalne jest przy tym wprowadzenie klauzuli zaporowej (progu wyborczego), nie wyższej niż 5% (w Wielkiej Brytanii nie ma progu wyborczego, w Szwecji wynosi on 4%, w Polsce - 5%).

Prawa wyborcze obywateli Unii Czynne prawo wyborcze Prawo do głosowania przysługuje każdemu obywatelowi UE, który ukończył 18 lat i nie został go pozbawiony w kraju pochodzenia. Obywatel Unii stale zamieszkały w państwie, którego nie jest obywatelem, ma prawo do głosowania na tych samych warunkach co obywatele tego państwa; np. obywatel Polski, który przeprowadził się na stałe do Londynu, może głosować na angielskich kandydatów zgodnie z brytyjskimi regulacjami (wymagane jest wtedy wpisanie się do rejestru wyborców).

Ordynacja wyborcza w Polsce Według ordynacji posłowie do Parlamentu Europejskiego są przedstawicielami Narodów państw UE, nie są związani żadnymi instrukcjami (zakaz mandatu imperatywnego) i nie mogą być odwołani. Mandatu posła do Parlamentu Europejskiego nie można łączyć z mandatem posła na Sejm, senatora, a także ze stanowiskami członka Rady Ministrów (poseł do PE nie może być ambasadorem).

Ordynacja wyborcza w Polsce Bierne prawo wyborcze (możliwość kandydowania na posła do PE) przysługuje w Polsce po ukończeniu 21 roku życia osobom, które mają prawo do głosowania, nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego oraz stale zamieszkują w Polsce lub innym państwie członkowskim UE od co najmniej 5 lat Mogą więc w Polsce kandydować polscy obywatele, ale też obywatele Unii stale zamieszkali w Polsce i wpisani do rejestru wyborców. Polski obywatel może kandydować w innym państwie, o ile spełni warunki określone przez tamtejsze prawo. Prawo zgłaszania list kandydatów przysługuje partiom politycznym, koalicjom partii oraz wyborcom; stosuje się przy tym odpowiednio przepisy dotyczące wyborów do Sejmu RP.

Obrady Parlament wybiera spośród swoich członków przewodniczącego na 2, 5 letnią kadencję. Przewodniczący zwołuje wszystkie sesje parlamentu. Sesje plenarne trwają zwykle jeden tydzień w miesiącu w Strasburgu. Parlament nie używa jednego języka obrad. Obrady Parlamentu odbywają się symultanicznie we wszystkich językach Unii, tzn. każdy poseł może mówić w dowolnym języku urzędowym UE, a jego wystąpienie jest tłumaczone na bieżąco na wszystkie pozostałe języki.

Uposażenie eurodeputowanych Zgodnie ze statutem posła z 28 września 2005 roku europosłowie będą otrzymywać jednolite wynagrodzenie w wysokości 38, 5% wynagrodzenia sędziego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, czyli 7. 665 euro brutto miesięcznie(6. 515 euro netto). Oprócz tego każdy deputowany otrzymuje dietę za każdy dzień posiedzenia Parlamentu (298 euro/dzień), łącznie ok. 16 dni miesięcznie (ok 4. 768 euro/miesiąc). Łącznie pensja plus dieta pobytowa wynosi 11'283 € miesięcznie netto.

Uposażenie eurodeputowanych Na działalność biur krajowych europoseł otrzymuje 4202 €/miesiąc. Fundusz na wynagrodzenie asystentów wynoszący 19'040 €/miesiąc. Poseł otrzymuje również środki na pokrycie kosztów podróży z kraju pochodzenia do siedzib PE. Deputowani którzy nie uzyskają w kolejnych wyborach mandatów mogą, w zależności od stażu parlamentarnego, liczyć na odprawę z PE w wysokości od 6 do 24 -miesięcznych pensji.

Przewodniczący Parlamentu Europejskiego Profesor Jerzy Buzek został wybrany 14 lipca 2009 nowym przewodniczącym Parlamentu Europejskiego. Funkcję tę będzie pełnił przez dwa i pół roku (do stycznia 2012 r. ). To historyczny wybór nie tylko dlatego, że Polak staje na czele Parlamentu Europejskiego, ale także dlatego, że po raz pierwszy przedstawiciel jednego z nowych krajów członkowskich pokieruje jedną z najważniejszych instytucji europejskich. Jerzy BUZEK, wysunięty na stanowisko przewodniczącego PE przez największą frakcję parlamentarną - grupę Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańskich Demokratów), został wybrany w pierwszej turze i uzyskał w tajnym głosowaniu 555 głosów. W głosowaniu oddano 713 głosów, w tym 644 ważnych. 555 głosów oddanych na Jerzego Buzka stanowi 86, 2 % wszystkich ważnie oddanych głosów. Większość bezwzględna wynosiła 323 głosy. Jerzy Buzek zastąpił pełniącego tę funkcję od 2007 roku niemieckiego deputowanego z tej samej grupy politycznej Hansa-Gerta Pötteringa.

Jerzy Buzek