Jzef Pisudski Ignacy Jan Paderewski Prezentacja przygotowana przez

Józef Piłsudski Ignacy Jan Paderewski Prezentacja przygotowana przez uczniów Zespołu Szkół Zawodowych w Hajnówce

Ojcowie naszej Niepodległości

Józef Piłsudski – kilka faktów Urodził się 5 grudnia 1867 roku w Zułowie pod Wilnem. Pochodził z zamożnej rodziny ziemiańskiej. Posiadał liczne rodzeństwo – 4 siostry i 5 braci. Rodzice wychowywali młodego Józefa w patriotycznej atmosferze i szacunku dla polskiej tradycji. „Po ojcu odziedziczyłem zdolności, po matce – charakter” – stwierdził po latach Marszałek. Po ukończeniu gimnazjum w Wilnie w 1885 roku Piłsudski dostał się na studia medyczne na Uniwersytecie w Charkowie. Związał się tam z socjalistyczno rewolucyjnym ruchem "Narodnaja Wola". Za udział w studenckich rozruchach po roku nauki został jednak wydalony z uczelni. Za zaangażowanie w działalność wileńskich socjalistów został aresztowany i pod zarzutem udziału w zamachu na życie cara Rosji Aleksandra II zesłany na pięć lat na Syberię

ZESŁANIE Zesłanie załamało Piłsudskiego, przeciwnie, zahartowało jego charakter i wyrobiło przekonanie o konieczności walki o niepodległą ojczyznę.

POLITYKA Polska Partia Socjalistyczna Z zesłania Piłsudski wrócił odmieniony fizycznie i psychicznie. Nie było już mowy o podjęciu studiów. Walka polityczna pochłonęła go niemal całkowicie. Wkrótce znalazł się na liście osób poszukiwanych przez carską policję. Stał się też filarem rodzącego się polskiego ruchu socjalistycznego. W 1893 r. wstąpił w szeregi Polskiej Partii Socjalistycznej. Siedem lat później, jako jeden z czołowych przywódców partii został ponownie aresztowany przez władze rosyjskie i trafił do więzienia w Cytadeli Warszawskiej. Przebywając tam zaczął symulować chorobę psychiczną , trafił do więziennego szpitala skąd udało mu się zbiec do Galicji.

Życie prywatne Czy Józef Piłsudski – ścigany, niepewny jutra – mógł pozwolić sobie na życie prywatne? Wydawałoby się, że nie, a jednak… Kontynuując walkę o wolną Polskę, nie wyrzekł się również szczęścia osobistego. Żonaty był dwa razy i miał dwie córki – Wandę oraz Jadwigę. Ojcem został dopiero w wieku 51 lat.

Wojsko Ukochana pasja marszałka. Kolejne akcje bojowe w konspiracji, a potem tworzenie organizacji paramilitarnych aż po utworzenie Legionów Polskich. Wszystkie te etapy, krok po kroku, prowadziły do odrodzenia polskiej armii. Kulminacją jego kariery wojskowej był nie tylko stopień marszałka, ale przede wszystkim trwająca w latach 1919 1920 wojna polsko bolszewicka. Jej zwieńczeniem był sukces polskich oddziałów pod w bitwie warszawskiej, nazywanej "cudem nad Wisłą”.

Naczelnik Państwa, premier, minister spraw wojskowych, Generalny Inspektor Sił Zbrojnych Najczęściej Józef Piłsudski pamiętany jest z roli Naczelnika Państwa. Jednak w czasach II Rzeczpospolitej piastował różne funkcje. Był między innymi dwukrotnie premierem. W 1926 roku Zgromadzenie Narodowe wybrało go prezydentem. On jednak tego urzędu nie przyjął. Po przewrocie majowym nieprzerwanie piastował dwie funkcje – ministra spraw wojskowych oraz Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych.

Pożegnanie Śmierć Józefa Piłsudskiego 12 maja 1935 roku zaskoczyła cały naród. Do niemal ostatniej chwili ukrywał on nieuleczalną chorobę raka wątroby. Jego pogrzeb stał się ogromną manifestacją narodową oddającą hołd zmarłemu Marszałkowi. Ciało zostało pochowane w krypcie św. Leonarda w Katedrze na Wawelu , obok pokoleń królów i najwybitniejszych Polaków, serce zaś zgodnie z pozostawionym przez niego testamentem umieszczono w srebrnej urnie i przewieziono do Wilna, gdzie spoczęło w grobie jego matki, na cmentarzu "na Rossie".

Ciekawostki • • W gimnazjum szczególnej pilności w nauce Marszałek nie przejawiał, ale oceny miał nie najgorsze – na piątkę zasłużył z religii, historii, geografii, czwórkę otrzymał z łaciny, greki , matematyki, fizyki, trójkę z rosyjskiego, logiki i niemieckiego. • Podczas pobytu na zesłaniu na Syberii Józef Piłsudski brał udział w buncie więźniów. Wówczas pewien rosyjski strażnik wybił mu kolbą karabinu dwa przednie zęby. Marszałek, który nie przepadał za wizytami u dentysty, zapuścił wtedy wąsy aby zasłonić usta. Józef Piłsudski do końca życia miał braki w uzębieniu a jego wąsy stały się wkrótce jego znakiem rozpoznawczym. • Przez bliskich i współpracowników nazywany był Dziadkiem, Ziukiem czy Komendantem • Żył on raczej dość skromnie, bez przepychu. Nie przepadał również szczególnie za uroczystościami czy balami. Palił sporo papierosów, pił mocną herbatę.

