Sukkot wito Szaasw wito Namiotw Kuczki Sukkot wito

Sukkot סוכות Święto Szałasów Święto Namiotów Kuczki

Sukkot סוכות Święto Szałasów (Namiotów), zwane też Kuczki – żydowskie święto rozpoczynające się pięć dni po święcie Jom Kippur, a dwa tygodnie po rozpoczęciu roku.

Sukkot należy do świąt radosnych i upamiętnia mieszkanie w szałasach i namiotach (sukka), podczas ucieczki Izraelitów z Egiptu i 40 lat wędrówki do Ziemi Obiecanej.

W starożytności święto było związane ze żniwami, dziękczynieniem za plony. W czasie Sukkot przez siedem dni święta ortodoksyjni Żydzi mieszkają poza domem w szałasach pod gołym niebem w Izraelu często budowanych na balkonach.

Tradycyjny szałas (sukka) stawiany na święto Sukkot , Jerozolima Zgodnie z tradycją, jeśli w tym czasie wierni nie mogą mieszkać szałasie, to powinni spożyć w nim przynajmniej 2 posiłki dziennie w

„Szałasy” na balkonach i podwórkach w ortodoksyjnej dzielnicy

Kuczki na podwórkach i balkonach

„Sukki” bywają też bardziej nowoczesne

Niektóre „szałasy” to po prostu altany w ogrodzie

Świąteczny szałas symbolizuje Eden, ogród rajski, ale musi być skromny, z nieszczelnym dachem, najlepiej pokrytym gałęziami z igliwia, po to, by było przez niego widać gwiazdy i by do środka mógł padać deszcz. Chodzi bowiem o to, by szałas nie dawał prawdziwej ochrony ma to symbolizować, że prawdziwą ochroną i prawdziwym domem jest Bóg.

Mniej religijni, ale dbający o tradycję Żydzi zamiast szałasu montują w domach podwieszane sufity z owoców i warzyw, dekoruje się nimi także ulice

A jaki zdrowy? ! Ile witamin! Mniam!

Naprawdę apetyczny taki sufit

Także restauracje przygotowują podobną dekorację na Święta Sukkot

W czasach istnienia Świątyni Jerozolimskiej Sukkot było największym świętem pielgrzymim, któremu towarzyszyła atmosfera niczym nie zmąconej radości i wdzięczności za zakończone właśnie jesienne żniwa. Tysiące pielgrzymów przybywało do Świątyni, by Bóg pobłogosławił płody z ich pól i winnic. Wszystkie ulice w mieście udekorowane były girlandami z kwiatów i owoców, palmowymi liśćmi i gałęziami winorośli.

Podczas święta recytuje się psalmy i wykonuje się obrzęd kołysania bukietami splecionymi z gałązek palmy (lulaw), trzech gałązek mirtu (hadasa), dwóch gałązek wierzby (arawa) trzymanymi w prawej ręce i owocami etrogu (cytron) w lewej. Kołysanie wykonuje się na cztery strony świata oraz w górę i w dół na znak czci dla Stwórcy tych darów

Bukietem oraz owocem cytrusowym potrząsa się na cztery świata strony oraz ku górze i ku dołowi, aby wyrazić wszechobecność Boga. Wszystkie cztery rośliny posiadają-zapach i/lub smak bądź owoce. Zapach jest symbolem ludzi, którzy studiują Torę, owoc - ludzi, którzy wypełniają dobre uczynki. Etrog ma zapach i smak, lulaw wydaje owoce lecz nie ma zapachu, hadasa pachnie ale nie ma owoców, natomiast arawa nie ma ani jednego, ani drugiego. Te cztery rodzaje roślin porównywane są w swoim kształcie do ludzkiego ciała. Etrog symbolizuje serce, lulaw kręgosłup, hadasa - oczy, a arawa - usta. Oznacza to, ze powinniśmy służyć Bogu całym swoim ciałem. Bóg w swej dobroci żąda od nas, aby pobożni i niepobożni, uczeni czy nieuczeni, zjednoczyli się na podobieństwo bukietu tych czterech roślin.

Każdy z czterech gatunków drzew symbolizuje dobrych i gorszych ludzi. Najcenniejszy etrog, który ma wspaniały smak i cudowny zapach, reprezentuje tych spośród ludu Izraela, którzy studiują Torę i spełniają dobre uczynki. Daktyle mają doskonały smak, ale nie pachną, zatem lulaw symbolizuje tych, którzy wprawdzie studiują Torę, ale zapominają o dobrych uczynkach. Mirt, przeciwnie, pięknie pachnie, ale nie nadaje się do jedzenia. Symbolizuje tych, którzy spełniają dobre uczynki, ale zaniedbują studiowanie Tory. Wierzba, która nie pachnie i nie ma smaku, oznacza tych, którzy ani nie studiują Tory, ani nie dbają o dobre uczynki. Wszyscy ci ludzie to jeden niepodzielny naród, jak połączone etrog, lulaw, hadas i arawa. Wszyscy muszą wzajemnie na siebie liczyć i wspierać się.

Etrog przypomina cytrynę, jest jednak od niej większy

Etrog (z hebr. „owoc cytrusowy”) bywa też nazywany rajskim jabłkiem i niektórzy badacze uważają, że to etrog był owocem zerwanym przez Ewę w raju, Jako że z powodu grzechu nieposłuszeństwa popełnionego przez Ewę w rajskim ogrodzie kobiety zostały skazane na rodzenie w bólach, zjedzenie przez rodzącą „rajskiego jabłka” właśnie miało zapewnić jej ulgę w cierpieniu.

Handel etrogami w ortodoksyjnej dzielnicy przed Świętem Kuczek

Owoc powinien być zdrowy, dorodny, bez żadnej skazy, stąd dokładne oglądanie przed zakupem

Etrog jest tak ważnym elementem Sukkot, że robi się dla niego specjalne futerały, często ze srebra

W czasie Święta Sukkot odbywają się procesje, którym towarzyszą modły o dobre plony. Procesja dnia siódmego jest najdłuższa i nazywano ją Hoszanna Raba uroczyście obchodzi się synagogę siedem razy. Procesja pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie

Sukkot pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie

Inną ceremonią jest obrzęd czerpania wody w dzień Szmini Aceret na zakończenie Święta, któremu towarzyszy modlitwa o deszcz i czytanie Księgi Koheleta.

Sukkot trwa siedem dni, a święto zamyka dzień ósmy tzw. Simchat Tora („Radość Tory”), w którym obnoszone są w radosnej procesji zwoje Tory siedmiokrotnie wokół synagogi. Ten dzień jest tak radosnym dniem, że jako jedyny czas w roku nawet dzieci otrzymują możliwość dotknięcia świętych zwojów pisanych świętymi literami (które dozwolone są jedynie kapłanom).

Obraz Leopolda Pilichowskiego przedstawiający Żydów w synagodze w czasie Święta Sukkot

Życzenia radosnego Sukkot: „Hag Sukot sameah”