ULS 0104 ULUSLARARASI POLTKAI Atay Akdeveliolu Ankara Siyasal

ULS 0104 ULUSLARARASI POLİTİKA-I Atay Akdevelioğlu Ankara Ü. Siyasal Bilgiler F.

VIII. HAFTA Uluslararası İlişkiler Teorileri-I Zorunlu Okuma: Andrew Heywood, ‘‘ 3. Bölüm: Küresel Siyaset Teorileri’’, Küresel Siyaset, çev. N. Uslu ve H. Özdemir, Ankara, Adres Yayınları, 2013, s. 85 -117.

BÜYÜK TARTIŞMALAR v Birinci Büyük Tartışma - İdealizm ile Realizm arasında yaşanmış ve 1930’lardan 1950’lere kadar canlı kalmıştır. - Realistlerin İdealist olarak adlandırdıkları liberal enternasyonalistlerin barışçı işbirliği olasılığı vurgusuna karşı, Realistlerin güç politikası anlayışı hakim olmuştur.

BÜYÜK TARTIŞMALAR v İkinci Büyük Tartışma - Davranışsalcılar ile Gelenekselciler arasında 1960’larda yaşanmıştır. - Davranışsalcıların fen bilimlerine dair bazı yöntemleri uygulama çabası sonuçsuz kalmış ve Davranışsalcıların Uluslararası İlişkiler disiplininde objektif yasalar gerçekleştirmenin mümkün olduğuna dair iddiaları, Gelenekselciler tarafından çürütülmüştür.

BÜYÜK TARTIŞMALAR v Üçüncü Büyük Tartışma - Marksistler ile Realistler arasında yaşanmış ve 1970’lerden 1980’lere kadar canlı kalmıştır. - Marksistlerin uluslararası ilişkileri ekonomik ilişkiler üzerinden ele alması ve devlet yerine ekonomik sınıflara odaklanmaları, Realistlerce benimsenmemiştir. - Bu tartışmanın en büyük katkısı, Bağımlılık Ekolü başta olmak üzere, ekonomi-politiğe dair alanların disiplin içine girmesidir.

BÜYÜK TARTIŞMALAR v Dördüncü Büyük Tartışma - Pozitivistler ile post-pozitivistler arasında 1980’lerden İtibaren Başlayan ve günümüzde de devam eden asıl kırılmadır. Teori ile gerçeklik arasında kurulan ilişkiye dair eleştiriler üzerinden gelişen bu tartışma sonucunda; sosyal inşacılık, eleştirel teori, post-yapısalcılık, post-sömürgecilik, feminizim, yeşil siyaset gibi yeni veya yeniden ele alınan yaklaşımlar, Uluslararası İlişkiler disiplini içinde yer edinmiştir.

REALİZM v Klasik Realistler - Thucydides, Sun Tzu, Machiavelli, Hobbes gibi isimler, Realizmin fikirsel mirasını oluşturur. - Uluslararası politikanın en belirgin özelliğinin güç politikası olduğunu ve bu nedenle de barışçı işbirliğinden ziyade çatışmanın belirgin karakter olduğunu ileri sürerler. - İnsan doğasına vurgu yaparlar ve bu doğanın kötücül özellikleri nedeniyle devletlerin de benzer tutum takındıklarını iddia ederler.

REALİZM v Klasik Realistler - Devletleri temel ve hatta biricik aktörler olarak görürler. - Uluslararası alanın devletler arasındaki güç dağılımın sonucu olduğuna inanırlar. - Devletlerin kendi başının çaresine bakma zorunluluğunda olduklarını düşündüklerinden, güvenliği tüm konuların üzerinde tutarlar. Bekâ sorununun tüm devletler için her daim güncel olduğunu iddia ederler.

ULUSLARARASI İLİŞKİLER TEORİLERİ Kavramlar v Güvenlik ikilemi: Bir devletin savunma nedeniyle askeri gücünü artırmasının diğer devletler tarafından her zaman saldırgan olarak yorumlanma eğilimi taşımasından doğan ikilem. v Göreceli kazanç: Devletlerin aralarındaki fayda ve yetenek dağılımında yansımalarını bulan ve birbirleri karşısındaki konumu. v Hukukun üstünlüğü: Bütün eylem ve davranışları kapsayacak bir çerçeve oluşturma anlamında yönetenlerin hukuki olması gerektiği ilkesi.

ULUSLARARASI İLİŞKİLER TEORİLERİ Kavramlar v Yüksek politika: genelde savunma ve dış politika ve özellikle devletin varlığının devamı konularını ifade etmek için kullanılan birincil öneme sahip sorun alanları v Düşük politika: Dış veya iç politika alanında olsun, devletin hayati ulusal çıkarlarının v Dengesiz kalkınma: Kar, rekabet ve ekonomik sömürü arayışından kaynaklanana baskılar nedeniyle kapitalist ekonomide endüstri, ekonomik sektörler ve ülkelerin farklı oranlarda gelişme eğilimi ilgilendirmediği düşünülen sorun alanları.