Hamlet wrd literackich outsiderw Geneza dramatu Pierwsza wzmianka

Hamlet wśród literackich outsiderów

Geneza dramatu • Pierwsza wzmianka na temat szekspirowskiego Hamleta pojawiła się 26 lipca 1602 roku w tak zwanym Stationers’ Register, jako sztuka zatytułowana The Revenge of Hamlet Prince [of] Denmark (Zemsta Hamleta Księcia Danii). W artykule autor zawarł informację, iż dramat był wówczas nowością, graną przez Trupę Lorda Szambelana. Większość badaczy literatury jest zdania, iż Szekspir opublikował Hamleta po 1601 roku i przed 1603 rokiem. Artysta napisał swoje największe tragedie w latach 1601 – 1606, a Hamlet był pierwszą z nich. Znaczna część bardologów (nazywa się tak badaczy twórczości Szekspira, nazywanego Bardem Avonu) uważa, iż Hamlet jest wręcz idealną sztuką, szczytem możliwości wielkiego artysty.

Geneza dramatu • Według badaczy literatury znana nam dziś treść Hamleta oparta jest na trzech wcześniejszych wersjach. Pierwsze dwie powstały za życia Szekspira, a trzecia w siedem lat po jego śmierci. • Stało się tak dlatego, iż pierwsza edycja dzieła zawierała znacznie więcej wskazówek dla aktorów teatralnych. W niektórych momentach Pierwszego Quarto tekst wydaje się być niedopracowany, a nawet amatorski. Według naukowców, przyczyną tych błędów był fakt, iż wersja dzieła przeznaczona była wyłącznie dla aktorów, którzy z pewnością nanosili na nią swoje poprawki, nie zawsze profesjonalne. Hamlet w wersji znanej z Drugiego Quarto, opublikowanego w 1604 roku, był znacznie lepszy. Poprawione zostały błędy i niedociągnięcia pierwszej wersji dzieła.

Geneza dramatu Historia księcia, który planuje zemstę na stryju, aktualnym królu, który zabił jego ojca, poprzedniego władcę należy do bardzo starych. Szekspir w swoim dziele wykorzystał wątki z różnorodnych dzieł: a) Vita Amlethi z około 1200 r. autorstwa Saxo Uczonego, które stanowi część większego utworu „Historia Danica or gesta Danorum”. Z tego podania zaczerpnął Szekspir motywy szaleństwa młodego następcy tronu, szybkiego małżeństwa wdowy po zamordowanym z jego oprawcą, zabicie przez bohatera szpiega, podsłuchującego jego rozmowę z matką, zsyłkę do Anglii. b) Sto opowiadań tragicznych Franciszka de Bellaforeste z 1576 r. – to przetłumaczona i znacznie wzbogacona (niemalże podwojona) wersja dzieła Saxo Uczonego. Terminologia wczesnośredniowiecznej epoki została zastąpiona pojęciami współczesnymi Bellaforestowi. Drużynę zastępują w jego opowiadaniu dworzanie, zausznikow – ministrowie i szambelanowie, kusząca dziewczyna jest damą, do której książę płonie miłością. c) Ur-Hamlet - sztuka Thomasa Kyda z około 1590 r. Uważa się, iż Trupa Szambelana odkupiła dzieło, a po naniesieniu na nie poprawek Szekspira wystawiała spektakl w swojej wersji. Ponieważ żadna z kopii Ur-Hamleta nie przetrwała, niemożliwym jest porównanie dwóch dramatów. Co więcej, nie ma nawet pewności, czy Kyd faktycznie napisał taką sztukę.

Słynne cytaty „Są rzeczy na niebie i na ziemi, o których nie śniło się naszym filozofom” akt I "Źle się dzieje w państwie duńskim” akt I "Zdaje mi się, że go widzę Widzisz? Tak - oczyma duszy mojej” akt I Hamlet do Horatia "Cóż to czytasz, mości książę? -Słowa, słowa" - Hamlet do Poloniusza akt II „W tym szaleństwie jest metoda” akt II "Chcąc być łagodnym, okrutnym być muszę” akt III "Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś” akt III "Tak to rozwaga czyni nas tchórzami” akt III "Reszta jest milczeniem” akt V

Akcja Hamleta rozgrywa się w XI wieku, ale występują też motywy współczesne Szekspirowi, z końca XVI w. , jak np. wspomniane przez Rozenkranca „wojna teatrów” i „innowacje”, czyli konflikt pomiędzy teatrami zawodowymi, a dziecięcymi oraz rozruchy, w wyniku których zamknięto londyńskie teatry. Wydarzenia te miały miejsce w 1601 roku. Ponadto popularność uniwersytetu w Wittenberdze, do którego uczęszczali Hamlet i Horacy przypadała na przełom wieku piętnastego i szesnastego. Czas akcji Czas trwania sztuki nie spełnia wymogów trzech jedności – jak w większości dramatów Szekspira. Akcja dramatu trwa niewiele ponad cztery miesiące, licząc od zamordowania króla do wykonania zemsty na mordercy przez jego syna. Akt I rozgrywa się w ciągu 24 godzin – od nocy i świtu jednego dnia do nocy i świtu drugiego dnia. Potem następuje przerwa ok. dwóch i pół miesiąca (w didaskaliach: kilka tygodni).

