AUTYZM OPRAC MONIKA MIARKA Co to jest autyzm

AUTYZM OPRAC. MONIKA MIARKA

Co to jest autyzm i kto na niego choruje? ◦ Autyzm może występować u dzieci i u dorosłych, ◦ NIEULECZALNA CHOROBA ◦ Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwojowym, który daje objawy najczęściej do trzeciego roku życia dziecka. Chorobę można opisać jako wycofanie z życia społecznego, stąd słowo „autyzm”, które pochodzi od greckiego „autos”, co oznacza „sam”. • Zaburzenia ze spektrum autyzmu to AUTYZM WCZESNODZIECIĘCY autyzm wysokofunkcjonujący AUTYZM ATYPOWY ZESPÓŁ ASPERGERA upośledzenie zdolności niewerbalnego uczenia się całościowe zaburzenie rozwoju

◦ autyzm wczesnodziecięcy – zespół złożonych zaburzeń rozwoju i działania ośrodkowego układu nerwowego, z tym zaburzeniem utożsamia się autyzm i używa tych pojęć zamiennie; ◦ autyzm atypowy – odmiana autyzmu rozpoczynająca się nietypowo, bo powyżej 3. roku życia dziecka; ◦ zespół Aspergera – brak umiejętności społecznych, elastyczności myślenia, problemy w akceptowaniu zmian i nowości bez oznak upośledzenia umysłowego; ◦ upośledzenie zdolności niewerbalnego uczenia się – objawia się wcześnie nabytymi i zdolnościami oratorskimi (bogate słownictwo, płynność wypowiedzi itd. ) przy jednoczesnym braku umiejętności posługiwania się językiem niewerbalnym, inne objawy to: słaba pamięć wzrokowa, słabo rozwinięte wyobraźnia i umiejętności przestrzenne, problemy z równowagą i pisaniem, trudności w rozwiązywaniu problemów i podejmowaniu decyzji oraz nadwrażliwość zmysłów; ◦ całościowe zaburzenie rozwoju – zaburzenia komunikacji i w kontaktach społecznych; ◦ autyzm wysokofunkcjonujący – gdy iloraz inteligencji osoby dotkniętej autyzmem przekracza 90, osoba taka może samodzielnie funkcjonować w społeczeństwie.

autyzm schizofreniczny – charakteryzuje się on unikaniem kontaktów z innymi ludźmi, zamknięciem w sobie, życiem w świecie wewnętrznym naznaczonym pustką autyzm dziecięcy – jego nazwa odnosi się do wieku, w którym obserwowane są pierwsze jego objawy, a nie do tego, że dotyka wyłącznie dzieci. Określenie to zostało wprowadzone dla odróżnienia tego zaburzenia od innych charakteryzujących się podobnymi objawami, np. od schizofrenii. W autyzmie dziecięcym obserwuje się nadwrażliwość na bodźce – dotyk, zapach, dźwięk, światło, obrazy. Uszkodzenia mózgu najprawdopodobniej powodują, że maluch nie umie prawidłowo odbierać i interpretować docierających do niego sygnałów, co skutkuje wewnętrznym chaosem. Dziecko radzi sobie z tym poprzez uciekanie w swój świat – przestaje odbierać sygnały zewnętrzne i reagować na nie – w ten właśnie sposób maluch stwarza schronienie dla swojej osoby

Przyczyny autyzmu nie są do końca poznane. Najprawdopodobniej na autyzm wpływają czynniki biologiczne i psychologiczne. Czynniki biologiczne to uszkodzenia mózgu, które powstają na skutek obecności teratogenów w okresie ciąży i porodu. Autyzm jest powikłaniem związanym z niedotlenieniem w okresie płodowym i noworodkowym. Niedotlenie skutkuje mikrouszkodzeniami mózgu, a to wpływa na upośledzenie mowy i wszystkich sfer osobowości. Wśród przyczyn autyzmu dominował niegdyś pogląd, że to wina matki, która odrzuciła swoje dziecko – obecnie neguje się ten czynnik.

ØAutyzm można rozpoznać u dziecka jeszcze zanim ukończy 3 rok życia. Najprawdopodobniej podłoże autyzmu stanowią defekty neurologiczne o szczegółowo nieznanej etiologii. Najczęściej wymieniane potencjalne przyczyny autyzmu, to: Øuwarunkowania genetyczne, Øwiek ojca przekraczający 40 lat, Ønietolerancja kazeiny oraz glutenu, Øurazy okołoporodowe, Øtoksoplazmoza, Ødziecięce porażenie mózgowe, Øalergie i osłabiona zdolność do detoksykacji.

Rozpoznanie autyzmu jest długotrwałym procesem, ponieważ prawidłowa diagnoza opiera się na skrupulatnej obserwacji dziecka i jego reakcji oraz zazwyczaj na wielokrotnych wizytach w przychodniach specjalistycznych. Diagnostyka autyzmu polega na obserwowaniu malucha w różnych sytuacjach, np. w trakcie spontanicznej aktywności, w samotności, z rodzicami, z terapeutą i podczas zabaw.

