TRADYCJE I ZWYCZAJE WIELKANOCNE W POLSCE Oliwia Niedziela

TRADYCJE I ZWYCZAJE WIELKANOCNE W POLSCE Oliwia

Niedziela Palmowa Tydzień przed Wielkanocą obchodzi się Niedzielę Palmową. Tego dnia ludzie zbierają się w kościołach wraz z wykonanymi wcześniej kolorowo ozdobionymi palmami. Poświęconej palemce przypisuje się magiczne właściwości, dlatego zanosi się ją do domów, by zapewniała rodzinie szczęście.

Święcenie pokarmów W Wielką Sobotę odbywa się święcenie pokarmów, które mają być spożywane następnego dnia jako śniadanie wielkanocne. Mieszkańcy wkładają do koszyków m. in. jaja, chleb, kiełbasę, baranka (z masła lub cukru), wędliny, sól, pieprz oraz kawałek domowego ciasta i idą z nimi do kościołów, aby je poświęcić.

Malowanie jajek Tradycja malowania jaj jest bardzo stara. Polega ozdabianiu ich, rysowaniu wzorków, obrazków symboli wielkanocnych. Dawniej dorośli chowali w różnych miejscach zrobione pisanki, aby dzieci mogły je znaleźć. Dziś ten zwyczaj powoli odchodzi w zapomnienie. na i

Pogrzeb żuru i śledzia W dawnych czasach okres postu był bardzo ściśle przestrzegany. W tym czasie jedzono praktycznie tylko żur i śledzie. Dlatego w Wielki Piątek obchodzono tzw. , , pogrzeb żuru i śledzia”. Wszyscy mieszkańcy wsi z okrzykami radości zakopywali w przygotowanym dole lub wieszali na drzewie „znudzone” pożywienie.

Śmigus dyngus, czyli , , lany poniedziałek”, to tradycja, która zachowała się do dziś. Głównie polega na symbolicznym biciu witkami wierzby lub palmami po nogach i oblewaniu się zimną wodą, co symbolizuje wiosenne oczyszczenie z brudu, chorób i grzechu. Przepowiednie mówią, że im mocniej oblana panna, tym większe szanse na szybkie wyjście za mąż.

Zajączek wielkanocny to tradycja, która jest najbardziej znana podczas Wielkanocy. Polega na tym, że po świątecznym śniadaniu, wszyscy zebrani chodzą po domu i szukają ukrytych upominków.

Topienie Judasza W Wielką Środę młodzież (zwłaszcza chłopcy), topi lub pali Judasza. Ze słomy i starych ubrań robi się wielką kukłę, którą następnie wlecze na łańcuchach po całej okolicy. Przy drodze ustawiają się ludzie, którzy okładają kukłę kijami. Na koniec wrzuca się „zdrajcę” do stawu lub bagienka.

Zakaz pieczenia chleba Dawniej w okresie tygodnia przed Niedzielą Palmową aż do Wielkiego Tygodnia gospodynie mogły wypiekać chleba. Złamanie zakazu groziło sprowadzeniem na całą wieś suszy. Dlatego winna gospodyni zostawała ukarana poprzez wyrzucenie jej i jej garnków do pobliskiej wody.