Pomieszczenia dla trzody chlewnej i ich wyposaenie Zasady

Pomieszczenia dla trzody chlewnej i ich wyposażenie

Zasady ogólne: Zgodnie z przepisami prawnymi dotyczącymi bioasekuracji i obowiązującej praktyki fermowej każda grupa produkcyjna świń powinna przebywać w oddzielnym pomieszczeniu lub budynku (chlewni). W oddzielnym budynku łatwiej zastosować zróżnicowane systemy utrzymania i wyposażenia optymalne dla określonej grupy produkcyjnej świń.

Odrębne budynki można łączyć wspólnymi korytarzami. Każdą fermę powinna chronić tzw. bariera sanitarna, czyli trwałe i szczelne ogrodzenie. Usytuowanie budynków produkcyjnych i tzw. pomocniczych (magazynów, paszarni, silosów, zbiorników na gnojówkę, budynków kwarantanny) musi być zgodne z prawem budowlanym. Należy uwzględnić odpowiednie odległości od budynków mieszkalnych i ujęć wody.

Do budynków inwentarskich na fermie zalicza się: Ø Chlewnie dla loch ciężarnych Ø Porodówki Ø Warchlakarnie Ø Chlewnie dla loszek remontowych Ø Tuczarnie. Wyżej wymienione budynki inwentarskie mają zróżnicowany system utrzymania i wyposażenia. Muszą być dostosowane do wymagań poszczególnych grup produkcyjnych (wiekowych) świń.

Systemy utrzymania świń W zależności od stopnia dostępności wybiegów wyróżnia się 3 podstawowe systemy utrzymania świń: 1. Alkierzowy 2. Alkierzowo - okólnikowy 3. wolnowybiegowy

System alkierzowy Polega na utrzymaniu świń w zamkniętych pomieszczeniach wyposażonych w kojce ściółkowe i bezściółkowe z dostępem do koryt lub automatów paszowych i poideł. System ten pozwala na max wykorzystanie powierzchni użytkowej chlewni. Jest dość popularny w naszym kraju. Najczęściej stosowany w tuczu świń.

System alkierzowo-okólnikowy Polega na utrzymaniu świń w zamkniętych pomieszczeniach, z możliwością korzystania z wybiegów (okólników). System ten jest wskazany do utrzymywania loch i młodzieży hodowlanej.

System wolnowybiegowy (otwarty) - świnie korzystają bez ograniczeń z okólników połączonych z otwartymi lub półotwartymi pomieszczeniami 9 budkami). System ten jest stosowany w regionach o ciepłym klimacie oraz bardzo często w chowie ekologicznym.

Systemy utrzymania świń W zależności od przyjętej technologii usuwania odchodów wyróżnia się 2 systemy utrzymania świń: 1. System ściółkowy 2. System bezściółkowy

System ściółkowy Jest bardzo pracochłonny. Przy dużej skali produkcji stosuje się system posadzek samospławialnych 100 nachylenie powoduje że obornik w skutek poruszania się świń przemieszcza się samoczynnie do kanału gnojowego. Można też utrzymywać świnie na głębokiej ściółce (system częściej wykorzystywany w tuczarniach). Słoma jest wykorzystana jako podściółka i jest gromadzona w kojcu do końca trwania tuczu.

System bezściółkowy Zwierzęta są utrzymywane na podłogach pełnych lub na ruszcie. (podłogi ażurowe, ruszcie szczelinowe). Szerokość szczelin musi być dostosowana do wieku zwierząt („rozmiar” raciczki).

Wyposa ż enie wewn ą trz chlewni Rozmieszczenie wewnątrz chlewni kojców, poideł, karmideł i urządzeń do usuwania odchodów musi być dostosowane do kierunku produkcji, grupy produkcyjnej oraz systemu utrzymania świń.

