FIZJOTERAPIA SPORTOWA dr Adam Kawczyski Katedra Motorycznoci Sportowca

FIZJOTERAPIA SPORTOWA dr Adam Kawczyński Katedra Motoryczności Sportowca

MATERIAŁY www. gazeta. pl Login: fizjologia 77 Hasło: fizjo 77

PODSTAWOWE SKŁADOWE PROGRAMU REHABILITACJI 1) natychmiast po urazie zabezpieczenie go, 2) 3) 4) 5) 6) 7) 8) 9) ograniczenie obrzęku, kontrola obrzęku redukcja lub minimalizacja bólu oznaczenie stabilności tułowia odzyskanie kontroli nerwowo-mięśniowej poprawa stabilności i równowagi odzyskanie zakresu ruchów w stawach odzyskanie i podwyższenie siły, wytrzymałości, mocy utrzymanie wydolności tlenowej funkcjonalna progresja

CORE – TRZON „SEDNO SPRAWY” KOMPLEKS LĘDŹWIE – MIEDNICA – BIODRA OBEJMUJE 29 MIĘŚNI Z TEJ OKOLICY ŚRODEK CIĘŻKOŚCI TU ZACZYNAJĄ SIĘ WSZYSTKIE RUCHY

CORE – TRZON „SEDNO SPRAWY” KOMPLEKS LĘDŹWIE – MIEDNICA – BIODRA utrzymanie go w wysokiej sprawności – prawidłowości długość – napięcie mięśni antagonistów i agonistów utrzymanie równowagi sił w obrębie trzonu optymalna kinematyka stawowa efektywność nerwowo-mięśniowa przyspieszenie wyhamowanie stabilizacja

przypadek: podczas ostatniego sezonu tenisistka doznała urazu kolana. Uszkodziła ACL, MCL oraz łąkotkę. Jest w grze ale narzeka na powracający ból pleców. Ma „słabą postawę” i znaczne „wychylenia” podczas ruchu. Czy można w tym przypadku zalecić trening „trzonu”. Jeśli tak to jakie ćwiczenia można zalecić?

różnicowanie obciążeń 1. płaszczyzna ruchu 2. zakres ruchu 3. sposób obciążenia 4. pozycja 5. prędkość wykonania ruchu 6. poziom kontroli 7. czas trwania’ 8. częstotliwość

poziom trudności 1. bezpieczne 2. trudne – „wyzwanie” 3. angażujące w kilku płaszczyznach 4. z komponentą priocepcji 5. specyficzne dla danej dyscypliny

progresja 1. łatwe do skomplikowanych 2. proste do złożone 3. stabilne do niestabilne 4. niski poziom siły do wysoki poziom siły 5. ogólne do specyficznych 6. dokładne do wysokiej intensywności