Zesp Szk przy Ambasadzie RP w Atenach Projekt

Zespół Szkół przy Ambasadzie RP w Atenach Projekt edukacyjny ”Zjawiska geologiczne- Jaskinia Jezior” Opiekunowie: Violetta Gawlik- Sarafandonis Małgorzata Umerska

Autorzy projektu: Athina Gondek Konrad Borszlak Kornelia Szumska Natan Staryński Natalia Pyzik Patrycja Byra

Jaskinia jest to powstała w sposób naturalny próżnia w skale dostępna dla człowieka. Jaskinie dzielimy na: - pierwotne – powstałe równocześnie ze skałą, np. jaskinie lawowe; - wtórne – powstałe po uformowaniu skały: tektoniczne, powstałe pod wpływem uderzeń fal morskich i jaskinie krasowe. Jaskinia pierwotna

Jaskinia lawowa Jaskinia krasowa

Jaskinia wtórna

Speleologia – nauka o jaskiniach. Speleologia zajmuje się m. in. - genezą i rozwojem jaskiń; - środowiskiem przyrodniczym jaskiń (mikroklimat, fauna i flora, stosunki wodne) - problemami ochrony.

Stalaktyt, sopleniec, nawis – grawitacyjny naciek jaskiniowy mający zazwyczaj kształt wydłużonego, odwróconego stożka (sopla), narastającego od stropu jaskini krasowej ku jej spągowi.

Stalagmit – naciek jaskiniowy, grawitacyjny osiągający duże rozmiary. Może występować w postaci słupa, stożka, guza itp. Narasta od dna jaskini krasowej ku górze wskutek wytrącania się węglanu wapnia z kapiącej ze stropu wody – w przypadku jaskini lodowej – jej zamarzania. Stalagmitowi odpowiada zazwyczaj stalaktyt w stropie jaskini, w wyniku ich połączenia powstaje kolumna zwana stalagnatem.

Stalagnat – naciek jaskiniowy w formie kolumny, słupa itp. , łączący strop jaskini krasowej z jej spągiem. Powstaje on w efekcie równoczesnego rozwoju stalaktytu idącego od stropu i stalagmitu na dnie jaskini, który tworzy się z wytrącania węglanu wapnia z wody kapiącej z tego stalaktytu. Odpowiednio długi rozrost obu form leżących na jednej osi prowadzi do ich połączenia i wykształcenia stalagnatu.

Jaskinia Jezior Peloponez

17 km na południe od Kalavrity, na wysokości 800 m npm, znajduje się słynna Jaskinia Jezior. Jest to rzadki twór natury, z labiryntami korytarzy, imponującymi krużgankami i dziwacznymi, kolorowymi stalaktytami i stalagmitami.

Jaskinia jest korytem podziemnej rzeki długości 2100 m ( zbadano 1980 m). Woda przedzierając się przez wapienne skały uformowała trzy poziomy. Różnica wysokości miedzy wejściem a końcem jaskini wynosi 85 metrów, a temperatura wody - 150 C.

Badanie wnętrza jaskini rozpoczęło się w 1965 roku, a w 1981 udostępniono jaskinie do zwiedzania. Obecnie 500 m jaskini jest dostępnych dla turystów.

W jaskini znaleziono ślady działalności człowieka z okresu neolitycznego (ok 5500 pne) – paleniska, ceramikę, narzędzia oraz skamieniałe szczątki hipopotama ( wiek 300 000 lat), jelenia ( 100 000 lat), a przed jaskinią kości ludzkie.

Źródła: 1. Przewodnik po Kalavricie, wyd. Miejskie Przedsiębiorstwo Rozwoju kulturalnego Kalavrity. 2. Wikipedia 3. www. sktj. pl

KONIEC