PRAVO KAO VRSTA DRUTVENIH NORMI Prvo pravo je

PRAVO KAO VRSTA DRUŠTVENIH NORMI � Prvo, pravo je moguće shvatati kao etičku, idealnu pojavu koja se svodi na sistem vrednosti. Ovaj pristup se naziva jusnaturalistički ili prirodnopravni. � Drugi pravo smatra normativnom idealnom. pojavom koja pravo svodi na sistem pravila ponašanja, a naziva se normativistički ili legalistički pristup. � Treći pristup pravo određuje kao izraz i poredak društvenih odnosa, kao realnu i društvenu pojavu – sociologizam. � opredeljujemo da pravu prvenstveno pristupamo kao normativnoj pojavi, tj. kao skupu pravila ponašanja, ali ćemo i pored toga uvek voditi računa da je to pojava koja nije sama sebi cilj, već da je to društvena pojava s određenom ulogom, odnosno ciljevima pa ga je potrebno kompleksno izučavati i shvatiti.

POJAM I VRSTE DRUŠTVENIH NORMI Društvene norme razlikovaćemo prema pet karakterističnih osobina koje one poseduju, i to: ko stvara norme, način stvaranja norme, vrste sankcija, ko primenjuje sankciju i sadržinu norme. • U prvoj grupi se nalaze malobrojne nepisane, neprecizne i jednostavne norme, nastale stihijski i spontano, u dužem periodu. • U drugoj grupi se nalaze pisane, brojnije, složenije i preciznije norme koje stvaraju organi užih zajednica u okviru društva i oni primenjuju sankcije za njihovu povredu. � Treću grupu čine pravne norme koje su najbrojnije, najsloženije i najpreciznije određene. Stvaraju ih, po pravilu, specijalizovani organi globalnog organizovanog društva – države, a postoje i posebni organi države za primenu sankcija, koji se od drugih društvenih organa razlikuju posedovanjem monopola fizičke sile. �

ULOGA I ODNOSI VRSTA DRUŠTVENIH NORMI � S društvenog stanovišta ove norme imaju važnu ulogu, jer, kad su u pitanju društveni odnosi, ili ima ili nema opšteg društvenog interesa ili on nije bitan i precizno određen. � Poseban značaj za državu imaju norme iz treće grupe i njima država, kao organizovano društvo, posvećuje najveću pažnju.