CEREBRALNA PARALIZA ta je cerebralna paraliza Cerebralna paraliza

CEREBRALNA PARALIZA -

Šta je cerebralna paraliza? Cerebralna paraliza ili dečja cerebralna oduzetost je poremećaj položaja ili pokreta tela, tonusa mišića, koordinacije i osećaja ravnoteže, a posledica je neprogresivnog oštećenja mozga Nastaje zbog oštećenja onih delova mozga koji kontrolišu telesne pokrete i stav Pored osnovnih neuromotornih teškoća, oštećenje može dovesti do velikog broja različitih pridruženih smetnji (intelektualne sposobnosti mogu da budu umanjene, da bude praćena epileptičnim napadima, mogući su problemi sa vidom, sluhom, govorom. . . ) Oštećenja su trajna i ne pokazuju progresiju, stanje se ne pogoršava Nije izlečiva, posledice se mogu smanjiti, ali ne i potpuno otkloniti Cerebralna paraliza nije nasledna

Uzroci cerebralne paralize 1. Prema vrsti: Poremećaj u razvoju mozga Nedostatak kiseonika i krvarenje Infekcije, toksini, otrovi Trauma Reakcija autoimunizacije Poremećaj biohemijskog sazrevanja Nasledni faktori

Uzroci cerebralne paralize 2. Prema vremenu delovanja: Prenatalni faktori - nedostatak kiseonika, traume, malokrvnost, infekcije, hronične bolesti majke, lekovi, starost majke, višestruke trudnoće, povišen krvni pritisak majke Perinatalni faktori - porođajne traume, žutica, moždano krvarenje i infekcije centralnog nervnog sistema, prevremeni porođaj Postnatalni faktori- infekcije mozga izazvane virusima koje mogu dovesti do zapaljenja mozga, traume glave

Učestalost Cerebralna parilza sa učestalošću od 2 do 7 promila je relativno rasprostranjena U Srbiji, u populaciji uzrasta od 3 do 18 godina, na hiljadu dece dvoje ima cerebralnu paralizu Procenjuje se da je zahvaćenost ovim stanjem u Srbiji 10000, a da u Beogradu ima oko 2000 lica sa cerebralnom paralizom.

Prvi simptomi Usporen psihomotorni razvoj, neujednačenost u razvoju govora, hvatanja i percepcije, slabost mišića, nehotični pokreti Otežano uzimanje hrane Rani poremećaji ritma spavanja Izostajanje plača deteta ili slab plač Opšta tromost i pasivnost deteta ili povišena razdražljivost i slabija pažnja Nereagovanje na okolinu Nezainteresovanost za igru i rukovanje prvim igračkama

Neuromotorni simptomi 1. Prema tipu neuromotornih teškoća: spasticitet- karakteriše otežani pokret zbog zgrčenosti mišića atetoze- karakterišu nevoljni, besciljni pokreti rigiditet- povišena napetost mišića i otežani, ili nemogući pokreti ataksija- poremećaj ravnoteže i nesiguran, teturav hod tremor- nevoljni i nekontrolisani recipročni pokreti regularnog ritma atonija- mlitavost mišića mešani oblik- u kome se nalazi više od jednog tipa navedenih karakteristika.

Neuromotorni simptomi 2. Prema rasporedu neuromotornih teškoća: paraplegija- pretežna zahvaćenost gornje, ili donje polovine tela; hemiplegija- pretežna zahvaćenost leve, ili desne polovine tela triplegija- pretežna zahvaćenost tri ekstremiteta kvadriplegija- zahvaćenost sva četiri ekstremiteta monoplegija- zahvaćenost samo jednog ekstremiteta

Raznovrsnost kliničkih slika Postoji više kliničkih slika, na osnovu kombinacije tipa i rasporeda neuromotornih teškoća, izdvaja se sedam kliničkih slika koje obahvataju sve kombinacije simptoma Spastična hemiplegija Spastična kvadriplegija Spastična diplegija Diskinetička ili ekstrapiramidalna cerebralna paraliza Hereotetotični tip Atonična ili hipotonična cerebralna paraliza Ataksična cerebralna paraliza Mešovita cerebralna paraliza

