PRONAV Cnav I Pronavn kesn A Pronavn kirar

PRONAV (Cînav) I – Pronavên kesîn A – Pronavên kirar (ne tewandî) B – Pronavên bireser (tewandî) Yekejimarî Gelejimarî Ez Em Min Me Tu Hûn Te We Ew Ew Wî, Wê Wan - Li her cihê ku navdêr di hevokan da kirar bin û nehatibin tewandin, pronavên kirar dikevin cihê wan. Li cihê ku navdêr bireser bin, pronavên tewandî dikevin cihê wan.

Nimûne: Lêkera gerguhêz DÎTIN: Siyamend Sînemê dibîne. Ew Sînemê dibîne. Siyamend wê dibîne. Ew wê dibîne. Dema Niha (Präsent, present) Gava Sînem bireser be Ez Sînemê dibînim. Em Sînemê dibînin. Tu Sînemê dibînî. Hûn Sînemê dibînin. Ew Sînemê dibîne. Ew Sînemê dibînin. Gava Sînem kirar be Sînem min dibîne. Sînem me dibîne. Sînem te dibîne. Sînem wî (wê) dibîne. Sînem wan dibîne. Serinc: Em dibînin, ku di dema niha da lêker li gor kirar tê kesandin.

- Di demên buhurî da û bi lêkerên gerguhêz ra, ku - bi sedema ÊRGATÎV - li cihê bireser, kirar tê tewandin, pronavên tewandî dikevin cihê navdêr. Nimûne: Bila Sînem kirar be û Siyamend jî bireser be. Sînemê Siyamend dît. Wê Siyamend dît. Sînemê ew dît. Wê ew dît. Präteritum (past) Perfekt(perfect) Imperfekt(imperfct ) Plusquamperefek Buhêrka têdayî Buhêrka dûdar Buhêrka berdest Buhêrka çîrokî Min Siyamend dît Min ew dîtiye Min ew didît Min ew dîtibû Te Siyamend dît Te ew dîtiye Te ew didît Te ew dîtibû Wî/Wê Siyamend dît Wî/Wê ew dîtiye Wî/Wê ew didît Wî/Wê ew dîtibû Me Siyamend dît Me ew dîtiye. Me ew didît We Siyamend dît We ew dîtiye We ew didît We ew dîtibû Wan Siyamend dît Wan ew dîtiye Wan ew didît Wan ew dîtibû Me ew dîtibû Serinc: Em dibînin, ku di rewşa ÊRGATÎV da lêker li gor bireser tê kesandin.

Präteritum (past) Perfekt(perfect) Imperfekt(imperfect) Plusquamperefek Buhêrka têdayî Buhêrka dûdar Buhêrka berdest Buhêrka çîrokî Siyamend ez dîtim Siyamend tu dîtî Siyamend ew dît Siyamend em dîtin Siyamend hûn dîtin Siyamend ew dîtin -- ez dîtime -- tu dîtiyî -- ew dîtiye -- em dîtine -- hûn dîtine -- ew dîtine -- ez didîtim -- tu didîtî -- ew didît -- em didîtin -- hûn didîtin -- ew didîtin -- ez dîtibûm -- tu dîtibûyî -- ew dîtibû -- em dîtibûn -- hûn dîtibûn -- ew dîtibûn Em dibînin, ku bi gelemperî di dema buhurî da û bi lêkerên gerguhêz ra, lêker hergav li gor bireser tê kesandin, lê ji ber ÊRGATÎV, kirar hatiye tewandin. Nimûne: Lêkera negerguhêz ÇÛN: Dema niha (Präsent) Ez diçim Amedê Em diçin Amedê Tu diçî Amedê Hûn diçin Amedê Ew diçe Amedê Ew diçin Amedê

Präteritum (past) Perfekt(perfect) Imperfekt(imperfct ) Plusquamperefek Buhêrka têdayî Buhêrka dûdar Buhêrka berdest Buhêrka çîrokî Ez çûm Amedê Ez çûme Amedê Ez diçûm Amedê Ez çûbûm Amedê Tu çûyî Amedê Tu çûyiyî Amedê Tu diçûyî Amedê Tu çûbûyî Amedê Ew çûye Amedê Ew diçû Amedê Ew çûbû Amedê Em çûne Amedê Em diçûn Amedê Em çûbûn Amedê Hûn çûne Amedê Hûn diçûn Amedê Hûn çûbûn Amedê Ew çûne Amedê Ew diçûn Amedê Ew çûbûn Amedê Serinc: Em dibînin, ku di demên buhurî da û bi lêkerên negerguhêz ra, lêker herdem li gor kirar tê kesandin.

PRONAV (Cînav) I – Pronavên pirsiyarkî A – Pronavên ji bo kesan B – Pronavên ji bo tiştan ne tewandî kî kê çi çi kû, kûderê, kanî, kengê, kîjik, kîjanî, kîjanê, kîjanan, ço, çilo, çon, çawan, çima, çitov, çito, çira, çire, çend, çiqas. . Li her cihê ku navdêr di hevokan da kirar be û nehatibe tewandin, pronavên kirar dikevin cihê navdêr. Li cihê ku navdêr bireser bin, pronavên tewandî dikevin cihê wan. Nimûne: Lêkera gerguhêz DÎTIN: Aso Sînemê dibîne. Kî Sînemê dibîne? Aso kê dibîne? Kî kê dibîne? Aso xewnekê dibîne. Kî xewnekê dibîne? Aso çi dibîne? Kî çi dibîne?