A. Pierwsze objawy autyzmu u niemowlaka • brak reakcji na twarze rodziców i opiekunów, • bardzo rzadkie nawiązywanie kontaktu wzrokowego, • pusty wzrok – dziecko nie podążą wzrokiem za osobami ani przedmiotami, błądzi wzrokiem, • brak oczekiwania zaspokojenia potrzeb dziecka przez rodziców lub opiekunów, • nieumiejętność wskazywania palcem osób i obiektów, • nerwowość i płacz w obecności osób dobrze znanych. Wczesne objawy autyzmu to również brak reakcji na dźwięki i brak gaworzenia. Dziecko z autyzmem nie lubi kontaktu fizycznego, nie umie też rozpoznawać emocji i mowy ciała innych osób, przeważnie zwraca uwagi na to, co się mówi do niego lub w jego towarzystwie.

• niechętnie uczestniczy w grupowych aktywnościach, • nie nawiązuje przyjaźni, • nie umie podtrzymywać rozmowy – około połowa dzieci z autyzmem w ogóle nie mówi i ma to związek z niskim ilorazem inteligencji, • ma ubogą mimikę i gestykulację, • nie potrafi rozpoznawać mowy ciała ani mimiki twarzy innych osób, • nie rozpoznaje ironii, sarkazmu, nie rozumie metafor. Autyzm dziecięcy objawia się również zaburzonym działaniem zmysłów, w szczególności odczuwania bodźców (zwykle słuchowych i bólowych). Agresja u dzieci z autyzmem jest przeważnie wyrazem frustracji w związku ze zmianami zaplanowanych działań czy podejmowaniem czynności wbrew choremu. Dziecko chore na autyzm nie panuje nad agresją ani nad emocjami Objawem autyzmu jest też niski iloraz inteligencji. Tylko u około 10% chorych iloraz inteligencji przekracza 80, u połowy jest niższy niż 30

◦ Diagnoza autyzmu skupia się na trzech grupach objawów – są to: a) zaburzenia umiejętności społecznych, b) zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej, c) upośledzenie procesów związanych z wyobraźnią i niewielki repertuar zainteresowań oraz reakcji.

◦ 1. Defekt społeczny: to brak zdolności do nawiązywania wzajemnych relacji z drugą osobą. Jest on powszechnym symptomem autyzmu. Przejawia się w trzech typach zachowań „zamknięty w sobie, bierny i dziwny”. Do nieprawidłowości w sferze interakcji społecznych zalicza się: brak kontaktu wzrokowego, zaburzoną mimikę twarzy, niedostateczny rozwój związków rówieśniczych, brak odwzajemnienia społeczno emocjonalnego oraz spontanicznej potrzeby dzielenia się z innymi ludźmi własnymi zainteresowaniami ale też radością i smutkiem. ◦ 2. Defekt w komunikacji werbalnej i niewerbalnej: oznacza nieprawidłowy rozwój w zakresie rozumienia i ekspresji językowej, która służy do komunikowania się z innymi ludźmi. Nieprawidłowości w porozumiewaniu się mogą przybrać opóźnienie lub brak mowy werbalnej. Jednocześnie występuje kompensacja za pomocą gestów lub mimiki. Możemy mieć tez do czynienia z brakiem inicjatywy oraz małą wytrwałością w podtrzymywaniu konwersacji a wręcz stereotypowym, powtarzającym się wykorzystywaniem słów lub całych zwrotów oraz brakiem lub upośledzeniem zabawy spontanicznej. Zaburzenie to występuje w różnych stopniach nasilenia, przede wszystkim pojawia się w formie: braku wszelkiej chęci komunikowania się z innymi, echolalii i ciągłego powtarzania, komunikacji ograniczającej się do wyrażania potrzeb, nieadekwatnych do sytuacji wypowiedzi, nieprzestrzegania reguł językowych.

3. Defekt aktywności imaginacyjnej bądź tez powtarzające się, ograniczone wzorce zachowań: Ostatnia kategorię objawów stanowią wzorce zachowania, zainteresowań i aktywności o bardzo ograniczonym, powtarzającym się i stereotypowy charakterze. Do tego typu zachowań zaliczyć możemy nadmierne przywiązanie się do rutynowych czynności, stereotypowe często powtarzalne manieryzmy ruchowe, które dotyczą ruchów rąk bądź tez całego ciała a także skupianie uwagi na właściwościach przedmiotów, które są niefunkcjonalne.

1. Pomóż osobie z autyzmem zrozumieć co mówisz. Mów poglądowo i pokazuj co masz na myśli. – Najpierw upewnij się, że osoba, do której mówisz jest zwrócona w twoim kierunku, – Używaj języka odpowiedniego do sytuacji i wieku jednostki – Korzystaj z języka gestów i demonstracji, aby pomóc w wykonaniu wymaganych czynności 2. Osoby z autyzmem mogą w różny sposób próbować przekazać Ci informację. Np. : – Mogą szarpnąć Cię w kierunku, skąd coś chcą – Mogą stanąć obok czegoś co chciałyby otrzymać – Mogą utkwić wzrok w przedmiocie swoich pragnień – Kiedy chcą czegoś lub mają ochotę coś robić mogą powtórzyć twoje pytanie: np. : Pytanie – “Czy chcesz ciastko? ”, Odpowiedź – “Czy chcesz ciastko? ” Pamiętaj, że prawdopodobnie w taki sposób osoby z autyzmem usiłują porozumieć się, najlepiej jak potrafią. 3. Przekazuj osobie z autyzmem informacje o tym, co ma zrobić. Ciągle wiele czasu jest tracone na mówienie o tym, czego nie należy robić i to jest dla osoby autystycznej bardzo zniechęcające. Jasne wskazanie, co mogłaby zrobić, może być dla niej bardziej pomocne.