Pridruženi poremećaji Mentalna retardacija – kod 50% dece sa CP prsutni su svi nivoi mentalne retardacije, 5% ima prosečnu i nadprosečnu inteligenciju Intelektualne disfunkcije - sreću se parcijalne intelektualne disfunkcije, najčešće u domenu matematičkog zaključivanja i posebno aritmetičkog rezonovanja, uočavanja prostornih odnosa, neverbalno analitičko- sintetičkog mišljenja, socijalne inteligencije. Poremećaji ponašanja – hiperaktivnost, nestalna pažnja, opšta emocionalna labilnost, impulsivnost, povišena razdražljivost kod više od 1/5 dece sa CP

Pridruženi poremećaji Smetnje pojedinih psihičkih funkcija – najčešće percepcije i pažnje Teškoće u učenju - vezuju se za mentalnu retardaciju, poremećaje pažnje i ponašanja, senzorne i emocionalne probleme Senzorno-perceptivni poremećaji - najčešći su poremećaji vida i sluha Govorne smetnje - najučestalije su smetnje artikulacije i ritma govora i poremećaji fonacije, a kod jednog broja dece postoji nerazvijen govor

Pridruženi poremećaji Epileptični napadi - javljaju se kod više od 1/3 dece sa CP. Epilepsija se najčešće manifestuje u toku prve dve godine života, mada može početi na znatno starijem uzrastu. Deformacije koštano -zglobnog sistema - deformacije kukova i ekstremiteta, kontrakture zglobova i deformiteti stopala Pedijatrijski problemi – podložnost različitim infekcijama, učestale su smetnje disajnih organa Stomatološki problemi – deformiteti zuba i vilice, sklonost karijesu i paradontalnim oboljenjima

Tretman – habilitacioni proces Habilitacija obuhvata niz raznovrsnih terapijskih postupaka i tipova tretmana čiji je cilj: Suzbijanje nepravilnih, patoloških obrazaca psihomotornog ponašanja deteta Suzbijanje nepravilnog toka razvoja pojedinih funkcija Brže uspostavljanje motornih, pm i psihičkih funkcija Uspostavljanje poremećenih funkcija na pravilniji i normalnom obrascu sličniji način

Dijagnostika Rana procena je moguća isključivo u specijalizovanim zdravstvenim ustanovama, jer pretpostavlja niz postupaka i znanja i nju može sprovesti samo posebno i dodatno obučen lekar specijalista u ovoj oblasti. Prve znake smetnji u mentalnom delu psihomotornog razvoja, može otkriti, samo specijalno osposobljen psiholog Vrlo rana procena cerebralne ugroženosti radi se u prvom tromesečju, a rana u drugom i trećem tromesečju od rođenja;

Rani tretman Rani habilitacioni tretman ima preventivni i terapijski aspekt Prevencija se odnosi na sprečavanje razvoja osnovne kliničke slike, a terapija na ublažavanje intenziteta smetnji Mogućnosti ranog tretmana počivaju na fenomenu plasticiteta mozga , odnosno na mogućnosti da, dok još nije dovršena diferencija i funkcionalna organizacija moždanih struktura, neoštećeni delovi mozga mogu da se prilagođavaju i preuzmu kompenzatornu ulogu.

Vidovi tretmana 1. Kinezi terapija Vojta metoda Bobatova metoda 2. Ostale fizikalne metode 3. Farmakoterapija 4. Ortopedska hirurgija 5. Stomatološka prevencija i lečenje 6. Logopedski tretman 7. Psihološki tretman

Obrazovanje U dogovoru sa pedijatrom, psihologom, defektologom i fizijatrom, planira se predškolska i školska socijalizacija i obrazovanje deteta sa CP Obrazovanje se planira na osnovu celokupnih čulno-motornih mogućnosti deteta, opšte zdravstvene situacije i pre svega, intelektualnih sposobnosti Značaj uklanjanja fizičkih barijera Asistivna tehnologija

Deca sa CP u redovnoj školi Neke od karakteristika učenika sa cp: nesamostalnost nedostatak inicijative, pasivnost teško podnošenje neuspeha loše podnošenje napetosti i pritiska nisko samopouzdanje niska motivacija ulaganje većeg napora za obavljanje najjednostavnijih radnji sporost u obavljanju radnji lako umaranje teškoće u učenju teškoće u komunikaciji

Deca sa CP u redovnoj školi Podrška Reorganizacija okruženja Asistivne tehnologije Tolerancija za izostajanje sa časova Ohrabrenje Osamostaljivanje Afirmativni pristup Omogućavanje različitih vidova komunikacije Specifična podrška i pomoć u zavisnosti od potrebe

Pitanja? -

Hvala vam na pažnji!!! -