Estes tres tipos de oracin xunto coas condicionais

Estes tres tipos de oración (xunto coas condicionais e concesivas) son bastante polémicas, xa que hai máis dunha escola de análise sintáctica que non as considera subordinadas. En efecto, o seu carácter de adverbiais é moi discutible, xa que o seu funcionamento non é asimilable ó dos adverbios (non os hai de finalidade nin de causa, por exemplo). Con todo, lembramos que a nosa misión é identificar os nexos que as introducen para podelas traducir ben. Ofrécense a seguir unha serie de exemplos analizados

EXEMPLO I Hannĭbal saepe Romānos vicit, sed nunquam Romam cepit

Tradicionalmente, as adversativas estúdanse dentro das coordinadas mais, como vimos na Lectio, non funcionan dentro do esquema de aquelas, que permite engadir multitude de membros a xeito de pura suma: máis ben parece ser unha estrutura que opón dous, e só dous, membros. En latín identifícase moi doadamente pola presenza de conxuncións como sed, verum, at… Hannĭbal saepe Romānos vicit sed nunquam Romam cepit primeiro elemento segundo elemento

Máis en detalle, obtemos este esquema: oración PRIMEIRO ELEMENTO SEGUNDO ELEMENTO SUXEITO PREDICADO NEXO SUXEITO (elíptico) Hannibal saepe Romanos vicit sed (Hannibal) PREDICADO nunquam Romam cepit

EXEMPLO I D. Iunius Brutus in Gallaeciam venit ut hanc terram explorāret

As oracións finais van introducidas, igual que as substantivas, principalmente por ut (unha vez máis) e a súa negación ne. A descomposición do exemplo proposto é a seguinte: oración principal D. Iunius Brutus in Gallaeciam venit ut hanc terram exploraret oración final

Máis en detalle, obtemos este esquema: oración PRINCIPAL FINAL SUXEITO PREDICADO NEXO SUXEITO (elíptico) PREDICADO D. Iunius Brutus in Gallaeciam venit ut (D. Iunius Brutus) hanc terram exploraret

Para diferenciar entre os usos substantivo e final dos nexos ut e ne cómpre sempre fixarse no verbo principal: os verbos con significado dos chamados “de lingua, pensamento, vontade e/ou orde” requiren máis ben unha oración substantiva antes que unha final

EXEMPLO Aeneidem servavĭmus quia Vergīlii amīci papyros non cremavērunt

A estrutura é moi semellante á dos exemplos para as oracións finais: unha principal indica a consecuencia dun feito; ese feito, polo tanto, ten carácter de causa, e está expresado na oración introducida polo nexo causal Aeneidem servavimus quia Vergīlii amīci papyros non cremaverunt oración principal oración causal

O esquema xeral é tamén idéntico ó dos exemplos expostos para as finais, con dous membros igualmente: oración PRINCIPAL SUXEITO (elíptico) (nos) PREDICADO Aeneidem servavimus CAUSAL NEXO quia SUXEITO PREDICADO amici Vergilii papyros non cremaverunt

As causais constitúen un tipo de oración doado de identificar gracias ós nexos que as introducen, maiormente quia e quoniam