Trening umiejtnoci wychowawczych zamiast karania Opracowanie Justyna Kulma

Trening umiejętności wychowawczych – zamiast karania Opracowanie: Justyna Kulma - Mazurek

Czym jest kara a czym konsekwencje? Kara to celowe odbieranie dziecku pewnej możliwości dysponowania własnym czasem (różnego rodzaju "szlabany" i zakazy) bądź też sprawianie mu bólu (wtedy mamy do czynienia z karami fizycznymi). Natomiast konsekwencje są naturalnym wynikiem zachowania się dziecka.

Pomysły inne niż karanie • Wskaż, w czym dziecko mogłoby ci pomóc • Wyraź sprzeciw (swoje uczucia) nie atakując charakteru dziecka • Określ swoje oczekiwania • Wskaz dziecku, jak może naprawić to co źle zrobiło • Zaproponuj wybór lu przejmij inicjatywę • Daj dziecku odczuć konsekwencje niewłaściwego zachowania

Wskaż, w czym dziecko mogłoby ci pomóc: „Bardzo byś mi pomógł, gdybyś przyniósł trzy duże cytryny”. W praktyce Wyraź ostro sprzeciw (nie atakując charakteru). „Nie lubię tego, co robisz! To przeszkadza sprzedawcom, kiedy dzieci biegają między półkami”. Wyraź swoje uczucia i oczekiwania. „Jestem wściekły, że moja nowa książka została zniszczona. Oczekuję od ciebie, że kiedy pożyczasz moje rzeczy będziesz je zwracał w dobrym stanie”.

Pokaż dziecku, jak może naprawić zło. „Ta książka potrzebuje teraz trochę plastra, okładki i trochę twojego wysiłku. ” Zaproponuj wybór. „Adam, tu się nie biega. Masz do wyboru: możesz iść lub usiądziesz na wózku, wybieraj”. W praktyce Przejmij inicjatywę. „Widzę, ze zdecydowałeś się na jazdę wózkiem”. Daj dziecku odczuć konsekwencje złego zachowania. – Mamo, dokąd idziesz? – Po zakupy. – Ja też chcę iść. – Dzisiaj nie. – Dlaczego nie? – Ty mi powiedz dlaczego? – Bo biegałem po sklepie? – Zgadłeś. – Przepraszam. Daj mi jeszcze jedną szansę. – Będziesz miał jeszcze wiele szans. Adam, dzisiaj idę sam

O czym warto pamiętać? Musimy zmienić nastawienie i zaprzestać myśleć o dziecku jak o problemie, który należy skorygować. Nie możemy żyć w przeświadczeniu, że skoro jesteśmy dorośli, to zawsze mamy rację. Musimy obdarzyć większym zaufaniem nasze dzieci i przestać się obawiać, że za każdym postępkiem kryje się kłamstwo. A co najważniejsze, słuchać tego, co do nas mówią.

A jeśli to nie działa. Co zrobić, aby rozwiązać problem? Porozmawiaj z dzieckiem o jego odczuciach i problemach orozmawiaj o swoich odczuciach i potrzebach. Wspólnie zastanówcie się nad znalezieniem korzystnego rozwiązania dla obu stron. Wypiszcie na kartce wszystkie pomysły (twoje i dziecka). Zdecyduj, które z rozwiązań najbardziej ci się podoba i które planujesz wprowadzić w życie.

Praktyczne zastosowanie • Krok 1: Porozmawiaj o dziecięcych odczuciach i potrzebach. • – Myślałem o tym, że pewnie niełatwo ci opuszczać kolegów, kiedy dobrze się bawicie. • – Acha • Krok 2: Porozmawiaj o twoich uczuciach i potrzebach. • – Z drugiej strony martwię się, kiedy się spóźniasz. • Krok 3: Wspólnie zastanówcie się nad znalezieniem obopólnie korzystnego rozwiązania (na tym etapie każdy pomysł nawet najbardziej dziwny się liczy). • – Zastanówmy się razem i zobaczymy, czy uda nam się znaleźć jakiś pomysł dobry dla nas obojga.

Praktyczne zastosowanie • Krok 4: Wypisz wszystkie pomysły bez oceniania ich. • – Przyjdę do domu o 18: 30, a ty nie będziesz się niepokoić. • – Zapiszę to. Co jeszcze? • Krok 5: Zadecyduj, który pomysł ci się podoba, który nie, a który planujesz wprowadzić w życie. • – A teraz spójrzmy na naszą listę i zobaczymy, co chcemy skreślić, a co zostawić. • – Skreśl to, gdzie przychodzisz po mnie. Warto ustalić czas na jaki wprowadzamy pomysł w życie i zweryfikować go jeśli się nie sprawdza.