WYCHOWANIE PRZEDSZKOLAKA Wraz z rozpoczciem edukacji w przedszkolu

WYCHOWANIE PRZEDSZKOLAKA

Wraz z rozpoczęciem edukacji w przedszkolu pojawiają się także nowe problemy… Poniżej omówione zostaną wybrane spośród nich oraz możliwe drogi ich rozwiązania:

NIESTOSOWANIE SIĘ DZIECI DO OBOWIĄZUJĄCYCH REGUŁ

ZABURZENIA ZACHOWANIA: AGRESJA, NADPOBUDLIWOŚĆ, ZAHAMOWANIE PSYCHORUCHOWE

TRUDNOŚCI WYCHOWAWCZE-JAK POSTĘPOWAĆ?

ZAPOBIEGANIE AGRESJI U DZIECKA O nauka nazywania i rozpoznawania emocji O nauka odmawiania O przestrzeganie zasad i norm jasno sformułowanych: np. „nie wolno bić” O nauka „wczucia się” w sytuację osoby poszkodowanej O nauka samodzielnego poszukiwania przez dziecko różnych sposobów rozwiązywania problemu O nauka wyładowania agresji w pozytywnych działaniach: sporcie, działaniach twórczych (muzycznych, plastycznych, teatralnych)

DZIECI AGRESYWNE - POSTĘPOWANIE stosujemy PRZYMUSU, kar. O O O Stwarzanie sytuacji, w których dziecko doznaje EMOCJI POZYTYWNYCH (powodzenie, wygrana, aprobata nauczyciela/rodzica i całej grupy); Przedstawianie WŁAŚCIWEGO ZACHOWANIA W SYTUACJACH NEGATYWNYCH (np. przegrana, niepowodzenie), następnie stopniowe przyzwyczajanie dziecka do znoszenia niepowodzeń; Dawanie JASNYCH INSTRUKCJI powierzając dziecku zadania indywidualne i w ramach pracy zespołowej (na miarę jego możliwości);

DZIECI AGRESYWNE –POSTĘPOWANIE C. D. O O O budowanie relacji dziecko-dorosły na ZAUFANIU, SZACUNKU I UCZCIWOŚCI; ROZMOWA o problemach dziecka, GDY OBIE STRONY MAJĄ NA TO OCHOTĘ (unikamy rozmów „na siłę”); posługiwanie się raczej NATURALNYMI KONSEKWENCJAMI zachowania, a nie karami;

DZIECI NADPOBUDLIWE PSYCHORUCHOWO o o dzieci te, przeważnie męczące i uciążliwe, często odrzucane są uczuciowo przez rodziców. wymagają spokojnego, konsekwentnego postępowania. Kary wzmagają stan pobudliwości. Szczególnie pożądany jest regularny tryb życia i ustalony system wymagań. a. Organizowanie interesujących dla dziecka zajęć, dbanie o dokładność wykonywanych prac, hamowanie nadmiernego tempa w działaniu, zachęcanie do samokontroli; b. dla wyrobienia odpowiedzialności - powierzanie dziecku odpowiednio dobranych zadań o charakterze społecznie użytecznym (np. posprzątanie danego pomieszczenia) i egzekwowanie ich wykonania; c. regulowanie reakcji emocjonalnych dziecka, np. poprzez bajki terapeutyczne, muzykę wyciszającą.

DZIECI ZAHAMOWANE PSYCHORUCHOWO (wycofane) O Uaktywnienie początkowo wyłącznie w sytuacjach gwarantujących powodzenie. O W razie NIEPOWODZEŃ udzielamy pomocy BEZ WYRAŻANIA OCENY NEGATYWNEJ, do której musimy stopniowo, w formie łagodnej przyzwyczajać dziecko (aby się nie zniechęciło). O Gdy dziecko odmawia udziału w zajęciach zespołowych, pozwalamy na moment wypoczynku w zabawie indywidualnej. O Nie dopuszczamy do zbyt wielkiej zależności dziecka od wychowawcy.

DZIECI ZAHAMOWANE PSYCHORUCHOWO - c. d. O Stymulowanie do działania – w ramach samoobsługi i wykonywania prac społecznie użytecznych w domu i w grupie. O Unikanie sytuacji stresowych. O Zadania dostosowane do możliwości dziecka, a ich wykonywanie może mieć miejsca w atmosferze zbyt wielkiego nacisku, aby nie spowodować zahamowania. O stwarzanie sytuacji emocjonalnie pozytywnych i zachęcanie do ujawniania swych uczuć; O rozbudzanie zainteresowań i poszerzanie ich zakresu; O możliwie częste stosowanie pochwał i zachęty; O skłanianie do ujawniania własnych pragnień i świadomego dążenia do ich realizacji.

DZIECI ZAHAMOWANE PSYCHORUCHOWO C. D. O W codziennej pracy z dziećmi powinny się znaleźć zagadnienia, które jako cel zasadniczy będą miały oddziaływanie na postawy społeczne dzieci. O Dla redukcji trudności w zachowaniu u dzieci potrzebna jest współpraca nauczyciela, rodzica, psychologa, pedagoga i czasem lekarza. Tylko wielostronna terapia środowiska rodzinnego i zindywidualizowane podejście do dziecka na terenie przedszkola daje pozytywne efekty. O Nie ma dzieci trudnych, są natomiast dzieci wadliwie przystosowane do środowiska. NIE MOŻE BYĆ DZIECI GORSZYCH I LEPSZYCH. O Dzieci z trudnościami i zaburzeniami NIE MOGĄ BUDZIĆ u nauczyciela/rodzica NIECHĘCI I ZNIECIERPLIWIENIA.

