Mercimek Lens culinaris 2 n14 Yeil Mercimek ekim

Yeşil Mercimek ekim alanları + 1000 ha’ dan X 1000 ha’ dan fazla Yeşil

Kırmızı Mercimek ekim alanları Kırmızı merimekte en fazla ekim alanı Urfa, Diyarbakır, Mardin, Gaziantep,

Sinapis arvensis yabani hardal Myagrum perfoliatum gönül hardalı Alopecurus myosuroides tilki kuyruğu Buglossoides arvensis

Matricaria chomomilla papatya Convolvolus arvensis tarla sarmaşığı

Parazitik bitkilerden orabanş mercimeğin duyarlı olduğu diğer bir yabancı ottur. Mercimekte zararlı olan türleri

Orobanş tohumu toprakta çimlenerek mercimeğin köklerini infekte eder ve onun üzerinde parazit bitki olarak

Tarımsal Araştırma Enstitüleri Tarafından Geliştirilen Kırmızı Mercimek Çeşitleri

Yerli Kırmızı Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü

Fırat-87 Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü

Seyran-96 Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü

Altıntoprak Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü

Çağıl Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü

Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü

Slides: 20

Download presentation

Mercimek (Lens culinaris ) 2 n=14

Yeşil Mercimek ekim alanları + 1000 ha’ dan X 1000 ha’ dan fazla Yeşil mercimekte, Yozgat, Çankırı, Çorum dur. Samsun da 6 ha yeşil mercimek ekim alanı vardır.

Kırmızı Mercimek ekim alanları Kırmızı merimekte en fazla ekim alanı Urfa, Diyarbakır, Mardin, Gaziantep, Adıyaman İken

Mercimekte Yabancı ot

Sinapis arvensis yabani hardal Myagrum perfoliatum gönül hardalı Alopecurus myosuroides tilki kuyruğu Buglossoides arvensis taşkesen otu Eurhobia helioscopia sütleğen

Matricaria chomomilla papatya Convolvolus arvensis tarla sarmaşığı

Orobanche minor canavar otu

Parazitik bitkilerden orabanş mercimeğin duyarlı olduğu diğer bir yabancı ottur. Mercimekte zararlı olan türleri Orabanche erenata, O. Aegyptica ve O. ramosa'dır. Bu türler diğer baklagil ve baklagil olmayan bazı bitkilerde konukçu olarak zarar vermektedir. Bu parazitik bitkiler mercimekle rotasyona giren tahılları parazitleyememekte fakat, tohumları uzun süre toprakta dormant olarak kaldığından, konukçu bitki ekildiğinde tekrar ortaya çıkmaktadır.

Orobanş tohumu toprakta çimlenerek mercimeğin köklerini infekte eder ve onun üzerinde parazit bitki olarak gelişir, mercimek bitkisini tohum üretmeden öldürür. Kontrolü oldukça zordur, bir bitki binlerce tohum verir ve tohumlar toprakta 10 yıl canlı kalır. İnfekte olmuş tarla kolay kontrol edilemeyeceği için korunma önlemi olarak, temiz tohumluk kullanmak ve toprağı temiz aletlerle işlemek gereklidir. Yalnız tohumlar bir tarladan bir tarlaya rüzgarla geçebileceği için en geçerli önlem sadece dayanıklı çeşitlerin geliştirilmesi olacaktır.