Dzie Franokfoni Frankofonia Midzynarodowa Organizacja Frankofonii Frankofonia termin

Dzień Franokfoni

Frankofonia • Międzynarodowa Organizacja Frankofonii, Frankofonia – termin utworzony w 1880 roku przez francuskiego geografa Onésime Reclus, określający wspólnotę ludzi i państw posługujących się językiem francuskim. Obecnie jest to międzynarodowa organizacja skupiająca rządy krajów francuskojęzycznych.

• Początki Frankofonii • W przestrzeni publicznej pojawiło się ponownie w połowie XX w. W 1962 r. w czasopiśmie „Esprit” w artykule zatytułowanym Le français dans le monde zostało ono użyte przez prezydenta Senegalu Leopolda Sedara Senghora. W 1963 r. pojawiło się po raz pierwszy w słownikach. Do powszechnego użytku weszło jednak w roku 1970, gdy w Niamey, w Nigrze, powstała Agencja Współpracy Kulturalnej i Technicznej (Agence de Coopération Culturelle et Technique). Jej inicjatorami byli prezydenci: Senegalu – Leopold Sedar Senghor, Tunezji – Habib Bourgiba, Nigru – Hamani Diori oraz książę Norodom Sihanuk z Kambodży. W roku 1998 organizacja ta przekształciła się w Agencją Międzyrządową Frankofonii (AIF), by ostatecznie w 2005 r. przyjąć nazwę Organisation Internationale de la Francophonie (Międzynarodowa Organizacja Frankofonii), która jest międzynarodową organizacją polityczną. • Międzynarodowe marcowe święto • Najważniejszą datą, a także świętem frankofonów na całym świecie, jest Międzynarodowy Dzień Frankofonii, obchodzony co roku 20 marca na pamiątkę tej inicjatywy. Na oficjalnej stronie frankofinii można znaleźć mapy, plakaty, konkursy dla uczniów i informacje o ciekawych wydarzeniach edukacyjno-kulturalnych, organizowanych na pięciu kontynentach.

Jak świętujemy dzień Frankofonii w kuchni

To nasze najpopularniejsze dania Francuskie • 1 Zupa cebulowa • 2 Makaroniki • 3 Creme brulee • 4 Ratatuj (ratatouille) • 5 Ślimaki (escargots) • 6 Żabie udka • 7 Quiche lorraine • 8 Naleśniki (crepes) • 9 Eklerki • 10 Croque monsieur • 11 Małże (mule) • 12 Sery francuskie • 13 Foie gras

Zupa cebulowa (soupe à l’oignon) to najbardziej tradycyjna francuska zupa, dostępna w niemalże każdej restauracji we Francji. Gotowana jest na bulionie wołowym bądź wieprzowym i białym winie, a charakterystyczną słodycz zawdzięcza skarmelizowanej cebuli. Zupę cebulową zapieka się z pszennymi grzankami posypanymi startym serem Gruyere. A jak smakuje francuska zupa cebulowa? Jest gęsta i sycąca, lekko słodka i przede wszystkim zaskakująco smaczna!

Makaroniki Kuchnia francuska to również smaczne desery. Makaroniki podbiły podniebienia całego świata. Są to niewielkich rozmiarów dwuwarstwowe ciasteczka przypominające bezę, wypiekane z ubitych białek, cukru i mielonych migdałów, przełożone kremem. Choć obecnie najbardziej popularne we Francji, tak naprawdę zostały przywiezione z Włoch przez Katarzynę Medycejską. Dzisiejsze makaroniki są niezwykle kolorowe, chrupiące, i delikatne, a przede wszystkim – niebiańsko słodkie.

Creme brulee zaliczany jest do najbardziej popularnych francuskich deserów. Jest dość prosty w przygotowaniu, lecz wykwintny w smaku. Podstawą cremu brulee stanowi śmietanka, żółtka i cukier. Charakteru dodają mu różnorodne dodatki – najczęściej jest to laska wanilii, choć niekiedy także czekolada lub owoce. Podawany w kokilkach smakuje najwyborniej, gdy krem ze śmietanki i jajek jest mocno schłodzony, a skarmelizowany na wierzchu cukier jeszcze ciepły. To idealna propozycja nie tylko dla łakomczuchów!

Ratatuj (ratatouille) • Ratatouille to klasyczna potrawa francuska wywodząca się z Nicei. Podstawą są tutaj są najpierw podsmażane, a potem duszone sezonowe warzywa: papryka, cukinia, bakłażan, pomidory i cebula. Całość doprawiana jest aromatycznymi ziołami prowansalskimi, a czasem również i winem. Ratatuj może być serwowane zarówno jako samodzielne danie, jak i dodatek do mięsnych potraw lub farsz naleśników. Czasami występuje też w roli zimnej przystawki. Aromatyczny smak długo duszonych i doskonale przyprawionych warzyw powoduje, że ratatouille zasmakuje nawet tym, którzy nie przepadają za daniami wegetariańskimi.