Autoportret A zawsze myślę, że tak żyć, jak żyłem warto było ten ból i zmęczenie przezwyciężać jak przezwyciężałem. . .

Ignacy Jan Paderewski

Dzieciństwo Paderewski pochodził ze zubożałej szlachty bez ziemi. Jego ojciec, Jan, był zarządcą dużego majątku, a matka, Poliksena Nowicka – córką polskiego zesłańca. Ignacy Jan urodził się 6 listopada 1860 r. we wsi Kuryłówka na Podolu w Imperium Rosyjskim (dziś na Ukrainie). Jego matka nigdy nie wyzdrowiała po porodzie i zmarła kilka miesięcy później. Gdy Ignacy miał 3 lata, jego rodzinę dotknęła kolejna tragedia – ojciec został aresztowany i trafił do więzienia za rolę, jaką odegrał w powstaniu styczniowym. Jako sierota Paderewski został adoptowany przez ciotkę. Był wyjątkowo bystrym dzieckiem, żywo zainteresowanym muzyką.

Pianista i kompozytor Pierwszy większy sukces odniósł debiutując jako pianista w 1887, a w 1888 roku miał miejsce jego pierwszy duży koncert w Paryżu. Szybko przyszły występy w Londynie, kariera zaczęła nabierać tempa, najpierw w Europie, a niedługo potem także poza jej granicami. Ignacy Jan Paderewski był wielką gwiazdą. Mówiono o nim „czarodziej klawiatury”, „król pianistów”, „największy mistrz”. Talent, ciężka praca, ale i urok osobisty, nieprzeciętna uroda oraz swoboda w relacjach z ludźmi — to wszystko sprzyjało mu w budowaniu zawodowej ścieżki. Kobiety mdlały na koncertach, znano go w Europie, Ameryce, w Australii. W samych Stanach Zjednoczonych Paderewski odbył w sumie 19 tras koncertowych. . Pytany o źródło sukcesów wyjaśniał: „Powodzenie moje zawdzięczam w jednym procencie talentowi, w dziewięciu procentach szczęściu, a w dziewięć dziesięciu procentach pracy”.

Polityk i filantrop Po wybuchu I wojny światowej, zaczął prowadzić szeroko zakrojoną działalność dyplomatyczną na rzecz Polski i Polaków, wykorzystując swą popularność na Zachodzie. Grał koncerty charytatywne, zbierał fundusze na pomoc ofiarom wojny i był jednym ze współzałożycieli komitetów pomocy Polakom w Paryżu i Londynie. W 1915 założył wraz Henrykiem Sienkiewiczem Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce.

Polityk W Stanach Zjednoczonych kontynuował swą działalność. Przed każdym ze swoich występów przemawiał na temat postulowanej przez niego niepodległości Polski. W krótkim czasie udało mu się zbliżyć do doradcy prezydenta Wilsona. Później spotkał się z samym prezydentem, któremu w styczniu 1917 roku przekazał memoriał na temat Polski. Być może z tego powodu sprawa niepodległości naszego kraju znalazła się w słynnych 14 punktach Wilsona.

Polityk Po odzyskaniu niepodległości Ignacy Paderewski powrócił do Polski. 25 grudnia 1918 roku pojawił się w Gdańsku, skąd następnie udał się do Poznania. Jego przybycie do stolicy Wielkopolski i entuzjastyczne przywitanie stało się impulsem do wybuchu zakończonego sukcesem powstania wielkopolskiego.

Premier 16 stycznia 1919 Naczelnik Państwa Józef Piłsudski powołał Ignacego Jana Paderwskiego na stanowisko prezesa Rady Ministrów i ministra spraw zagranicznych oraz delegata polskiego na konferencję pokojową w Paryżu.

Na konferencji wersalskiej 28 czerwca 1919 Paderewski w imieniu Polski złożył podpis pod traktatem wersalskim. Z funkcji premiera ustąpił 9 grudnia 1919. W styczniu 1920 roku wyjechał do Szwajcarii. Za granicą nadal reprezentował Polskę, będąc delegatem przy Radzie Ambasadorów i delegatem do Ligi Narodów. Utrzymywał kontakt z krajem, wspierając finansowo, założoną z jego funduszy gazetę "Rzeczpospolitą„. W 1924 roku sprzedał wydawnictwo i na pewien czas wycofał się z działalności politycznej i wrócił do koncertowania.

II wojna światowa i ostatnie lata życia kompozytora Okres artystycznej passy trwał prawie piętnaście lat. Paderewski wystąpił też wtedy w filmie Sonata księżycowa. W czasie II wojny światowej przebywając w Stanach Zjednoczonych, organizował pomoc dla rodaków w okupowanej Polsce. Pełnił funkcję nieformalnego ambasadora, organizował spotkania polskich dyplomatów na emigracji z prezydentem USA i do końca swych dni zabierał głos w publicznych wystąpieniach, przemawiając w obronie wolności Polski. Umarł 29 czerwca 1941 roku w swojej posiadłości w Ameryce; pochowano go w Waszyngtonie, a część prochów przewieziono do Warszawy i złożono w katedrze św. Jana. Chrzciciela.

Ciekawostki W słynnej Alei Gwiazd w Hollywood znajduje się Gwiazda Paderewskiego • W roku 1910 z inicjatywy Paderewskiego wykonano i odsłonięto uroczyście w obecności 150 tys. osób w Krakowie pomnik upamiętniający zwycięstwo wojsk polskich w bitwie pod Grunwaldem. • Otrzymał tytuł lordowski od brytyjskiego monarchy Jerzego V. • Jego podobizna pojawiła się na banknocie z 1993 roku o nominale dwa miliony złotych. •