Henryk Sienkiewicz Powieciopisarz nowelista dziennikarz publicysta Pierwszy polski
Henryk Sienkiewicz Powieściopisarz, nowelista, dziennikarz, publicysta. Pierwszy polski laureat literackiej Nagrody Nobla (1905 r), wielbiony przez pokolenia rodaków za budzenie poczucia narodowej wspólnoty i patriotycznego ducha.
Literaturą zaczął się interesować w gimnazjum. Dobre oceny zdobywał tylko z przedmiotów humanistycznych, do pozostałych nie przykładał zbyt wielkiej wagi. Wielkie wrażenie wywarły na nim lektury: Homera, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Waltera Scotta i Aleksandra Dumasa. W 1864 zdobył swoja pierwsza nagrodę za szkolne wypracowanie „Mowa Żółkiewskiego do wojska pod Cecorą”.
Na czas studiów przypadają pierwsze próby literackie Sienkiewicza. W 1867 roku "Tygodnik Ilustrowany" nie przyjął do druku jego wierszowanej "Sielanki młodości". Młody autor przerzucił się na prozę. Napisał swoją pierwszą powieść "Ofiara" (nie zachowała się), pracował też nad drugą, "Na marne" (wydrukowaną w 1872).
W 1869 roku debiutował jako dziennikarz recenzją sztuki teatralnej w "Przeglądzie Tygodniowym". Z kolei "Tygodnik Ilustrowany" wydrukował mu rozprawkę historyczno-literacką o Mikołaju Sępie Szarzyńskim. Publikował również w „Gazecie Polskiej”
Wielką popularność przyniosły mu relacje z dalekich wędrówek: "Listy z podróży do Ameryki" (1876– 1878) oraz "Listy z Afryki" (1891– 1892). W tych pierwszych opisywał życie w Ameryce z jego osiągnięciami, ale i zagrożeniami. Z wyczuciem szczegółu i nie bez humoru opowiadał Sienkiewicz o obyczajach ówczesnej Ameryki. Informował o polskim osadnictwie i jego znaczeniu.
Napisał ponad 40 nowel. Posługiwał się różnymi formami: humoreską, gawędą, obrazkiem obyczajowym, pamiętnikiem. Największą popularność przyniosła mu jednak jego twórczość powieściowa, zwłaszcza proza historyczna. Znamy go przede wszystkim jako autora Trylogii („Ogniem i mieczem”, „Potop”, „Pan Wołodyjowski”). Po ukończeniu Trylogii opublikował 2 powieści współczesne: „Bez dogmatu” i „Rodzina Połanieckich”
Niewątpliwie najgłośniejszym sukcesem pisarskim Henryka Sienkiewicza stała się powieść historyczna "Quo vadis”. Utwór szybko zrobił niewiarygodną karierę na całym świecie. Tuż po wydaniu chwalił go głośno papież Leon III, doczekał się kilku wielkich ekranizacji. W 1916 roku, kiedy zmarł Sienkiewicz, nakład "Quo vadis" w samych tylko Stanach Zjednoczonych przekroczył półtora miliona egzemplarzy. Została przetłumaczona na wiele języków, w tym na arabski, japoński i na esperanto. Do dziś cieszy się wyjątkową popularnością.
- Slides: 7