Kojce. Rozróżniamy kojce indywidualne i grupowe. Kojce indywidualne są przeznaczone dla loch: luźnych, w niskiej ciąży, karmiących. Mogą być wykorzystywane dla knurów i jako izolatki. Zastosowanie tego typu kojców daje możliwość max wykorzystania powierzchni chlewni. Kojce zapewniają zwierzęciu odpoczynek i odbudowanie kondycji po porodzie. Kojce indywidualne mają wiele modyfikacji budowy i wyposażenia. Kojec jarzmo klatka indywidualna dla macior

Kojec jarzmo klatka indywidualna dla macior Pojedynki Koszowe dla Loch Macior porodowe, dla loch luźnych, prośnych, dla tuczników, warchlaków

"Pojedynki kojce dla loch luźnych, przegrody salonowe, koryta, smoczki"

Klatki porodowe powinny być wyposażone w wielozakresową regulację w zakresie długości, a także szerokości, z możliwością odpowiedniego ustawienia boków. Klatki porodowe mogą być ustawione w kojcu prosto lub skośnie. Kojce grupowe Są przeznaczone dla loch wysokoprośnych, warchlaków oraz tuczników. Wyodrębnia się w nich część żywieniową (z korytem lub automatem paszowym), legowiskową (sucha, dobrze ocieplona podłoga) i gnojową (do oddawania odchodów).

Najczęściej stosowane typy kojców grupowych to: q Duńskie q Szwedzkie q Uniwersalne (tradycyjne) Różnią się rozmieszczeniem kojców i korytarzy. Kojce uniwersalne Są rozmieszczone najczęściej wzdłuż zewnętrznych i dłuższych ścian chlewni, rozdzielone stałym korytarzem gnojowym.

Smoczkowe dla macior i tuczników

Poidła miskowe

POIDŁO ZBIORIKOWE DLA PROSIĄT I WARCHLAKÓW OPRAWIONE. MOŻNA PRZENOSIC W DOWOLNE MIEJSCE W KOJCU. POIDŁO NIE WYMAGA INSTALACJI. JEGO DODATKOWĄ ZALETĄ JEST ŻE MOŻNA APLIKOWAC LEKI. ZBIORNIK 5 L POIDŁO MISKOWE + ZBIORNIK 5 L. POŁĄCZONE ŁĄCZNIKIEM. ŻELIWNA MISKA Z NIERDZEWNĄ KLAPKĄ SPUSTOWĄ. BARDZIEJ DELIKATNE W UŻYCIU NIŻ TRADYCYJNE POIDŁO Z ZAWOREM. JEŚLI NIE MA MOŻLIWOŚCI PODŁĄCZENIE DO SIECI TO IDEALNY WYBÓR. ŁATWY I SZYBKI MONTAŻ W DOWOLNYM MIEJSCU POIDŁO ZBIORNIKOWE OPRAWIONE ZE ZBIORNIKIEM 5 L. BARDZO DELIKATNE DLA PROSIĄT I WARCHLAKÓW. MOŻNA MONTOWAC W DOWOLNYM MIEJSCU. BARDZO WYGODNE PRZY APLIKOWANIU MEDYKAMENTÓW I DODATKÓW. DZIĘKI ZASTOWANEJ KLAPCE W POIDLE BARDZIEJ CZUŁE NIŻ ZWYKŁE POIDŁO Z TRADYCYJNYM ZAWOREM.

POIDŁO ZBIORNIOWE NIERDZEWNE DLA PROSIĄT BARDZO CZUŁE PRZY UŻYTKOWANIU PRZEZ ZWIERZĘTA. ŁATWE W MONTAŻU. Ruchoma LISTWA Z REGULACJĄ WYSOKOŚCI. MOŻNA PODNOSIC POIDŁO W ZALEŻNOŚCI OD WIELKOŚCI PROSIĘCIA. POJEMNIK 7 L Z POKRYWĄ ŁATWY W CZYSZCZENIU I UZUPEŁNIANIU. DOSKONALE NADAJE SIĘ DO PODAWANIA LEKARSTW. ZASTOSOWANY FILTR UNIEMOŻLIWIA ZAPCHANIE SIĘ ZAWORU