Organi za meunarodno predstavljanje Sistem organa za meunarodno

Organi za međunarodno predstavljanje

Sistem organa za međunarodno predstavljanje u početnom obliku – Bečki kongres, 1815. Subjekti m. prava stupaju u međusobne odnose posredstvom svojih organa Bliža pravila – određuju oni sami; okvir – određuje međunarodni pravni poredak Podjele organa – po raznim kriterijumima (po funkcijama, svojstvu, subjektima. . . )

Prema funkciji koju organi vrše dijele se na: Unutrašnje organe država (šef države, predsjednik vlade, vlada, ministar spoljnih poslova) Spoljni predstavnici država (stalna diplomatska predstavništva, specijalne misije, konzulati) Stalne misije pri međunarodnim organizacijama i delegacije na međunarodnim konferencijama (multilateralna diplomatija) Međunarodni službenici (funkcioneri i činovnici m. organizacija)

Unutrašnji organi države – šef države Šef države- najviši organ spoljnog zastupanja države Funkcije – zavise od unutrašnjeg uređenja (ustava i zakona) Inokosni ili kolektivni; istovremeno šef vlade M. pravo ne pravi razliku u odnosu na prerogative, oblik vladavine ili način dolaska na vlast, no države su dužne da o promjeni na vrhu obavijeste druge države

Prezeans među šefovima država: prema alfabetnom redu; dužini mandata; starosti; dolasku delegacije. . . nikad po veličini i uticaju države Ključna ovlašćenja: formulisanje i utvrđivanje spoljne politike; uticaj na imenovanje diplomatskih predstavnika države Velike razlike između predsjedničkog, polupredsjedničkog sistema, parlamentarne monarhije i parlamentarne republike Šef države ne može biti podložan vlasti druge države; ima poseban imunitet i povlastice, posebnu zaštitu i počasti

Zvanične posjete – zajednički se utvrđuje plan posjete kojem je šef države podvrgnut, a „u naknadu” ima naročite počasti Inkognito posjete – samo ako putuje uz znanje organa države koju posjećuje ima zaštitu Privatne posjete – nema zvaničnog ceremonijala ali ima obaveze zaštite ličnosti Šef države kao šef misije – uživa prava kao šef države u službenoj posjeti

Pitanje statusa kolektivnog predsjedništva, prezidijuma i sličnih kolektivnih tijela Status generalnog sekretara vladajućih partija, naročito u vrijeme Istočnog bloka Status bivših šefova država

Vlada Najviši organ izvršne vlasti Kancelarski sistem –samo predsjednika vlade bira skupština, a on potom ima diskreciono pravo da imenuje članove svog kabineta Ministarski savjet, federalni savjet, izvršno vijeće Postoji pretpostavka o zastupanju vlade od strane predsjednika vlade

Ministarstvo vanjskih poslova Na političkim i opštim sastancima ministara zemlju zastupaju obično ministri inostranih (vanjskih, spoljnih) poslova U skoro svim državama ministar vanjskih poslova je ovlašćen da bez ikakvog punomoćja izjavljuje volju države i preuzima obaveze On je i starješina najvišeg operativnog organa izvršne vlasti u oblasti spoljne politike i međunarodnih odnosa, kao i svih diplomatskih misija i konzulata sa pravom davanja neposrednih instrukcija za djelovanje

Obim i struktura mvp-a zavisi od veličine, ekonomske snage i ambicija u međunarodnim odnosima Politički sektor – poslovi bilateralne diplomatije koji se dalje dijele geografski Politički sektor – poslovi multilateralne diplomatije (m. organizacije i konferencije) Sektor zaštite interesa države, građana i pravnih lica (konzularna služba, međunarodna pravna pomoć, viznopasoški poslovi, migracije, dijaspora. . . ) Ekonomski sektor

Organizacioni sektor (personalna, finansijska, materijalna pitanja, održavanje, transport, prevođenje. . . ) Informativna djelatnost, kultura, prosvjeta, nauka i tehnika Protokol (često se odnosi i na šefa države), služba za analizu i planiranje, međunarodnopravni poslovi (nekad čine pravni sektor zajedno sa konzularnom službom)

Ministar vanjskih poslova izdaje akreditivna pisma za stalne otpravnike poslova i patentna pisma za pojedine klase konzularnih predstavnika Šef je diplomatskog i konzularnog osoblja Učestvuje u bilateralnim i multilateralnim pregovorima Ulaže diplomatske note i vodi diplomatsku korespondenciju Određuje i opunomoćuje zastupnike države u sudskim i arbitražnim sporovima Učestvuje u zaključivanju međunarodnih ugovora Aranžira posjete i susrete šefova država Nije mu potrebno međunarodno punomoćje u pregovorima