PRONAV (Cînav) I – Pronavên nîşandanê (îşarkî) A – Pronavên ji bo cihê nêzîk B – Pronavên ji bo cihê dûr ne tewandî Yekejimarî ev vî, vê ew wî, wê Gelejimarî ev van ew wan Evî, evê, ewî, ewê, evana, ewana, evna, ewna, vaya, waya, vînî, vîna, vana, wana, viya, vêya, wîna, wêna, vir, wir, vira, wira, . . Li her cihê ku navdêr di hevokan da kirar be û nehatibe tewandin, pronavên kirar dikevin cihê navdêr. Li cihê ku navdêr bireser bin, pronavên tewandî dikevin cihê wan. Nimûne: Lêkera gerguhêz DÎTIN: Aso zêrekî dibîne. Ev zêrekî dibîne. Ew zêrekî dibîne. Aso û Gulê du zêran dibînin. Ev du zêran dibînin. Ew du zêran dibînin. Van du zêr dîtin. Wan du zêr dîtin.

PRONAV (Cînav) I – Pronavên xwemalîn (rêlatîv) A – Yên ji bo zayendê nêr B – Yên ji bo zayendê mê ne tewandî Yekejimarî yê yî ya ya Gelejimarî yên yên î, ê, ên, . . Li her cihê ku navdêr di hevokan da kirar be û nehatibe tewandin, pronavên kirar dikevin cihê navdêr. Li cihê ku navdêr bireser bin, pronavên tewandî dikevin cihê wan. Nimûne: Kurê Siloyê Remo, yê mezin hat. Keça Siloyê Remo, ya biçûk hat. Zarokên Azadê Temo, yên kur çar bûn. Hevalê me´yî hezkirî û hevala me´ya hezkirî jî niha amade´ne. Yê ku hat, birayê wî bû. Ya ku hat, Gul bû. Yên ku hatin, hevalên wan bûn.

PRONAV (Cînav) I – Pronavên nebinavkirî (nenas) A – Pronavên ji bo kesan B – Pronavên ji bo tiştan ne tewandî Yekejimarî Gelejimarî yek hin yekî, yekê hinan ne tewandî tişt, tiştekî Hinek, hinekî, hinekê, hinekan, giştan, kesek, kesekî, kesekê, kesina, tukes, tutişt, herkes, heçî, çendik, çendikan, hemû, hemî, filan, bêhvan, gelek, tevda, heryek, herkes, hertişt, . . Hin nimûne: Hinek av bide min! Hinek şîr bide min! Hinek sêv bide min! Avinê bide min! Şîrinî bide min! Sêvina bide min! Hinekê bide min! Hinekî bide min! Hinekan bide min!

PRONAV (Cînav) I – Pronavê xweser (reflexiv) Ev pronav ji bo hemû kes û tiştan xwe Ew xwe dişo. Em xwe baş nasdikin. Ew xwe ji her tiştî diparêzin.

PRONAV (Cînav) I – Pronavê nêtar Ev pronav ji bo hemû kes û tiştan ê Ez pirtûkekê didim wî. Ez pirtûkekê didim´ê. Ez gulekê didim wê. Ez gulekê didim´ê. Ez şîretekê didim wan. Ez şîretekê didim´ê.

PRONAV (Cînav) I – Pronavê girêkî Ev pronav ji bo hemû kes û tiştan ku Ev pronav dikeve paşiya navdêr, yan jî pronavekî din û wan bi hevoka ku di pey wan ra tê girêdide. Hin nimûne: - Mirovê ku rast te hat birayê min´e. - Pirtûkên ku te kirîne gelek nirxbiha´ne. - Ez îro li koşka ku navê wê „Efrînarengîn“´e mêvan´im. - Min ew peyva ku ez pê derbas vê koşkê dibûm ji bîr kiriye. - Navê taxa Amedê ku mala me lê´ye Xançepek´e.

PRONAV (Cînav) I – Pronavên berhevîn ev´in: hev, êk, hevdu, hevdin, hevûdin Em hevalên hev´in. Em dostên êk´in. Em welatiyên hevdu´ne. Em birayên hevdin´in. Em xwîşkên hevûdin´in.

PRONAV (Cînav) I – Pronavên lihevxistî Tofa yekem ji pronavên lihevxistî ev´in: jê, lê, pê, tê Hevoka em dibêjin “Ez ji wî (wê) hezdikim. ”, dikare bi awayê “Ez jê hezdikim. ” jî bê gotin. Hîngê em ji daçek û pronavê kesîn, pronavekî nû pêktînin, ku em jêra pronavê lihevxistî dibêjin. Wisa jî hevokên em dibêjin: „Ez li wî (wê) dipirsim“ dikare bi awayê „ez lê dipirsim“ jî bê gotin. „Ez bi wî (wê) dikenim“ dikare bi awayê „ez pê dikenim“ jî bê gotin. “Ez di tiştekî dixebitim“ dikare bi awayê „ez tê dixebitim“ jî bê gotin.

PRONAV (Cînav) I – Pronavên lihevxistî Tofa duyem ji pronavên lihevxistî ev´in: jev, jêk, lev, lêk, pev, pêk, tev, têk Me ji hev stand. Me jêk stand. Me jev stand. Me li hev nekir. Me lêk nekir. Me lev nekir. Em bi hev çûn. Em pêk çûn. Em pev çûn. Kar û barê me di hev çû. Kar û barê me têk çû. Kar û barê me tev çû.