Sztuka gotycka n redniowiecze datowane jest pomidzy XI

Sztuka gotycka

n Średniowiecze datowane jest pomiędzy XI a XV wiekiem. Omawiana poprzednio sztuka romańska osadzona była w okresie wczesnego średniowiecza. Dojrzałe i późne średniowiecze, to okres gotyku, którego czas trwania mieści się zależnie od regionu od XII-XIII w do XV a nawet XVI w.

n Gotyk był kulturą rycerską, stąd powstawały wówczas warowne zamki i pałace, ratusze miejskie i domy mieszkalne a przede wszystkim strzeliste, zdające sięgać nieba katedry, których wnętrza rozświetlało migotliwe światło ogromnych witraży. W tym czasie światło i przestrzeń odgrywały najważniejszą rolę. Ogromną rolę w życiu ludzi średniowiecza odgrywała religia. Dlatego większość ówczesnych zabytków ma charakter sakralny.

Przypomnijmy sobie teraz cechy charakteryzujące sztukę romańską:

n W architekturze stosowano półkolisty łuk wysklepiający stropy oraz wieńczący małe wysoko umieszczone okna. n Ciężkie sklepienia kolebkowe i krzyżowe wsparte były na masywnych murach mierzących w przekroju nawet ok. 3 m.

n Bogato rzeźbione portale z półkolistymi tympanonami otaczały wejście do świątyni. n Wewnętrzne ściany budowli pokrywano freskami ilustrującymi treść Biblii i Nowego Testamentu (biblia dla ubogich).

n W malarstwie prócz fresków rozwinęła się sztuka zdobienia ksiąg, czyli iluminatorstwo. Maleńkie ilustracje ozdabiano płatkami srebra lub złota.

n n n Rzeźba kamienna ściśle związana z architekturą pokrywała portale i kolumny kościołów. Drewniana, to madonny i krucyfiksy. Najsłynniejsza płaskorzeźba w Polsce, to „Drzwi Gnieźnieńskie” (wspaniały przykład ludwisarstwa).