Piraniowate piranie piraje Serrasalmidae rodzina zoona z kilkunastu

Piraniowate, piranie, piraje (Serrasalmidae)– rodzina złożona z kilkunastu rodzajów ryb kąsaczokształtnych (Characiformes) klasyfikowanych w randze podrodziny Serrasalminae lub rodziny Serrasalmidae, obejmująca gatunki ONE SĄ DRAPIEŻNE ŻYWIĄ słodkowodnych, w większości SIĘ LUDZM I INYMI drapieżnych ryb, zamieszkujących wody RYBABAMI Ameryki Południowej, głównie dorzecza największej rzeki tego

• działalności człowieka, ulega nieustannym przeobrażeniom. (Trichogaster lalius) - słodkowodna rybasprzętu akwariowa Powstają kolejne generacje z rodziny guramiowatych. Bywa hodowana w wędkarskiego, nowe techniki łowienia akwarium domowym. W roku 1874 gatunek ten wypierają tradycyjne dotychczas został sprowadzony do Paryża przez francuskiego ichtiologa Pierre Carbonniera. W roku 1903 stosowane sposoby, przynęty i zanęty sprowadzono go do Hamburga stają się coraz bardziej skuteczne. Mimo tych wszystkich zmian, każdą z technik stosowanych przez wędkarzy na śródlądowych łowiskach w Polsce

• Największa ryba słodkowodna Europy. Osiąga długość ponad 2 m i masę ciała ponad 100 kg (maksymalnie 5 m i wagę 306 kg)[4]. Ciało długie pozbawione łusek, głowa duża, otwór gębowy duży silnie uzębiony. Nad górną szczęką znajdują się dwa długie, a pod dolną cztery krótkie wąsy. Płetwa grzbietowa jest silnie zredukowana, posiada tylko 3 -5 promieni, natomiast płetwa odbytowa jest bardzo długa i sięga prawie do zaokrąglonej płetwy ogonowej. Ogon bardzo długi, stanowi

Amur • Amur biały – ryba z rodziny karpiowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Ctenopharyngodon. Hodowany w akwakulturze, poławiany w wędkarstwie. Chiny oraz dorzecze Amuru. Jego pierwotny zasięg jest trudny do ustalenia. Hodowany od X wieku.

okoń • Okoń, okoń europejski – gatunek ryby z rodziny okoniowatych. Europa z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, północnej Szkocji, zachodniej Skandynawii, południowych i środkowych Włoch i zachodniej części Bałkanów oraz Azja aż do Kołymy.

• • Hodowany w gospodarstwach stawowych. Występuje w niemal całej Europie prócz Islandii, północnej Szkocji, północnej Skandynawii, Dalmacji, Grecji, Krymu. W Azji spotykany na Syberii. Spotykany w wodach słonawych, np. w przybrzeżnej strefie Bałtyku. Występuje w praktycznie każdym rodzaju wód stojących i płynących, jednak najchętniej żyje

• • tradycyjna nazwa zmiennocieplnych kręgowców wodnych oddychających skrzelami i poruszających się za pomocą płetw. Obejmuje bezżuchwowe krągłouste (Cyclostomata) oraz mające szczęki ryby właściwe (Pisces). Stanowią najliczniejszą i najbardziej zróżnicowaną grupę współcześnie żyjących

jesiosrt • Wzdłuż europejskich brzegów Oceanu Atlantyckiego, Morze Śródziemne i Morze Czarne. W jeziorach Ładoga i Onega tworzy formę wyłącznie słodkowodną. Jego obecność w Morzu Bałtyckim, została zakwestionowana w wyniku badań molekularnych, przeprowadzonych na osobniku złowionym w 1996 r. w Estonii. Badania te wskazują, że populacja jesiotrów bałtyckich wywodzi się od jesiotra ostronosego (Acipenser oxyrinchus).

okoń

Pirania

Okoń morski

Węgorz europejski • • Budowa zewnętrzna Wężowate ciało pokryte śluzowatą skórą, w której bardzo głęboko osadzone są drobniutkie, podłużnie owalne łuski. Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa połączone są ze sobą i pozbawione twardych promieni. Nasada płetwy grzbietowej zaczyna się daleko poza zakończeniem płetw piersiowych. Brak płetw brzusznych. Węgorz żółty: grzbiet oliwkowobrązowy lub szarobrązowy. Strona

ukleja