YAPRAK ANATOMS YAPRAK Bitkinin fotosentez ve terlemeden sorumlu

YAPRAK ANATOMİSİ

YAPRAK Bitkinin fotosentez ve terlemeden sorumlu organıdır. Anatomik olarak; Koruyucu bir EPİDERMA tabakası, Temel dokuyu oluşturan parankimatik MEZOFİL, İletim dokusu, Destek dokusu.

EPİDERMA Epiderma hücreleri genellikle tek sıralı tabakalar oluşturur, bitkinin tüm yüzeyini kaplar. Enine kesitte; daha çok dikdörtgen ve yanyana, aralıksız dizilmiş tek sıra halindeki hücre dizisi olarak görülür. Toz drogda; genellikle çeperleri dalgalı(ya da çokgen) hücreler halinde gözlenir. Burada amaç hücrelerin birleşmesinde sıkı bir tutunma ve dayanıklılık sağlamaktır.

MEZOFİL Alt ve üst epidermenın arasında fotosentez yapabilen (kloroplastlı) ince çeperli, parankimatik hücrelerden oluşmuş dokudur. Gövde, kök, kabuk ve özleri, yaprak asimilasyon dokuları, meyve etli kısımları parankimatik hücrelerden oluşmaktadır. Stoma: Mezofil ile dış ortam arasında gaz alışverişini sağlayan deliklerdir. Böbrek şeklinde karşılıklı iki hücreden oluşur. Mezofil genel olarak bu hücreler 2 temel gruba ayrılır: Palizat parankiması Sünger parankiması

Mezofildeki sünger ve palizat parankiması dizilişine göre 2 tür yaprak vardır: BİFASİYAL YAPRAK MONOFASİYAL YAPRAK Epiderma Palizat Parankiması Sünger Parankiması Epiderma Palizat Parankiması Epiderma

İLETİM DOKUSU KSİLEM: Bitkinin topraktan aldığı su ve besin maddelerini gövdeye ve diğer organlara iletir. FLOEM Bitki tarafından yapılmış besin maddelerini gerek depo edilmesi amacıyla gerekse kullanımı için taşır.

DESTEK DOKUSU KOLLENKİMA: SKLERENKİMA: Selülozik çeperleri, gayri Odunlaşmış, çeperleri kalınlaşmış muntazam şekilde kalınlaşmış esnek, canlı hücrelerden oluşmaktadır. ve geçitli hücrelerden oluşmuş mekanik dokudur. Özellikle yaprak ve gövdelerin 1 çıkıntı oluşturan yerlerine sağlamlık verir. 2 1. Sklerenkima lifleri 2. Taş hücreleri

TÜYLER Cidarları selülozik odunlaşmış bir veya çok hücreli epiderma uzantılarıdır. ÖRTÜ TÜYÜ SALGI TÜYÜ Kutikulası düz, noktalı, çizgili Bir sap + bir baş hücresi olabilir. Bir veya bir çok hücrelidir. Nadiren bazılarının içinde billurlar vardır. olmak üzere 2 kısımdan meydana gelir. Kutikula ince ve düzdür.

KRİSTALLER (BİLLURLAR) Bitkilerde hücrenin metabolizma artığı olarak hücre vakuolüne atmış olduğu bazı asitler burada tuz teşkil eder. Bu tuzların yoğunluğu arttıkça kristallenmeye başlar. Genellikle Kalsiyum oksalat yapıdadırlar.

Basit Billurlar Basit prizmatik billur Rafit kristalleri Billur kumu

Birleşik Billurlar Druzlar İkiz billurlar Sistolit: Kalsiyum karbonat bileşiminde olan, üzüm salkımı şeklinde kristallerdir. Diğer kristallerden ayırmak için %1 lik HCl ile muamele edilir ve CO 2 çıkışı gözlenir. Eğer sistolit ise CO 2 çıkışı olacaktır.

REAKTİFLER 1. Distile Su 2. Kloralhidrat (%50 kloralhidratın sulu çözeltisi) 3. Sartur

Sartur 1949'da iki Türk bilim insanı Sarım ÇELEBİOĞLU ve Turhan BAYTOP tarafından geliştirilmiş bir reaktir. Bir preparatta birçok elementi teşhis etmek ve tanımak üzere hazırlanmış.

Sartur Laktik asit---- ortamın asitliğini sağlar ve dokuları berrak görmemizi sağlar. Sudan III ------ yağ, kütin, ve süberini turuncu renge boyar. Saf anilin---- asitli ortamda lignin ile sarı renk verir. (odun boruları, sklerenkima lifleri, taş hücreleri, taş mantar hücreleri, idioblastlar) İyot ------- nişasta ile reaksiyona girerek nişasta tanelerini mavimor renge boyar. Potasyum iyodür Etanol 95° Distile su