PODSUMOWANIE: O Jeśli dziecko zachowuje się niestosownie, np. : bije, kopie, gryzie obowiązkiem rodzica jest postawienie granic i wyjaśnienie dziecku, że tak nie należy się zachowywać. Natychmiast przerywamy zabawę, podchodzimy do dziecka i stanowczo mówimy, że: nie wolno kopać (bić, gryźć). Wyjaśniamy, że sprawiło ból nam lub innemu dziecku. Oczekujemy przeprosin. Konsekwencja a nie kary są kluczem do tego, by dziecko zrozumiało prawidłowość zachowań.

PODSUMOWANIE C. D. O Jeśli dziecko np. nie chce się ubrać, wyjść na spacer, usiąść do stołu, jeść, poskładać zabawek, nie zaczynajcie nowej zabawy. Pamiętajmy, że w takich sytuacjach i twoja mowa ciała i ton głosu muszą być stanowcze. Nie śmiej się przy tym, nie uśmiechaj się. Nie ustępuj. Dziecko szybko się nauczy, że mama/tata łatwo da się udobruchać. Jeśli pokażesz dziecku, że nie akceptujesz takiego zachowania, np. : poprzez przerwanie zabawy, odejście, zamilknięcie, okazanie obojętności, dziecko szybko zrozumie swój błąd. Jeśli dziecko okaże skruchę, przeprosi, przytul je i zachowuj się normalnie.

7 ZASAD POSTĘPOWANIA: O 1. KAŻDORAZOWO zwracamy dziecku uwagę (w sytuacji zachowania niepożądanego, np. na zachowania agresywne między dziećmi); O 2. Stanowczość, KONSEKWENCJA w działaniu (brak pozwolenia na wymuszanie; tzw. „dzieci zbytku” nie mają w przyszłości motywacji do nauki i pracy oaz nie potrafią się cieszyć); O 3. Wzmacniamy pozytywnie, CHWALIMY właściwe zachowania; O 4. Konsekwencje wyciągamy NATYCHMIAST po wykroczeniu, nie stosujemy ZBYT DŁUGICH KAR; O 5. Uczymy dziecko zasad szacunku wobec dorosłych, a także sposobu zwracania się do nauczyciela i starszych; O 6. Wprowadzamy JASNE zasady i reguły, których KAŻDORAZOWO i KONSEKWENTNIE przestrzegamy; O 7. Uważnie słuchamy, poświęcamy czas, zamiast odsyłać dziecko do świata mediów (media w nadmiarze powodują m. in. tzw. „GŁÓD EMOCJONALNY”).

PRAWIDŁOWE POSTAWY WYCHOWAWCZE: O akceptacja O zaufanie O ZAINTERESOWANIE O POŚWIĘCENIE DZIECKU CZASU (najlepiej wiele razy w ciągu dnia, nie zaś np. 1 godz. wieczorem) O pomoc w pokonywaniu trudności O współdziałanie O tzw. ”rozumna swoboda”, czyli stwarzanie dziecku warunków do samodzielnego poznawania świata

KORZYSTANIE Z INTERNETU I URZĄDZEŃ ELEKTRONICZNYCH O Dziecko korzysta z urządzeń elektronicznych (smartfon, tablet) tylko pod nadzorem rodzica O Dziecko do wieku 2 lat nie powinno mieć kontaktu z urządzeniami typu: smartfon, tablet (trudności w nauce mowy) O Uczenie dziecka korzystania z internetu powinno odbywać się stopniowo, pod nadzorem rodziców

KORZYSTANIE Z INTERNETU Materiały dotyczące bezpiecznego korzystania dziecka z sieci: O https: //fundacja. orange. pl/kurs/wyzwanie/1/video PROSTA INSTRUKCJA DLA RODZICÓW –JAK UCZYĆ DZIECKO BEZPIECZNEGO KORZYSTANIA Z SIECI O https: //fdds. pl/baza_wiedzy/bezpieczenstwo-dziecka-sieci/ - BEZPIECZEŃSTWO W SIECI O Dla rodziców dzieci w wieku 4 -6 lat: dostosowany dla dzieci bezpłatny program uczący korzystania z sieci: http: //www. necio. pl/ O propozycja bezpiecznego korzystania z sieci dla nieco starszych uczniów: https: //sieciaki. pl/best

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ oraz życzę wiele satysfakcji na drodze wychowania Bibliografia: F. L. Ilg, L. Bates Ames, S. M. Baker „Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat. Poradnik dla rodziców, psychologów i lekarzy” § Astrid von Friesen „Od agresji do czułości, czyli prawie wszystko o sztuce wychowania. Poradnik dla rodziców i pedagogów” § H. Rudolph Schaffer „Psychologia dziecka” § Opracowała: mgr Kamila Pikusa