Danuta Siedzikwna Danuta Helena Siedzik pseudonim Inka Data

Danuta Siedzikówna Danuta Helena Siedzik, pseudonim: Inka

Data urodzenia i śmierci Urodziła się 3 września 1928 r. w Guszczewinie. Została skazana na karę śmierci przez komunistyczny aparat bezpieczeństwa i rozstrzelana przez dowódcę plutonu egzekucyjnego ppor 28 sierpnia 1946 r. w Gdańsku

Co robiła Danuta była sanitariuszką 4. szwadronu odtworzonej na Białostocczyżnie 5 Wieleńskiej Brygady AK, w 1946 w 1 szwadronie Brygady działającym na Pomorzu, po śmierci została mianowana podporucznikiem Wojska Polskiego.

Rodzina i szkoła Była córką Wacława Siedzika, leśniczego i Eugenii z domu Tymińskiej. Danuta miała jeszcze dwie siostry, Wiesławę i Irenę. Kształciła się w szkole powszechnej w Narewce.

Edukacja i praca Podczas wojny Danuta Siedzikówna uczyła się w szkole sióstr salezjanek w Różanymstoku k. Dąbrowy Białostockiej. W grudniu 1943 razem z siostrą Wiesławą wstąpiła do AK, gdzie odbyła szkolenie medyczne. Po przejściu frontu od października 1944 pracowała jako kancelistka w nadleśnictwie Hajnówka

Wyrok śmierci Danuta Siedzikówna została skazana na śmierć 3 sierpnia 1946 przez Wojskowy Sąd Rejonowy kierowany przez majora Adama Gajewskiego. Obrońca Danuty Siedzikówny, Jan Chmielowski, wystąpił do prezydenta Bolesława Bieruta z prośbą o łaskę. Bierut nie skorzystał z prawa łaski. W grypsie do sióstr Mikołajewskich z Gdańska, krótko przed śmiercią, „Inka” napisała: Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się, jak trzeba.

Dzień egzekucji Gdy nadszedł czas egzekucji Inki, nikt z oprawców nie miał odwagi, by rozstrzelać młodą, niewinną, zaledwie siedemnastoletnią dziewczynę. Dopiero bezlitosny dowódca plutonu egzekucyjnego nie czuł oporu przed zamordowaniem dziecka, wyrok wykonał strzałem w głowę.

Ostatnie słowa Inki Według relacji przymusowego świadka egzekucji, ks. Mariana Prusaka, ostatnimi słowami „Inki” było: Niech żyje Polska! Niech żyje „Łupaszko”!

Dziękuję za uwage Źródła: - wikipedia -Dzieje. pl -Google grafika autor: Paulina Leśniak