Czas akcji W akcie II akcja trwa jeden dzień. Akt III obejmuje kolejny dzień i noc do północy. Akt IV obejmuje wydarzenia tejże nocy aż do poranka (sceny 1 -4), a także jeden dzień po kilkudniowej przerwie (sceny 5 -7). Fabuła aktu V trwa przez następny dzień. W sumie wszystkie wydarzenia rozciągają się na 7 dni i 3 noce.

Trudne prawdy Hamleta Obejrzyj uważnie skecz kabaretu La la Poland. Wynotuj fakty, o jakich mowa. Następnie odnieś je do treści dramatu Szekspira. Trudne prawdy Hamleta

Trudne prawdy Hamleta Samotność Hamleta spowodowana śmiercią ojca, nowym związkiem matki i niezdecydowaniem bohatera. Przedstawienie - przeinaczone, Klaudiusz nie wyszedł z niego zadowolony, Hamlet osiągnął zakładany cel. Pojawienie się ducha ojca - żądanie zemsty za bratobójstwo, podpowiedź, by urządzić przedstawienie (tu przeinaczenie faktów). Wyjazd Hamleta do Anglii - inaczej ujęte przyczyny i cel wyjazdu. Spotkanie z Ofelią - komicznie skrócone. Spotkanie z matką - znaczniekształcone, inaczej postawiony problem i i inna wymowa sceny, fakt: w rozmowie Hamlet powiedział matce, że Klaudiusz jest mordercą jego ojca; podsłuchujący Poloniusz został zamordowany (bez nakłaniania przez Gertrudę). Ofelia - w dramacie utopiła się (popełniła samobójstwo). Scena na cmentarzu - fakty: Hamlet i Horacy spotkali się na cmentarzu, rozmawiali o czaszce Yorika, Hamlet wygłosił monolog, ale nie ten zaczynający się od słów Być albo nie być. Zatruta kolacja - fakty, do których się scena odnosi: podstęp Klaudiusza zatrucie wina, śmierć królowej, Laertesa, króla, Hamleta, pojedynek Hamleta z Laertesem.

Popularność Hamleta • Bibliografia rozpraw i studiów o Hamlecie jest dwa razy grubsza od warszawskiej książki telefonicznej. O żadnym Duńczyku z krwi i kości nie napisano tyle, co o Hamlecie – ten Szekspirowski królewicz jest na pewno najsławniejszym Duńczykiem. Hamlet obrósł w glosy i komentarze, jest jednym z niewielu bohaterów literackich, którzy żyją poza tekstem, którzy żyją poza teatrem. Jego imię znaczy coś nawet dla tych, którzy Szekspira nigdy nie czytali ani nie oglądali. Jan Kott, Szekspir współczesny, Kraków 1990, s. 80. • Wysłuchajcie piosenki: Hamlet Manaam

Co może decydować o takiej popularności Hamleta? Które z cech bohatera uczyniły go „bohaterem żyjącym poza tekstem i poza teatrem”? Jakie uczucia i emocje wzbudza postać Hamleta? Co zachwyca, a co denerwuje w postaci Hamleta?

Kim jest Hamlet? wiek, pochodzenie, wykształcenie wyznawane wartości, sposób patrzenia na świat postrzeganie otaczającego świata plany, marzenia, cele źródło strachu i problemów

Kim jest Hamlet? Ma około 30 lat (na początku sztuki); Syn Królowej Gertrudy i zmarłego króla Hamleta; Hamlet jest melancholijny, zgorzkniały i cyniczny, pełen nienawiści do knowań swojego wuja Klaudiusza; Refleksyjny i zamyślony, często niezdecydowany, czasami skłonny do pochopnych i impulsywnych działań.

Outsider «człowiek nieakceptowany przez jakąś społeczność lub sam się od niej izolujący» Hamlet jako outsider nie akceptuje zasad obowiązujących na duńskim dworze, czuje się zniewolony, niezrozumiany przez otoczenie, brzydzi się przemocą, jest humanistą, marzycielem, a nie – twardym politykiem.

Literaccy outsiderzy introwertycy skupieni na sobie samotnicy niedojrzali nadwrażliwcy sfrustrowani

Literaccy outsiderzy Doświadczają wielu wewnętrznych rozterek, wciąż wszystko analizują Nie są rozumiani przez społeczeństwo Budzą sprzeczne emocje: litość, współczucie, irytację