KARILATIRMALI SOSYAL GVENLK SSTEMLER 2 HAFTA ALMANYA SOSYAL

KARŞILAŞTIRMALI SOSYAL GÜVENLİK SİSTEMLERİ 2. HAFTA ALMANYA SOSYAL GÜVENLİK SİSTEMİ

• Anılan sigorta kanunları, sadece sanayi işçilerini kapsamaktaydı. Memurlar, kendi işini kuranlar ve idari mevkilerde yüksek ücretle çalışanlar, kanun kapsamı dışındaydı. • Aynı zamanda, 1889 yılında kabul edilen yaşlılık sigortası, sosyal sigorta sisteminin temel taşını oluşturmakla beraber, işçilerin geride kalanlarını, dul ve yetimleri kapsamadığı için eksik kalmıştır.

• Sigortalı bir işçinin vefatı halinde, işçi prim ödemelerini tamamlayamadığı için, geride kalanlar yardıma muhtaç bırakılmış ve sigortadan faydalanamamıştır. Geride kalanlar, sadece maluliyet sigortasından yararlanabilmiştir.

-Bismarck modeli, dört temel unsura dayanmıştır. • - Belli bir maaş sınırına kadar (yıllık 2000 Mark), bütün sanayi işçileri için zorunlu sigorta. • -Düşük ücret alan sınıfın zorluk çekmeden primlerini ödeyebilmesi için maaşa dayalı prim ödemeleri. • -İşverenlerin idareyi ellerinde bulundurması ve fon kullanımını kontrol edebilmesi için prim ödeme zorunluluğunun işçi ve işveren arasında paylaştırılması. • -İşveren ve işçilerin kendilerini yönettikleri geleneksel işçi fonlarının sisteme entegre edilmesi.

• Şansölye Bismarck, bahse konu sosyal sigorta modelini oluştururken, günümüzün geniş kapsamlı sosyal kaygılarını esas almamıştır: Devlet, ekonomik büyümeyi engelleyecek unsurların önüne geçebilmek amacıyla, sanayi işçilerini, karşılaşabilecekleri sosyal risklere karşı sigorta altına alarak örgütlenen işçi sınıfının muhalefetini önlemeye çalışmıştır.

• Uygulanan sosyal politika, sosyal sorunları yumuşatmayı başarmış ve sanayi toplumunda oluşan riskleri kısmen de olsa bertaraf edebilmiştir. Ancak sosyal sınıflar arasındaki dengesizlik ortadan kaldırılamamıştır.

1890 – 1914 Yılları Arasında Sosyal Güvenlik • Anılan dönemde, devletin sosyal politikası genişlerken, ekonomik gelişmeye bağlı olarak sigortalı sayısında da artış yaşanmıştır. • Sanayileşme hızla sürerken, kendi işini kuranlar çoğalmış, çalışanların ücretleri yükselmiş, sosyal sigortadan elde edilen gelirler artmıştır. Bu gelişmeler, sosyal güvenlik alanında iyileştirme yapılmasını kolaylaştırmıştır.

• 1911 yılında kabul edilen Sigorta Kanunu ile birlikte, sosyal güvenlik hakları standartlaştırılmış ve birleştirilmiştir. • Hastalık sigortası; tüm tarım işçilerini, hizmet sektöründe çalışanları, seyyar satıcıları ve evde yapılan sanat işleri ile uğraşanları da kapsayacak şekilde genişletilmiştir. • Bununla birlikte, yaşlılık ve maluliyet sigortası, geride kalanları da kapsayacak biçimde iyileştirilmiştir