VELIKO SLOVO VELIKIM POETNIM SLOVOM PIU SE JEDNOLANA

VELIKO SLOVO

VELIKIM POČETNIM SLOVOM PIŠU SE JEDNOČLANA I VIŠEČLANA LIČNA IMENA, PREZIMENA, NADIMCI I ATRIBUTI KOJI SU SASTAVNI DIO IMENA: Marko, Vojislav, Balša, Stefan, Pavle, Ivo, Marija, Milica, Aleksandra, Jovićević, Petrović… Kusovac, Kustudić, Brajović, Mijušković, Lekić… Zeko, Medo, Petar Prvi… Odredbeni djelovi uz strana prezimena pišu se velikim početnim slovom ukoliko se ime izostavlja, npr. : Ferdinand de Sosir, ali De Sosir, Leonardo da Vinči, ali Da Vinči

VELIKIM POČETNIM SLOVOM PIŠE SE PRVA RIJEČ U REČENICI: Položio sam vozački ispit! Sljedeće nedjelje putujemo u Ameriku.

Imena božanstava, svetaca, mitoloških bića i sl. pišu se velikim početnim slovom Zevs, Mars, Perun, Vesna, Afrodita, Palada, Jupiter, Jehova, Alah, Muhamed, Isus Hrist… Ako se imenica bog upotrebljava kao zajednička, piše se malim početnim slovom. Oni su poštovali boga Zevsa. Monoteisti vjeruju u jednoga boga. Slavili su boga Sunca.

Kad se imenicom bog ukazuje na jednog određenog boga, onda se ona piše velikim početnim slovom: Hrist se tada obrati Bogu. Papa je izaslanik Boga.

Zajedničke imenice kojima se označava zanimanje ili titula pišu se malim početnim slovom: kralj Nikola, vladika Danilo, Omer-paša Latas, Mahmut-paša Bušatlija, pop Milo i sl.

Velikim početnim slovom pišu se i imena naroda i njihovih pripadnika: Crnogorac, Crnogorka, Crnogorci, Srbin, Srpkinja, Hrvatica, Bošnjak, Njemci, Talijani, Amerikanci, Turci, Kinezi, Mađari, Albanci… država, pokrajina, gradova, sela, zaselaka: Crna Gora, Rusija, Bosna i Hercegovina, Sjedinjene Američke Države, Srbija, Hrvatska, Japan, Dalmacija, Boka, Sandžak, Vojvodina, Cetinje… stanovnika kontinenata, država, pokrajina, gradova, sela, ostrva: Evropljani, Australijanci, Crnogorci, Rusi, Japanci, Bokelji, Dalmatinci, Cetinjani, Bjelopoljci, Kuči, Zagarčani…

Prisvojni pridjevi izvedeni od vlastitih imena pišu se dvojako: ako su izvedeni sufiksalnim morfemima –ov, ev, -in, pišu se velikim početnim slovom: Ivanov, Petrov, Brankov, Lukin, Vjerin, Vesnin, Matijin, Perovićev, Rešetarov, Crnogorčev i sl. ako su izvedeni sufiksalnim morfemom -sk(i), pišu se malim početnim slovom : crnogorski, srpski, američki, kineski, crmnički, cetinjski…

Velikim početnim slovom samo prve riječi u višečlanom nazivu (ukoliko ostale same po sebi ne zahtijevaju veliko slovo) pišu se: imena planina, brda, kanjona, dolina, nacionalnih parkova, jezera, mora, rijeka, ostrva, šuma: Šar planina, Paštrovačka gora, Pivski kanjon, Biogradska gora, Kakaricka gora, Skadarsko jezero, Jadransko more, Sredozemno more, Crno jezero, Nacionalni park „Lovćen“, Apeninsko poluostrvo, Morača, Cijevna, Tološka šuma, Ćemovsko polje itd.

Imena međunarodnih, državnih i vjerskih praznika: Nova godina, Prvi maj, Dan nezavisnosti, Božić, Uskrs, Bajram, Veliki petak, Badnje veče. . . Pridjevi izvedeni od ovih naziva pišu se malim slovom: novogodišnji, božićni, prvomajski, bajramski. . . Nazivi umjetničkih djela: Luča mikrokozma, Gorski vijenac, Stari zavjet, Na Drini ćuprija. . .

imena institucija, društava, saveza, političkih stranaka, crkava i vjerskih zajednica, posebnih škola u nauci i umjetnosti: Matica crnogorska, Ministarstvo kulture Crne Gore, Univerzitet Crne Gore, Filozofski fakultet Univerziteta Crne Gore, Privredni sud u Podgorici, Osnovni sud u Nikšiću, Matica hrvatska…

imena magistrala, graničnih prijelaza, auto-puteva: Magistrala Beograd – Bar, Jadranska magistrala, Granični prijelaz Božaj, Granični prelaz Šćepan Polje, Auto-put Beograd – Zagreb itd. imena gradskih četvrti, ulica, bulevara i ostalih djelova naseljenih mjesta: Stari aerodrom, Zabjelo, Blok VI, Preko Morače, Stara varoš, Drpe Mandića, Bulevar kralja Nikole, Ulica slobode, Hercegovačka ulica, Bulevar Save Kovačevića… Imenice ulica, bulevar i sl. kad se nađu na početku naziva uvijek se pišu velikim početnim slovom, npr. Ulica bratstva i jedinstva, Ulica moskovska, Bulevar Lenjina. U svim ostalim slučajevima pišu se malim početnim slovom.

Imenice zemlja, mjesec, sunce pišu se na dva načina: Kad označavaju vasionska tijela, pišu se velikim početnim slovom: Ona je uvijek pratila Mjesečeve mijene. Koliko ima planeta u Sunčevu sistemu? Dugo je trebalo da čovječanstvo sazna da se Zemlja okreće oko sopstvene ose. U svim drugim značenjima pišu se malim početnim slovom: Prevarilo ih je decembarsko zubato sunce. Kad smo ih viđeli, sunce nas je ogrijalo. On ne gleda ni sunca ni mjeseca. Nijesmo se gledali dva mjeseca. To je ničija zemlja.