4. Mów jej kiedy zrobi coś dobrze. Kiedy dziecko z autyzmem grzecznie bawi się, pomaga nakryć do stołu, spokojnie czeka lub porządkuje swoje rzeczy, to niech dowie się, kiedy skończy, że zachowywała się dobrze. Możesz np. powiedzieć z uśmiechem: “Podobało mi się, że grzecznie poczekałaś. 6. Uprzedzaj osobę z autyzmem, kiedy ma nastąpić jakaś zmiana. Na przykład, jeśli bawicie się wspólnie i zabawa dobiega końca, powiedz: “jeszcze jeden raz” lub “za dwie minuty skończymy”. Takie stwierdzenie może pomóc skierować aktywność osoby z autyzmem na coś innego. 5. Dowiedz się co jest dla osoby z autyzmem nagrodą. Każdy człowiek ma swoje własne upodobania. Jeden lubi muzykę, inny TV czy kolorowe szkiełka. Ktoś jeszcze wirujące przedmioty, łaskotanie, lody, zabawę w piasku lub błyszczące drobiazgi. Która z tych rzeczy lub czynności może być nagrodą dla twojego autystycznego podopiecznego? Powinieneś właściwie dobierać nagrody, gdy chcesz mu okazać, że zrobił coś dobrze. 7. Pamiętaj, że reakcje osoby z autyzmem mogą być nieodpowiednie do niebezpiecznej sytuacji. Ucz, jak zwracać uwagę na niebezpieczeństwa, jak przewidywać je i jak go unikać.

8. Spróbuj zrozumieć zachowanie osoby z autyzmem. Może trudności w porozumiewaniu się za pomocą mowy, obrazków czy znaków migowych, stąd też może używać swojego zachowania, aby przekazać informację: – może rzucać grą lub zabawką, jeżeli ta jest zbyt łatwa lub trudna dla niej – może odepchnąć coś czego nie chce, gdy nie umie powiedzieć w tej chwili – “nie” – może okazać agresję jeżeli potrzebuje przerwy – może być opryskliwa, jeśli jest zmęczona lub głodna, a ty nalegasz, by coś zrobiła – może być przestraszona lub zdenerwowana jeśli znajduje się w zatłoczonym, hałaśliwym miejscu (takim jak np. ruchliwa ulica) 9. Nie zapominaj o ludzkich wartościach osoby z autyzmem. Osoby z autyzmem odczuwają tak jak inni: doznają szczęścia i niepokoju, mogą się złościć, być podniecone lub martwić się, ale jest im o wiele trudniej niż nam wyrazić swoje odczucia.

Leczenie autyzmu opiera się przede wszystkim na specjalnej edukacji oraz zastosowaniu terapii behawioralnej. W leczeniu farmakologicznym stosuje się: ◦ neuroleptyki, ◦ stymulanty, ◦ leki antydepresyjne. Ostatnie badania wskazują jednak, że antydepresanty są nieskuteczne, przynajmniej w terapii krótkoterminowej. Terapia dzieci autystycznych to pomoc psychologiczna i edukacyjna. Rozwój choroby powoduje, że niektóre obszary mózgu nie są aktywowane, co skutkuje zaburzeniami w wielu aspektach rozwoju dziecka. Specjaliści zajmujący się dziećmi autystycznymi starają się pobudzić odpowiednie obszary w mózgu i polecają podobną pracę opiekunom. Leczenie lekami psychotropowymi stosuje się wyłącznie, gdy zachowanie dziecka autystycznego jest niemożliwe do opanowania. ◦ Autyzm – to słowo budzi lęk. Przywodzi nam na myśl obraz ludzi, którzy żyją odizolowani, w swoim świecie. Do niedawna uważano, że jest to uszkodzenie mózgu i w związku z tym nie ma nadziei na wyzdrowienie. Tymczasem najnowsze badania pokazują, że z autyzmu można się wyleczyć. Dzięki wczesnej diagnozie i interwencji oraz odpowiednio dobranym działaniom terapeutycznym udaje się zniwelować wiele objawów zachowań autystycznych i ułatwić przystosowanie do życia w społeczeństwie.

Źródła: KONIEC!!! https: //portal. abczdrowie. pl/autyzm https: //zdrowie. tvn. pl/a/definicja-autyzmu-objawy-przyczyny-oraz-diagnoza-i-leczenie-autyzmu http: //www. domrainmana. pl/jak-pomoc-osobom-autystycznym-na-co-dzien-2/ http: //www. autyzm-kielce. pl/objawy_autyzmu. html