Ślimaki (escargots) • Polacy podchodzą do ślimaków z niechęcią, natomiast we Francji traktowane są one jako luksusowa przystawka. Co ciekawe, we Francji popularne są importowane z Polski ślimaki winniczki. Typowe ślimaki po burgundzku serwowane są saute, z masłem czosnkowym i drobno posiekaną pietruszką. Pojawiają się one na francuskich stołach także w formie farszu, smażone lub grillowane. Ślimaki spożywa się za pomocą przeznaczonych do tego celów szczypiec (służą do trzymania skorupy) i specjalnego szpikulca, dzięki któremu możemy wydobyć mięso ze skorupy. Jak się przekonać do spróbowania tego rarytasu? Nie ma się czego obawiać, gdyż tak naprawdę same ślimaki są lekko twarde, zupełnie bez smaku. Aromatu dodają im dopiero odpowiednie przyprawy i zioła, w szczególności czosnek. Pomimo że faktycznie ślimaki nie wyglądają bardzo apetycznie, wśród turystów przeważa opinia, że są smaczne.

Żabie udka • Mimo że Francuzi często określani są mianem „żabojadów”, żabie udka nie królują często na stole typowych Francuzów. Przysmak ten jest drogi i zazwyczaj gości w menu luksusowych restauracji. Tradycyjne żabie udka podaje się, podobnie jak ślimaki, z czosnkiem, masłem i pietruszką. Udka łączy się również z białym lub czerwonym winem, pomidorami, czasem zapieka w ziołowej panierce bądź w parmezanie. Żabie udka to niezwykle delikatne mięso, które w smaku przypomina kurczaka. Warto nadmienić, że żabie udka zwyczajowo jada się rękoma.

Quiche lorraine • Quiche lorraine – placek lotaryński – to słynna na całym świecie francuska tarta ze słonego ciasta kruchego z wytrawnym nadzieniem, które stanowi połączenie śmietany, boczku i cebuli. Quiche lorraine podaje się jako zimną przystawkę, jednak najlepiej smakuje na ciepło jako danie główne.

Naleśniki (crepes) • Słynny crepe to nic innego jak rodzaj bardzo cienkiego naleśnika, podawanego na słodko z różnorodnym nadzieniem: z konfiturą, owocami, nutellą, bitą śmietaną. Słowo „crepe” po francusku oznacza zrolowany i, jak nietrudno się domyślić, francuskie naleśniki są serwowane właśnie w ten sposób. Są one do tego stopnia uwielbiane, że obchodzą nawet swoje święto. 40 dni po Bożym Narodzeniu we Francji podczas Chandeleur przygotowuje się i spożywa tradycyjne naleśniki. Czy francuskie naleśniki różnią się od polskich? Typowe crepes są niezwykle cienkie i posiadają kruche brzegi w kształcie koronki. Smak jest bardzo zbliżony, choć niektórzy twierdzą, że francuska wersja jest nieco smaczniejsza.

Eklerki Eklerków raczej nie trzeba nikomu przedstawiać. Te podłużne ciastka, wykonane z parzonego ciasta i wypełnione smacznym kremem, pochodzą właśnie z Francji. Ich nazwa wywodzi się od słowa „eclair” – błyskawica. Nic dziwnego – są one tak smakowite, że błyskawicznie znikają ze stołów. Eklery występuje w wielu odsłonach smakowych, wypełnione bitą śmietaną, kremem bezowym, budyniowym śmietanowym. Pokryte smakowicie czekoladą powodują, że nie oprze im się żaden łasuch.

Croque monsieur • Croque monsieur – w tłumaczeniu chrupiący pan – to rodzaj francuskiej kanapki podawanej zwyczajowo na śniadanie lub lunch. Jej składniki są proste: chleb tostowy, ser, szynka i sos beszamelowy. Croque monsieur jest smażony na patelni lub zapiekany w piekarniku. To bardzo sycące i smaczne danie, które zrobiło karierę w restauracjach na całym świecie.

Małże (mule) • Małże to kolejne popularne danie kuchni francuskiej. We Francji mule hodowane są głównie na wybrzeżach Bretanii jak i na terenie francuskiego Kraju Basków. Tradycyjne mules a la mariniere gotuje się w białym winie z drobno posiekaną cebulką i pieprzem nazywane. Nie jest to oczywiście jedyny sposób przyrządzania małż, podaje je się również w sosie prowansalskim, z curry, z calvadosem, z serami lub w sosie pomidorowym. Kupione, surowe małże powinny mieć zamkniętą skorupkę. Z kolei po obróbce termicznej powinny się otworzyć.

Sery francuskie • Francja słynie z doskonałej jakości sera. Oficjalnie wyróżnia się ponad 400 różnych gatunków sera. Każdy region ma przy tym swoje specjały. Najsłynniejsze francuskie sery to camembert, brie i roquefort (ser z niebieską pleśnią z mleka owczego). Podawane są na półmiskach z dodatkiem orzechów, fig, winogron, bagietek i wina. Ser podaje się na końcu posiłku, gdyż zawiera on sprzężony kwas linolowy przyspieszający przemianę materii. • Foie gras

Foie gras • We Francji sporą wagę przykłada się też do przystawek. Foie gras to znany na całym świecie pasztet z gęsich i kaczych wątróbek, w postaci musu lub pasztetu, który serwuje się na ciepło na kanapkach lub w plastrach. Przez smakoszy foie gras traktowany jest jako rarytas, jednak potrawa ta budzi wiele kontrowersji wśród obrońców zwierząt ze względu na okrutne traktowanie zwierząt, z których jest produkowany.

• 20 marca 2021 z okazji Międzynarodowego Dnia Frankofonii planuję jechać do Francjii tak jak mój brat. Spróbować każdej jednej potrawy oraz dowiedzieć się więcej na temat kultury, sportu i historii Alan Kłosowski 7 a